Μαζικές διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα, ενώ η πλειονότητα των πολιτών επιθυμεί αυστηρή μεταναστευτική πολιτική
Μία μεγάλη πολιτική αλλαγή λαμβάνει χώρα στη Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία αναμένεται να εκδηλωθεί στις επικείμενες Ευρωεκλογές του Ιουνίου – η άνοδος της ακροδεξιάς ή των Πατριωτικών Κομμάτων με αιχμή το μεταναστευτικό.
Χαρακτηριστικός είναι ο πολιτικός σάλος που έχει προκληθεί στη Γερμανία με σειρά μαζικών εκδηλώσεων να λαμβάνουν χώρα στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μετά τη είδηση ότι ανώτερα μέλη του AfD συζήτησαν ένα «κύριο σχέδιο» για τις μαζικές απελάσεις αιτούντων άσυλο και Γερμανών πολιτών ξένης καταγωγής κατά τη διάρκεια συνάντησης στα τέλη του περασμένου έτους.
Πρόκειται, εάν διαβάσουμε νομικά της πρόταση, για μια ανατροπή του καθεστώτος χορήγησης ασύλο και μια επιστροφή στη λογική της ιθαγένειας (που υπάρχει ακόμη στο ελληνικό δίκαιο) βάσει του δικαίου του αίματος η οποία έχει εγκαταλειφθεί στην Ευρώπη και γενικότερα στη Δϋση.
Η συγκέντρωση μελών του AfD, νεοναζί και άλλων ακροδεξιών εξτρεμιστών όπου συζητήθηκε η πρόταση πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχείο δίπλα στη λίμνη έξω από την πόλη του Πότσνταμ στις 25 Νοεμβρίου.
Δεν ήρθε στο φως παρά μόνο στις 10 Ιανουαρίου, όταν η συνάντηση αποκαλύφθηκε από το ερευνητικό δημοσιογραφικό δίκτυο Correctiv, προκαλώντας κύμα διαμαρτυριών σε όλη τη Γερμανία.
Στο ρεπορτάζ του αποκαλύπτει την ιδιωτική συνάντηση, η Correctiv έγραψε: «Τα γεγονότα που θα συμβούν σήμερα στο ξενοδοχείο Landhaus Adlon θα φαίνονται σαν ένα δυστοπικό αφήγημα.
«Και θα δείξουν τι μπορεί να συμβεί όταν συναντηθούν οι πρωτεργάτες των δεξιών εξτρεμιστικών ιδεών, εκπρόσωποι του AfD και πλούσιοι συμπαθούντες».
«Η συνάντηση έπρεπε να παραμείνει μυστική πάση θυσία», ανέφερε το ρεπορτάζ.
Το AfD αρνείται ότι τέτοια σχέδια αποτελούν μέρος της πολιτικής τους και η ηγεσία του AfD προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί από τη συγκέντρωση, αποκαλώντας την «ιδιωτική εκδήλωση και όχι εκδήλωση του κόμματος AfD».
Εντούτοις αυτό το ρεύμα των ιδεών αποτελεί πλέον πλειοψηφικό κομμάτι – κυρίως στις περιοχές της Ανατολικής Γερμανίας και βεβαίως αναζητούνται κάποιες «ριζικές» λύσεις καθόσον το μεταναστατευτικό βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των ζητημάτων που θέτουν κυρίως τα λαικά στρώματα τα οποία υφίστανται τις συνέπειες της μαζικής εισρροής μεταναστών.
Η Alice Weidel, η συμπρόεδρος του κόμματος, ανακοίνωσε τη Δευτέρα (15/1) ότι χωρίζει τους δρόμους της με τον σύμβουλό της Roland Hartwig - ο οποίος σύμφωνα με το Correctiv συμμετείχε στις συνομιλίες.
Το AfD είπε στο CNN ότι οι δύο «απομακρύνθηκαν με αμοιβαία συμφωνία».
Ωστόσο, η ιδέα ενός «σχεδίου μαζικής απέλασης» υποστηρίχθηκε ανοιχτά από έναν εκπρόσωπο του AfD στο κρατίδιο του Brandenberg.
Ο René Springer έγραψε στον λογαριασμό του στο Χ: «Θα επιστρέψουμε τους ξένους στην πατρίδα τους. Εκατομμύρια φορές. Αυτό δεν είναι μυστικό σχέδιο. Υπόσχομαι.
«Για περισσότερη ασφάλεια.
Για περισσότερη δικαιοσύνη. Να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας.
Για τη Γερμανία».
Οι ιστορικές μνήμες
Οι υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις επισημαίνουν ότι το σχέδιο μαζικής απέλασης θυμίζει τη ναζιστική εποχή από το 1933 έως το 1945, όταν εκατομμύρια μεταφέρθηκαν παρά τη θέλησή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταναγκαστικής εργασίας και εξόντωσης.
«Τα σχέδια εκδίωξης εκατομμυρίων ανθρώπων θυμίζουν το πιο σκοτεινό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας», έγραψε στο X, ο Christian Dürr, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του φιλελεύθερου Κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP).
Η επιλογή να τεθεί εκτός νόμου
Το να ανοίξει ένας δρόμος για να τεθεί εκτός νόμου το AfD – όπως προτείνουν κάποιες πλευρές του «δημοκρατικού τόξου» θα μπορούσε να αποδειχθεί δύσκολο και κινδυνεύει να αποτύχει.
Γερμανοί πολιτικοί συζήτησαν αυτήν την εβδομάδα το ενδεχόμενο να ζητήσουν από το συνταγματικό δικαστήριο να εφαρμόσει μια απαγόρευση.
Το γερμανικό σύνταγμα λέει ότι τα κόμματα που επιδιώκουν να υπονομεύσουν την «ελεύθερη δημοκρατική βασική τάξη» πρέπει να θεωρούνται αντισυνταγματικά.
Ο Γερμανός αντικαγκελάριος Robert Habeck δήλωσε στο περιοδικό Stern (17/1) ότι «η ζημιά που θα προκαλούσε μια αποτυχημένη απόπειρα θα ήταν τεράστια».
«Γι’ αυτό, αν τεθεί μια υπόθεση, θα πρέπει απολύτως 100% να σταθεί στο δικαστήριο.
Είναι κάτι που πρέπει να εξετασθεί πολύ προσεκτικά», προσθέτει.
Πολλοί βλέπουν τις δημόσιες αντιδράσεις κατά του AfD ως κρίσιμες, καθώς το ακροδεξιό κόμμα γνώρισε πρόσφατα δημοσκοπικές επιδόσεις - ρεκόρ και αναμένεται να σημειώσει σημαντικά κέρδη στις περιφερειακές εκλογές στις ανατολικές πολιτείες της Θουριγγίας, της Σαξονίας και του Βρανδεμβούργου φέτος.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε από το ινστιτούτο έρευνας κοινής γνώμης Forsa, το AfD βρίσκεται επί του παρόντος πάνω από 30% και στα τρία κρατίδια – άνετα υψηλότερο από τους αντιπάλους του.
Τι ισχύει στο Γερμανικό Σύνταγμα…
Το σύνταγμα της Γερμανίας επιτρέπει την απαγόρευση των εχθρών του δημοκρατικού συστήματος και το ανώτατο δικαστήριο της το έχει κάνει δύο φορές: το 1952 και το 1956, ένα φασιστικό και κομμουνιστικό κόμμα, αντίστοιχα.
Σε τρία από τα ομοσπονδιακά κρατίδια της Γερμανίας, οι κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών αντιδημοκρατικά παρακολουθούν ήδη τις δραστηριότητες ιδιαίτερα ριζοσπαστικών ομάδων του AfD που χαρακτηρίζουν «ακροδεξιά»
Εάν κριθεί ότι αποτελούν πραγματική απειλή για τη δημοκρατία, το ανώτατο δικαστήριο θα μπορούσε τελικά να τους απαγορεύσει, αν και η δικαστική διαδικασία θα διαρκέσει χρόνια.
Όλο και περισσότεροι παρατηρητές από διαφορετικά κόμματα και επαγγέλματα ευνοούν αυτό το δραματικό βήμα.
Η Γερμανία, ως «αμυνόμενη δημοκρατία», υποστηρίζει ο κορυφαίος χριστιανός συντηρητικός και πρωθυπουργός του κρατιδίου του Σλέσβιχ-Χολστάιν Daniel Günther, «θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τα μέσα που έχει στη διάθεσή της για τους σκοπούς της δικής της προστασίας».
Ευκολότερο να το λες παρά να το κάνεις
Θα ήταν πράγματι θαυμάσιο εάν κάποια που θεωρούνται… ολέθρια και μισητά κόμματα μπορούσαν απλώς να απαγορευθούν.
Αλλά αυτή η διαδρομή είναι δύσκολη όχι μόνο επειδή έρχεται σε αντίθεση με μια βασική δημοκρατική υπόθεση, δηλαδή ότι ο λαός επιλέγει τους δικούς του κυβερνήτες.
Οι ανελεύθερες κυβερνήσεις θέτουν επίσης εκτός νόμου κόμματα και άτομα αντιφρονούντων στο όνομα της προστασίας του κράτους – οπότε εάν αυτό επιλεγεί θα είναι απλώς μια αντιδημοκρατική πρακτική που απλώς θα δικαιώσει του «εχθρούς της δημοκρατίας».
Και πίσω από τα περισσότερα επιτυχημένα κόμματα, υπάρχει επίσης ένα γνώσιο λαϊκό κίνημα που το υποστηρίζει.
Ένα κράτος μπορεί να ακυρώσει ένα κόμμα, αλλά δεν μπορεί εύκολα να εξαλείψει το συναίσθημα που το τροφοδοτεί.
Έρευνα στο Πανεπιστήμιο Brandeis διαπίστωσε ότι οι απαγορεύσεις στα κόμματα αυξάνουν την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης και την ευαισθητοποίηση του κοινού, «κάνοντάς τους πιο δημοφιλείς και νόμιμους πολιτικά».
Το AfD,προσφέρει στους δυσαρεστημένους, θυμωμένους ανθρώπους απλές, απαντήσεις στη σειρά των κρίσεων που αντιμετωπίζουν σήμερα: αύξηση των τιμών, κλιματική αλλαγή, Ουκρανικό και Μέση Ανατολή.
Κερδίζει η ατζέντα...
Για το AfD και τους Ευρωπαίους ομολόγους του, η μετανάστευση είναι το νούμερο ένα θέμα και την ατζέντα του την έχουν υιοθετήσει και τα υπόλοιπα δεξιά κόμματα.
Ο Βρετανός Πρωθυπουργός των Συντηρητικών Rici Sunak σε συνάντηση του Κόμματος της Ιταλίδας πρωθυπουργού Giorgia Meloni δήλωσε ότι θα πρέπει να αλλάξει το καθεστώς παροχής ασύλου και να επιδιωχθεί μεγαλύτερο ξεκαθάρισμα όσον αφορά τους αιτούντες άσυλο και την εκδίωξη του σε τρίτες χώρες.
Οι Χριστιανοί συντηρητικοί της Γερμανίας απάντησαν πιέζοντας ολοένα και περισσότερο - υπερασπίζοντας λιγότερα πολιτικά δικαιώματα και ταχύτερες απελάσεις των απορριφθέντων αιτούντων άσυλο, και κατηγορώντας ακόμη και τους μετανάστες για χρόνο αναμονής στα οδοντιατρεία.
Συμπέρασμα: Εχουμε περάσει από την ιστορικό συμβιβασμό μεταξύ χριστανοδημοκρατίας και σοσιαλδημοκρατίας που κυριαρχησε τα μεταπολεμικά χρόνια σε αυτόν μεταξύ της mainstream δεξιας και της άκρας δεξιάς που διεκδικούν την Ευρώπη των πατρίδων.
www.bankingnews.gr
Χαρακτηριστικός είναι ο πολιτικός σάλος που έχει προκληθεί στη Γερμανία με σειρά μαζικών εκδηλώσεων να λαμβάνουν χώρα στις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας μετά τη είδηση ότι ανώτερα μέλη του AfD συζήτησαν ένα «κύριο σχέδιο» για τις μαζικές απελάσεις αιτούντων άσυλο και Γερμανών πολιτών ξένης καταγωγής κατά τη διάρκεια συνάντησης στα τέλη του περασμένου έτους.
Πρόκειται, εάν διαβάσουμε νομικά της πρόταση, για μια ανατροπή του καθεστώτος χορήγησης ασύλο και μια επιστροφή στη λογική της ιθαγένειας (που υπάρχει ακόμη στο ελληνικό δίκαιο) βάσει του δικαίου του αίματος η οποία έχει εγκαταλειφθεί στην Ευρώπη και γενικότερα στη Δϋση.
Η συγκέντρωση μελών του AfD, νεοναζί και άλλων ακροδεξιών εξτρεμιστών όπου συζητήθηκε η πρόταση πραγματοποιήθηκε σε ξενοδοχείο δίπλα στη λίμνη έξω από την πόλη του Πότσνταμ στις 25 Νοεμβρίου.
Δεν ήρθε στο φως παρά μόνο στις 10 Ιανουαρίου, όταν η συνάντηση αποκαλύφθηκε από το ερευνητικό δημοσιογραφικό δίκτυο Correctiv, προκαλώντας κύμα διαμαρτυριών σε όλη τη Γερμανία.
Στο ρεπορτάζ του αποκαλύπτει την ιδιωτική συνάντηση, η Correctiv έγραψε: «Τα γεγονότα που θα συμβούν σήμερα στο ξενοδοχείο Landhaus Adlon θα φαίνονται σαν ένα δυστοπικό αφήγημα.
«Και θα δείξουν τι μπορεί να συμβεί όταν συναντηθούν οι πρωτεργάτες των δεξιών εξτρεμιστικών ιδεών, εκπρόσωποι του AfD και πλούσιοι συμπαθούντες».
«Η συνάντηση έπρεπε να παραμείνει μυστική πάση θυσία», ανέφερε το ρεπορτάζ.
Το AfD αρνείται ότι τέτοια σχέδια αποτελούν μέρος της πολιτικής τους και η ηγεσία του AfD προσπάθησε να αποστασιοποιηθεί από τη συγκέντρωση, αποκαλώντας την «ιδιωτική εκδήλωση και όχι εκδήλωση του κόμματος AfD».
Εντούτοις αυτό το ρεύμα των ιδεών αποτελεί πλέον πλειοψηφικό κομμάτι – κυρίως στις περιοχές της Ανατολικής Γερμανίας και βεβαίως αναζητούνται κάποιες «ριζικές» λύσεις καθόσον το μεταναστατευτικό βρίσκεται ψηλά στην ατζέντα των ζητημάτων που θέτουν κυρίως τα λαικά στρώματα τα οποία υφίστανται τις συνέπειες της μαζικής εισρροής μεταναστών.
Η Alice Weidel, η συμπρόεδρος του κόμματος, ανακοίνωσε τη Δευτέρα (15/1) ότι χωρίζει τους δρόμους της με τον σύμβουλό της Roland Hartwig - ο οποίος σύμφωνα με το Correctiv συμμετείχε στις συνομιλίες.
Το AfD είπε στο CNN ότι οι δύο «απομακρύνθηκαν με αμοιβαία συμφωνία».
Ωστόσο, η ιδέα ενός «σχεδίου μαζικής απέλασης» υποστηρίχθηκε ανοιχτά από έναν εκπρόσωπο του AfD στο κρατίδιο του Brandenberg.
Ο René Springer έγραψε στον λογαριασμό του στο Χ: «Θα επιστρέψουμε τους ξένους στην πατρίδα τους. Εκατομμύρια φορές. Αυτό δεν είναι μυστικό σχέδιο. Υπόσχομαι.
«Για περισσότερη ασφάλεια.
Για περισσότερη δικαιοσύνη. Να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας.
Για τη Γερμανία».
Οι ιστορικές μνήμες
Οι υπόλοιπες πολιτικές παρατάξεις επισημαίνουν ότι το σχέδιο μαζικής απέλασης θυμίζει τη ναζιστική εποχή από το 1933 έως το 1945, όταν εκατομμύρια μεταφέρθηκαν παρά τη θέλησή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταναγκαστικής εργασίας και εξόντωσης.
«Τα σχέδια εκδίωξης εκατομμυρίων ανθρώπων θυμίζουν το πιο σκοτεινό κεφάλαιο της γερμανικής ιστορίας», έγραψε στο X, ο Christian Dürr, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του φιλελεύθερου Κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP).
Η επιλογή να τεθεί εκτός νόμου
Το να ανοίξει ένας δρόμος για να τεθεί εκτός νόμου το AfD – όπως προτείνουν κάποιες πλευρές του «δημοκρατικού τόξου» θα μπορούσε να αποδειχθεί δύσκολο και κινδυνεύει να αποτύχει.
Γερμανοί πολιτικοί συζήτησαν αυτήν την εβδομάδα το ενδεχόμενο να ζητήσουν από το συνταγματικό δικαστήριο να εφαρμόσει μια απαγόρευση.
Το γερμανικό σύνταγμα λέει ότι τα κόμματα που επιδιώκουν να υπονομεύσουν την «ελεύθερη δημοκρατική βασική τάξη» πρέπει να θεωρούνται αντισυνταγματικά.
Ο Γερμανός αντικαγκελάριος Robert Habeck δήλωσε στο περιοδικό Stern (17/1) ότι «η ζημιά που θα προκαλούσε μια αποτυχημένη απόπειρα θα ήταν τεράστια».
«Γι’ αυτό, αν τεθεί μια υπόθεση, θα πρέπει απολύτως 100% να σταθεί στο δικαστήριο.
Είναι κάτι που πρέπει να εξετασθεί πολύ προσεκτικά», προσθέτει.
Πολλοί βλέπουν τις δημόσιες αντιδράσεις κατά του AfD ως κρίσιμες, καθώς το ακροδεξιό κόμμα γνώρισε πρόσφατα δημοσκοπικές επιδόσεις - ρεκόρ και αναμένεται να σημειώσει σημαντικά κέρδη στις περιφερειακές εκλογές στις ανατολικές πολιτείες της Θουριγγίας, της Σαξονίας και του Βρανδεμβούργου φέτος.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε από το ινστιτούτο έρευνας κοινής γνώμης Forsa, το AfD βρίσκεται επί του παρόντος πάνω από 30% και στα τρία κρατίδια – άνετα υψηλότερο από τους αντιπάλους του.
Τι ισχύει στο Γερμανικό Σύνταγμα…
Το σύνταγμα της Γερμανίας επιτρέπει την απαγόρευση των εχθρών του δημοκρατικού συστήματος και το ανώτατο δικαστήριο της το έχει κάνει δύο φορές: το 1952 και το 1956, ένα φασιστικό και κομμουνιστικό κόμμα, αντίστοιχα.
Σε τρία από τα ομοσπονδιακά κρατίδια της Γερμανίας, οι κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών αντιδημοκρατικά παρακολουθούν ήδη τις δραστηριότητες ιδιαίτερα ριζοσπαστικών ομάδων του AfD που χαρακτηρίζουν «ακροδεξιά»
Εάν κριθεί ότι αποτελούν πραγματική απειλή για τη δημοκρατία, το ανώτατο δικαστήριο θα μπορούσε τελικά να τους απαγορεύσει, αν και η δικαστική διαδικασία θα διαρκέσει χρόνια.
Όλο και περισσότεροι παρατηρητές από διαφορετικά κόμματα και επαγγέλματα ευνοούν αυτό το δραματικό βήμα.
Η Γερμανία, ως «αμυνόμενη δημοκρατία», υποστηρίζει ο κορυφαίος χριστιανός συντηρητικός και πρωθυπουργός του κρατιδίου του Σλέσβιχ-Χολστάιν Daniel Günther, «θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τα μέσα που έχει στη διάθεσή της για τους σκοπούς της δικής της προστασίας».
Ευκολότερο να το λες παρά να το κάνεις
Θα ήταν πράγματι θαυμάσιο εάν κάποια που θεωρούνται… ολέθρια και μισητά κόμματα μπορούσαν απλώς να απαγορευθούν.
Αλλά αυτή η διαδρομή είναι δύσκολη όχι μόνο επειδή έρχεται σε αντίθεση με μια βασική δημοκρατική υπόθεση, δηλαδή ότι ο λαός επιλέγει τους δικούς του κυβερνήτες.
Οι ανελεύθερες κυβερνήσεις θέτουν επίσης εκτός νόμου κόμματα και άτομα αντιφρονούντων στο όνομα της προστασίας του κράτους – οπότε εάν αυτό επιλεγεί θα είναι απλώς μια αντιδημοκρατική πρακτική που απλώς θα δικαιώσει του «εχθρούς της δημοκρατίας».
Και πίσω από τα περισσότερα επιτυχημένα κόμματα, υπάρχει επίσης ένα γνώσιο λαϊκό κίνημα που το υποστηρίζει.
Ένα κράτος μπορεί να ακυρώσει ένα κόμμα, αλλά δεν μπορεί εύκολα να εξαλείψει το συναίσθημα που το τροφοδοτεί.
Έρευνα στο Πανεπιστήμιο Brandeis διαπίστωσε ότι οι απαγορεύσεις στα κόμματα αυξάνουν την κάλυψη των μέσων ενημέρωσης και την ευαισθητοποίηση του κοινού, «κάνοντάς τους πιο δημοφιλείς και νόμιμους πολιτικά».
Το AfD,προσφέρει στους δυσαρεστημένους, θυμωμένους ανθρώπους απλές, απαντήσεις στη σειρά των κρίσεων που αντιμετωπίζουν σήμερα: αύξηση των τιμών, κλιματική αλλαγή, Ουκρανικό και Μέση Ανατολή.
Κερδίζει η ατζέντα...
Για το AfD και τους Ευρωπαίους ομολόγους του, η μετανάστευση είναι το νούμερο ένα θέμα και την ατζέντα του την έχουν υιοθετήσει και τα υπόλοιπα δεξιά κόμματα.
Ο Βρετανός Πρωθυπουργός των Συντηρητικών Rici Sunak σε συνάντηση του Κόμματος της Ιταλίδας πρωθυπουργού Giorgia Meloni δήλωσε ότι θα πρέπει να αλλάξει το καθεστώς παροχής ασύλου και να επιδιωχθεί μεγαλύτερο ξεκαθάρισμα όσον αφορά τους αιτούντες άσυλο και την εκδίωξη του σε τρίτες χώρες.
Οι Χριστιανοί συντηρητικοί της Γερμανίας απάντησαν πιέζοντας ολοένα και περισσότερο - υπερασπίζοντας λιγότερα πολιτικά δικαιώματα και ταχύτερες απελάσεις των απορριφθέντων αιτούντων άσυλο, και κατηγορώντας ακόμη και τους μετανάστες για χρόνο αναμονής στα οδοντιατρεία.
Συμπέρασμα: Εχουμε περάσει από την ιστορικό συμβιβασμό μεταξύ χριστανοδημοκρατίας και σοσιαλδημοκρατίας που κυριαρχησε τα μεταπολεμικά χρόνια σε αυτόν μεταξύ της mainstream δεξιας και της άκρας δεξιάς που διεκδικούν την Ευρώπη των πατρίδων.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών