Ο στόχος της συγκέντρωσης εξουσίας σε εθνικό και διεθνές επίπεδο – Κινδυνός για λιμούς και εκτεταμένες κοινωνικές αναταράξεις, σύμφωνα με τεχνοκράτες
Σχετικά Άρθρα
Ποιες είναι οι ανησυχίες των Αμερικανών για την οικονομία τους - Ρούχα, τρόφιμα, σχολικά είδη στην μέγγενη του πληθωρισμού
ΗΠΑ: Η πρεσβεία της Ρωσίας ζητάει να εξαιρεθούν τρόφιμα και λιπάσματα από τις κυρώσεις
Η τέλεια καταιγίδα στα τρόφιμα: Διαλυμένη η παγκόσμια παραγωγή, η επισιτιστική κρίση θα επιδεινωθεί δραματικά
Η κλιμακούμενη ρυθμιστική επίθεση σε παραγωγούς αγροτικών προϊόντων από την Ολλανδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες έως τη Σρι Λάνκα συνδέεται στενά με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης «Ατζέντα 2030» των Ηνωμένων Εθνών και τους εταίρους του ΟΗΕ στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), σύμφωνα με ομάδα τεχνοκρατών όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα των Epoch Times.
Πράγματι, αρκετοί από τους 17 Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) του ΟΗΕ εμπλέκονται άμεσα σε πολιτικές που πιέζουν τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους και τις προμήθειες τροφίμων σε όλο τον κόσμο.
Το παγκόσμιο σχέδιο
Τα υψηλόβαθμα μέλη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (CCP) εντός του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών βοήθησαν στη σύνταξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης και επί του παρόντος βοηθούν στην καθοδήγηση της οργάνωσης στην υλοποίηση του παγκόσμιου σχεδίου
Εάν αφεθούν ανεξέλεγκτα, σύμφωνα με πολλούς τεχνοκράτες, οι υποστηριζόμενες από τον ΟΗΕ πολιτικές βιωσιμότητας για τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων θα οδηγούσαν σε οικονομική καταστροφή, ελλείψεις κρίσιμων αγαθών, εκτεταμένο λιμό και δραστικό περιορισμό των ατομικών ελευθεριών.
Η ατζέντα του Davos
Ήδη, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν σημαντικές ελλείψεις τροφίμων και αξιωματούχοι σε όλο τον κόσμο λένε ότι αυτές πρόκειται να χειροτερέψουν εντός του 2022
Υπάρχει μια ατζέντα πίσω από όλα αυτά, επισημαίνουν οι τεχνοκράτες
Ακόμη και η ιδιωτική ιδιοκτησία γης βρίσκεται στο στόχαστρο, καθώς η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων και η παγκόσμια οικονομία μετασχηματίζονται για να ανταποκριθούν στους παγκόσμιους στόχους βιωσιμότητας, σλυμφωνα με έγγραφα του ΟΗΕ
Στόχος η ιδιωτική ιδιοκτησία γης - Δεν θα σας ανήκει τίποτε..
Όπως εξηγείται από τα Ηνωμένα Έθνη στον ιστότοπό τους για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης, οι στόχοι που εγκρίθηκαν το 2015 «στηρίζονται σε δεκαετίες εργασίας από τις χώρες και τον ΟΗΕ».
Μία από τις πρώτες συναντήσεις που καθόρισε την ατζέντα της «βιωσιμότητας» ήταν η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τους Ανθρώπινους Εποικισμούς, γνωστή ως Habitat I, η οποία υιοθέτησε τη Διακήρυξη του Βανκούβερ.
Η συμφωνία ανέφερε ότι «η γη δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ένα συνηθισμένο περιουσιακό στοιχείο που ελέγχεται από ιδιώτες» και ότι η ιδιωτική ιδιοκτησία γης είναι «κύριο μέσο συσσώρευσης και συγκέντρωσης πλούτου, επομένως συμβάλλει στην κοινωνική αδικία».
«Ο δημόσιος έλεγχος της χρήσης γης είναι επομένως απαραίτητος», ανέφερε η δήλωση του ΟΗΕ, ένα προοίμιο της περιβόητης πλέον «πρόβλεψης» του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ότι μέχρι το 2030 «δεν θα σας ανήκει τίποτα».
Το τέλος της ευημερίας
Πολλές υπηρεσίες και αξιωματούχοι του ΟΗΕ έχουν περιγράψει το όραμά τους για «βιωσιμότητα» έκτοτε, συμπεριλαμβανομένων των εκκλήσεων για δραστικούς περιορισμούς στην ενέργεια, την κατανάλωση κρέατος, τα ταξίδια, τον χώρο διαβίωσης και την υλική ευημερία.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι μερικοί από τους πλουσιότερους και ισχυρότερους εταιρικούς ηγέτες του κόσμου συνεργάζονται με κομμουνιστές στην Κίνα και αλλού σε μια προσπάθεια να συγκεντρώσουν τον έλεγχο της παραγωγής τροφίμων και να συντρίψουν ανεξάρτητους αγρότες και κτηνοτρόφους.
Σύμφωνα με τους επικριτές των πολιτικών, ωστόσο, ο στόχος δεν είναι καθόλου η διατήρηση του περιβάλλοντος ή η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Αντίθετα, οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η αφήγηση της «βιωσιμότητας» και οι άλλες δικαιολογίες είναι ένα εργαλείο άσκησης ελέγχου στα τρόφιμα, τη γεωργία και κατά συνέπεια τους ανθρώπους.
Απομείωση της εθνικής κυριαρχίας
«Ο τελικός στόχος αυτών των προσπαθειών είναι να μειωθεί η κυριαρχία τόσο σε μεμονωμένα έθνη όσο και σε λαούς», δήλωσε ο Craig Rucker, πρόεδρος της Επιτροπής για ένα εποικοδομητικό αύριο (CFACT), ενός οργανισμού δημόσιας πολιτικής που ειδικεύεται σε περιβαλλοντικά και αναπτυξιακά ζητήματα.
«Η πρόθεση όσων προωθούν αυτήν την ατζέντα δεν είναι να σώσουν τον πλανήτη, όπως ισχυρίζονται, αλλά να αυξήσουν τον έλεγχο επί των των ανθρώπων», δήλωσε προσθέτοντας ότι στόχος είναι να συγκεντρωθεί η εξουσία σε εθνικό και ακόμη και διεθνές επίπεδο.
Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ — Ατζέντα 2030
Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, που συχνά αναφέρονται ως Ατζέντα 2030, εγκρίθηκαν το 2015 από τον οργανισμό και τα κράτη μέλη του ως οδηγός για τον «μετασχηματισμό του κόσμου μας».«Όλες οι χώρες και όλοι οι ενδιαφερόμενοι φορείς, ενεργώντας σε συνεργασία, θα εφαρμόσουν αυτό το σχέδιο», αναφέρει το προοίμιο του εγγράφου, σημειώνοντας επανειλημμέν: κανείς δεν θα μείνει εκτός αυτού του σχεδίου
Ανακατανομή του πλούτου – Αλλαγή παραγωγικών και καταναλωτικών προτύπων
Μεταξύ άλλων στοιχείων, το σχέδιο του ΟΗΕ απαιτεί ανακατανομή του πλούτου σε εθνικό και διεθνές επίπεδο στον Στόχο 10, καθώς και «θεμελιώδεις αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο «οι κοινωνίες μας παράγουν και καταναλώνουν αγαθά και υπηρεσίες».
Η χρήση της κρατικής ισχύος για τον μετασχηματισμό όλης της οικονομικής δραστηριότητας είναι ένα κρίσιμο μέρος των Στόχων Βιώσιμης Αναπτυξης, με τον στόχο 12 να απαιτεί «βιώσιμα πρότυπα κατανάλωσης και παραγωγής».
Μεταξύ των συγκεκριμένων στόχων που περιγράφονται στον στόχο 12 είναι αρκετοί που συνδέονται άμεσα με γεωργικές πολιτικές που υπονομεύουν την παραγωγή τροφίμων. Αυτά περιλαμβάνουν «αειφόρο διαχείριση και αποτελεσματική χρήση των φυσικών πόρων».
Χημικές ουσίες και απόβλητα
Ίσως το πιο σημαντικό: Το έγγραφο απαιτεί «περιβαλλοντικά ορθή διαχείριση των χημικών ουσιών και όλων των αποβλήτων καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους, σύμφωνα με τα συμφωνημένα διεθνή πλαίσια».
Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι αγρότες πρέπει «να μειώσουν σημαντικά την εξάρτησή τους από τους φυσικους πόρους από τον αέρα, το νερό και το έδαφος προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι δυσμενείς επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία και στο περιβάλλον».
Ο πόλεμος κατά των αγροτών
Άλλοι ΣΒΑ που συνδέονται άμεσα με αυτό που οι επικριτές ονόμασαν «πόλεμο κατά των αγροτών» περιλαμβάνουν τον Στόχο 14, ο οποίος αντιμετωπίζει «τη θαλάσσια ρύπανση όλων των ειδών, ιδίως από χερσαίες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της ρύπανσης από θρεπτικά συστατικά».
Ο ΟΗΕ περιγράφει τακτικά τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων ως απειλή.
Μεταρρύθμιση της Γεωργίας
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO) στην έκθεσή του για το 2014 σημεοώνει «Χτίζοντας ένα κοινό όραμα για βιώσιμα τρόφιμα και γεωργία: Αρχές και προσεγγίσεις», η υπηρεσία του ΟΗΕ ζητά δραστικούς περιορισμούς στη χρήση λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, εκπομπών και νερού στον αγροτικό τομέα.
Ως παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η γεωργία πρέπει να μεταρρυθμιστεί για να θεωρηθεί βιώσιμη από τον ΟΗΕ, η έκθεση του FAO δηλώνει ότι «η υπερβολική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων είναι σημαντική αιτία ρύπανσης των υδάτων και εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου».
Η απάτη της αειφορίας
Ένας άλλος από τους 17 Στόχους με άμεσο αντίκτυπο στη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων είναι ο στόχος 2, με τις εκκλήσεις του για «αειφόρο γεωργία» και «αειφόρο παραγωγή τροφίμων».
Ο στόχος 6, εν τω μεταξύ, απαιτεί «αειφόρο διαχείριση του νερού», η οποία περιλαμβάνει διάφορους στόχους που αφορούν τη γεωργική χρήση νερού και την απορροή.
Επειδή οι ηγέτες του ΟΗΕ βλέπουν τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων ως βασικούς συντελεστές σε αυτό που αποκαλούν ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, ο στόχος 13 είναι επίσης σημαντικός.
Καλεί τις κυβερνήσεις να «ενσωματώσουν τα μέτρα για την κλιματική αλλαγή στις εθνικές πολιτικές, στρατηγικές και σχεδιασμό». 
Τα χερσαία οικοσυστήματα
Ο στόχος 15, ο οποίος ασχολείται με τη βιώσιμη χρήση των χερσαίων οικοσυστημάτων, έχει επίσης πολλαπλές συνέπειες που επηρεάζουν τη γεωργία και την παραγωγή τροφίμων.
Σε όλο τον κόσμο, οι εθνικές και περιφερειακές κυβερνήσεις συνεργάζονται με τις υπηρεσίες του ΟΗΕ για την υλοποίηση αυτών των στόχων βιωσιμότητας στη γεωργία και σε άλλους τομείς.
Για παράδειγμα, ανταποκρινόμενη στις συμφωνίες του ΟΗΕ για τη βιοποικιλότητα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θεσπίσει διάφορα προγράμματα βιοποικιλότητας που υποστηρίζονται από τον ΟΗΕ, όπως το Natura 2000 και η στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα για το 2030, τα οποία έχουν αναφερθεί από την ολλανδική κυβέρνηση και άλλους στις γεωργικές πολιτικές τους.
Οι πιέσεις στον τρίτο κόσμο και η πείνα
Ο ΟΗΕ υπερηφανεύεται επίσης δημόσια για τον ρόλο του στην επιβολή των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης στη Σρι Λάνκα και σε άλλα έθνη που υποφέρουν από ελλείψεις τροφίμων και οικονομικές καταστροφές που συνδέονται με τα ίδια παγκόσμια προγράμματα βιωσιμότητας.
Σε όλο τον κόσμο, σχεδόν κάθε εθνική κυβέρνηση λέει ότι ενσωματώνει τους Στόχους στους δικούς της νόμους και κανονισμούς.
Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ - «Σύμπραξη»
Δίπλα στον ΟΗΕ υπάρχουν διάφοροι «ενδιαφερόμενοι φορείς» που είναι κρίσιμοι για την εφαρμογή πολιτικών βιώσιμης ανάπτυξης μέσω «συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα».
Στο επίκεντρο αυτής της προσπάθειας βρίσκεται το WEF, το οποίο από το 2020 προωθεί έναν ολοκληρωτικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, γνωστό ως «Great Reset».
Το 2019, το WEF υπέγραψε μια «στρατηγική συνεργασία» με τον ΟΗΕ για την προώθηση της Ατζέντας 2030 στην παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα.
Η επίσημη συμφωνία όρισε «τομείς συνεργασίας για την εμβάθυνση της θεσμικής δέσμευσης και την από κοινού επιτάχυνση της εφαρμογής της Ατζέντας 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη».
Το WEF ήταν ξεκάθαρο στους στόχους του.
Πρόσφατα εγκαινίασε τη «Food Action Alliance» (FAA) που αναγνωρίζει στον ιστότοπό της ότι η Ατζέντα 2030 «ενημερώνει τη φιλοδοξία της FAA να παρέχει μια διαρκή και μακροπρόθεσμη πλατφόρμα για δράση πολλών ενδιαφερομένων στα συστήματα τροφίμων
Εδώ και μια δεκαετία
Η δημόσια διακηρυγμένη ανησυχία του WEF για τον μετασχηματισμό της γεωργίας και της προσφοράς τροφίμων χρονολογείται εδώμια δεκαετία τουλάχιστον.
Σε συνεργασία με διάφορες εταιρείες, το WEF δημοσίευσε μια έκθεση του 2010 που περιγράφει ένα «νέο όραμα για τη γεωργία» και περιελάμβανε έναν «οδικό χάρτη για τα ενδιαφερόμενα μέρη».
Συμμετέχουν πολλές από τις μεγαλύτερες εταιρείες τροφίμων στον κόσμο που κυριαρχούν στην αγορά και κατέχουν αμέτρητες δημοφιλείς μάρκες.
Ο πλήρης μετασχηματισμός
Ο ιστότοπος του WEF είναι γεμάτος με πληροφορίες που υποστηρίζουν ότι δικαιολογούν τον πλήρη μετασχηματισμό της προσφοράς τροφίμων από τους «ενδιαφερομένους».
«Καθώς τα παγκόσμια συστήματα τροφίμων γίνονται ολοένα και πιο διασυνδεδεμένα, θα απαιτείται αποτελεσματικός συντονισμός μεταξύ διαφορετικών ενδιαφερομένων μερών», αναφέρει το WEF στην πλατφόρμα «Strategic Intelligence», αναφέροντας συχνά τον FAO ως πηγή του.
«Η δυνατότητα δημιουργίας νέων, συστημικών προσεγγίσεων στα συστήματα παραγωγής τροφίμων που περιλαμβάνουν μια ποικιλία ενδιαφερομένων μερών παρουσιάζει ευκαιρίες για τη βιώσιμη τροφοδοσία του κόσμου στο μέλλον».
Οι συνεργασία με εταιρικούς γίγαντες
Οι συχνές αναφορές του οργανισμού σε «ενδιαφερόμενα μέρη» αναφέρονται σε κυβερνήσεις, εταιρείες και λεγόμενους μη κυβερνητικούς οργανισμούς (ΜΚΟ) που συχνά χρηματοδοτούνται από τις ίδιες εταιρείες και κυβερνήσεις.
Για παράδειγμα, το WEF υπερηφανεύεται ότι έχει φέρει εταιρικούς γίγαντες όπως η Coca-Cola και η Unilever στο μπλοκ για την προώθηση ενός «πιο βιώσιμου μέλλοντος».
Το Ίδρυμα Ροκφέλερ, το οποίο πρόσφατα δημοσίευσε μια έκθεση σχετικά με τον τρόπο με την «Μετατροπή του συστήματος τροφίμων των ΗΠΑ», είναι επίσης ένας βασικός «παίκτης».
Οι «Κόμβοι Καινοτομίας Τροφίμων» του WEF σε όλο τον κόσμο πρόκειται να αποτελέσουν σημαντικό μέρος αυτού του παγκόσμιου μετασχηματισμού.
Άλλοι οργανισμοί και οντότητες που εμπλέκονται στην ώθηση περιλαμβάνουν ισχυρά κοινωφελή ιδρύματα όπως το Ίδρυμα Gates, οι περιφερειακές κυβερνήσεις τύπου ΕΕ που πολλαπλασιάζονται σε όλο τον κόσμο και διάφορες ομάδες που χρηματοδοτούνται από αυτές. 
Καταστρέφοντας του αγρότες
Σε όλο τον κόσμο, οι κυβερνητικές πολιτικές ευθυγραμμισμένες με τους ΣΒΑ των Ηνωμένων Εθνών πιέζουν τους αγρότες - ιδιαίτερα τους μικρότερους, ανεξάρτητους παραγωγούς που δεν μπορούν να απορροφήσουν το πρόσθετο κόστος της πρόσθετης ρύθμισης και ελέγχου.
Γιορτάζοντας τις ιδέες του ΟΗΕ για τη βιωσιμότητα, ο πρόσφατα εκδιωχθέντος πρόεδρος της Σρι Λάνκα Gotabaya Rajapaksa ανακοίνωσε στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα COP26 το 2021 ότι η κυβέρνησή του απαγορεύει τα χημικά λιπάσματα και τα φυτοφάρμακα, οδηγώντας με βεβαιότητα το λαό του - όπως και του λαούς πολλών αναπτυσσόμενων κρατών στην πείνα... 
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών