Το mainstream θα βρίσκεται πίσω από τον Ούγγρο πρωθυπουργό, ο οποίος είχε απορριφθεί από την ευρωπαϊκή ελίτ ως αντι-ανθρωπιστής, αυταρχικός και φιλο-Putin-ικός
Η Ευρώπη αλλάζει τη ρητορική της.
Τώρα ο πολυσυζητημένος φράχτης στα σύνορα της Ουγγαρίας γίνεται παράδειγμα για όλους...
Οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις αναμένουν εδώ και μήνες ισχυρούς μεταναστευτικούς "ανέμους" στην Ευρώπη και το επίμονο βόρειο "ρεύμα" που επηρέαζε επί μακρόν την ήπειρο έχει σιγά-σιγά αντικατασταθεί από νότια και ανατολικά "ρεύματα", με περιστασιακές, αλλά ισχυρές, δυτικές ριπές.
Αυτό αναμένεται να συνεχιστεί μέχρι τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα μέσα του επόμενου έτους και τις επακόλουθες διαπραγματεύσεις για την εξουσία.
Η αλλαγή της κατεύθυνσης των "ανέμων" μόλις επιβεβαιώθηκε από τον Manfred Weber, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Ο Γερμανός πολιτικός, ο οποίος έχει έντονη αίσθηση των τρεχουσών αλλαγών, δήλωσε πρόσφατα:
"Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σταματήσουμε την παράνομη μετανάστευση, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να χτίσουμε φράχτες".
Η ξεπερασμένη ρητορική της Angela Merkel
Αυτό δεν συνέβαινε πάντα, καθώς πριν από οκτώ χρόνια πήρε θέση στο όνομα της "Willkommenskultur" που διακήρυξε η Angela Merkel και ήταν τόσο κατά των συνόρων που επικαλέστηκε ακόμη και τη "Mutti" (το γερμανικό παρατσούκλι της ως "μητέρα") και απευθύνθηκε ευθέως στον Donald Trump σε ανάρτησή του στο Twitter το 2017, όταν είπε: "Δεν χτίζουμε τείχη, θέλουμε να χτίσουμε γέφυρες".
Ο Weber, ωστόσο, απογοητεύτηκε από τη "Mutti", διότι, παρότι ήταν ο κορυφαίος υποψήφιος του Λαϊκού Κόμματος στις τελευταίες ευρωεκλογές, δεν μπόρεσε να κατέβει υποψήφιος, επειδή ο Victor Orban και ο Emmanuel Macron, τους οποίους συχνά επέκρινε, βρήκαν κάποιον άλλον καταλληλότερο για να ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Αν και η Ursula von der Leyen έχει έκτοτε απογοητεύσει και οι υποθέσεις διαφθοράς δεν έχουν απομακρυνθεί από το όνομα της, η διαδικασία πριν από τέσσερα χρόνια θα μπορούσε να είναι διδακτική για την ίδια: Ήρθε στην πρώτη θέση ως μια σχεδόν άγνωστη υποψήφια απέναντι στον Weber, ο οποίος είχε φανεί ως ο σίγουρος νικητής.
Ο ίδιος άσκησε πιέσεις αυτή την εβδομάδα ώστε ο συνασπισμός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να τον συμπεριλάβει ως κορυφαίο υποψήφιο του χρόνου, αλλά δεν αρκεί να είναι αποδεκτός στην πατρίδα του, διότι η Ευρώπη φαίνεται να έχει βαρεθεί να υπαγορεύει η Γερμανία την ατζέντα.
Η Ιταλία της Meloni έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι θέλει να περιορίσει τη μετανάστευση και ο Γάλλος πρόεδρος Macron ήταν ακόμη πιο θεαματικός στην αντίθεσή του στη γερμανική γραμμή τις τελευταίες εβδομάδες.
Η γραμμή Orban
Κάποιες φορές επικριτικός απέναντι στον ίδιο τον Ούγγρο πρωθυπουργό, ο Macron έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει, καθώς το γαλλικό σύνταγμα λέει ότι δεν μπορεί να γίνει πρόεδρος για τρίτη φορά και μέχρι στιγμής τον θυμούνται μόνο για τις διαμαρτυρίες του για τα "κίτρινα γιλέκα" και τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, οι οποίες δεν αποτελούν και πολύ μεγάλο στίγμα όσον αφορά τη θέση του στην ευρωπαϊκή ιστορία.
Σε μια προσπάθεια να προβάλει μια πιο θετική εικόνα, είχε έναν ασυνήθιστα φιλικό τόνο με την Κίνα και στη συνέχεια δήλωσε ότι η Ευρώπη πρέπει να φροντίσει τα συμφέροντά της και οι ηγέτες της πρέπει να εργαστούν για την αυτονομία της.
Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock ήταν η πιο ηχηρή στις διαμαρτυρίες της- δεν αναγνώρισε την αλλαγή των ανέμων και δήλωσε ότι δεν υπάρχει χώρος για τέτοιες διαφωνίες στην ΕΕ.
Ο Macron, ωστόσο, δεν πρόκειται να επηρεαστεί τόσο εύκολα και τώρα προχωράει ακόμη παραπέρα, ενώνοντας τις δυνάμεις του με τους Κινέζους για να φέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τα μέρη που έχουν κολλήσει στο τέλμα του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας φέτος, σύμφωνα με το Bloomberg.
Αν αυτό συνεχιστεί, μέχρι τον επόμενο Μάιο, το mainstream θα βρίσκεται πίσω από τον Ούγγρο πρωθυπουργό, ο οποίος προηγουμένως είχε απορριφθεί από την ευρωπαϊκή ελίτ ως αντι-ανθρωπιστής, αυταρχικός και φιλο-Putin-ικός.
www.bankingnews.gr
Τώρα ο πολυσυζητημένος φράχτης στα σύνορα της Ουγγαρίας γίνεται παράδειγμα για όλους...
Οι μακροπρόθεσμες προβλέψεις αναμένουν εδώ και μήνες ισχυρούς μεταναστευτικούς "ανέμους" στην Ευρώπη και το επίμονο βόρειο "ρεύμα" που επηρέαζε επί μακρόν την ήπειρο έχει σιγά-σιγά αντικατασταθεί από νότια και ανατολικά "ρεύματα", με περιστασιακές, αλλά ισχυρές, δυτικές ριπές.
Αυτό αναμένεται να συνεχιστεί μέχρι τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στα μέσα του επόμενου έτους και τις επακόλουθες διαπραγματεύσεις για την εξουσία.
Η αλλαγή της κατεύθυνσης των "ανέμων" μόλις επιβεβαιώθηκε από τον Manfred Weber, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.
Ο Γερμανός πολιτικός, ο οποίος έχει έντονη αίσθηση των τρεχουσών αλλαγών, δήλωσε πρόσφατα:
"Αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σταματήσουμε την παράνομη μετανάστευση, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να χτίσουμε φράχτες".
Η ξεπερασμένη ρητορική της Angela Merkel
Αυτό δεν συνέβαινε πάντα, καθώς πριν από οκτώ χρόνια πήρε θέση στο όνομα της "Willkommenskultur" που διακήρυξε η Angela Merkel και ήταν τόσο κατά των συνόρων που επικαλέστηκε ακόμη και τη "Mutti" (το γερμανικό παρατσούκλι της ως "μητέρα") και απευθύνθηκε ευθέως στον Donald Trump σε ανάρτησή του στο Twitter το 2017, όταν είπε: "Δεν χτίζουμε τείχη, θέλουμε να χτίσουμε γέφυρες".
Ο Weber, ωστόσο, απογοητεύτηκε από τη "Mutti", διότι, παρότι ήταν ο κορυφαίος υποψήφιος του Λαϊκού Κόμματος στις τελευταίες ευρωεκλογές, δεν μπόρεσε να κατέβει υποψήφιος, επειδή ο Victor Orban και ο Emmanuel Macron, τους οποίους συχνά επέκρινε, βρήκαν κάποιον άλλον καταλληλότερο για να ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Αν και η Ursula von der Leyen έχει έκτοτε απογοητεύσει και οι υποθέσεις διαφθοράς δεν έχουν απομακρυνθεί από το όνομα της, η διαδικασία πριν από τέσσερα χρόνια θα μπορούσε να είναι διδακτική για την ίδια: Ήρθε στην πρώτη θέση ως μια σχεδόν άγνωστη υποψήφια απέναντι στον Weber, ο οποίος είχε φανεί ως ο σίγουρος νικητής.
Ο ίδιος άσκησε πιέσεις αυτή την εβδομάδα ώστε ο συνασπισμός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος να τον συμπεριλάβει ως κορυφαίο υποψήφιο του χρόνου, αλλά δεν αρκεί να είναι αποδεκτός στην πατρίδα του, διότι η Ευρώπη φαίνεται να έχει βαρεθεί να υπαγορεύει η Γερμανία την ατζέντα.
Η Ιταλία της Meloni έχει ήδη ξεκαθαρίσει ότι θέλει να περιορίσει τη μετανάστευση και ο Γάλλος πρόεδρος Macron ήταν ακόμη πιο θεαματικός στην αντίθεσή του στη γερμανική γραμμή τις τελευταίες εβδομάδες.
Η γραμμή Orban
Κάποιες φορές επικριτικός απέναντι στον ίδιο τον Ούγγρο πρωθυπουργό, ο Macron έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει, καθώς το γαλλικό σύνταγμα λέει ότι δεν μπορεί να γίνει πρόεδρος για τρίτη φορά και μέχρι στιγμής τον θυμούνται μόνο για τις διαμαρτυρίες του για τα "κίτρινα γιλέκα" και τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, οι οποίες δεν αποτελούν και πολύ μεγάλο στίγμα όσον αφορά τη θέση του στην ευρωπαϊκή ιστορία.
Σε μια προσπάθεια να προβάλει μια πιο θετική εικόνα, είχε έναν ασυνήθιστα φιλικό τόνο με την Κίνα και στη συνέχεια δήλωσε ότι η Ευρώπη πρέπει να φροντίσει τα συμφέροντά της και οι ηγέτες της πρέπει να εργαστούν για την αυτονομία της.
Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Annalena Baerbock ήταν η πιο ηχηρή στις διαμαρτυρίες της- δεν αναγνώρισε την αλλαγή των ανέμων και δήλωσε ότι δεν υπάρχει χώρος για τέτοιες διαφωνίες στην ΕΕ.
Ο Macron, ωστόσο, δεν πρόκειται να επηρεαστεί τόσο εύκολα και τώρα προχωράει ακόμη παραπέρα, ενώνοντας τις δυνάμεις του με τους Κινέζους για να φέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τα μέρη που έχουν κολλήσει στο τέλμα του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας φέτος, σύμφωνα με το Bloomberg.
Αν αυτό συνεχιστεί, μέχρι τον επόμενο Μάιο, το mainstream θα βρίσκεται πίσω από τον Ούγγρο πρωθυπουργό, ο οποίος προηγουμένως είχε απορριφθεί από την ευρωπαϊκή ελίτ ως αντι-ανθρωπιστής, αυταρχικός και φιλο-Putin-ικός.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών