Σχετικά Άρθρα
Κομισιόν: Παράταση στη χρήση του Ευρωπαϊκού Ψηφιακού Πιστοποιητικού κορωνοϊού ως τον Ιούνιο του 2023
Kazaks: Μην περιμένετε αύξηση του βασικού επιτοκίου της ΕΚΤ έως τον Ιούλιο του 2022
Πιο συγκεκριμένα, όπως επισημαίνει ο κ. Regling, «το γεγονός ότι οι χώρες χαλάρωσαν μετά την εισαγωγή του ευρώ το 1999 ήταν απογοητευτικό.
Τα προβλήματα της Ελλάδας, με το χρέος και τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα, ήταν γνωστά.
Την πρώτη δεκαετία του ευρώ, το εισόδημα αυξήθηκε πάρα πολύ για αυτό που παρήγαγε η χώρα.
Αυτός ήταν ο λόγος για την κρίση του ευρώ από το 2010.
Υπήρχαν μακροοικονομικές ανισορροπίες που έπρεπε να διορθωθούν.
Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε επώδυνες περικοπές
Αυτός ήταν ο λόγος για την κρίση του ευρώ από το 2010.
Υπήρχαν μακροοικονομικές ανισορροπίες που έπρεπε να διορθωθούν.
Ακόμα κι αν αυτό σήμαινε επώδυνες περικοπές.
Ωστόσο, με τον Schaeuble υπήρχαν διαφωνίες.
Δεν μαλώσαμε σε προσωπικό επίπεδο…
Σέβομαι τα κίνητρά του και τους λόγους για τους οποίους ήθελε την Ελλάδα εκτός ευρώ.
Ήθελε να αναγκάσει τα κράτη μέλη να λάβουν σοβαρά υπόψη την οικονομική πολιτική που απαιτεί η συμμετοχή στη νομισματική ένωση και να πειθαρχήσουν.
Όμως βρήκα το κόστος για τους Έλληνες πολύ υψηλό.
Τα εισοδήματά τους είχαν ήδη μειωθεί κατά ένα τέταρτο.
Αυτό ήταν απαραίτητο σε μεγάλο βαθμό για τη μείωση των ανισορροπιών.
Υπήρχαν όμως εκτιμήσεις σύμφωνα με τους οποίους μια έξοδος από το ευρώ θα μείωνε τα εισοδήματά τους και άλλο.
Αυτό θα προκαλούσε ακόμη πιο σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.
Επιπλέον, εάν οι Έλληνες έφευγαν από το ευρώ, θα είχε αλλάξει τον χαρακτήρα της νομισματικής ένωσης.
Το 2019, μόνο μία χώρα του ευρώ είχε έλλειμμα λίγο πάνω από το 3%.
Στο τέλος της οικονομικής άνθησης, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία και η Μεγάλη Βρετανία είχαν σημαντικά υψηλότερα ελλείμματα από τη ζώνη του ευρώ.
Τώρα, τα χρέη έχουν διογκωθεί ως αποτέλεσμα της κρίσης του κορωνοϊού.
Αλλά υπάρχει μια βασική διαφορά από τότε: Καμία χώρα δεν μπορεί να κάνει τίποτα για την πανδημία.
Πριν από δέκα χρόνια, από την άλλη πλευρά, οι χρηματοπιστωτικές αγορές δεν εμπιστεύονταν τα κράτη της κρίσης του ευρώ επειδή είχαν μεγάλα οικονομικά προβλήματα.
Ωστόσο, ο ESM χορήγησε τα δάνεια μόνο με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις, και αυτές εφαρμόστηκαν από τα ομοσπονδιακά κράτη».
«Μαύρο μηδέν χρέους»
Σύμφωνα με τον Regling, η Ελλάδα είχε ένα «μαύρο μηδέν στον προϋπολογισμό από το 2016» και… τώρα έχει χρέη 200% επί του ΑΕΠ.
«Αλλά μόνο επειδή, όπως και άλλα κράτη, ξόδεψε χρήματα για να αντιμετωπίσει την πανδημία.
Αυτό ήταν απολύτως σωστό, διαφορετικά η οικονομική ύφεση το 2020 θα ήταν πολύ χειρότερη.
Οι οικονομολόγοι συμφωνούν σε αυτό, αν και κατά τα άλλα δεν συμφωνούν σε πολλά.
Το ευρώ τα πάει καλά παρά το αυξημένο χρέος.
Οι χρηματοπιστωτικές αγορές βλέπουν ότι τα βουνά του χρέους στις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και την Ιαπωνία αυξήθηκαν πολύ πιο γρήγορα από ό,τι στη ζώνη του ευρώ».
«Ανθεκτικό το ευρώ, αλλά απαιτείται ένωση τραπεζών και κεφαλαιαγορών»
«Το ευρώ είναι πολύ πιο ανθεκτικό στην κρίση χάρη στο ταμείο διάσωσης του ESM και άλλους νέους θεσμούς.
Αλλά πρέπει να κάνουμε περισσότερα.
Για παράδειγμα, η ολοκλήρωση της ένωσης τραπεζών και κεφαλαιαγορών...
Έχουμε 19 εθνικές κεφαλαιαγορές στη ζώνη του ευρώ.
Ένας επενδυτής από την Ασία χρειάζεται ξεχωριστό φορολογικό δικηγόρο για κάθε χώρα.
Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικό.
Μια κοινή κεφαλαιαγορά θα ήταν καλή για τους επενδυτές, τις εταιρείες, τους αποταμιευτές και συνεπώς για την ανάπτυξη.
Επίσης, στο ενδεχόμενο μιας νέας ύφεσης, οι κυβερνήσεις θα έπαιρναν φθηνά δάνεια.
Αυτό θα έκανε τη ζώνη του ευρώ ακόμη πιο εύρωστη».
Σύμφωνο Σταθερότητας και χρέος
Σχετικά με το Σύμφωνο Σταθερότητας, ο κ. Regling επεσήμανε ότι πρέπει να μεταρρυθμιστεί.
Η αύξηση του ορίου χρέους σε ευρώ θα είχε οικονομική λογική.
Το οικονομικό περιβάλλον έχει αλλάξει.
Τα χαμηλά επιτόκια αλλάζουν πολλά.
Λόγω των χαμηλών επιτοκίων, τα επίπεδα του χρέους μπορεί να είναι υψηλότερα από ό,τι πιστεύονταν στις διαπραγματεύσεις του Μάαστριχτ πριν από 30 χρόνια.
Εάν η Επιτροπή της ΕΕ πρέπει να συνεχίσει να απαιτεί από ορισμένες κυβερνήσεις να στοχεύουν στο 60%, αυτό δεν είναι μόνο πολιτικά δύσκολο.
Θα κοστίσει επίσης ανάπτυξη στις χώρες.
Η απαίτηση για κάτι επώδυνο που είναι οικονομικά περιττό δεν θα πετύχει τελικά. Το αν ο νέος στόχος θα πρέπει να είναι ακριβώς 90% ή 100% ή 105% δεν μπορεί να προσδιοριστεί επιστημονικά.
Αυτή είναι μια πολιτική απόφαση.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας έχει σκοπό να εγγυηθεί τη βιωσιμότητα του εθνικού χρέους.
Το χρέος για πράσινες επενδύσεις αυξάνει επίσης το επίπεδο του χρέους και πρέπει απλώς να είμαστε προσεκτικοί.
Ως εκ τούτου, το ανώτατο όριο του 3% θα πρέπει να συνεχίσει να ισχύει κατ' αρχήν.
Ωστόσο, σε μεμονωμένες περιπτώσεις, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να τις υπερβούν εάν η Επιτροπή της ΕΕ καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει πραγματικά επενδυτικό κενό, ότι το κλείσιμο του χάσματος θα τονώσει την ανάπτυξη και ότι η βιωσιμότητα του χρέους δεν κινδυνεύει».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών