Αποκάλυψη: Γιατί η Δύση πολεμά στην Ουκρανία - Η αποικία των 11,5 τρις, τα σχέδια του Musk για λίθιο... και οι φίλοι Ευρωπαίοι

Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να μετρά 19 μήνες και με την επόμενη ημέρα να φαντάζει ακόμα πιο πολύπλοκη και πιο αδιέξοδη από ότι ήταν πριν από τη ρωσική εισβολή, ολοένα και περισσότεροι διερωτώνται τι πραγματικά θέλει να κερδίσει η Δύση από αυτήν τη στρατιωτική σύγκρουση.
Για την Ουκρανία ο πόλεμος αυτός είναι αμυντικός απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα.
Για τη Δύση, ο πόλεμος αυτός δεν είναι τίποτα άλλο από την υπεράσπιση των δυτικών αξιών και την αντιμετώπιση της στρατιωτικής απειλής που συνιστά η Ρωσία.
Από την πλευρά της η Ρωσία υποστηρίζει ότι αυτός ο πόλεμος είναι μια σοβαρή γεωπολιτική πρόκληση, στην οποία είναι απαραίτητη η προστασία του αδελφικού λαού και η εξάλειψη των ακροδεξιών νεοναζιστικών δυνάμεων που κατέλαβαν την εξουσία σε όλα τα επίπεδα το 2014 και ενεργούν με σκληρή αντιρωσική πολιτική.

Το ερώτημα

Ωστόσο, και παρά τα πολιτικά και γεωπολιτικά αυτά επιχειρήματα, το καίριο ερώτημα είναι: «Ποιος ωφελείται από αυτόν τον πόλεμο;».
Πρόκειται για ένα ερώτημα πολύ βαθύτερο τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά.

Ο αφοπλισμός της Δύσης, η νίκη της Κίνας

Η μαζική αποστολή όπλων στην Ουκρανία έχει οδηγήσει επί της ουσίας στον αφοπλισμό της Δύσης.
Το παραδέχθηκε πρόσφατα και ο Βρετανός υπουργός Άμυνας, Ben Wallace, ο οποίος σε δηλώσεις του στην Washington Post τον περασμένο Ιούνιο, παραδέχθηκε πως τα αποθέματα του στρατιωτικού εξοπλισμού που η Δύση μπορεί να μεταφέρει στην Ουκρανία, εξαντλούνται.
Αλλά και ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Joe Biden είχε αναφέρει ότι οι ΗΠΑ είναι αντιμέτωπες με ελλείψεις σε κάποια είδη πυρομαχικών που πρόκειται να σταλούν στην Ουκρανία στα τέλη Ιουλίου, τη στιγμή που το υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας δεν ενέκρινε για αυτό το λόγο την αποστολή των πυραύλων cruise Taurus στο Κίεβο.
Η αποδυνάμωση του στρατιωτικού οπλοστασίου της Δύσης είναι προφανές πως αποδεικνύεται ωφέλιμο για την Κίνα όσον αφορά την αντιπαράθεση της με την Ταϊβάν, η οποία και αυτή στηρίζεται στη στρατιωτική βοήθεια της Δύσης.
Διότι όσο πιο πολλά όπλα και χρήματα δίνονται στην Ουκρανία, τόσο λιγότερα στέλνονται στην Ταϊβάν.
Υπό αυτό το πρίσμα, η Κίνα, παραμένοντας στο περιθώριο, ίσως να κερδίσει πολύ περισσότερα ακόμα και από την ίδια τη Ρωσία.

Ορυκτός πλούτος

Πέρα όμως από αυτά τα στρατιωτικά «παιχνίδια» και τις συνέπειες που έχουν στις γεωπολιτικές ισορροπίες, ο ορυκτός πλούτος είναι πάντα ένα μείζον διακύβευμα κάθε μορφής στρατιωτικής σύγκρουσης.
Και το υπέδαφος της Ουκρανίας είναι πολύ πλούσιο καθώς υπάρχουν τεράστια αποθέματα ορυκτού πλούτου.
Πρόσφατο δημοσίευμα των Financial Times επιχειρεί να συνδέσει τον πόλεμο στην Ουκρανία με τις ευκαιρίες που αναδύονται προκειμένου να προωθηθεί η «πράσινη ατζέντα».
Ακόμα και εάν ο Donald Trump επικρατήσει στις προεδρικές εκλογές του 2024 στις ΗΠΑ και επιστρέψει στο Λευκό Οίκο, είναι πολύ πιθανό να διατηρηθεί το θέμα του «πράσινου πλανήτη».
Η πρόσφατη επίσκεψη της Greta Thunberg, της γνωστής Σουηδής που μάχεται για το περιβάλλον, στο Κίεβο, όπου συναντήθηκε με τον Zelensky και συζήτησαν για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα της Ρωσίας, επιβεβαιώνει το ενδιαφέρον της Δύσης για τους πόρους της Ουκρανίας.

Περιουσία 11,5 τρις δολαρίων

Πράγματι, η Ουκρανία είναι ένα απέραντος τόπος με κρίσιμους ορυκτούς πόρους.
Η Ουκρανία εκτιμάται ότι διαθέτει 500.000 τόνους λιθίου, το οποίο είναι εξαιρετικά απαραίτητο για την παραγωγή των μπαταριών των ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Η ποσότητα αυτή είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από αυτήν της Πορτογαλίας, η οποία είναι η μεγαλύτερη πηγή λιθίου στην Ευρώπη.
Επιπλέον, στην Ουκρανία υπάρχουν σημαντικά αποθέματα στα 117 από τα συνολικά 120 πιο χρήσιμα βιομηχανικά ορυκτά, όπως είναι το τιτάνιο, ο σίδηρος, το ουράνιο, το νέον, το νικέλιο, κα.
Είναι χαρακτηριστικό πως η συνολική αξία των ουκρανικών πόρων υπολογίζεται στα 11,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, που είναι για παράδειγμα τρεις φορές υψηλότερη από το ΑΕΠ της Γερμανίας.

Συμφέροντα Δύσης

Είναι προφανές πως η ανάπτυξη αυτών των αποθεμάτων της Ουκρανίας είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη Δύση στο πλαίσιο της προσπάθειας της να απεξαρτηθεί από τα ορυκτά της Ρωσίας και της Κίνας και να κάνει την ενεργειακή μετάβαση.
Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή η Κίνα είναι η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός λιθίου παγκοσμίως ενώ εκεί κατασκευάζεται περίπου το 50% όλων των μπαταριών για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα.
Προφανώς και η Ρωσία γνωρίζει την αξία αυτού του ορυκτού πλούτου, μεγάλο μέρος των οποίων βρίσκεται στα εδάφη που έχει καταλάβει στο πλαίσιο της στρατιωτικής της επιχείρησης.
Δεδομένων των στενών σχέσεων Μόσχας – Πεκίνου, η Δύση δεν είναι έτοιμη σε καμία περίπτωση, να επιτρέψει την ενίσχυση της ενεργειακής κυριαρχίας της συμμαχίας Ρωσίας – Κίνας.

Αποικία η Ουκρανία και τα σχέδια του Elon Musk

Στο σενάριο εκείνο που η Ουκρανία καταστραφεί ολοσχερώς, τότε ο πληθυσμός θα αναζητά απελπισμένα θέσεις εργασίας και η ηγεσία της χώρας θα αναγκαστεί να έρθει σε συμφωνία με οποιουσδήποτε όρους έτσι ώστε να εξασφαλίσει επενδύσεις.
Σε αυτήν την περίπτωση η Δύση θα είναι σε θέση όχι μόνο να πάρει όλα αυτά τα ορυκτά, αλλά ακόμη και να δημιουργήσει την τοπική της παραγωγή.
Και εδώ υπάρχει μια περίεργη απόχρωση.
Οι αυστηρές απαιτήσεις για τη βιομηχανική παραγωγή ισχύουν στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για παράδειγμα, ο Elon Musk είχε την ιδέα να ξεκινήσει την ανακύκλωση λιθίου, αλλά είναι απίθανο να μπορέσει να λάβει άδεια στην ΕΕ για μια τόσο εξαιρετικά βρώμικη παραγωγή.
Σε αυτό το σενάριο, η Ουκρανία μπορεί να γίνει ιδανική αποικία.
Πρώτον, θα είναι πιστή στη Δύση και, όπως προαναφέρθηκε, θα είναι έτοιμη να κάνει τα πάντα για χάρη επενδύσεων στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο οικονομία της.
Δεύτερον, δεν είναι μέρος της ΕΕ (και είναι πολύ πιθανό να γίνει ποτέ), κάτι που επιτρέπει να εγκατασταθεί εκεί οποιαδήποτε επιβλαβής παραγωγή εκτός της νομοθεσίας της Ένωσης.
Τρίτον, σε αντίθεση με τις παλιές ευρωπαϊκές αποικίες και τις τρέχουσες εγκαταστάσεις παραγωγής στην Κίνα, η Ουκρανία βρίσκεται σε ευρωπαϊκό έδαφος, γεγονός που την καθιστά εξαιρετικά βολική από πλευράς υλικοτεχνικής υποστήριξης.

Διαπραγματευτικό χαρτί

Έτσι, οποιοδήποτε και αν είναι το αποτέλεσμα αυτού του πολέμου, η Ουκρανία δεν είναι τίποτα άλλο από ένα διαπραγματευτικό χαρτί στο μεγάλο «πολιτικό παιχνίδι» και ένα εφαλτήριο πόρων για άλλες χώρες στο μέλλον.
Η σημερινή ηγεσία του Κιέβου το καταλαβαίνει σίγουρα.
Επομένως, θα επιχειρήσει να αποκομίσει τα μέγιστα οφέλη για τον εαυτό της έως ότου η χώρα χάσει τελικά την ανεξαρτησία της είτε από την πρώην «αδερφή» και τώρα μισητή Ρωσία είτε από τους Ευρωπαίους «φίλους» της, οι οποίοι ελάχιστα ενδιαφέρονται για τους Ουκρανούς.

www.bankingnews.gr