Σχετικά Άρθρα
Εκλογές Ιταλία 2022: Θρίαμβος των Fratelli d'Italia με 26% - Κυβέρνηση η Δεξιά συμμαχία με 44%, πρωθυπουργός η Meloni
Τι συμβαίνει; - Από τον πολιτικό σεισμό στην Σουηδία με την έκπληξη της ακροδεξιάς έως την Ιταλία και την νίκη της ακροδεξιάς 25/9
Στις πρόσφατες εκλογικές νίκες των ακροδεξιών κομμάτων στην Ιταλία (Fratelli d’ Italia πρώτο κόμμα, το οποίο θα αναλάβει να σχηματίσει κυβέρνηση), στη Σουηδία (δεύτερο κόμμα οι Σουηδοί Δημοκράτες και ρυθμιστής στο σχηματισμό κυβέρνησης) αλλά και στη Γαλλία όπου στις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές το Εθνικό Μέτωπο της Marine Le Pen αύξησε σημαντικά τα ποσοστά του με αποτέλεσμα το κυβερνών κόμμα του Macron να μην έχει την πλειοψηφία στη Βουλή, αναφέρεται σε σημερινό δημοσίευμα του το Politico, το οποίο διερωτάται εάν πράγματι ένα ακροδεξιό κύμα σαρώνει την Ευρώπη.
«Εάν νομίζετε ότι υπάρχει ένα νέο κύμα δεξιού ριζοσπαστισμού που σαρώνει την Ευρώπη, κάνετε λάθος.
Κάτι άλλο συμβαίνει» επισημαίνει το Politico, το οποίο επικαλούμενο την ανάλυση της δημοσκόπησης Poll of Polls αναφέρει ότι τα ακροδεξιά κόμματα στην Ευρώπη δεν αύξησαν – κατά μέσο όρο – τα ποσοστά τους ούτε κατά μια μονάδα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Μάλιστα το Politico αναφέρει ότι αφού ανέλυσε τη δυναμική και τα ποσοστά όλων των κομμάτων που ανήκουν στις δεξιές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αύξηση των ποσοστών στα ακροδεξιά κόμματα συνέβη πριν από αρκετά χρόνια.
Η διεργασία
Η άνοδος των Σουηδών Δημοκρατών καταγράφηκε για πρώτη φορά στις εκλογές του 2014, όταν το κόμμα αύξησε τη δύναμη του από το 10% στο 20%, περίπου στο ίδιο ποσοστό που έλαβε και στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές.
Το ακροδεξιό Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) αύξησε τα ποσοστά του το 2015 και το 2016 φτάνοντας στο 16%, ενώ στην Ιταλία η Lega του Salvini ξεπέρασε για πρώτη φορά το Forza Italia του Berlusconi για πρώτη φορά στις αρχές του 2015 και κορυφώθηκε στο 37% το 2019 για να ξεφουσκώσει στο 9% στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου. Στην περίπτωση της Ιταλίας πάντως οι ψηφοφόροι άλλαξαν στρατόπεδο, απλά παραμένοντας στον χώρο της Δεξιάς.
Από περιθωριακά, mainstream
Όπως αναφέρεται, τα ακροδεξιά πολιτικά κόμματα μετακινήθηκαν από το πολιτικό περιθώριο και έγιναν mainstream, επηρεάζοντας όχι μόνο το κέντρο της πολιτικής σκηνής αλλά και μπαίνοντας στην αρένα της εξουσίας.
«Υπάρχει μια κανονικοποίηση των ακροδεξιών κομμάτων, τα οποία θεωρούνται ως αναπόσπαστο κομμάτι πλέον του πολιτικού τοπίου.
Έχουν γίνει αποδεκτά από το εκλογικό σώμα αλλά και από τα υπόλοιπα, «συμβατικά» κόμματα» αναφέρει η Cathrine Thorleifsson, η οποία ερευνά τον εξτρεμισμό στο πανεπιστήμιο του Όσλο, επισημαίνοντας πως πλέον έχει καταστεί λιγότερο ταμπού η συνεργασία μεταξύ δεξιών και ακροδεξιών κομμάτων.
«Η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων είναι μόνο ένα μέρος της ιστορίας.
Πέρα από τη διευκόλυνση και την ενσωμάτωση στην πολιτική σκηνή των ακροδεξιών κομμάτων, εξίσου σημαντική είναι και η υιοθέτηση ακροδεξιών θέσεων και ιδεών από άλλα κόμματα» ανέφερε ο Cas Mudde, κορυφαίος μελετητής του θέματος, επισημαίνοντας πως αυτό μπορεί να αποσταθεροποιήσει περισσότερο την Ευρώπη, από μια άνοδο μερικών ποσοστιαίων μονάδων στις δημοσκοπήσεις.
Σε θέσεις εξουσίας
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση της Giorgia Meloni. Αν και το κόμμα της, οι Fratelli D’ Italia, έχει τις πολιτικές του ρίζες σε μεταφασιστικά κόμματα, αυτή είναι που πλέον θα ηγηθεί της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας στην Ευρωζώνη.
Στη Σουηδία, η κεντροδεξιά έχει αρχίσει συζητήσεις για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης μειοψηφίας, η οποία κατά πάσα πιθανότητα θα έχει τη στήριξη των ακροδεξιών Σουηδών Δημοκρατών, ενώ ακροδεξιά κόμματα έχουν εισέλθει σε κυβερνήσεις στην Αυστρία, στην Φινλανδία, στην Εσθονία ενώ πιθανότατα να ακολουθήσουν και άλλα κράτη. Όπως για παράδειγμα στη Ρουμανία, όπου η George Simion, η επικεφαλής του ακροδεξιού «Συμμαχία για την Ένωση των Ρουμάνων (AUR)», πανηγύρισε για τη νίκη της Meloni στην Ιταλία, υποστηρίζοντας πως το κόμμα της είναι πολύ πιθανό να ακολουθήσει τα χνάρια της Meloni.
Στην Ισπανία, η οποία πάει σε εκλογές το 2023, ο Σοσιαλιστής πρωθυπουργός Pedro Sánchez πιθανότατα θα δυσκολευτεί να επανεκλεγεί, καθώς το Λαϊκό κόμμα προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, χωρίς όμως να φαίνεται ότι μπορεί να εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία.
Σε αυτήν την περίπτωση, είναι εξαιρετικά πιθανό το δεξιό Λαϊκό κόμμα να συμμαχήσει με το ακροδεξιό κόμμα Vox (που θεωρείται σύμμαχος των Fratelli D’ Italia), κάτι που ήδη έχουν κάνει στην περιφερειακή κυβέρνηση της Castilla y León.
Η αποκήρυξη
Όπως αναφέρει το Politico, όλο αυτό δεν συνέβη μέσα σε μια νύχτα, καθώς τα ακροδεξιά κόμματα εργάστηκαν σκληρά για να αποτινάξουν την εξτρεμιστική, νέο-ναζιστική τους εικόνα.
«Η ακροδεξιά επένδυσε σε μια αναπροσαρμογή της εικόνας της και προσπαθεί να βαδίζει προσεκτικά με κάποιες θέσεις και άλλες να τις υπερασπιστεί χωρίς ντροπή.
Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στην Ιταλία τώρα, όπου η Meloni επιμένει στο σύνθημα «Θρησκεία, Πατρίδα, Οικογένεια» ως συνέχεια της πολιτικής της, καθώς προσπαθεί να καθαρίσει το κόμμα από πιο ριζοσπαστικά στοιχεία» επισημαίνει η Nina Wiesehomeier, πολιτικός επιστήμονας στο πανεπιστήμιο της Μαδρίτης.
Στο Βέλγιο, στην περιοχή της Φλάνδρας, το δεξιό κόμμα Vlaams Belang, απορρίπτει την ταμπέλα της ακροδεξιάς. Όπως οι ομόλογοι του σε Ιταλία, Σουηδία και Γαλλία, ο επικεφαλής του Vlaams Belang, Van Grieken κατήγγειλε τις πιο εξτρεμιστικές θέσεις των ιδρυτών του κόμματος και μετρίασε το πολιτικό του μήνυμα για να καταστήσει κοινωνικά αποδεκτή την ψήφο στην ακροδεξιά.
Για παράδειγμα, αν και ο απροκάλυπτος ρατσισμός είναι ταμπού, μια αλλαγή στη ρητορική, η οποία εξελίσσεται σε κριτική της μεταναστευτικής πολιτικής για τα «ανοιχτά σύνορα», ακούγεται καλύτερα όχι μόνο στους δεξιούς αλλά και στους κεντρώους ψηφοφόρους. Με αυτόν τον τρόπο η ακροδεξιά στοχεύει σε μια μεγαλύτερη δεξαμενή ψηφοφόρων, ενώ παράλληλα απολαμβάνει και τα οφέλη από την αντικαθεστωτική κριτική.
Η σπορά
Τώρα, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι η κατάλληλη στιγμή για τις πολιτικές αυτές δυνάμεις να επωφεληθούν από αυτήν την πολιτική τους μεταμόρφωση.
Καθώς η Ευρώπη παλεύει με έναν πληθωρισμό ρεκόρ και οι Ευρωπαίοι φοβούνται υπέρογκους λογαριασμούς θέρμανσης, οι κυβερνήσεις προειδοποιούν για τις πολιτικές επιπτώσεις που μπορεί να έχει ο επερχόμενος χειμώνας.
«Πρόκειται για μια μαζική αποστράγγιση της ευρωπαϊκής ευημερίας»
Στην παρούσα κατάσταση, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς στην πρόοδο, είναι πολύ δύσκολο να σημειωθεί πρόοδος.
Έτσι, υπάρχει ένα πολύ απαισιόδοξο συναίσθημα» ανέφερε ο πρωθυπουργός του Βελγίου, Alexander De Croo.
Πράγματι, ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι ο τελευταίος κρίκος σε μια αλυσίδα κρίσεων – σε οικονομία, μεταναστευτικό και πανδημία.
«Τέτοιες υπαρξιακές κρίσεις έχουν αποσταθεροποιητική επίδραση και οδηγούν σε φόβο.
Ο φόβος είναι το φυτώριο για την ακροδεξιά.
Οι άνθρωποι τείνουν να μεταφράζουν αυτόν τον φόβο και την οργή σε ριζοσπαστική εκλογική συμπεριφορά» υποστηρίζει ο Carl Devos, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο της Γάνδης, αναφέροντας πως μπορεί να επισκιάζονται από τον πόλεμο στην Ουκρανία και από την ενεργειακή κρίση, αλλά τα προβλήματα της μετανάστευσης και της ταυτότητας είναι παρόντα και αποτελούν σημαντικό μέρος της ατζέντας των ακροδεξιών κομμάτων.
«Ο συνδυασμός αυτών των ζητημάτων είναι πιθανό να οδηγήσει σε περισσότερες νίκες της ακροδεξιάς σε ολόκληρη την ήπειρο.
Η ακροδεξιά προσφέρει εθνικιστικές, προστατευτικές λύσεις στις παγκοσμιοποιημένες κρίσεις.
Βλέπουμε πώς το μεταναστευτικό ζήτημα βγήκε προς στιγμήν από την ατζέντα κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά τώρα επέστρεψε» επισημαίνει η Cathrine Thorleifsson.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών