Επί της ουσίας, ο Donald Trump απελευθέρωσε την Ευρώπη από τα όρια της αμερικανικής φούσκας ασφαλείας
Ο Donald Trump έκανε απλώς μια χάρη στην Ευρώπη, αναφέρει ανάλυση του Politico.
Η Ευρώπη μπορεί επιτέλους να συνειδητοποιήσει ότι θα υπερασπιστεί τον εαυτό της τώρα ο Ρεπουμπλικανός πρωτοπόρος καλεί τον Putin να επιτεθεί σε μερικούς από τους συμμάχους της Αμερικής στο ΝΑΤΟ.
Επί της ουσίας, ο Donald Trump απελευθέρωσε την Ευρώπη από τα όρια της αμερικανικής φούσκας ασφαλείας.
«Δεν θα σας προστάτευα, στην πραγματικότητα θα τους ενθάρρυνα να κάνουν ό,τι διάολο θέλουν», ισχυρίστηκε ο Trump ότι είπε σε έναν Ευρωπαίο ηγέτη για το πώς θα απαντούσε εάν η χώρα τους δεχόταν επίθεση από τη Ρωσία.
Δεν πειράζει που ο Trump μιλούσε για το τι θα έκανε εάν άλλες χώρες του ΝΑΤΟ δεν ανταποκρινόταν στον στόχο δαπανών της συμμαχίας για 2% της οικονομικής παραγωγής.
Ρίχνοντας αμφιβολίες για τη δέσμευση της Αμερικής στο ΝΑΤΟ με τόσο άμεσο και θεμελιώδη τρόπο, ουσιαστικά έδιωξε ένα διακύβευμα στην καρδιά της συμμαχίας.
Δεν έχει σχεδόν καν σημασία αν κερδίσει την επανεκλογή σε αυτό το στάδιο.
Η Ευρώπη είναι μόνη της, αναφέρει το Politico.
Το μόνο πραγματικό ζήτημα που θα επιλύσουν οι εκλογές για την ασφάλεια της Ευρώπης είναι η χρονική στιγμή της κατάρρευσης του ΝΑΤΟ.
Φυσικά, η κυβέρνηση Biden θα το αμφισβητούσε αυτό, υποστηρίζοντας ότι εάν κερδίσει την επανεκλογή, το ΝΑΤΟ θα ήταν τόσο ασφαλές όσο ποτέ.
Για πόσο όμως;
Μεγάλο μέρος της συζήτησης για τα σχόλια του Trump μέχρι στιγμής έχει επικεντρωθεί στη συναίνεση μεταξύ των περισσότερων δεξιών ανθρώπων ότι θα ήταν αντίθετη με τα αμερικανικά συμφέροντα.
Αλλά για την Ευρώπη σε αυτό το στάδιο, αυτό είναι σχεδόν άσχετο.
Η Ευρώπη θα ήταν τρελή να αφήνει την ασφάλειά της κάθε τέσσερα χρόνια στις ιδιοτροπίες περίπου 50.000 Αμερικανών ψηφοφόρων των swing-states.
Η πραγματικότητα είναι ότι όποιος κερδίσει τον Νοέμβριο, το MAGA θα παραμείνει παράγοντας στην αμερικανική πολιτική για αρκετό καιρό ακόμη.
Ποιος να πει ότι ο Ρεπουμπλικανός διάδοχος του Trump δεν ανανεώνει την αντιΝΑΤΟϊκή του τάση;
Είναι ένας κίνδυνος που η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει.
Ακόμη και ως υποψήφιος, ο Trump έδειξε την έκταση της επιρροής του στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, αναγκάζοντάς το την περασμένη εβδομάδα να μπλοκάρει ένα νομοθετικό πακέτο που περιελάμβανε άλλη μια παρτίδα στρατιωτικής βοήθειας που χρειαζόταν για την Ουκρανία.
Το Κογκρέσο των ΗΠΑ μπορεί ακόμη να στείλει περισσότερη βοήθεια στην Ουκρανία, αλλά μπορεί και όχι.
Η ουσία είναι ότι έχει γίνει επικίνδυνο να υπολογίζει η Ευρώπη στην Αμερική, σύμφωνα με το Politico.
Εναλλακτικές επιλογές
Λαμβάνοντας υπόψη τι διακυβεύεται – την υποταγή στη Ρωσία – η Ευρώπη δεν έχει άλλη επιλογή από το να ξεκινήσει την προετοιμασία ενός Σχεδίου Β.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξακολουθούν να βρίσκονται στο στάδιο της άρνησης του θυμού.
«Οποιαδήποτε πρόταση ότι οι σύμμαχοι δεν θα υπερασπιστούν ο ένας τον άλλον υπονομεύει όλη την ασφάλειά μας, συμπεριλαμβανομένης αυτής των ΗΠΑ, και θέτει Αμερικανούς και Ευρωπαίους στρατιώτες σε αυξημένο κίνδυνο», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg.
Η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη φταίει μόνο η ίδια για το τέλμα.
Ο Trump μίλησε για τις καθυστερήσεις του ΝΑΤΟ εδώ και χρόνια.
Οι Αμερικανοί πρόεδροι που επιστρέφουν στον Dwight D. Eisenhower έχουν παραπονεθεί για τους Ευρωπαίους συμμάχους.
Αυτό που δεν αρέσει να ακούν οι Ευρωπαίοι είναι ότι ο Trump δεν είναι διατεθειμένος οι ΗΠΑ να αναλαμβάνουν την ευρωπαϊκή ασφάλεια επ' άπειρον.
Μετά την ήττα του Trump από τον Biden το 2020, φαινόταν ότι όλα είχαν επιστρέψει στο φυσιολογικό.
Ο Biden, ένας δια βίου υπερατλαντικός, προσπάθησε να επιδιορθώσει τη ζημιά που έκανε ο Trump στο ΝΑΤΟ, αφήνοντας τους Ευρωπαίους να γλιστρήσουν πίσω στη ζώνη άνεσής τους.
Παρόλο που οι συνολικές αμυντικές δαπάνες έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη - όπως θα έπρεπε, λαμβάνοντας υπόψη τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία - δεν είναι ακόμα αρκετά κοντά.
Μόνο 11 από τα 31 μέλη του ΝΑΤΟ αναμένεται να εκπληρώσουν τον στόχο δαπανών το 2023, για παράδειγμα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ.
Η Γερμανία, ο κύριος στόχος της οργής του Trump, δεν έχει ακόμη πετύχει το όριο του 2%.
Είναι πιθανό φέτος, ωστόσο, μόνο και μόνο επειδή η οικονομία της συρρικνώνεται.
Η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη «νανουρίστηκε» ξανά σε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας από τη ζεστή αγκαλιά του Biden.
Αντί να μπει σε πολεμική βάση αναγκάζοντας τη βιομηχανία να αυξήσει την παραγωγή όπλων και να αποκαταστήσει τη στρατολόγηση σε χώρες όπως η Γερμανία όπου καταργήθηκε σταδιακά, η Ευρώπη φώλιασε στις φούστες της Αμερικής, σύμφωνα με ανάλυση του Politico.
Ο δρόμος της ελάχιστης αντίστασης
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η ήπειρος, με τα γενναιόδωρα κράτη κοινωνικής πρόνοιας και τους ειρηνιστές πληθυσμούς της, ακολούθησε τον δρόμο της ελάχιστης αντίστασης (με αξιοσημείωτη εξαίρεση τη Βαλτική και την Πολωνία).
Από την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία στις αρχές του 2022, το επίκεντρο της εθνικής συζήτησης της Γερμανίας έχει μετατοπιστεί από τον πόλεμο στις αντλίες θερμότητας και τη μαζική μετανάστευση.
Ακόμη και όταν η χώρα αύξησε την υποστήριξή της προς την Ουκρανία, το μυαλό του κοινού παρασύρθηκε αλλού.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, η Ρωσία έχει υποχωρήσει από την πρώτη θέση στην έβδομη στην αντίληψη των Γερμανών για τις απειλές για τη χώρα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα.
Ο κεραυνός του Trump θα πρέπει να βοηθήσει στον επαναπροσανατολισμό της στρατηγικής πυξίδας της Ευρώπης.
Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron μιλά για ένα καλό παιχνίδι σχετικά με την επιδίωξη της ευρωπαϊκής «στρατηγικής αυτονομίας», αλλά η χώρα του δεν έχει κάνει τίποτα για να το κάνει πραγματικότητα.
Ένα μέρος για να ξεκινήσει θα ήταν η αντιμετώπιση του πυρηνικού ζητήματος.
Μεταξύ Γαλλίας και Ηνωμένου Βασιλείου, η Ευρώπη θα είχε περίπου 500 πυρηνικά όπλα στη διάθεσή της, αρκετά μέτρια σε σύγκριση με τις σχεδόν 6.000 κεφαλές της Ρωσίας.
Καμία χώρα δεν έχει δεσμευτεί να τα χρησιμοποιήσει για την προστασία της υπόλοιπης ηπείρου, ωστόσο.
Η επίλυση τέτοιων ζητημάτων είναι τόσο χρονοβόρα όσο και περίπλοκη.
Η Ευρώπη δεν χρειάζεται απλώς να ανοικοδομήσει τους στρατούς της, πρέπει να επαναπρογραμματίσει τη συλλογική της νοοτροπία.
Ακόμη και καθώς πλησιάζει η δεύτερη επέτειος της πορείας του Putin στο Κίεβο, ο πόλεμος και οι επιπτώσεις του στην ευρωπαϊκή ασφάλεια παραμένουν υπερβολικά αφηρημένες για πολλούς Ευρωπαίους, ειδικά εκείνους στη δυτική Ευρώπη.
Ακόμα κι αν η Ευρώπη συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα που αντιμετωπίζει, μπορεί να είναι πολύ αργά.
Στα χαρτιά, η Ευρώπη, με συλλογικές στρατιωτικές δαπάνες περίπου τριπλάσιες από αυτές της Ρωσίας και με οικονομία πολλαπλάσια του μεγέθους της, θα πρέπει να είναι σε θέση να ανταπεξέλθει μόνη της.
Τελειώνει ο χρόνος
Το πρόβλημα είναι ότι για την Ευρώπη τελειώνει ο χρόνος.
Η αντικατάσταση της αμερικανικής συμβολής στο ΝΑΤΟ θα χρειαζόταν δεκαετίες και ανείπωτα δισεκατομμύρια.
Και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν καν αποδεχτεί την ψυχρή πραγματικότητα ότι η αμερικανική προστασία έχει ήδη ουσιαστικά εξαφανιστεί.
Ένα πιο θεμελιώδες ερώτημα είναι αν οι Ευρωπαίοι έχουν καν το δικαίωμα να ενωθούν και να αμυνθούν χωρίς την καθοδήγηση της Ουάσιγκτον.
Η ιστορία υποδηλώνει ότι απλώς θα θα πέσουν στο χάος.
Μάρτυρας του χειρισμού της Ευρώπης για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας τη δεκαετία του 1990.
«Η Ευρώπη δεν μπορεί να μείνει ενωμένη χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε ο Biden σε ομιλία του στη Γερουσία το 1995 κατά τη διάρκεια της κρίσης στη Βοσνία.
«Δεν υπάρχει ηθικό κέντρο στην Ευρώπη».
www.bankingnews.gr
Η Ευρώπη μπορεί επιτέλους να συνειδητοποιήσει ότι θα υπερασπιστεί τον εαυτό της τώρα ο Ρεπουμπλικανός πρωτοπόρος καλεί τον Putin να επιτεθεί σε μερικούς από τους συμμάχους της Αμερικής στο ΝΑΤΟ.
Επί της ουσίας, ο Donald Trump απελευθέρωσε την Ευρώπη από τα όρια της αμερικανικής φούσκας ασφαλείας.
«Δεν θα σας προστάτευα, στην πραγματικότητα θα τους ενθάρρυνα να κάνουν ό,τι διάολο θέλουν», ισχυρίστηκε ο Trump ότι είπε σε έναν Ευρωπαίο ηγέτη για το πώς θα απαντούσε εάν η χώρα τους δεχόταν επίθεση από τη Ρωσία.
Δεν πειράζει που ο Trump μιλούσε για το τι θα έκανε εάν άλλες χώρες του ΝΑΤΟ δεν ανταποκρινόταν στον στόχο δαπανών της συμμαχίας για 2% της οικονομικής παραγωγής.
Ρίχνοντας αμφιβολίες για τη δέσμευση της Αμερικής στο ΝΑΤΟ με τόσο άμεσο και θεμελιώδη τρόπο, ουσιαστικά έδιωξε ένα διακύβευμα στην καρδιά της συμμαχίας.
Δεν έχει σχεδόν καν σημασία αν κερδίσει την επανεκλογή σε αυτό το στάδιο.
Η Ευρώπη είναι μόνη της, αναφέρει το Politico.
Το μόνο πραγματικό ζήτημα που θα επιλύσουν οι εκλογές για την ασφάλεια της Ευρώπης είναι η χρονική στιγμή της κατάρρευσης του ΝΑΤΟ.
Φυσικά, η κυβέρνηση Biden θα το αμφισβητούσε αυτό, υποστηρίζοντας ότι εάν κερδίσει την επανεκλογή, το ΝΑΤΟ θα ήταν τόσο ασφαλές όσο ποτέ.
Για πόσο όμως;
Μεγάλο μέρος της συζήτησης για τα σχόλια του Trump μέχρι στιγμής έχει επικεντρωθεί στη συναίνεση μεταξύ των περισσότερων δεξιών ανθρώπων ότι θα ήταν αντίθετη με τα αμερικανικά συμφέροντα.
Αλλά για την Ευρώπη σε αυτό το στάδιο, αυτό είναι σχεδόν άσχετο.
Η Ευρώπη θα ήταν τρελή να αφήνει την ασφάλειά της κάθε τέσσερα χρόνια στις ιδιοτροπίες περίπου 50.000 Αμερικανών ψηφοφόρων των swing-states.
Η πραγματικότητα είναι ότι όποιος κερδίσει τον Νοέμβριο, το MAGA θα παραμείνει παράγοντας στην αμερικανική πολιτική για αρκετό καιρό ακόμη.
Ποιος να πει ότι ο Ρεπουμπλικανός διάδοχος του Trump δεν ανανεώνει την αντιΝΑΤΟϊκή του τάση;
Είναι ένας κίνδυνος που η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια να αγνοήσει.
Ακόμη και ως υποψήφιος, ο Trump έδειξε την έκταση της επιρροής του στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, αναγκάζοντάς το την περασμένη εβδομάδα να μπλοκάρει ένα νομοθετικό πακέτο που περιελάμβανε άλλη μια παρτίδα στρατιωτικής βοήθειας που χρειαζόταν για την Ουκρανία.
Το Κογκρέσο των ΗΠΑ μπορεί ακόμη να στείλει περισσότερη βοήθεια στην Ουκρανία, αλλά μπορεί και όχι.
Η ουσία είναι ότι έχει γίνει επικίνδυνο να υπολογίζει η Ευρώπη στην Αμερική, σύμφωνα με το Politico.
Εναλλακτικές επιλογές
Λαμβάνοντας υπόψη τι διακυβεύεται – την υποταγή στη Ρωσία – η Ευρώπη δεν έχει άλλη επιλογή από το να ξεκινήσει την προετοιμασία ενός Σχεδίου Β.
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξακολουθούν να βρίσκονται στο στάδιο της άρνησης του θυμού.
«Οποιαδήποτε πρόταση ότι οι σύμμαχοι δεν θα υπερασπιστούν ο ένας τον άλλον υπονομεύει όλη την ασφάλειά μας, συμπεριλαμβανομένης αυτής των ΗΠΑ, και θέτει Αμερικανούς και Ευρωπαίους στρατιώτες σε αυξημένο κίνδυνο», δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Jens Stoltenberg.
Η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη φταίει μόνο η ίδια για το τέλμα.
Ο Trump μίλησε για τις καθυστερήσεις του ΝΑΤΟ εδώ και χρόνια.
Οι Αμερικανοί πρόεδροι που επιστρέφουν στον Dwight D. Eisenhower έχουν παραπονεθεί για τους Ευρωπαίους συμμάχους.
Αυτό που δεν αρέσει να ακούν οι Ευρωπαίοι είναι ότι ο Trump δεν είναι διατεθειμένος οι ΗΠΑ να αναλαμβάνουν την ευρωπαϊκή ασφάλεια επ' άπειρον.
Μετά την ήττα του Trump από τον Biden το 2020, φαινόταν ότι όλα είχαν επιστρέψει στο φυσιολογικό.
Ο Biden, ένας δια βίου υπερατλαντικός, προσπάθησε να επιδιορθώσει τη ζημιά που έκανε ο Trump στο ΝΑΤΟ, αφήνοντας τους Ευρωπαίους να γλιστρήσουν πίσω στη ζώνη άνεσής τους.
Παρόλο που οι συνολικές αμυντικές δαπάνες έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη - όπως θα έπρεπε, λαμβάνοντας υπόψη τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία - δεν είναι ακόμα αρκετά κοντά.
Μόνο 11 από τα 31 μέλη του ΝΑΤΟ αναμένεται να εκπληρώσουν τον στόχο δαπανών το 2023, για παράδειγμα, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΝΑΤΟ.
Η Γερμανία, ο κύριος στόχος της οργής του Trump, δεν έχει ακόμη πετύχει το όριο του 2%.
Είναι πιθανό φέτος, ωστόσο, μόνο και μόνο επειδή η οικονομία της συρρικνώνεται.
Η αλήθεια είναι ότι η Ευρώπη «νανουρίστηκε» ξανά σε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας από τη ζεστή αγκαλιά του Biden.
Αντί να μπει σε πολεμική βάση αναγκάζοντας τη βιομηχανία να αυξήσει την παραγωγή όπλων και να αποκαταστήσει τη στρατολόγηση σε χώρες όπως η Γερμανία όπου καταργήθηκε σταδιακά, η Ευρώπη φώλιασε στις φούστες της Αμερικής, σύμφωνα με ανάλυση του Politico.
Ο δρόμος της ελάχιστης αντίστασης
Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η ήπειρος, με τα γενναιόδωρα κράτη κοινωνικής πρόνοιας και τους ειρηνιστές πληθυσμούς της, ακολούθησε τον δρόμο της ελάχιστης αντίστασης (με αξιοσημείωτη εξαίρεση τη Βαλτική και την Πολωνία).
Από την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία στις αρχές του 2022, το επίκεντρο της εθνικής συζήτησης της Γερμανίας έχει μετατοπιστεί από τον πόλεμο στις αντλίες θερμότητας και τη μαζική μετανάστευση.
Ακόμη και όταν η χώρα αύξησε την υποστήριξή της προς την Ουκρανία, το μυαλό του κοινού παρασύρθηκε αλλού.
Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, η Ρωσία έχει υποχωρήσει από την πρώτη θέση στην έβδομη στην αντίληψη των Γερμανών για τις απειλές για τη χώρα, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα.
Ο κεραυνός του Trump θα πρέπει να βοηθήσει στον επαναπροσανατολισμό της στρατηγικής πυξίδας της Ευρώπης.
Ο Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron μιλά για ένα καλό παιχνίδι σχετικά με την επιδίωξη της ευρωπαϊκής «στρατηγικής αυτονομίας», αλλά η χώρα του δεν έχει κάνει τίποτα για να το κάνει πραγματικότητα.
Ένα μέρος για να ξεκινήσει θα ήταν η αντιμετώπιση του πυρηνικού ζητήματος.
Μεταξύ Γαλλίας και Ηνωμένου Βασιλείου, η Ευρώπη θα είχε περίπου 500 πυρηνικά όπλα στη διάθεσή της, αρκετά μέτρια σε σύγκριση με τις σχεδόν 6.000 κεφαλές της Ρωσίας.
Καμία χώρα δεν έχει δεσμευτεί να τα χρησιμοποιήσει για την προστασία της υπόλοιπης ηπείρου, ωστόσο.
Η επίλυση τέτοιων ζητημάτων είναι τόσο χρονοβόρα όσο και περίπλοκη.
Η Ευρώπη δεν χρειάζεται απλώς να ανοικοδομήσει τους στρατούς της, πρέπει να επαναπρογραμματίσει τη συλλογική της νοοτροπία.
Ακόμη και καθώς πλησιάζει η δεύτερη επέτειος της πορείας του Putin στο Κίεβο, ο πόλεμος και οι επιπτώσεις του στην ευρωπαϊκή ασφάλεια παραμένουν υπερβολικά αφηρημένες για πολλούς Ευρωπαίους, ειδικά εκείνους στη δυτική Ευρώπη.
Ακόμα κι αν η Ευρώπη συνειδητοποιήσει την πραγματικότητα που αντιμετωπίζει, μπορεί να είναι πολύ αργά.
Στα χαρτιά, η Ευρώπη, με συλλογικές στρατιωτικές δαπάνες περίπου τριπλάσιες από αυτές της Ρωσίας και με οικονομία πολλαπλάσια του μεγέθους της, θα πρέπει να είναι σε θέση να ανταπεξέλθει μόνη της.
Τελειώνει ο χρόνος
Το πρόβλημα είναι ότι για την Ευρώπη τελειώνει ο χρόνος.
Η αντικατάσταση της αμερικανικής συμβολής στο ΝΑΤΟ θα χρειαζόταν δεκαετίες και ανείπωτα δισεκατομμύρια.
Και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν καν αποδεχτεί την ψυχρή πραγματικότητα ότι η αμερικανική προστασία έχει ήδη ουσιαστικά εξαφανιστεί.
Ένα πιο θεμελιώδες ερώτημα είναι αν οι Ευρωπαίοι έχουν καν το δικαίωμα να ενωθούν και να αμυνθούν χωρίς την καθοδήγηση της Ουάσιγκτον.
Η ιστορία υποδηλώνει ότι απλώς θα θα πέσουν στο χάος.
Μάρτυρας του χειρισμού της Ευρώπης για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας τη δεκαετία του 1990.
«Η Ευρώπη δεν μπορεί να μείνει ενωμένη χωρίς τις Ηνωμένες Πολιτείες», είπε ο Biden σε ομιλία του στη Γερουσία το 1995 κατά τη διάρκεια της κρίσης στη Βοσνία.
«Δεν υπάρχει ηθικό κέντρο στην Ευρώπη».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών