Το διάνυσμα κίνησης της Δύσης δείχνει ξεκάθαρα μια διολίσθηση προς Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, λέει ο δημοσιογράφος Seymour Hersh
«Καθώς η Ουκρανία ξεκινά την αντεπίθεσή υπό το βλέμμα των γερακιών του Biden, η νέα ρητορική της Ρωσίας δείχνει «αναβίωση της πυρηνικής απειλής...» αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του ο γνωστός δημοσιογράφος Seymour Hersh.
«Πράγματι, αυτή την εβδομάδα σκεφτόμουν να γράψω για τον πόλεμο στην Ουκρανία, που κλιμακώνεται, αλλά και τον κίνδυνο που αυτός εγκυμονεί για την κυβέρνηση Biden.
Είχα πολλά να πω… Η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών Wendy Sherman παραιτήθηκε και η τελευταία της ημέρα εν υπηρεσία είναι στις 30 Ιουνίου.
Η αποχώρησή της έχει προκαλέσει πανικό στους κόλπους του State Department καθώς φοβούνται που στη θέση της θα επιλεχθεί η Victoria Nuland» αναφέρει ο Seymour Hersh και συμπληρώνει:
«Η επιθετικότητα της Nuland απέναντι στη Ρωσία και τον Vladimir Putin ταιριάζει απόλυτα με τις απόψεις του Προέδρου Biden.
Η Nuland είναι τώρα η υφυπουργός Πολιτικών Υποθέσεων και έχει περιγραφεί ως “ταραχή”, σύμφωνα με τα λόγια ατόμου με άμεση γνώση της κατάστασης, μεταξύ των διαφόρων γραφείων του State Departmen, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken είναι σε… περιοδεία στην Κίνα
Αν η Sherman έχει άποψη για τον πιθανό διάδοχό της, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα τη μοιραστεί με κανέναν, ποτέ»
Ορισμένοι στην αμερικανική κοινότητα πληροφοριών πιστεύουν ότι ο Biden είναι πεπεισμένος ότι οι προοπτικές επανεκλογής του εξαρτώνται από μια νίκη ή κάποιου είδους ικανοποιητική διευθέτηση στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Η απόρριψη της προοπτικής κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία εκ μέρους του Blinken, που εκφράστηκε στην ομιλία του στις 2 Ιουνίου στη Φινλανδία, απηχεί αυτήν τη σκέψη.
O Putin πρέπει να πληρώσει, αλλά…
Σύμφωνα με τον Seymour Hersh, ο Putin πρέπει να καταδικαστεί για την απόφασή του να βυθίσει την Ευρώπη στον πιο βίαιο και καταστροφικό πόλεμο από τους Βαλκανικούς πολέμους της δεκαετίας του 1990.
Αλλά όσοι βρίσκονται στην κορυφή του Λευκού Οίκου πρέπει να απαντήσουν για την προθυμία τους να αφήσουν μια προφανώς τεταμένη κατάσταση να οδηγηθεί σε πόλεμο, δεδομένου ότι, ίσως, η παροχή εγγυήσεων ότι η Ουκρανία δεν θα επιτρεπόταν να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ θα αποτελούσε εχέγγυο ειρήνης.
Η αντεπίθεση της Ουκρανίας προχωρά αργά, και έτσι οι ειδήσεις για τον πόλεμο εξαφανίστηκαν για λίγο από τα πρωτοσέλιδα των New York Times και της Washington Post.
Ο φόβος των εφημερίδων για άλλη μια προεδρία Trump φαίνεται να έχει μειώσει την όρεξή τους για αντικειμενικά ρεπορτάζ, οπότε δεν μεταδίδουν άσχημα νέα από το μέτωπο.
Ωστόσο, τα άσχημα νέα μπορεί να συνεχίσουν να έρχονται αν η περιορισμένη αεροπορική και πυραυλική ισχύς του ουκρανικού στρατού συνεχίσει να είναι αναποτελεσματική έναντι της Ρωσίας.
Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν θα τελειώσει
Στην αμερικανική κοινότητα πληροφοριών πιστεύεται ότι η Ρωσία κατέστρεψε το ζωτικής σημασίας φράγμα Kakhovka στον ποταμό Dnipro.
Το κίνητρο του Putin είναι ασαφές.
Σκοπός της δολιοφθοράς ήταν η πλημμύρα και η επιβράδυνση του Ουκρανικού Στρατού προς την εμπόλεμη ζώνη στα νοτιοανατολικά;
Υπήρχαν κρυμμένοι ουκρανικοί χώροι αποθήκευσης όπλων και πυρομαχικών στην πλημμυρισμένη περιοχή; (Η στρατιωτική διοίκηση της Ουκρανίας μετακινεί συνεχώς τα αποθέματά της σε μια προσπάθεια να κρατήσει μακριά τους ρωσικούς πυραύλους.)
Ή μήπως ο Putin απλά με αυτόν τον τρόπο άφησε την κυβέρνηση του Volodymyr Zelensky να καταλάβει ότι αυτή είναι η αρχή του τέλους;
Εν τω μεταξύ, υπήρξε κλιμάκωση της ρητορικής σχετικά με τον πόλεμο και τις πιθανές συνέπειές του.
Εν προκειμένω αξίζει να αναφερθεί ένα δημοσίευμα στα ρωσικά και τα αγγλικά στις 13 Ιουνίου από τον Sergei Karaganov, ακαδημαϊκό στη Μόσχα, ο οποίος είναι πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής
Ο Karaganov είναι γνωστό ότι είναι κοντά στον Putin και γι’ αυτό λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από ορισμένους δημοσιογράφους στη Δύση, κυρίως από τον Serge Schmemann, μακροχρόνιο ανταποκριτή των New York Times στη Μόσχα και τώρα μέλος της συντακτικής επιτροπής των Times.
Όπως και εγώ, πέρασε τα πρώτα του χρόνια ως δημοσιογράφος για το Associated Press.
Ένα από τα βασικά σημεία της έκθεσης του Karaganov είναι ότι ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν θα τελειώσει ακόμη και αν η Ρωσία πετύχαινε μια συντριπτική νίκη.
Η Ουκρανία θα παραμείνει, γράφει, «ένας υπερεθνικιστικός πληθυσμός γεμάτος όπλα – μια πληγή με αναπόφευκτες επιπλοκές, που πάντα θα απειλεί με έναν νέο πόλεμο».
Το δοκίμιο είναι γεμάτο απόγνωση.
Μια ρωσική νίκη στην Ουκρανία σημαίνει συνεχιζόμενο πόλεμο με τη Δύση.
«Το χειρότερο », γράφει, «μπορεί να συμβεί εάν, με τίμημα τεράστιων απωλειών, απελευθερώσουμε ολόκληρη την Ουκρανία και παραμείνει ερειπωμένη με έναν πληθυσμό που κυρίως μας μισεί. Η κόντρα με τη Δύση θα συνεχιστεί καθώς θα υποστηρίξει τον ανταρτοπόλεμο».
Μια πιο καλύτερη επιλογή θα ήταν η απελευθέρωση των φιλορωσικών περιοχών της Ουκρανίας και η αποστρατιωτικοποίηση των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας.
Αλλά αυτό θα ήταν δυνατό, γράφει ο Karaganov, «μόνο εάν και όταν είμαστε σε θέση να υποτάξουμε τη βούληση της Δύσης να υποκινεί και να υποστηρίζει τη χούντα του Κιέβου, αναγκάζοντας τη χούντα του Κιέβου να υποχωρήσει στρατηγικά.
«Και αυτό μας φέρνει στο πιο σημαντικό αλλά σχεδόν αδιαπραγμάτευτο θέμα.
Η υποκείμενη και μάλιστα θεμελιώδης αιτία της σύγκρουσης στην Ουκρανία και πολλών άλλων εντάσεων στον κόσμο… είναι η επιταχυνόμενη αποτυχία των σύγχρονων κυβερνώντων δυτικών ελίτ» να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν την «πορεία που παίρνει ο κόσμος τα τελευταία χρόνια των τελευταίων δεκαετιών».
Αυτές οι αλλαγές, τις οποίες ο Karaganov είναι «άνευ προηγουμένου στην ιστορία».
Πρόκειται για βασικά στοιχεία της παγκόσμιας ισορροπίας δυνάμεων, που τώρα ευνοούν «την Κίνα και εν μέρει την Ινδία.
Οι χώρες της Δύσης «χάνουν την επί πέντε αιώνων ικανότητά τους να αντλούν πλούτο από όλο τον κόσμο, επιβαλλόμενες με ωμή βία, πολιτικές και οικονομικές διαταγές και πολιτιστική κυριαρχία.
Έτσι, δεν θα υπάρξει γρήγορο τέλος στην εκτυλισσόμενη αμυντική και επιθετική αντιπαράθεση της Δύσης».
Αυτή η ανατροπή της παγκόσμιας τάξης, γράφει, «προετοιμάζεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Η ήττα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και η έναρξη της κρίσης του δυτικού οικονομικού μοντέλου το 2008 ήταν σημαντικά ορόσημα».
Όλα αυτά δείχνουν μεγάλης κλίμακας καταστροφή: «Η εκεχειρία είναι δυνατή, αλλά η ειρήνη δεν είναι…
Αυτό το διάνυσμα κίνησης της Δύσης δείχνει ξεκάθαρα μια διολίσθηση προς Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήδη αρχίζει και μπορεί να ξεσπάσει καταιγίδα τυχαία ή λόγω της ανικανότητας και της ανευθυνότητας των σύγχρονων κυρίαρχων κύκλων στη Δύση» επισημαίνει ο Karaganov, όπως γράφει ο Hersh.
Πυρηνικά…
Κατά την άποψη του Karaganov, επισημαίνει ο Hersh, ένας πόλεμος του οποίου θα ηγείται η Αμερική κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία, με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, είναι εφικτός, ακόμη και αναπόφευκτος, επειδή ο φόβος του πυρηνικού πολέμου δεν είναι στο τραπέζι.
Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία θα ήταν «αδιανόητο» στα πρώτα χρόνια της πυρηνικής εποχής.
Εκείνη την εποχή, «σε μια έκρηξη απελπισμένης οργής», «οι κυρίαρχοι κύκλοι μιας ομάδας χωρών» δεν θα εξαπέλυαν ποτέ «πόλεμο πλήρους κλίμακας στο μαλακό υπογάστριο μιας πυρηνικής υπερδύναμης».
«Το επιχείρημα του Karaganov γίνεται πιο τρομακτικό.
Ολοκληρώνει υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία θα συνεχίσει να πολεμά στην Ουκρανία για δύο ή τρία χρόνια θυσιάζοντας χιλιάδες και χιλιάδες και κατατροπώνοντας… εκατοντάδες χιλιάδες που ζουν στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Ουκρανία και έχουν πέσει σε μια τραγική ιστορική παγίδα.
Αλλά αυτή η στρατιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να τελειώσει με μια αποφασιστική νίκη χωρίς η Δύση να υποχωρήσει στρατηγικά, ή ακόμα και να παραδοθεί.
Σε γενικές γραμμές, η Ρωσία και ο κόσμος να προχωρήσουν ανεμπόδιστα» γράφει ο γνωστός δημοσιογράφος και συνεχίζει να μεταφέρει τα λόγια το Karaganov:
«Σύμφωνα με τον Ρώσο αξιωματούχο, “για να πείσουμε την Αμερική να υποχωρήσει, θα πρέπει να το επιχειρήσουμε με πυρηνική αποτροπή. Να μειώσουμε μεν τους πυρηνικούς εξοπλισμούς, που είναι σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα, αλλά να ανέβουμε τη σκάλα της αποτροπής».
Ο Putin το έχει ήδη κάνει, λέει ο Hersh, μέσω των δηλώσεών του και της εκ των προτέρων ανάπτυξης ρωσικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία.
«To oυκρανικό σενάριο δεν πρέπει να επαναληφθεί».
Για 25 χρόνια, δεν ακούγαμε εκείνους που προειδοποιούσαν ότι η επίθεση του ΝΑΤΟ θα οδηγούσε σε πόλεμο και προσπαθούσαμε να καθυστερήσουμε και να διαπραγματευτούμε μια σφοδρή ένοπλη σύγκρουση.
Το τίμημα της αναποφασιστικότητας τώρα θα είναι υψηλότερο κατά μια τάξη μεγέθους.
«Σύμφωνα με τον Karaganov, “ο εχθρός πρέπει να γνωρίζει ότι είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε προληπτικό χτύπημα αντί αντιποίνων για όλες τις τρέχουσες και προηγούμενες επιθετικές του ενέργειές του.
Ηθικά, αυτή είναι μια τρομερή επιλογή, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε το όπλο του Θεού, καταδικάζοντας τους εαυτούς μας σε σοβαρές απώλειες.
Αλλά, αν δεν το κάνουμε αυτό, η Ρωσία μπορεί να πεθάνει και πιθανότατα ολόκληρος ο ανθρώπινος πολιτισμός θα πάψει να υπάρχει» γράφει ο Hersh και συνεχίζει:
«Η ιδέα του Karaganov για θερμοπυρηνικό όπλο, το “όπλο του Θεού”, μου θύμισε μια παράξενη φράση που χρησιμοποίησε ο Putin σε πολιτικό φόρουμ στη Μόσχα, το φθινόπωρο του 2018.
Είχε πει ότι η Ρωσία θα εξαπολύσει πυρηνικό χτύπημα αν σημάνει το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης».
Ο Karaganov έχει προχωρήσει πολύ στη σκέψη του για τον πυρηνικό πόλεμο σε σύγκριση με τις παρατηρήσεις του σε μια συνέντευξη με τον Schmemann το περασμένο καλοκαίρι.
«Μήπως αυτός και ο Putin σκέφτονται πότε ή πού να ρίξουν τη βόμβα;
Ή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια έκφραση του συμπλέγματος κατωτερότητας της Ρωσίας όταν κοιτάζει προς την αστραφτερή Δύση, όπου βρίσκει -όπως βλέπουμε στην κυβέρνηση Biden σήμερα- ατελείωτη εχθρότητα προς την ίδια».
«“Αυτό θα μπορούσε να είναι το ξεκάθαρο μήνυμα ενός κινήματος στη Ρωσία”, μου είπε ένας μακροχρόνιος παρατηρητής του Κρεμλίνου, “για μια επικίνδυνη αλλαγή πολιτικής”.
Πάντως, κάθε σοβαρός αξιωματούχος του ΝΑΤΟ θα πρέπει να διαβάσει και να αξιολογήσει το δοκίμιο του Karaganov.
Ένα είναι σίγουρο: το μέλλον του κόσμου είναι στα χέρια της Ρωσίας και της Δύσης» καταλήγει ο Hersh.
www.bankingnews.gr
«Πράγματι, αυτή την εβδομάδα σκεφτόμουν να γράψω για τον πόλεμο στην Ουκρανία, που κλιμακώνεται, αλλά και τον κίνδυνο που αυτός εγκυμονεί για την κυβέρνηση Biden.
Είχα πολλά να πω… Η αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών Wendy Sherman παραιτήθηκε και η τελευταία της ημέρα εν υπηρεσία είναι στις 30 Ιουνίου.
Η αποχώρησή της έχει προκαλέσει πανικό στους κόλπους του State Department καθώς φοβούνται που στη θέση της θα επιλεχθεί η Victoria Nuland» αναφέρει ο Seymour Hersh και συμπληρώνει:
«Η επιθετικότητα της Nuland απέναντι στη Ρωσία και τον Vladimir Putin ταιριάζει απόλυτα με τις απόψεις του Προέδρου Biden.
Η Nuland είναι τώρα η υφυπουργός Πολιτικών Υποθέσεων και έχει περιγραφεί ως “ταραχή”, σύμφωνα με τα λόγια ατόμου με άμεση γνώση της κατάστασης, μεταξύ των διαφόρων γραφείων του State Departmen, ενώ ο υπουργός Εξωτερικών Antony Blinken είναι σε… περιοδεία στην Κίνα
Αν η Sherman έχει άποψη για τον πιθανό διάδοχό της, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα τη μοιραστεί με κανέναν, ποτέ»
Ορισμένοι στην αμερικανική κοινότητα πληροφοριών πιστεύουν ότι ο Biden είναι πεπεισμένος ότι οι προοπτικές επανεκλογής του εξαρτώνται από μια νίκη ή κάποιου είδους ικανοποιητική διευθέτηση στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Η απόρριψη της προοπτικής κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία εκ μέρους του Blinken, που εκφράστηκε στην ομιλία του στις 2 Ιουνίου στη Φινλανδία, απηχεί αυτήν τη σκέψη.
O Putin πρέπει να πληρώσει, αλλά…
Σύμφωνα με τον Seymour Hersh, ο Putin πρέπει να καταδικαστεί για την απόφασή του να βυθίσει την Ευρώπη στον πιο βίαιο και καταστροφικό πόλεμο από τους Βαλκανικούς πολέμους της δεκαετίας του 1990.
Αλλά όσοι βρίσκονται στην κορυφή του Λευκού Οίκου πρέπει να απαντήσουν για την προθυμία τους να αφήσουν μια προφανώς τεταμένη κατάσταση να οδηγηθεί σε πόλεμο, δεδομένου ότι, ίσως, η παροχή εγγυήσεων ότι η Ουκρανία δεν θα επιτρεπόταν να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ θα αποτελούσε εχέγγυο ειρήνης.
Η αντεπίθεση της Ουκρανίας προχωρά αργά, και έτσι οι ειδήσεις για τον πόλεμο εξαφανίστηκαν για λίγο από τα πρωτοσέλιδα των New York Times και της Washington Post.
Ο φόβος των εφημερίδων για άλλη μια προεδρία Trump φαίνεται να έχει μειώσει την όρεξή τους για αντικειμενικά ρεπορτάζ, οπότε δεν μεταδίδουν άσχημα νέα από το μέτωπο.
Ωστόσο, τα άσχημα νέα μπορεί να συνεχίσουν να έρχονται αν η περιορισμένη αεροπορική και πυραυλική ισχύς του ουκρανικού στρατού συνεχίσει να είναι αναποτελεσματική έναντι της Ρωσίας.
Ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν θα τελειώσει
Στην αμερικανική κοινότητα πληροφοριών πιστεύεται ότι η Ρωσία κατέστρεψε το ζωτικής σημασίας φράγμα Kakhovka στον ποταμό Dnipro.
Το κίνητρο του Putin είναι ασαφές.
Σκοπός της δολιοφθοράς ήταν η πλημμύρα και η επιβράδυνση του Ουκρανικού Στρατού προς την εμπόλεμη ζώνη στα νοτιοανατολικά;
Υπήρχαν κρυμμένοι ουκρανικοί χώροι αποθήκευσης όπλων και πυρομαχικών στην πλημμυρισμένη περιοχή; (Η στρατιωτική διοίκηση της Ουκρανίας μετακινεί συνεχώς τα αποθέματά της σε μια προσπάθεια να κρατήσει μακριά τους ρωσικούς πυραύλους.)
Ή μήπως ο Putin απλά με αυτόν τον τρόπο άφησε την κυβέρνηση του Volodymyr Zelensky να καταλάβει ότι αυτή είναι η αρχή του τέλους;
Εν τω μεταξύ, υπήρξε κλιμάκωση της ρητορικής σχετικά με τον πόλεμο και τις πιθανές συνέπειές του.
Εν προκειμένω αξίζει να αναφερθεί ένα δημοσίευμα στα ρωσικά και τα αγγλικά στις 13 Ιουνίου από τον Sergei Karaganov, ακαδημαϊκό στη Μόσχα, ο οποίος είναι πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής
Ο Karaganov είναι γνωστό ότι είναι κοντά στον Putin και γι’ αυτό λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από ορισμένους δημοσιογράφους στη Δύση, κυρίως από τον Serge Schmemann, μακροχρόνιο ανταποκριτή των New York Times στη Μόσχα και τώρα μέλος της συντακτικής επιτροπής των Times.
Όπως και εγώ, πέρασε τα πρώτα του χρόνια ως δημοσιογράφος για το Associated Press.
Ένα από τα βασικά σημεία της έκθεσης του Karaganov είναι ότι ο πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν θα τελειώσει ακόμη και αν η Ρωσία πετύχαινε μια συντριπτική νίκη.
Η Ουκρανία θα παραμείνει, γράφει, «ένας υπερεθνικιστικός πληθυσμός γεμάτος όπλα – μια πληγή με αναπόφευκτες επιπλοκές, που πάντα θα απειλεί με έναν νέο πόλεμο».
Το δοκίμιο είναι γεμάτο απόγνωση.
Μια ρωσική νίκη στην Ουκρανία σημαίνει συνεχιζόμενο πόλεμο με τη Δύση.
«Το χειρότερο », γράφει, «μπορεί να συμβεί εάν, με τίμημα τεράστιων απωλειών, απελευθερώσουμε ολόκληρη την Ουκρανία και παραμείνει ερειπωμένη με έναν πληθυσμό που κυρίως μας μισεί. Η κόντρα με τη Δύση θα συνεχιστεί καθώς θα υποστηρίξει τον ανταρτοπόλεμο».
Μια πιο καλύτερη επιλογή θα ήταν η απελευθέρωση των φιλορωσικών περιοχών της Ουκρανίας και η αποστρατιωτικοποίηση των ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας.
Αλλά αυτό θα ήταν δυνατό, γράφει ο Karaganov, «μόνο εάν και όταν είμαστε σε θέση να υποτάξουμε τη βούληση της Δύσης να υποκινεί και να υποστηρίζει τη χούντα του Κιέβου, αναγκάζοντας τη χούντα του Κιέβου να υποχωρήσει στρατηγικά.
«Και αυτό μας φέρνει στο πιο σημαντικό αλλά σχεδόν αδιαπραγμάτευτο θέμα.
Η υποκείμενη και μάλιστα θεμελιώδης αιτία της σύγκρουσης στην Ουκρανία και πολλών άλλων εντάσεων στον κόσμο… είναι η επιταχυνόμενη αποτυχία των σύγχρονων κυβερνώντων δυτικών ελίτ» να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν την «πορεία που παίρνει ο κόσμος τα τελευταία χρόνια των τελευταίων δεκαετιών».
Αυτές οι αλλαγές, τις οποίες ο Karaganov είναι «άνευ προηγουμένου στην ιστορία».
Πρόκειται για βασικά στοιχεία της παγκόσμιας ισορροπίας δυνάμεων, που τώρα ευνοούν «την Κίνα και εν μέρει την Ινδία.
Οι χώρες της Δύσης «χάνουν την επί πέντε αιώνων ικανότητά τους να αντλούν πλούτο από όλο τον κόσμο, επιβαλλόμενες με ωμή βία, πολιτικές και οικονομικές διαταγές και πολιτιστική κυριαρχία.
Έτσι, δεν θα υπάρξει γρήγορο τέλος στην εκτυλισσόμενη αμυντική και επιθετική αντιπαράθεση της Δύσης».
Αυτή η ανατροπή της παγκόσμιας τάξης, γράφει, «προετοιμάζεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1960.
Η ήττα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και η έναρξη της κρίσης του δυτικού οικονομικού μοντέλου το 2008 ήταν σημαντικά ορόσημα».
Όλα αυτά δείχνουν μεγάλης κλίμακας καταστροφή: «Η εκεχειρία είναι δυνατή, αλλά η ειρήνη δεν είναι…
Αυτό το διάνυσμα κίνησης της Δύσης δείχνει ξεκάθαρα μια διολίσθηση προς Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ήδη αρχίζει και μπορεί να ξεσπάσει καταιγίδα τυχαία ή λόγω της ανικανότητας και της ανευθυνότητας των σύγχρονων κυρίαρχων κύκλων στη Δύση» επισημαίνει ο Karaganov, όπως γράφει ο Hersh.
Πυρηνικά…
Κατά την άποψη του Karaganov, επισημαίνει ο Hersh, ένας πόλεμος του οποίου θα ηγείται η Αμερική κατά της Ρωσίας στην Ουκρανία, με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, είναι εφικτός, ακόμη και αναπόφευκτος, επειδή ο φόβος του πυρηνικού πολέμου δεν είναι στο τραπέζι.
Αυτό που συμβαίνει στην Ουκρανία θα ήταν «αδιανόητο» στα πρώτα χρόνια της πυρηνικής εποχής.
Εκείνη την εποχή, «σε μια έκρηξη απελπισμένης οργής», «οι κυρίαρχοι κύκλοι μιας ομάδας χωρών» δεν θα εξαπέλυαν ποτέ «πόλεμο πλήρους κλίμακας στο μαλακό υπογάστριο μιας πυρηνικής υπερδύναμης».
«Το επιχείρημα του Karaganov γίνεται πιο τρομακτικό.
Ολοκληρώνει υποστηρίζοντας ότι η Ρωσία θα συνεχίσει να πολεμά στην Ουκρανία για δύο ή τρία χρόνια θυσιάζοντας χιλιάδες και χιλιάδες και κατατροπώνοντας… εκατοντάδες χιλιάδες που ζουν στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Ουκρανία και έχουν πέσει σε μια τραγική ιστορική παγίδα.
Αλλά αυτή η στρατιωτική επιχείρηση δεν μπορεί να τελειώσει με μια αποφασιστική νίκη χωρίς η Δύση να υποχωρήσει στρατηγικά, ή ακόμα και να παραδοθεί.
Σε γενικές γραμμές, η Ρωσία και ο κόσμος να προχωρήσουν ανεμπόδιστα» γράφει ο γνωστός δημοσιογράφος και συνεχίζει να μεταφέρει τα λόγια το Karaganov:
«Σύμφωνα με τον Ρώσο αξιωματούχο, “για να πείσουμε την Αμερική να υποχωρήσει, θα πρέπει να το επιχειρήσουμε με πυρηνική αποτροπή. Να μειώσουμε μεν τους πυρηνικούς εξοπλισμούς, που είναι σε απαράδεκτα υψηλά επίπεδα, αλλά να ανέβουμε τη σκάλα της αποτροπής».
Ο Putin το έχει ήδη κάνει, λέει ο Hersh, μέσω των δηλώσεών του και της εκ των προτέρων ανάπτυξης ρωσικών πυρηνικών όπλων στη Λευκορωσία.
«To oυκρανικό σενάριο δεν πρέπει να επαναληφθεί».
Για 25 χρόνια, δεν ακούγαμε εκείνους που προειδοποιούσαν ότι η επίθεση του ΝΑΤΟ θα οδηγούσε σε πόλεμο και προσπαθούσαμε να καθυστερήσουμε και να διαπραγματευτούμε μια σφοδρή ένοπλη σύγκρουση.
Το τίμημα της αναποφασιστικότητας τώρα θα είναι υψηλότερο κατά μια τάξη μεγέθους.
«Σύμφωνα με τον Karaganov, “ο εχθρός πρέπει να γνωρίζει ότι είμαστε έτοιμοι να προβούμε σε προληπτικό χτύπημα αντί αντιποίνων για όλες τις τρέχουσες και προηγούμενες επιθετικές του ενέργειές του.
Ηθικά, αυτή είναι μια τρομερή επιλογή, αλλά θα χρησιμοποιήσουμε το όπλο του Θεού, καταδικάζοντας τους εαυτούς μας σε σοβαρές απώλειες.
Αλλά, αν δεν το κάνουμε αυτό, η Ρωσία μπορεί να πεθάνει και πιθανότατα ολόκληρος ο ανθρώπινος πολιτισμός θα πάψει να υπάρχει» γράφει ο Hersh και συνεχίζει:
«Η ιδέα του Karaganov για θερμοπυρηνικό όπλο, το “όπλο του Θεού”, μου θύμισε μια παράξενη φράση που χρησιμοποίησε ο Putin σε πολιτικό φόρουμ στη Μόσχα, το φθινόπωρο του 2018.
Είχε πει ότι η Ρωσία θα εξαπολύσει πυρηνικό χτύπημα αν σημάνει το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης».
Ο Karaganov έχει προχωρήσει πολύ στη σκέψη του για τον πυρηνικό πόλεμο σε σύγκριση με τις παρατηρήσεις του σε μια συνέντευξη με τον Schmemann το περασμένο καλοκαίρι.
«Μήπως αυτός και ο Putin σκέφτονται πότε ή πού να ρίξουν τη βόμβα;
Ή δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια έκφραση του συμπλέγματος κατωτερότητας της Ρωσίας όταν κοιτάζει προς την αστραφτερή Δύση, όπου βρίσκει -όπως βλέπουμε στην κυβέρνηση Biden σήμερα- ατελείωτη εχθρότητα προς την ίδια».
«“Αυτό θα μπορούσε να είναι το ξεκάθαρο μήνυμα ενός κινήματος στη Ρωσία”, μου είπε ένας μακροχρόνιος παρατηρητής του Κρεμλίνου, “για μια επικίνδυνη αλλαγή πολιτικής”.
Πάντως, κάθε σοβαρός αξιωματούχος του ΝΑΤΟ θα πρέπει να διαβάσει και να αξιολογήσει το δοκίμιο του Karaganov.
Ένα είναι σίγουρο: το μέλλον του κόσμου είναι στα χέρια της Ρωσίας και της Δύσης» καταλήγει ο Hersh.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών