Η Ρωσία ήταν από καιρό επιφυλακτική με τα αεροσκάφη ειδικών αποστολών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, τα RC-135 Rivet, MQ-9 Reaper και E-3C Sentry AWACS, που πετούσαν στη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα για τη συλλογή ηλεκτρονικών πληροφοριών (ELINT)
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του TASS που επικαλείται έναν ανώνυμο Ρώσο, η σύντηξη λειτούργησε τέλεια και οδήγησε στην κατάρριψη τουλάχιστον ενός ουκρανικού μαχητικού.
Αν και οι πληροφορίες δεν μπορούσαν να επαληθευτούν και δεν υπήρχε επίσημη ανακοίνωση από το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας (RuMoD), την ίδια στιγμή, δεν υπάρχει λόγος αμφιβολίας για τον ισχυρισμό.
Η Ρωσία ήταν από καιρό επιφυλακτική με τα αεροσκάφη ειδικών αποστολών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, τα RC-135 Rivet, MQ-9 Reaper και E-3C Sentry AWACS, που πετούσαν στη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα για τη συλλογή ηλεκτρονικών πληροφοριών (ELINT) στο σύστημα ραντάρ της Ρωσίας.
Οι αεροπορικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, επίσης, είχαν προσδιορίσει την ικανότητα στις αποστολές Καταστολής/Καταστροφής της Εχθρικής Αεράμυνας (SEAD/DEAD) ως μία από τις περιοχές ώθησής τους, ωθώντας τη Ρωσία να χρησιμοποιήσει διαφορετικά τους S-400 και να ελαχιστοποιήσει τις πιθανότητες των αντιπάλων να βρουν αντίμετρα.
Αποκαλυπτικός ισχυρισμός Ρώσων αξιωματούχων
Το TASS ανέφερε ότι το S-400 χρησιμοποιήθηκε σε «σύνδεση» με το A-50 AWACS στην εν εξελίξει Ειδική Στρατιωτική Επιχείρηση (SMO). «Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, η Ρωσία χρησιμοποίησε το σύστημα αεράμυνας S-400 Triumph σε συνδυασμό με το αεροσκάφος ανίχνευσης ραντάρ μεγάλης εμβέλειας A-50, το οποίο εξασφάλισε την επιτυχία της χρήσης του συστήματος κατά της εχθρικής αεροπορίας», ανέφερε η έκθεση.
«Το σύστημα αεράμυνας S-400 εκτοξεύτηκε στο μέγιστο βεληνεκές του σε στόχους που κατά τη στιγμή της καταστροφής βρίσκονταν σε ύψος περίπου 1.000 μέτρων ενώ χρησιμοποιήθηκαν νέες κεφαλές αντιαεροπορικών κατευθυνόμενων πυραύλων».
Ένα άλλο ρεπορτάζ ανέφερε επίσης ότι ο Υπουργός Άμυνας Shoigu αλληλεπιδρούσε με στρατεύματα και έκανε μια παρατήρηση για τεράστιες απώλειες ουκρανικών UAV την τελευταία εβδομάδα.
«Καταρρίψαμε 24 αεροσκάφη σε 5 ημέρες», είπε ο Shoigu επισκεπτόμενος την Ομάδα Δυνάμεων Βοστόκ στα ανατολικά της Ουκρανίας. Δεν είναι σαφές εάν ένα από αυτά τα ουκρανικά αεροπλάνα που καταρρίφθηκαν είναι θύμα της ομάδας A50-S400.
Τακτικές και Διαδικασίες
Εύλογα μπορούν να γίνουν εικασίες εικασία σχετικά με την τακτική διαδικασία που υιοθετήθηκε για την πραγματοποίηση της αρχικής υπόδειξης και πυροδότησης.
Ο πύραυλος που εκτοξεύτηκε θα μπορούσε να είναι ο πύραυλος 40N6E με την πιο εκτεταμένη εμβέλεια των 400 χιλιομέτρων. Η έκθεση του TASS ισχυρίζεται ότι ο S-400 «εκτοξεύτηκε στο μέγιστο βεληνεκές του».
Ο πύραυλος εκτοξεύεται σε λειτουργία «κλείδωμα μετά την εκτόξευση».
Δεδομένα καθοδήγησης και στόχευσης θα λαμβάνονται στη φάση «μέσης πορείας» από το αερομεταφερόμενο Α-50 και θα αποθηκεύονται στο σύστημα πλοήγησης του πυραύλου. Η σύντηξη του τερματικού σταδίου αναζήτησης και του συστήματος πλοήγησης θα έκανε τα υπόλοιπα.
Τα πληρώματα A-50 και S-400 επικοινωνούν χωριστά, προτροφοδοτώντας τις συντεταγμένες στόχευσης στον πύραυλο. Ωστόσο, η αποτελεσματικότητα και η ακρίβεια αυτής της προσέγγισης μπορεί να αμφισβητηθεί, καθώς τα προεγκατεστημένα δεδομένα στόχου για ένα κινούμενο αεροσκάφος δεν θα ήταν σχετικά, καθώς το αεροπλάνο θα έχει αλλάξει κατεύθυνση.
Το S-400 χρησιμοποιεί επίσης το 9M96E εμβέλειας 40 χιλιομέτρων, το 9M96E2 εμβέλειας 120 χιλιομέτρων και το 48N6 εμβέλειας 250 χιλιομέτρων. Ωστόσο, οι παραπάνω τακτικές αποτελούν τεχνικές εικασίες καθώς ελάχιστες πληροφορίες είναι διαθέσιμες από επίσημες ρωσικές πηγές. Το ρεπορτάζ του TASS ανέφερε ότι «δεν έχει επίσημη επιβεβαίωση αυτής της πληροφορίας».
Το τι είδους αεροσκάφος κατέρριψε το S-400 παραμένει επίσης ασαφές, αν ένα μεγάλο μαχητικό βομβαρδιστικό ή ένα UAV.
Το αεροσκάφος φέρεται να πετούσε σε ύψος 1.000 μέτρων. Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα αεροσκάφος επίθεσης εδάφους Su-25 ή ένα πυροβόλο ελικόπτερο Mi-24. Τα ουκρανικά αεροπλάνα συνήθως αναγκάζονται να πετούν σε χαμηλότερα υψόμετρα για να αποτρέψουν την κατάρριψή τους από ρωσικά Su-35S ή Su-30SM μόνιμα σε περιπολία από το έδαφος της Ουκρανίας που κατέχεται από τη Ρωσία. Είναι επίσης υπό μόνιμη απειλή από συστήματα SAM όπως το S-300 και το Buk.
Η μη αποκάλυψη της μάρκας του αεροπλάνου μπορεί επίσης να έχει κίνητρο επιχειρησιακής ασφάλειας (OPSEC), καθώς οι Ουκρανοί και οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, έχοντας επίγνωση της απώλειας των αεροσκαφών του Κιέβου και της τοποθεσίας της κατάρριψης, μπορεί να διακρίνει στοιχειώδεις πληροφορίες όπως η τοποθεσία του S-400.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών