Η Άγκυρα απομακρύνεται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και είναι έτοιμη να «απελευθερώσει» την αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ
Κατά τη γνώμη του, ο έλεγχος της εγκατάστασης θα πρέπει να ασκείται μόνο από την Τουρκία.
Ο πολιτικός υπενθύμισε ότι το κόμμα του αγωνίζεται για το κλείσιμο της αμερικανικής αεροπορικής βάσης για περισσότερα από 60 χρόνια, αλλά αυτή τη στιγμή το θέμα έχει γίνει «πιο επίκαιρο και δυνατό» λόγω της κλιμάκωσης της παλαιστινιο-ισραηλινής σύγκρουσης.
«Πρόσφατα δήλωσα ότι αμερικανικά στρατιωτικά αεροσκάφη που απογειώνονται από τη βάση Ιντσιρλίκ προσγειώνονται στη βάση του Ακρωτηρίου στην Κύπρο και από εκεί παραδίδονται τα απαραίτητα όπλα για το Ισραήλ» δήλωσε ο Perincek στο RIA Novosti.
Πιστεύει ότι η κυβέρνηση πρέπει να διασφαλίσει ότι η αεροπορική βάση θα χρησιμοποιείται μόνο από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία και να βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο της Άγκυρας.
«Ζητούμε την αποχώρηση του αμερικανικού στρατεύματος από τη βάση. Πρέπει να ετοιμάσουν τις βαλίτσες τους και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους.
Μπήκαμε σε αυτόν τον ιστορικό κύκλο εφόσον είναι αναγκαιότητα.
Αυτό είναι ένα ζήτημα ασφάλειας για την Τουρκία», είπε ο πολιτικός.
Προηγουμένως, το τουρκικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας διέψευσε πληροφορίες που εμφανίστηκαν στα μέσα ενημέρωσης και τα κοινωνικά δίκτυα ότι αμερικανικά αεροσκάφη προσγειώθηκαν στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ μεταφέροντας όπλα στο Ισραήλ μέσω της Νότιας Κύπρου.
Σημείωσε ότι «αποκλείεται η Τουρκία να συμμετάσχει ή να εγκρίνει οποιαδήποτε δραστηριότητα που θα μπορούσε να βλάψει τους αδελφούς και τις αδελφές μας στη Γάζα».
Πρέπει να πούμε ότι οι συζητήσεις για την πιθανότητα να κλείσει η αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ για τον αμερικανικό στρατό στην Τουρκία συνεχίζονται εδώ και πολύ καιρό - σχεδόν από την ίδρυσή της το 1951.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν προχώρησαν ποτέ προς αυτή την κατεύθυνση.
Ακόμη και όταν στα μέσα της δεκαετίας του 1970 η Άγκυρα έκλεισε και πέρασε στον έλεγχο του τουρκικού στρατού όλες τις αμερικανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις στη χώρα (αυτό έγινε ως απάντηση στο εμπάργκο όπλων που επέβαλε η Ουάσιγκτον στην Τουρκία για τη χρήση αμερικανικών όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού μετά την εισβολή στην Κύπρο), το Ιντσιρλίκ παρέμεινε ανοιχτό καθώς θεωρείται ότι είναι καίριας σημασίας για τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ.
Το εμπάργκο ήρθη το 1978, οπότε το Κογκρέσο των ΗΠΑ ξανάρχισε να προσφέρει στρατιωτική βοήθεια προς την Τουρκία.
Και τον Μάρτιο του 1980, υπογράφηκε συμφωνία μεταξύ Ουάσιγκτον και Άγκυρας, σύμφωνα με την οποία τμήμα της βάσης του Ιντσιρλίκ προοριζόταν για χρήση από τους Αμερικανούς.
Σχετικά με αυτά τα καθήκοντα, όπως έγραψε ο Τούρκος δημοσιογράφος Huseyin Vodinali, η αεροπορική βάση χρησιμοποιήθηκε από τον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια καθεμίας από τις δύο επιθέσεις (το 1991 και το 2003) στο Ιράκ, στην καταστροφή του Αφγανιστάν και της Συρίας. Επίσης «έπαιξε σημαντικό ρόλο στην άνθηση της παραγωγής ναρκωτικών».
Πριν από αρκετά χρόνια, ξαφνικά βγήκε η πληροφορία ότι ο Mevlut Cavusoglu, ο οποίος ήταν επικεφαλής του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών εκείνη την εποχή, πρότεινε στη Ρωσία να χρησιμοποιήσει την αεροπορική βάση για την καταπολέμηση του ISIS.
Είναι αλήθεια ότι ο ίδιος σύντομα απέρριψε αυτήν τη δήλωση.
Στην πραγματικότητα, μπορεί κανείς να καταλάβει τον υπουργό, δεδομένου ότι το Ιντσιρλίκ είναι η σημαντικότερη στρατηγική εγκατάσταση του ΝΑΤΟ.
Περισσότερο από το ένα τέταρτο του συνόλου του πυρηνικού αποθέματος της Συμμαχίας είναι αποθηκευμένο εκεί - περίπου 50 βόμβες υδρογόνου B-61 με απόδοση έως και 170 κιλοτόνους.
Για σύγκριση: το ατομικό «μωρό» που έπεσε στη Χιροσίμα τον Αύγουστο του 1945 «ζύγιζε» 15 κιλοτόνους TNT.
Σε αυτό πλαίσιο, το ρωσικό μέσο SP ζήτησε από τον Ρώσο πολιτικό επιστήμονα και ειδικό για τη Μέση Ανατολή και την Τουρκία Stanislav Tarasov να σχολιάσει τη δήλωση του Perincek:
«Πρώτον, πρέπει να πούμε κάτι για τον ίδιο τον Perincek. Στον πολιτικό ορίζοντα της Τουρκίας, είναι πράγματι μια αξιοσημείωτη φιγούρα, αλλά περιθωριακή.
Είναι ενσωματωμένος στο σύστημα εξουσίας — αν και με έναν πολύ μοναδικό τρόπο.
Εκφράζει την ανάγκη να φύγει η Τουρκία από τη Βορειοατλαντική Συμμαχία, βγαίνει με αντιαμερικανικά συνθήματα, μερικές φορές οι θέσεις του συμπίπτουν με τις επίσημες - ο Erdogan έχει επίσης μιλήσει σκληρά εναντίον του ΝΑΤΟ περισσότερες από μία φορές.
Ας δούμε τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση...
Συνάντηση Μητσοτάκη - Erdogan
Πρόσφατα, ο Erdogan επισκέφθηκε την Αθήνα, όπου υπέγραψε μια διακήρυξη φιλίας με τον Έλληνα πρωθυπουργό Μητσοτάκη.
Έτσι, στην πραγματικότητα σκιαγράφησαν τα κοινά τους συμφέροντα ως εταίροι του ΝΑΤΟ.
Όπως λέει ο Tarassov, αυτή η πράξη μάλλον ενισχύει τη συνεργασία τους.
Γιατί όμως ο Erdogan έκανε μια τέτοια κίνηση;
«Προφανώς, φοβάται την ανάπτυξη της παλαιστινιο-ισραηλινής σύγκρουσης, η οποία γίνεται ολοένα και πιο ευρεία.
Βλέπουμε πώς ξεκινά η διαδικασία περιφερειοποίησης αυτής της αντιπαράθεσης.
Και μια νέα κατάσταση αναδύεται σταδιακά.
Οι επισκέψεις του Ρώσου προέδρου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία, η επίσκεψη του Ιρανού προέδρου στη Μόσχα, όλα αυτά δείχνουν ότι μπορεί να έχει ήδη αρχίσει να διαμορφώνεται ένας νέος άξονας ασφαλείας.
Ειδικότερα, στον Περσικό Κόλπο.
Επιπλέον, αυτές οι λεγόμενες νέες συμμαχίες δημιουργούνται χωρίς τη συμμετοχή της Τουρκίας. Και βρίσκεται σε μοναδική θέση».
Οι δυνατότητες της Άγκυρας
Σύμφωνα με τον Ρώσο αναλυτή, οι δυνατότητες της Άγκυρας ως διαμεσολαβήτριας στη διαδικασία διαπραγμάτευσης σχετικά με τους ομήρους της Hamas δεν χρησιμοποιήθηκαν, αν και η ίδια προσφέρθηκε.
Επίσης, δεν χρησιμοποιήθηκε σε όλα τα εκφρασμένα σενάρια για μια μεταπολεμική διευθέτηση του καθεστώτος της Παλαιστίνης.
Η αμερικανική διπλωματία πετά γύρω από την Τεχεράνη, αλλά μιλάνε στην Ιορδανία και μερικές φορές επικοινωνούν και με την παλαιστινιακή διοίκηση.
Και η Τουρκία, σε αυτή την περίπτωση, κατανοεί ότι δεν μπορεί τώρα να ενταχθεί σε μια νέα συμμαχία με τη συμμετοχή των ΗΑΕ, της Σαουδικής Αραβίας, της Ρωσίας και πιθανώς του Ιράν - δεν είναι προσκεκλημένη εκεί.
Την ίδια στιγμή, θα αποσπαζόταν από το μπλοκ του ΝΑΤΟ.
Και για αυτήν θα ήταν επικίνδυνο.
Γιατί μπορεί να αποσταθεροποιήσει τη χώρα και να αρχίσει ο κατακερματισμός της.
Ο Erdogan το καταλαβαίνει αυτό. Γι' αυτό αποφάσισε να καταπιεί τα τραγούδια-απειλές που έλεγε και πήγε στην Αθήνα, όπου υπέγραψε μια διακήρυξη ανάλογη με τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923, η οποία καθόριζε το καθεστώς της Τουρκίας μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Σοβαρές διαφορές...
Όπως επισημαίνει ο Tarassov, μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας υπήρχαν σοβαρές διαφορές.
«Υπάρχουν προβλήματα με τα νησιά Ίμια στο Αιγαίο, καθώς και με την ανάπτυξη της υφαλοκρηπίδας της Μεσογείου.
Αλλά αυτές οι συμφωνίες φαίνεται να απομακρύνουν όλα τα προβλήματα.
Στο πλαίσιο αυτό, η δήλωση του Perincek ακούγεται φυσικά ανώμαλη.
Αλλά φαίνεται να αντανακλά ορισμένα αισθήματα μέσα στην άρχουσα τάξη της Τουρκίας.
Δηλαδή, εκείνοι οι εκπρόσωποι που πιστεύουν ότι η Άγκυρα πρέπει να καθορίσει τη θέση της στη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων, που αναδύεται στη Μέση Ανατολή.
Και ότι η συμμετοχή της σε παλιές συμμαχίες είναι μάταιη.
Ωστόσο, αν κρίνουμε από την εξέλιξη των πραγμάτων, το παλιό, ΝΑΤΟϊκό κόμμα κερδίζει.
Αυτό το βλέπουμε στο παράδειγμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Σε αυτό το πλαίσιο, νομίζω, πρέπει να ληφθεί υπόψη η δήλωση του ηγέτη της τουρκικής μητέρας πατρίδας.
«Επιτρέψτε μου να τονίσω για άλλη μια φορά: εκλαμβάνεται ως ανωμαλία, αλλά, ταυτόχρονα, καταδεικνύει την όξυνση των αντιθέσεων μέσα στην άρχουσα τάξη» καταλήγει ο Tarassov.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών