Εάν λιγότερο προβληματικές τράπεζες πτωχεύσουν τις επόμενες εβδομάδες, ο αντίκτυπος στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία θα είναι πολύ πιο ισχυρός
Οι τραπεζικοί κραδασμοί στις ΗΠΑ εξελίσσονται προς την τρίτη φάση.
Η πρώτη φάση της αναταραχής, όταν οι ξαφνικές και μαζικές εκροές καταθέσεων από κακοδιαχειριζόμενες και ανεπαρκώς εποπτευόμενες τράπεζες προκάλεσαν θεαματικές πτωχεύσεις, έχει σταθεροποιηθεί.
Η τρέχουσα φάση, η οποία επικεντρώνεται σε ζητήματα κόστους χρηματοδότησης και ισολογισμού λιγότερο προβληματικών τραπεζών που τυχαίνει να λειτουργούν σε μια εξαιρετικά ασταθή "γειτονιά", μπορεί επίσης να σταθεροποιηθεί.
Πράγματι, πρέπει, αν θέλουμε να αποφύγουμε μια τρίτη φάση που θα επιφέρει σημαντικά μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική και οικονομική ζημία, αναφέρει ο Mohamed El-Erian, καθηγητής στο Queens’ College του Cambridge, και σύμβουλος στην Allianz και Gramercy.
Τα καλά νέα
Σύμφωνα με τον El-Erian είναι απίθανο να δούμε το είδος της δραματικής θεσμικής κατάρρευσης που βίωσε η Silicon Valley Bank, κατά την οποία 42 δισ. δολάρια καταθέσεων έφυγαν μέσα σε μία ημέρα και άλλα 100 δισ. δολάρια προβλεπόταν ότι θα ακολουθούσαν την επόμενη ημέρα, αν οι ρυθμιστικές αρχές δεν είχαν κλείσει την τράπεζα.
Αυτά τα καλά νέα οφείλονται σε δύο βασικούς παράγοντες.
Πρώτον, μέσω της πρακτικής και όχι μέσω νομικής αλλαγής, οι αρχές έχουν σηματοδοτήσει ότι το ανώτατο όριο των 250.000 δολαρίων για την κρατική εγγύηση των ατομικών καταθέσεων έχει αντικατασταθεί από απεριόριστη κάλυψη.
Το ζήτημα είναι απλό.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ απλώς κηρύσσει εξαίρεση από τον συστημικό κίνδυνο.
Δεύτερον, η Fed άνοιξε ένα παράθυρο χρηματοδότησης που επιτρέπει στις τράπεζες για ένα έτος να ανταλλάσσουν στην ονομαστική τους αξία τίτλους που αξίζουν σημαντικά λιγότερο στην αγορά.
Αυτό μειώνει τον κίνδυνο οι τράπεζες να αναγκαστούν να πουλήσουν με ζημία για να καλύψουν τις εκροές καταθέσεων και τους παρέχει επιδοτούμενη χρηματοδότηση.
Οι παράπλευρες απώλειες
Αυτή η σημαντική σταθεροποίηση δεν ήταν καθόλου τέλεια, καθώς αντιμετώπισε μόνο ένα μέρος της πίεσης του τραπεζικού συστήματος, ενώ προκάλεσε παράπλευρες απώλειες και απρόβλεπτες συνέπειες.
Αρκετές περιφερειακές τράπεζες των ΗΠΑ εξακολουθούν να λειτουργούν με αναντιστοιχίες μεταξύ των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων και των μακροπρόθεσμων περιουσιακών στοιχείων τους.
Οι ισολογισμοί τους επιβαρύνονται περαιτέρω από επισφαλή δάνεια εμπορικών ακινήτων.
Επιπλέον, υπόκεινται σε ένα ρυθμιστικό καθεστώς που δεν έχει διασφαλίσει επαρκή κεφαλαιακή κάλυψη - ένα κενό που ενισχύεται από την αποσπασματική εποπτεία που περιγράφεται λεπτομερώς στην αξιολόγηση της ίδιας της Fed για την αποτυχία της SVB.
Παραμένουν επίσης ευάλωτες στον κακοδιαχειριζόμενο από τη Fed κύκλο αύξησης των επιτοκίων.
Και όλα αυτά είναι πιθανό να περιορίσουν τον ενθουσιασμό του τραπεζικού συστήματος για την παροχή πιστώσεων, ακόμη και αν ο ηθικός κίνδυνος είναι μεγαλύτερος.
Τα επόμενα προβλήματα
Ευτυχώς, οι τράπεζες αυτές δεν έχουν τόσες άμεσες διαρθρωτικές αδυναμίες όσες εκείνες που απέτυχαν.
Σκεφτείτε, για παράδειγμα, την PacWest, η οποία βρέθηκε στο στόχαστρο την περασμένη εβδομάδα καθώς η τιμή της μετοχής της έπεσε κατακόρυφα.
Το 25% των ανασφάλιστων καταθέσεών της ωχριά μπροστά σε αυτό που είχαν η SVB και η First Republic.
Επίσης, η πελατειακή της βάση είναι σημαντικά πιο διαφοροποιημένη.
Θα πρέπει, ωστόσο, να επιλύσει θέματα ισολογισμού και να πλοηγηθεί σε υψηλότερο κόστος χρηματοδότησης σε μια περίοδο πολύ νευρικών αγορών.
Οι επενδυτικές διαθέσεις
Η διάθεση της αγοράς δεν αποτελεί έκπληξη.
Μέχρι στιγμής φέτος, τράπεζες με ενεργητικό άνω των 530 δισ. δολαρίων έχουν πτωχεύσει, ξεπερνώντας ήδη το σύνολο του 2008 κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, μετά την προσαρμογή στον πληθωρισμό.
Ο τρόπος με τον οποίο χρεοκόπησε η First Republic παίζει επίσης ρόλο.
Η θεωρητική ευθυγράμμιση των κινήτρων μεταξύ των κύριων παραγόντων αποδείχθηκε ανεπαρκής για να διασφαλίσει την έγκαιρη επίλυση.
Οι μέτοχοι είδαν τις συμμετοχές τους να χάνουν πάνω από το 95% της αξίας τους πριν η τράπεζα εξαγοραστεί από την JPMorgan.
Οι αγορές τιμωρούν πλέον εύκολα τις μετοχές των τραπεζών, ιδίως εκείνων που μιλούν για στάθμιση "στρατηγικών επιλογών".
Αυτό αφήνει ανοιχτή την πόρτα σε φαύλους κύκλους.
Αυτή η δεύτερη φάση μπορεί επίσης να περιοριστεί.
Πρώτον, οι τράπεζες πρέπει να είναι πιο προσεκτικές σε αυτά που λένε και, γενικά, να έχουν πολύ ευέλικτη επικοινωνία με τους επενδυτές - ένα μάθημα που έχουν ήδη πάρει μερικά ιδρύματα.
Δεύτερον, η Fed πρέπει να ενισχύσει το καθεστώς εποπτείας της.
Τρίτον, οι λύσεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για τις τράπεζες πρέπει να λειτουργήσουν με πιο σφιχτό χρονοδιάγραμμα, αν χρειαστεί.
Τέταρτον, ο δημόσιος τομέας πρέπει να διαβεβαιώσει τις αγορές ότι, αντί για τις ad hoc προσεγγίσεις που κυριαρχούσαν μέχρι σήμερα, θα εργαστεί για την αναμόρφωση τόσο του συστήματος ασφάλισης καταθέσεων όσο και της ρύθμισης των τραπεζών που λανθασμένα θεωρούνται ότι δεν ενέχουν συστημική απειλή.
Θα αποφευχθεί η τρίτη φάση της κρίσης;
Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο εάν οι ΗΠΑ θέλουν να αποφύγουν μια τρίτη, και σημαντικά πιο επιζήμια, φάση της τραπεζικής αναταραχής, αναφέρει ο El-Erian.
Εάν λιγότερο προβληματικές τράπεζες πτωχεύσουν τις επόμενες εβδομάδες, ο αντίκτυπος στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία θα είναι πολύ πιο ισχυρός.
Παρά την εντυπωσιακά ανθεκτική αγορά εργασίας, οι ΗΠΑ θα βρεθούν σύντομα σε μια ύφεση που θα μπορούσε να αποφευχθεί κατά τα άλλα, με περιορισμένες επιλογές δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Η πιθανότητα περαιτέρω λαθών πολιτικής θα ήταν σημαντική.
Και όλα αυτά ακριβώς τη στιγμή που γίνεται πιο εμφανής η πιο αργή εξέλιξη της πίεσης στον μη τραπεζικό χρηματοπιστωτικό τομέα.
www.bankingnews.gr
Η πρώτη φάση της αναταραχής, όταν οι ξαφνικές και μαζικές εκροές καταθέσεων από κακοδιαχειριζόμενες και ανεπαρκώς εποπτευόμενες τράπεζες προκάλεσαν θεαματικές πτωχεύσεις, έχει σταθεροποιηθεί.
Η τρέχουσα φάση, η οποία επικεντρώνεται σε ζητήματα κόστους χρηματοδότησης και ισολογισμού λιγότερο προβληματικών τραπεζών που τυχαίνει να λειτουργούν σε μια εξαιρετικά ασταθή "γειτονιά", μπορεί επίσης να σταθεροποιηθεί.
Πράγματι, πρέπει, αν θέλουμε να αποφύγουμε μια τρίτη φάση που θα επιφέρει σημαντικά μεγαλύτερη χρηματοπιστωτική και οικονομική ζημία, αναφέρει ο Mohamed El-Erian, καθηγητής στο Queens’ College του Cambridge, και σύμβουλος στην Allianz και Gramercy.
Τα καλά νέα
Σύμφωνα με τον El-Erian είναι απίθανο να δούμε το είδος της δραματικής θεσμικής κατάρρευσης που βίωσε η Silicon Valley Bank, κατά την οποία 42 δισ. δολάρια καταθέσεων έφυγαν μέσα σε μία ημέρα και άλλα 100 δισ. δολάρια προβλεπόταν ότι θα ακολουθούσαν την επόμενη ημέρα, αν οι ρυθμιστικές αρχές δεν είχαν κλείσει την τράπεζα.
Αυτά τα καλά νέα οφείλονται σε δύο βασικούς παράγοντες.
Πρώτον, μέσω της πρακτικής και όχι μέσω νομικής αλλαγής, οι αρχές έχουν σηματοδοτήσει ότι το ανώτατο όριο των 250.000 δολαρίων για την κρατική εγγύηση των ατομικών καταθέσεων έχει αντικατασταθεί από απεριόριστη κάλυψη.
Το ζήτημα είναι απλό.
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ απλώς κηρύσσει εξαίρεση από τον συστημικό κίνδυνο.
Δεύτερον, η Fed άνοιξε ένα παράθυρο χρηματοδότησης που επιτρέπει στις τράπεζες για ένα έτος να ανταλλάσσουν στην ονομαστική τους αξία τίτλους που αξίζουν σημαντικά λιγότερο στην αγορά.
Αυτό μειώνει τον κίνδυνο οι τράπεζες να αναγκαστούν να πουλήσουν με ζημία για να καλύψουν τις εκροές καταθέσεων και τους παρέχει επιδοτούμενη χρηματοδότηση.
Οι παράπλευρες απώλειες
Αυτή η σημαντική σταθεροποίηση δεν ήταν καθόλου τέλεια, καθώς αντιμετώπισε μόνο ένα μέρος της πίεσης του τραπεζικού συστήματος, ενώ προκάλεσε παράπλευρες απώλειες και απρόβλεπτες συνέπειες.
Αρκετές περιφερειακές τράπεζες των ΗΠΑ εξακολουθούν να λειτουργούν με αναντιστοιχίες μεταξύ των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων και των μακροπρόθεσμων περιουσιακών στοιχείων τους.
Οι ισολογισμοί τους επιβαρύνονται περαιτέρω από επισφαλή δάνεια εμπορικών ακινήτων.
Επιπλέον, υπόκεινται σε ένα ρυθμιστικό καθεστώς που δεν έχει διασφαλίσει επαρκή κεφαλαιακή κάλυψη - ένα κενό που ενισχύεται από την αποσπασματική εποπτεία που περιγράφεται λεπτομερώς στην αξιολόγηση της ίδιας της Fed για την αποτυχία της SVB.
Παραμένουν επίσης ευάλωτες στον κακοδιαχειριζόμενο από τη Fed κύκλο αύξησης των επιτοκίων.
Και όλα αυτά είναι πιθανό να περιορίσουν τον ενθουσιασμό του τραπεζικού συστήματος για την παροχή πιστώσεων, ακόμη και αν ο ηθικός κίνδυνος είναι μεγαλύτερος.
Τα επόμενα προβλήματα
Ευτυχώς, οι τράπεζες αυτές δεν έχουν τόσες άμεσες διαρθρωτικές αδυναμίες όσες εκείνες που απέτυχαν.
Σκεφτείτε, για παράδειγμα, την PacWest, η οποία βρέθηκε στο στόχαστρο την περασμένη εβδομάδα καθώς η τιμή της μετοχής της έπεσε κατακόρυφα.
Το 25% των ανασφάλιστων καταθέσεών της ωχριά μπροστά σε αυτό που είχαν η SVB και η First Republic.
Επίσης, η πελατειακή της βάση είναι σημαντικά πιο διαφοροποιημένη.
Θα πρέπει, ωστόσο, να επιλύσει θέματα ισολογισμού και να πλοηγηθεί σε υψηλότερο κόστος χρηματοδότησης σε μια περίοδο πολύ νευρικών αγορών.
Οι επενδυτικές διαθέσεις
Η διάθεση της αγοράς δεν αποτελεί έκπληξη.
Μέχρι στιγμής φέτος, τράπεζες με ενεργητικό άνω των 530 δισ. δολαρίων έχουν πτωχεύσει, ξεπερνώντας ήδη το σύνολο του 2008 κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, μετά την προσαρμογή στον πληθωρισμό.
Ο τρόπος με τον οποίο χρεοκόπησε η First Republic παίζει επίσης ρόλο.
Η θεωρητική ευθυγράμμιση των κινήτρων μεταξύ των κύριων παραγόντων αποδείχθηκε ανεπαρκής για να διασφαλίσει την έγκαιρη επίλυση.
Οι μέτοχοι είδαν τις συμμετοχές τους να χάνουν πάνω από το 95% της αξίας τους πριν η τράπεζα εξαγοραστεί από την JPMorgan.
Οι αγορές τιμωρούν πλέον εύκολα τις μετοχές των τραπεζών, ιδίως εκείνων που μιλούν για στάθμιση "στρατηγικών επιλογών".
Αυτό αφήνει ανοιχτή την πόρτα σε φαύλους κύκλους.
Αυτή η δεύτερη φάση μπορεί επίσης να περιοριστεί.
Πρώτον, οι τράπεζες πρέπει να είναι πιο προσεκτικές σε αυτά που λένε και, γενικά, να έχουν πολύ ευέλικτη επικοινωνία με τους επενδυτές - ένα μάθημα που έχουν ήδη πάρει μερικά ιδρύματα.
Δεύτερον, η Fed πρέπει να ενισχύσει το καθεστώς εποπτείας της.
Τρίτον, οι λύσεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για τις τράπεζες πρέπει να λειτουργήσουν με πιο σφιχτό χρονοδιάγραμμα, αν χρειαστεί.
Τέταρτον, ο δημόσιος τομέας πρέπει να διαβεβαιώσει τις αγορές ότι, αντί για τις ad hoc προσεγγίσεις που κυριαρχούσαν μέχρι σήμερα, θα εργαστεί για την αναμόρφωση τόσο του συστήματος ασφάλισης καταθέσεων όσο και της ρύθμισης των τραπεζών που λανθασμένα θεωρούνται ότι δεν ενέχουν συστημική απειλή.
Θα αποφευχθεί η τρίτη φάση της κρίσης;
Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο εάν οι ΗΠΑ θέλουν να αποφύγουν μια τρίτη, και σημαντικά πιο επιζήμια, φάση της τραπεζικής αναταραχής, αναφέρει ο El-Erian.
Εάν λιγότερο προβληματικές τράπεζες πτωχεύσουν τις επόμενες εβδομάδες, ο αντίκτυπος στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και την οικονομία θα είναι πολύ πιο ισχυρός.
Παρά την εντυπωσιακά ανθεκτική αγορά εργασίας, οι ΗΠΑ θα βρεθούν σύντομα σε μια ύφεση που θα μπορούσε να αποφευχθεί κατά τα άλλα, με περιορισμένες επιλογές δημοσιονομικής και νομισματικής πολιτικής.
Η πιθανότητα περαιτέρω λαθών πολιτικής θα ήταν σημαντική.
Και όλα αυτά ακριβώς τη στιγμή που γίνεται πιο εμφανής η πιο αργή εξέλιξη της πίεσης στον μη τραπεζικό χρηματοπιστωτικό τομέα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών