Το πρόβλημα 550 δισ. ευρώ στη μάχη της ΕΚΤ κατά του πληθωρισμού - Δυσκολεύει το έργο της Lagarde - Η κομβική ημερομηνία

Οι τράπεζες της ευρωζώνης έχουν μέχρι στιγμής αντέξει τις οικονομικές καταιγίδες από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ελβετία. Αυτό επέτρεψε στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να συνεχίσει να αυξάνει τα επιτόκια για να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό. Ωστόσο, το έργο της Christine Lagarde γίνεται… δυσκολότερο.
Η 28η Ιουνίου είναι μια κομβική ημερομηνία στο ευρωπαϊκό τραπεζικό ημερολόγιο. Κι αυτό διότι, εκείνη την ημέρα, οι τράπεζες πρέπει να αποπληρώσουν 549 δισ. ευρώ που δανείστηκαν από τις στοχευμένες πράξεις πιο μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης (TLTRO) της ΕΚΤ πριν από τρία χρόνια, κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Εκ πρώτης όψεως, αυτά θα πρέπει να είναι ευπρόσδεκτα νέα για την ΕΚΤ. Η τράπεζα συρρικνώνει ήδη τον ισολογισμό της αφήνοντας τα χαρτοφυλάκια ομολόγων της να ωριμάσουν. Εκείνα τα TLTRO έγιναν με πολύ ευνοϊκά επιτόκια της τάξης του -1%, γεγονός που τα καθιστά αναχρονιστικά στην εποχή της αυστηρότερης πολιτικής. Η ΕΚΤ εκτιμούσε κάποτε ότι τα δάνεια οδήγησαν σε μείωση των επιτοκίων δανεισμού έως και 60 μονάδες βάσης, που ισοδυναμεί με μεγάλη μείωση των επιτοκίων.
Ωστόσο, το να επιτραπεί στα TLTROs να ωριμάσουν απλώς, θα ανάγκαζε τις τράπεζες να χρηματοδοτηθούν από αλλού, αυξάνοντας το κόστος χρηματοδότησης. Και ήδη αντιμετωπίζουν πίεση, καθώς οι επενδυτές ανησυχούν περισσότερο για τον αντίκτυπο των υψηλότερων επιτοκίων και τις απώλειες ακινήτων. Η πρόσθετη απόδοση, ή το spread, που απαιτούν οι επενδυτές για να διακρατήσουν τραπεζικό χρέος έναντι των κρατικών τίτλων έχει αυξηθεί κατά περίπου 35 μονάδες βάσης από τις αρχές Μαρτίου, σύμφωνα με δείκτη της ICE Bank of America.

Πως θα… απαλύνει τον πόνο, η ΕΚΤ

Η Lagarde δήλωσε ότι οι τράπεζες της ευρωζώνης είναι καλά κεφαλαιοποιημένες και διαθέτουν άφθονη ρευστότητα. Το πρόβλημα είναι ότι ο επίμονα υψηλός πληθωρισμός, ο οποίος έφτασε το 6,9% τον Μάρτιο, θα την αναγκάσει να ωθήσει το επιτόκιο υψηλότερα από το σημερινό 3%. Αυτό θα κάνει επίσης τη χρηματοδότηση χρέους πιο ακριβή για τις τράπεζες.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα μπορούσαν να βρουν έναν τρόπο να απαλύνουν αυτόν τον πόνο, χωρίς να υπονομεύσουν τη μάχη τους κατά του πληθωρισμού. Για να γεφυρωθεί η αποπληρωμή των 550 δισ. ευρώ, η ΕΚΤ θα μπορούσε να προσφέρει δάνεια, αλλά με μικρότερη διάρκεια από την αρχική τριετία και υψηλότερα επιτόκια. Μια επιλογή θα ήταν να χρεώσει τις τράπεζες με πριμοδότηση του επιτοκίου των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης. Το MRO -το επιτόκιο που πληρώνουν οι δανειστές για δάνεια μιας εβδομάδας από την ΕΚΤ- έχει καθοριστεί επί του παρόντος στο 3,5%, 50 μονάδες βάσης πάνω από το επιτόκιο αναφοράς.
Μια τέτοια τιμολόγηση θα εξασφάλιζε ότι μόνο οι τράπεζες που πραγματικά χρειάζονται τα κεφάλαια θα υποβάλλουν αίτηση. Και θα περιόριζε τον κίνδυνο μια έξαρση της ρευστότητας να οδηγήσει σε αύξηση του πληθωρισμού. Το να μην κάνει τίποτα μπορεί να είναι ελκυστικό για την ΕΚΤ, διότι, όπως δήλωσε αυτή την εβδομάδα το μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου Isabel Schnabel, η μείωση των τραπεζικών πιστώσεων θα ενίσχυε τις επιπτώσεις των αυξήσεων των επιτοκίων. Στο σημερινό περιβάλλον, ωστόσο, η ανάγκη των τραπεζών για ρευστότητα δεν φαίνεται να είναι ένα ρίσκο που αξίζει να αναληφθεί.

www.bankingnews.gr