Η Δύση υποδαυλίζει αστάθεια στην Γεωργία με στόχο ένα νέο μέτωπο προκειμένου να αποσπάσει την προσοχή της Μόσχας αναγκάζοντάς την να στείλει στρατεύματα σε ένα ακόμη πεδίο μάχης.
Η τρέχουσα κρίση στη Γεωργία μπορεί να είναι είδηση στα μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, ωστόσο, ελάχιστοι αναλυτές έχουν δώσει σημασία στον πραγματικό λόγο για τον οποίο υποδαυλίζεται τόση αστάθεια στη χώρα, με την πρωτεύουσα Τιφλίδα να γίνεται το νέο επίκεντρο για τους δυτικούς πολεμοκάπηλους, καθώς το ΝΑΤΟ σχεδιάζει να φέρει τη Γεωργία σε σύγκρουση με τη Ρωσία.
Αυτό θα επιτρέψει στη Δύση να ανοίξει μια νέα πλευρά και να αποσπάσει την προσοχή της Μόσχας αναγκάζοντάς την να στείλει στρατεύματα σε ένα ακόμη πεδίο μάχης.
Οι διαμαρτυρίες σε ύφεση, η κρίση σε όξυνση
Ενώ το κύμα βίαιων διαμαρτυριών έχει κοπάσε σε ορμή, η κρίση στη Γεωργία φαίνεται ότι δεν έχει τελειώσει.
Οι αποσταθεροποιητικές δυνάμεις τονώνουν το κοινωνικό και θεσμικό χάος προκειμένου η κυβέρνηση να λάβει αποφάσεις υπέρ ξένων συμφερόντων.
Αυτό γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο καθώς οι εγχώριοι παίκτες καλούν επίσημα τις δυτικές χώρες να επιβάλουν κυρώσεις στη Γεωργία για να προωθήσουν φιλοΝΑΤΟϊκές και αντιρωσικές ατζέντες.
Τον Απρίλιο, ο πρώην πρόεδρος της Γεωργίας Mikhail Saakashvili ζήτησε επίσημα από τη Συλλογική Δύση να επιβάλει κυρώσεις στη χώρα του.
Σύμφωνα με τον Saakashvili, που σήμερα είναι φυλακή κατηγορούμενος για κατάχρηση εξουσίας και άλλα εγκλήματα, με δυτικά μέτρα καταναγκασμού, η Γεωργία θα αναγκαζόταν να τον απελευθερώσει και έτσι να αυξήσει τις αστικές και πολιτικές ελευθερίες.
Με την ευκαιρία, τόνισε ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα είναι οι παγκόσμιοι υπερασπιστές της δημοκρατίας, της ευπρέπειας και της δικαιοσύνης και ως εκ τούτου θα πρέπει να αντιδράσουν στις υποτιθέμενες «φιλορωσικές» τάσεις της σημερινής γεωργιανής κυβέρνησης – την οποία κατηγορεί ότι συμμορφώνεται με «παραγγελιές από τη Μόσχα».
Η υπόθεση είναι ιδιαίτερα περίεργη καθώς απηχεί την τρέχουσα εγχώρια πολιτική κατάσταση της Γεωργίας.
Η αντιπολίτευση χρησιμοποιεί ως κύρια ρητορική της μια υποτιθέμενη σύνδεση του πρωθυπουργού Irakli Garibashvili με τη Ρωσία.
Δεν παρουσιάζει στοιχεία για την υποτιθέμενη σχέση του με τη Μόσχα, εκτός από την αντίστασή του στην ενεργό εμπλοκή στην ουκρανική σύγκρουση – επιπλέον της σοφής στάσης του να αποφύγει την υποκίνηση νέων κρίσεων ασφαλείας στις αυτονομιστικές περιοχές στα σύνορα με τη Ρωσία.
Όταν ξεκίνησαν οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις τον Μάρτιο, τα σημάδια ξένων παρεμβάσεων για την προώθηση αντιρωσικών πολιτικών ήταν ήδη εμφανή.
Στους δρόμους της Τιφλίδας, οι διαδηλωτές κρατούσαν σημαίες της Ουκρανίας και τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας, καθώς και πολεμικά τραγούδια του νεοναζιστικού καθεστώτος.
Ο ίδιος ο πρόεδρος Volodymyr Zelensky βγήκε δημόσια για να ευχαριστήσει τους διαδηλωτές για την υποστήριξή τους και είπε ότι «δεν υπάρχει Ουκρανός που δεν θα ήθελε την επιτυχία της φίλης μας Γεωργίας», εκτός από το ότι χαρακτήρισε τις διαδηλώσεις ως «δημοκρατική επιτυχία... ευρωπαϊκή επιτυχία».
Ο αμφιλεγόμενος ρόλος της προέδρου
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι στο αποκορύφωμα των διαδηλώσεων, η Γαλλο-Γεωργιανή Salome Zurabishvili, υποστήριξε τις διαδηλώσεις και εξέφρασε την έντονη αντίθεσή της προς την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο για την έγκριση νόμου κατά της ξένης κατασκοπείας.
Ούσα η ίδια ξένη πράκτορας στο γεωργιανό έδαφος, η Zurabishvili απηχούσε τη δυτική ρητορική ότι η απαίτηση ειδικής εγγραφής για ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από διεθνείς ομάδες θα ήταν ένα είδος καταχρηστικής ή δικτατορικής στάσης.
Στην πραγματικότητα, αυτές οι συμπεριφορές της αντιπολίτευσης προς τον σημερινό Πρωθυπουργό δεν είναι τυχαίες – αυτές οι κινήσεις υποδεικνύουν μια συντονισμένη δράση για να πιεστεί η Γεωργία να ενεργήσει ξεκάθαρα υπέρ των δυτικών συμφερόντων.
Η Zurabishvili, πριν γίνει πρόεδρος της χώρας, είχε διατελέσει υπουργός Εξωτερικών, και διακρίθηκε για το εξαιρετικά φιλοΝΑΤΟϊκό της έργο.
Στο ίδιο πνεύμα, ο πρώην Πρόεδρος Saakashvili, ο οποίος τώρα απαιτεί κυρώσεις από τη Δύση για να πιέσει την κυβέρνηση να τον απελευθερώσει, ήταν αναγνωρίσιμα ένας αρχηγός κράτους που υποστηριζόταν από τις ΗΠΑ, σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για προκλήσεις κατά των φιλορωσικών συνοριακών περιοχών κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του 2008, επίσης...
Ο πρώην πρόεδρος Saakashvili κέρδισε άσυλο στην Ουκρανία μετά το Μαϊντάν, ενώ διετέλεσε ακόμη και ως κυβερνήτης της Οδησσού την εποχή του Porosenko.
Το γεγονός ότι πολιτικοί όπως h Zurabishvili και ο Saakashvili ενεργούν αποφασιστικά για να υποκινήσουν πόλωση και διαμαρτυρίες στη Γεωργία, πέρα από τις κυρώσεις και την εξωτερική πίεση σε διεθνές επίπεδο, δείχνει ότι υπάρχει πράγματι ένα σχέδιο της Δύσης για την Τιφλίδα να λάβει ανοιχτά αντιρωσική θέση στον σημερινό πόλεμο «δι' αντιπροσώπων» (proxy) του ΝΑΤΟ με τη Μόσχα.
Η στρατηγική ΝΑΤΟ: Πολλαπλασιασμός των πεδίων μάχης
Αυτό το σενάριο αντανακλά την τρέχουσα στρατηγική της Ατλαντικής συμμαχίας, η οποία φαίνεται να επικεντρώνεται στον πολλαπλασιασμό των πεδίων μάχης.
Όσες περισσότερες ζώνες συγκρούσεων, τόσο το καλύτερο για τις δυτικές δυνάμεις, οι οποίες θέλουν να βλάψουν τη Ρωσία όσο το δυνατόν περισσότερο, με αποτέλεσμα να χάσει στρατεύματα και όπλα.
Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η Δύση επί του παρόντος πρόκειται να «παραδεχτεί» την αποτυχία της στην Ουκρανία, γι' αυτό, προκειμένου να διαφυλάξει την παγκόσμια ηγεμονία της, η νέα εστίαση του ΝΑΤΟ θα ήταν να πολεμήσει ενάντια στην Κίνα, η οποία θεωρείται από τις ΗΠΑ ως ασθενέστερος αντίπαλος και έναντι των οποίων υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες νίκης σε άμεση στρατιωτική αναμέτρηση.
Αλλά για να είναι βιώσιμος ένας πόλεμος κατά της Κίνας, θα ήταν απαραίτητο να αποτραπεί η Μόσχα από το να βοηθήσει το Πεκίνο στο πεδίο της μάχης, κάτι που θα εξηγούσε την προσπάθεια να αποσπαστεί η προσοχή των Ρώσων με πολλαπλές συγκρούσεις στον ευρασιατικό χώρο.
Σε αυτό το στρατιωτικό πλαίσιο, το να αναγκαστεί η Γεωργία να αναλάβει μια πλήρως φιλοΝΑΤΟϊκή και αντιρωσική εξωτερική πολιτική θα ήταν μια μεγάλη νίκη για τη Δύση.
Όσο η γεωργιανή κυβέρνηση συνεχίζει να αποφεύγει τη συμμετοχή στη σύγκρουση, η διεθνής πίεση και η υποκίνηση της εσωτερικής έγχρωμης επανάστασης θα παραμείνουν.
Σίγουρα, το χάος στη χώρα θα συνεχίσει να υποκινείται από ξένους πράκτορες έως ότου η κυβέρνηση συμφωνήσει να στείλει στρατεύματα για να προκαλέσει τους Ρώσους στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο στον επιθετικό πόλεμο του ΝΑΤΟ.
www.bankingnews.gr
Αυτό θα επιτρέψει στη Δύση να ανοίξει μια νέα πλευρά και να αποσπάσει την προσοχή της Μόσχας αναγκάζοντάς την να στείλει στρατεύματα σε ένα ακόμη πεδίο μάχης.
Οι διαμαρτυρίες σε ύφεση, η κρίση σε όξυνση
Ενώ το κύμα βίαιων διαμαρτυριών έχει κοπάσε σε ορμή, η κρίση στη Γεωργία φαίνεται ότι δεν έχει τελειώσει.
Οι αποσταθεροποιητικές δυνάμεις τονώνουν το κοινωνικό και θεσμικό χάος προκειμένου η κυβέρνηση να λάβει αποφάσεις υπέρ ξένων συμφερόντων.
Αυτό γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο καθώς οι εγχώριοι παίκτες καλούν επίσημα τις δυτικές χώρες να επιβάλουν κυρώσεις στη Γεωργία για να προωθήσουν φιλοΝΑΤΟϊκές και αντιρωσικές ατζέντες.
Τον Απρίλιο, ο πρώην πρόεδρος της Γεωργίας Mikhail Saakashvili ζήτησε επίσημα από τη Συλλογική Δύση να επιβάλει κυρώσεις στη χώρα του.
Σύμφωνα με τον Saakashvili, που σήμερα είναι φυλακή κατηγορούμενος για κατάχρηση εξουσίας και άλλα εγκλήματα, με δυτικά μέτρα καταναγκασμού, η Γεωργία θα αναγκαζόταν να τον απελευθερώσει και έτσι να αυξήσει τις αστικές και πολιτικές ελευθερίες.
Με την ευκαιρία, τόνισε ότι οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα είναι οι παγκόσμιοι υπερασπιστές της δημοκρατίας, της ευπρέπειας και της δικαιοσύνης και ως εκ τούτου θα πρέπει να αντιδράσουν στις υποτιθέμενες «φιλορωσικές» τάσεις της σημερινής γεωργιανής κυβέρνησης – την οποία κατηγορεί ότι συμμορφώνεται με «παραγγελιές από τη Μόσχα».
Η υπόθεση είναι ιδιαίτερα περίεργη καθώς απηχεί την τρέχουσα εγχώρια πολιτική κατάσταση της Γεωργίας.
Η αντιπολίτευση χρησιμοποιεί ως κύρια ρητορική της μια υποτιθέμενη σύνδεση του πρωθυπουργού Irakli Garibashvili με τη Ρωσία.
Δεν παρουσιάζει στοιχεία για την υποτιθέμενη σχέση του με τη Μόσχα, εκτός από την αντίστασή του στην ενεργό εμπλοκή στην ουκρανική σύγκρουση – επιπλέον της σοφής στάσης του να αποφύγει την υποκίνηση νέων κρίσεων ασφαλείας στις αυτονομιστικές περιοχές στα σύνορα με τη Ρωσία.
Όταν ξεκίνησαν οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις τον Μάρτιο, τα σημάδια ξένων παρεμβάσεων για την προώθηση αντιρωσικών πολιτικών ήταν ήδη εμφανή.
Στους δρόμους της Τιφλίδας, οι διαδηλωτές κρατούσαν σημαίες της Ουκρανίας και τραγούδησαν τον εθνικό ύμνο της Ουκρανίας, καθώς και πολεμικά τραγούδια του νεοναζιστικού καθεστώτος.
Ο ίδιος ο πρόεδρος Volodymyr Zelensky βγήκε δημόσια για να ευχαριστήσει τους διαδηλωτές για την υποστήριξή τους και είπε ότι «δεν υπάρχει Ουκρανός που δεν θα ήθελε την επιτυχία της φίλης μας Γεωργίας», εκτός από το ότι χαρακτήρισε τις διαδηλώσεις ως «δημοκρατική επιτυχία... ευρωπαϊκή επιτυχία».
Ο αμφιλεγόμενος ρόλος της προέδρου
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι στο αποκορύφωμα των διαδηλώσεων, η Γαλλο-Γεωργιανή Salome Zurabishvili, υποστήριξε τις διαδηλώσεις και εξέφρασε την έντονη αντίθεσή της προς την κυβέρνηση και το κοινοβούλιο για την έγκριση νόμου κατά της ξένης κατασκοπείας.
Ούσα η ίδια ξένη πράκτορας στο γεωργιανό έδαφος, η Zurabishvili απηχούσε τη δυτική ρητορική ότι η απαίτηση ειδικής εγγραφής για ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από διεθνείς ομάδες θα ήταν ένα είδος καταχρηστικής ή δικτατορικής στάσης.
Στην πραγματικότητα, αυτές οι συμπεριφορές της αντιπολίτευσης προς τον σημερινό Πρωθυπουργό δεν είναι τυχαίες – αυτές οι κινήσεις υποδεικνύουν μια συντονισμένη δράση για να πιεστεί η Γεωργία να ενεργήσει ξεκάθαρα υπέρ των δυτικών συμφερόντων.
Η Zurabishvili, πριν γίνει πρόεδρος της χώρας, είχε διατελέσει υπουργός Εξωτερικών, και διακρίθηκε για το εξαιρετικά φιλοΝΑΤΟϊκό της έργο.
Στο ίδιο πνεύμα, ο πρώην Πρόεδρος Saakashvili, ο οποίος τώρα απαιτεί κυρώσεις από τη Δύση για να πιέσει την κυβέρνηση να τον απελευθερώσει, ήταν αναγνωρίσιμα ένας αρχηγός κράτους που υποστηριζόταν από τις ΗΠΑ, σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνος για προκλήσεις κατά των φιλορωσικών συνοριακών περιοχών κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης του 2008, επίσης...
Ο πρώην πρόεδρος Saakashvili κέρδισε άσυλο στην Ουκρανία μετά το Μαϊντάν, ενώ διετέλεσε ακόμη και ως κυβερνήτης της Οδησσού την εποχή του Porosenko.
Το γεγονός ότι πολιτικοί όπως h Zurabishvili και ο Saakashvili ενεργούν αποφασιστικά για να υποκινήσουν πόλωση και διαμαρτυρίες στη Γεωργία, πέρα από τις κυρώσεις και την εξωτερική πίεση σε διεθνές επίπεδο, δείχνει ότι υπάρχει πράγματι ένα σχέδιο της Δύσης για την Τιφλίδα να λάβει ανοιχτά αντιρωσική θέση στον σημερινό πόλεμο «δι' αντιπροσώπων» (proxy) του ΝΑΤΟ με τη Μόσχα.
Η στρατηγική ΝΑΤΟ: Πολλαπλασιασμός των πεδίων μάχης
Αυτό το σενάριο αντανακλά την τρέχουσα στρατηγική της Ατλαντικής συμμαχίας, η οποία φαίνεται να επικεντρώνεται στον πολλαπλασιασμό των πεδίων μάχης.
Όσες περισσότερες ζώνες συγκρούσεων, τόσο το καλύτερο για τις δυτικές δυνάμεις, οι οποίες θέλουν να βλάψουν τη Ρωσία όσο το δυνατόν περισσότερο, με αποτέλεσμα να χάσει στρατεύματα και όπλα.
Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι η Δύση επί του παρόντος πρόκειται να «παραδεχτεί» την αποτυχία της στην Ουκρανία, γι' αυτό, προκειμένου να διαφυλάξει την παγκόσμια ηγεμονία της, η νέα εστίαση του ΝΑΤΟ θα ήταν να πολεμήσει ενάντια στην Κίνα, η οποία θεωρείται από τις ΗΠΑ ως ασθενέστερος αντίπαλος και έναντι των οποίων υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες νίκης σε άμεση στρατιωτική αναμέτρηση.
Αλλά για να είναι βιώσιμος ένας πόλεμος κατά της Κίνας, θα ήταν απαραίτητο να αποτραπεί η Μόσχα από το να βοηθήσει το Πεκίνο στο πεδίο της μάχης, κάτι που θα εξηγούσε την προσπάθεια να αποσπαστεί η προσοχή των Ρώσων με πολλαπλές συγκρούσεις στον ευρασιατικό χώρο.
Σε αυτό το στρατιωτικό πλαίσιο, το να αναγκαστεί η Γεωργία να αναλάβει μια πλήρως φιλοΝΑΤΟϊκή και αντιρωσική εξωτερική πολιτική θα ήταν μια μεγάλη νίκη για τη Δύση.
Όσο η γεωργιανή κυβέρνηση συνεχίζει να αποφεύγει τη συμμετοχή στη σύγκρουση, η διεθνής πίεση και η υποκίνηση της εσωτερικής έγχρωμης επανάστασης θα παραμείνουν.
Σίγουρα, το χάος στη χώρα θα συνεχίσει να υποκινείται από ξένους πράκτορες έως ότου η κυβέρνηση συμφωνήσει να στείλει στρατεύματα για να προκαλέσει τους Ρώσους στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία, ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο στον επιθετικό πόλεμο του ΝΑΤΟ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών