Τι δεν έκαναν και τι έκαναν οι κεντρικές τράπεζες…
Για βαθιά κρίση στην Ευρώπη προειδοποιεί με άρθρο του ο διακεκριμένος οικονομολόγος Daniel Lacalle, προσθέτοντας πως η κατάρα της Ευρωζώνης είναι ο κεντρικός οικονομικός σχεδιασμός.
Ειδικότερα, η οικονομία της Ευρωζώνης είναι κάτι παραπάνω από αδύναμη - είναι σε βαθιά συρρίκνωση και τα δεδομένα είναι συγκλονιστικά.
Ο δείκτης υπευθύνων προμηθειών της Ευρωζώνης (PMI), που καταρτίστηκε από την S&P Global, υποχώρησε σε χαμηλό τριών μηνών, στις 43,1 μον. τον Οκτώβριο, «γράφοντας» έτσι τον δέκατο έκτο συνεχόμενο μήνα συρρίκνωσης.
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι αναλυτές τείνουν να αγνοούν την πτώση της μεταποίησης με την πρόφαση ότι ο τομέας των υπηρεσιών είναι μεγαλύτερος και ισχυρότερος από το αναμενόμενο - αλλά δεν είναι.
Ο σύνθετος δείκτης PMI της Ευρωζώνης βρίσκεται επίσης σε βαθιά συρρίκνωση, στο 46,5, βυθιζόμενος σε χαμηλό 35 μηνών, ενώ ο τομέας των υπηρεσιών έπεσε κατακόρυφα σε έδαφος ύφεσης, στο 47,8, ήτοι χαμηλό 32 μηνών.
Ορισμένοι αναλυτές κατηγορούν την ενεργειακή κρίση και τις αυξήσεις των επιτοκίων της ΕΚΤ, αλλά αυτό δεν έχει νόημα, αναφέρει ο οικονομολόγος.
Θα έπρεπε να έχει καλύτερες επιδόσεις
Η ευρωζώνη θα πρέπει να έχει καλύτερες επιδόσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα επειδή η ενεργειακή κρίση ξεπεράστηκε σχεδόν αμέσως.
Μεταξύ Μαΐου 2022 και Ιουνίου 2023, όλα τα εμπορεύματα, συμπεριλαμβανομένων του φυσικού αερίου, του πετρελαίου και του άνθρακα, καθώς και του σίτου, κατρακύλησαν και έπεσαν στα προ του πολέμου της Ουκρανίας επίπεδα.
Ο ήπιος χειμώνας και ο ανεπαίσθητος αντίκτυπος της νομισματικής συρρίκνωσης θα έπρεπε να είχαν βοηθήσει την ευρωζώνη…
Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν διαταραχές του εφοδιασμού.
Μάλιστα, η συμβολή του εξωτερικού τομέα στο ΑΕΠ βοήθησε την περιοχή να αποφύγει την ύφεση, καθώς οι εξαγωγές παρέμειναν υγιείς ενώ οι εισαγωγές μειώθηκαν.
Το να εξηγείς την ύφεση της ευρωζώνης κατηγορώντας τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ είναι επίσης άδικο.
Ο πληθωρισμός της ευρωζώνης είναι απαράδεκτα υψηλός και, όπως αποδεικνύουν οι μελέτες των Borio (BIS, 2023) και Congdon και Castañeda (2022), προκλήθηκε από την υπερβολική αύξηση του χρήματος.
Επιπλέον, η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ παραμένει εξαιρετικά διευκολυντική.
Στην πραγματικότητα, το πρόγραμμα κατά του κατακερματισμού στις αποδόσεις των ομολόγων συνεχίζει να στηρίζει το χρέος των δημοσιονομικά ανεύθυνων χωρών.
Ο ισολογισμός της ΕΚΤ υπερβαίνει το 50% του ΑΕΠ της ζώνης του ευρώ, σε σύγκριση με το 30% της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
Παραμένoυν επεκτατικές
Η δημοσιονομική και νομισματική πολιτική παραμένoυν επεκτατικές.
Οι κυβερνήσεις μπορούν να ξοδεύουν κατά βούληση, καθώς οι δημοσιονομικοί κανόνες και τα όρια έχουν ανασταλεί.
Επομένως, οι δημοσιονομικές και νομισματικές συνθήκες είναι ένα κεϋνσιανό όνειρο.
Υπάρχουν περισσότερα, επειδή το πολυσυζητημένο Ταμείο Επόμενης Γενιάς της ΕΕ, ένα πακέτο τόνωσης 750 δισεκατομμυρίων ευρώ με στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης και της παραγωγικότητας, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
«Τώρα βάλτε όλα αυτά μαζί.
Τεράστια πακέτα τόνωσης, ελλειμματικές δαπάνες, διευκολυντική νομισματική πολιτική και εξωτερική υποστήριξη από φθηνό φυσικό αέριο και άνθρακα… Και δεν υπάρχει ανάπτυξη.
Το να κατηγορείς για την επιβράδυνση την Κίνα δεν είναι σωστό.
Εάν η ανάπτυξη της ευρωζώνης οδηγούνταν από τις εξαγωγές προς την Κίνα, η Γερμανία δεν θα ήταν στα πρόθυρα της ύφεσης, με τη Γαλλία και την Ιταλία να έχουν μηδενική ανάπτυξη το 2019, για παράδειγμα.
Επιπλέον, η κακή ανάπτυξη της ευρωζώνης μεταξύ 2011 και 2019 συνέπεσε με μια περίοδο επέκτασης στην Κίνα» αναφέρει ο LaCalle, που προσθέτει:
«Το πρόβλημα της ευρωζώνης δεν είναι η Κίνα, οι αυξήσεις επιτοκίων ή ο πόλεμος της Ουκρανίας.
Η κατάρα της ευρωζώνης είναι ο κεντρικός σχεδιασμός.
Η επιδότηση απαρχαιωμένων τομέων και εταιρειών ζόμπι, η διόγκωση των κρατικών δαπανών και η μαζική αύξηση των φόρων στους πιο παραγωγικούς τομείς απομακρύνουν την τεχνολογία, τη βιομηχανία και τους τομείς υψηλής παραγωγικότητας.
Οι τρέχουσες κρατικές δαπάνες αποτελούν πλέον βασικό συστατικό του ΑΕΠ σε χώρες όπως η Γαλλία ή το Βέλγιο και αυξάνονται σε όλη την ευρωζώνη.
Η εφαρμογή πολιτικά επιβεβλημένων οικονομικών αποφάσεων έχει ακρωτηριάσει τις ευκαιρίες της ζώνης του ευρώ και η ενεργειακή πολιτική αποτελεί βασικό τομέα στασιμότητας στην οικονομία.
Μια λανθασμένη ενεργειακή πολιτική καθιστά τη βιομηχανία λιγότερο ανταγωνιστική και την οικονομία πιο ευάλωτη, καθώς οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου για τα νοικοκυριά και τις βιομηχανίες είναι σημαντικά πιο ακριβές από ό,τι στην Κίνα ή τις ΗΠΑ λόγω της συσσώρευσης φόρων και ρυθμιστικών βαρών».
Η ΕΚΤ δεν έχει να αποφασίσει μεταξύ πληθωρισμού και ανάπτυξης.
Αυτό είναι ένα ψευδές δίλημμα.
Υπάρχει άφθονη ανάπτυξη χωρίς πληθωρισμό στις οικονομίες υψηλής παραγωγικότητας.
Το πρόβλημα είναι ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πιστεύουν ότι όλες οι δημοσιονομικές ανισορροπίες τους θα συγκαλυφθούν από τη νομισματική πολιτική και θα απαιτήσουν αρνητικά πραγματικά επιτόκια και συνεχή νομισματοποίηση του χρέους.
Έτσι, η ΕΚΤ θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ κρίσης στασιμότητας και ύφεσης… και κρίσης στασιμοπληθωρισμού επειδή οι κυβερνήσεις το επιβάλλουν, καταλήγει ο Lacalle.
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, η οικονομία της Ευρωζώνης είναι κάτι παραπάνω από αδύναμη - είναι σε βαθιά συρρίκνωση και τα δεδομένα είναι συγκλονιστικά.
Ο δείκτης υπευθύνων προμηθειών της Ευρωζώνης (PMI), που καταρτίστηκε από την S&P Global, υποχώρησε σε χαμηλό τριών μηνών, στις 43,1 μον. τον Οκτώβριο, «γράφοντας» έτσι τον δέκατο έκτο συνεχόμενο μήνα συρρίκνωσης.
Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι αναλυτές τείνουν να αγνοούν την πτώση της μεταποίησης με την πρόφαση ότι ο τομέας των υπηρεσιών είναι μεγαλύτερος και ισχυρότερος από το αναμενόμενο - αλλά δεν είναι.
Ο σύνθετος δείκτης PMI της Ευρωζώνης βρίσκεται επίσης σε βαθιά συρρίκνωση, στο 46,5, βυθιζόμενος σε χαμηλό 35 μηνών, ενώ ο τομέας των υπηρεσιών έπεσε κατακόρυφα σε έδαφος ύφεσης, στο 47,8, ήτοι χαμηλό 32 μηνών.
Ορισμένοι αναλυτές κατηγορούν την ενεργειακή κρίση και τις αυξήσεις των επιτοκίων της ΕΚΤ, αλλά αυτό δεν έχει νόημα, αναφέρει ο οικονομολόγος.
Θα έπρεπε να έχει καλύτερες επιδόσεις
Η ευρωζώνη θα πρέπει να έχει καλύτερες επιδόσεις από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα επειδή η ενεργειακή κρίση ξεπεράστηκε σχεδόν αμέσως.
Μεταξύ Μαΐου 2022 και Ιουνίου 2023, όλα τα εμπορεύματα, συμπεριλαμβανομένων του φυσικού αερίου, του πετρελαίου και του άνθρακα, καθώς και του σίτου, κατρακύλησαν και έπεσαν στα προ του πολέμου της Ουκρανίας επίπεδα.
Ο ήπιος χειμώνας και ο ανεπαίσθητος αντίκτυπος της νομισματικής συρρίκνωσης θα έπρεπε να είχαν βοηθήσει την ευρωζώνη…
Σημειώνεται ότι δεν υπήρξαν διαταραχές του εφοδιασμού.
Μάλιστα, η συμβολή του εξωτερικού τομέα στο ΑΕΠ βοήθησε την περιοχή να αποφύγει την ύφεση, καθώς οι εξαγωγές παρέμειναν υγιείς ενώ οι εισαγωγές μειώθηκαν.
Το να εξηγείς την ύφεση της ευρωζώνης κατηγορώντας τη νομισματική πολιτική της ΕΚΤ είναι επίσης άδικο.
Ο πληθωρισμός της ευρωζώνης είναι απαράδεκτα υψηλός και, όπως αποδεικνύουν οι μελέτες των Borio (BIS, 2023) και Congdon και Castañeda (2022), προκλήθηκε από την υπερβολική αύξηση του χρήματος.
Επιπλέον, η νομισματική πολιτική της ΕΚΤ παραμένει εξαιρετικά διευκολυντική.
Στην πραγματικότητα, το πρόγραμμα κατά του κατακερματισμού στις αποδόσεις των ομολόγων συνεχίζει να στηρίζει το χρέος των δημοσιονομικά ανεύθυνων χωρών.
Ο ισολογισμός της ΕΚΤ υπερβαίνει το 50% του ΑΕΠ της ζώνης του ευρώ, σε σύγκριση με το 30% της Ομοσπονδιακής Τράπεζας.
Παραμένoυν επεκτατικές
Η δημοσιονομική και νομισματική πολιτική παραμένoυν επεκτατικές.
Οι κυβερνήσεις μπορούν να ξοδεύουν κατά βούληση, καθώς οι δημοσιονομικοί κανόνες και τα όρια έχουν ανασταλεί.
Επομένως, οι δημοσιονομικές και νομισματικές συνθήκες είναι ένα κεϋνσιανό όνειρο.
Υπάρχουν περισσότερα, επειδή το πολυσυζητημένο Ταμείο Επόμενης Γενιάς της ΕΕ, ένα πακέτο τόνωσης 750 δισεκατομμυρίων ευρώ με στόχο την ενίσχυση της ανάπτυξης και της παραγωγικότητας, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
«Τώρα βάλτε όλα αυτά μαζί.
Τεράστια πακέτα τόνωσης, ελλειμματικές δαπάνες, διευκολυντική νομισματική πολιτική και εξωτερική υποστήριξη από φθηνό φυσικό αέριο και άνθρακα… Και δεν υπάρχει ανάπτυξη.
Το να κατηγορείς για την επιβράδυνση την Κίνα δεν είναι σωστό.
Εάν η ανάπτυξη της ευρωζώνης οδηγούνταν από τις εξαγωγές προς την Κίνα, η Γερμανία δεν θα ήταν στα πρόθυρα της ύφεσης, με τη Γαλλία και την Ιταλία να έχουν μηδενική ανάπτυξη το 2019, για παράδειγμα.
Επιπλέον, η κακή ανάπτυξη της ευρωζώνης μεταξύ 2011 και 2019 συνέπεσε με μια περίοδο επέκτασης στην Κίνα» αναφέρει ο LaCalle, που προσθέτει:
«Το πρόβλημα της ευρωζώνης δεν είναι η Κίνα, οι αυξήσεις επιτοκίων ή ο πόλεμος της Ουκρανίας.
Η κατάρα της ευρωζώνης είναι ο κεντρικός σχεδιασμός.
Η επιδότηση απαρχαιωμένων τομέων και εταιρειών ζόμπι, η διόγκωση των κρατικών δαπανών και η μαζική αύξηση των φόρων στους πιο παραγωγικούς τομείς απομακρύνουν την τεχνολογία, τη βιομηχανία και τους τομείς υψηλής παραγωγικότητας.
Οι τρέχουσες κρατικές δαπάνες αποτελούν πλέον βασικό συστατικό του ΑΕΠ σε χώρες όπως η Γαλλία ή το Βέλγιο και αυξάνονται σε όλη την ευρωζώνη.
Η εφαρμογή πολιτικά επιβεβλημένων οικονομικών αποφάσεων έχει ακρωτηριάσει τις ευκαιρίες της ζώνης του ευρώ και η ενεργειακή πολιτική αποτελεί βασικό τομέα στασιμότητας στην οικονομία.
Μια λανθασμένη ενεργειακή πολιτική καθιστά τη βιομηχανία λιγότερο ανταγωνιστική και την οικονομία πιο ευάλωτη, καθώς οι τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου για τα νοικοκυριά και τις βιομηχανίες είναι σημαντικά πιο ακριβές από ό,τι στην Κίνα ή τις ΗΠΑ λόγω της συσσώρευσης φόρων και ρυθμιστικών βαρών».
Η ΕΚΤ δεν έχει να αποφασίσει μεταξύ πληθωρισμού και ανάπτυξης.
Αυτό είναι ένα ψευδές δίλημμα.
Υπάρχει άφθονη ανάπτυξη χωρίς πληθωρισμό στις οικονομίες υψηλής παραγωγικότητας.
Το πρόβλημα είναι ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πιστεύουν ότι όλες οι δημοσιονομικές ανισορροπίες τους θα συγκαλυφθούν από τη νομισματική πολιτική και θα απαιτήσουν αρνητικά πραγματικά επιτόκια και συνεχή νομισματοποίηση του χρέους.
Έτσι, η ΕΚΤ θα πρέπει να επιλέξει μεταξύ κρίσης στασιμότητας και ύφεσης… και κρίσης στασιμοπληθωρισμού επειδή οι κυβερνήσεις το επιβάλλουν, καταλήγει ο Lacalle.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών