Σε σοκ οι Γάλλοι, το κόμμα που ψήφισαν δεν είναι… κόμμα – Δεν τα βρίσκουν ούτε ποιον να προτείνουν για πρωθυπουργό

Δεν έχουν περάσει ούτε δύο 24ωρα από την απροσδόκητη νίκη τους στον δεύτερο γύρο των εκλογών, αλλά τα αριστερά κόμματα της Γαλλίας αναζητούν τον ηγέτη τους.
Δηλαδή ποιον να προτείνουν για πρωθυπουργό, καθώς Jean-Luc Mélenchon δεν είναι ικανός να τους οδηγήσει να ξεπεράσουν τις διαιρέσεις τους.
Καθώς η ετερόκλητη συμμαχία Nouveau Front Populaire (NFP) επιδιώκει να σχηματίσει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, τα κόμματά της προσπαθούν να διατηρήσουν την ενότητα και να ξεπεράσουν τις διαιρέσεις τους.
Τη Δευτέρα, 8 Ιουλίου 2024, οι αρχηγοί κομμάτων του αριστερού μπλοκ, που συμμάχησαν για τις κοινοβουλευτικές εκλογές, δήλωσαν ότι από κοινού θα προτείνουν πρωθυπουργό στον Macron αυτή την εβδομάδα.
Δεν έχει γίνει όμως κάποια επιλογή, αλλά έχει ήδη αποδειχθεί ένα σημείο ανάφλεξης: το ακροαριστερό κόμμα του Mélenchon διακύβευσε μια αξίωση και άφησε να εννοηθεί ότι ο ηγέτης του θα μπορούσε να είναι μια επιλογή.
Αλλά ήδη τον έχουν απορρίψει οι εταίροι της συμμαχίας τους ως πολύ πολωτικό.
«Το NFP θα εφαρμόσει το πρόγραμμά του, τίποτα άλλο από το πρόγραμμά του και όλο το πρόγραμμά του», είπε ο Mélenchon μετά τις εκλογές.

Αμετακίνητοι στις θέσεις τους

Η συμμαχία έχει υποστηρίξει ότι δεν θα συνάψει συμφωνίες εάν αυτό σημαίνει μείωση του προγράμματός της, συμπεριλαμβανομένης της επαναφοράς του φόρου περιουσίας και της κατάργησης της μη δημοφιλής αύξησης του Macron στην ηλικία συνταξιοδότησης.
Αλλά το προβάδισμα του NFP στην Εθνοσυνέλευση είναι περιορισμένο.
Με περίπου 180 έδρες, το «κόμμα» απέχει πολύ από την απόλυτη πλειοψηφία των 289.
Χωρίς συμμάχους, θα ήταν αμέσως ευάλωτος σε ψήφο μομφής.
Ένας αξιωματούχος της αντιπολίτευσης χαρακτήρισε την ιδέα ότι η αριστερά θα μπορούσε να κυβερνήσει μόνη της «εντελώς παραληρηματική».
Η κεντρώα συμμαχία του Macron, η οποία ήρθε δεύτερη με περίπου 158 έδρες, έχει προτείνει ότι θα είναι ανοιχτή σε έναν συνασπισμό που εκτείνεται από την κεντροαριστερά έως τη συντηρητική δεξιά.
Η ομάδα του Macron, ωστόσο, απέκλεισε το ενδεχόμενο συνεργασίας με το κόμμα του Mélenchon, ενώ το NFP φαίνεται να έχει κλείσει την πόρτα προς το παρόν.
«Δεν θα υπάρξει συνασπισμός που θα πρόδιδε την επιλογή του γαλλικού λαού και θα επεκτείνει τις πολιτικές του Macron», δήλωσε ο επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος Olivier Faure σε μια ομιλία την Κυριακή.
Η ηγέτης των Πρασίνων Marine Tondelier ήταν εξίσου αποφασισμένη τη Δευτέρα.
«Υπάρχει μια παροιμία στην πολιτική που πρέπει να είναι το βόρειο αστέρι μας στο NFP – μην ξεχνάτε ποτέ ποιος σας εξέλεξε, γιατί σας εξέλεξαν και τι σας επέλεξαν να κάνετε».

Ονοματολογία

Πέρα από την επίδειξη ενότητας, τα κόμματα εξακολουθούσαν να ερίζουν ποιον θα πρότειναν για πρωθυπουργό και ποιες θα ήταν οι προτεραιότητές τους.
Με μια βιαστική συμφωνία τις ημέρες μετά την προκήρυξη των πρόωρων εκλογών τον Ιούνιο, το μπλοκ NFP περιλαμβάνει το La France Insoumise (LFI) του Mélenchon, τους κεντροαριστερούς Σοσιαλιστές και Πράσινους και τους Κομμουνιστές.
Για να ενισχύσουν τη συμμαχία, επικαλέστηκαν διαφορές σε διεθνή ζητήματα όπως οι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Γάζα.
Ο υποψήφιος της κεντροαριστεράς Raphaël Glucksmann είχε επικρίνει τον Mélenchon και το κόμμα του ενόψει των ευρωεκλογών τον Ιούνιο για, όπως αποκάλεσε, την ειλικρίνειά τους προς τη Ρωσία και την κριτική τους στο Ισραήλ μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου.
Η συμμαχία συμφώνησε επίσης σε ένα ριζοσπαστικό, βαρύ πρόγραμμα φορολογίας και δαπανών.
Αλλά η ψηφοφορία της Κυριακής άλλαξε επίσης τη δυναμική μέσα στο αριστερό μπλοκ.
Το LFI του Mélenchon βρισκόταν στη θέση του οδηγού στην προηγούμενη ομάδα στο κοινοβούλιο που εξελέγη το 2022, αλλά η τελευταία ψηφοφορία ενίσχυσε τα πιο μετριοπαθή κόμματα, ειδικά τους Σοσιαλιστές, που διπλασίασαν τις τάξεις τους με 59 βουλευτές.
Το Σύνταγμα δεν διευκρινίζει πώς ο πρόεδρος ορίζει πρωθυπουργό, αλλά συνήθως καλούν το κόμμα με τους περισσότερους βουλευτές να σχηματίσει κυβέρνηση.
Πρόσωπο κοντά στον Macron δήλωσε τη Δευτέρα, ωστόσο, ότι τα άνευ προηγουμένου αποτελέσματα - στα οποία κανένα από τα τρία κόμματα δεν πλησίασε την απόλυτη πλειοψηφία - σήμαιναν ότι μπορεί να μην ισχύει η συνήθης πρακτική.

Διαφορές ομοϊδεατών

Το ίδιο το κόμμα του Mélenchon έχει ακόμη και διαιρέσεις εντός του.
Μια χούφτα από τους βουλευτές της έχουν τσακωθεί με τον ηγέτη για το κυριαρχικό του στυλ και λένε ότι δεν θα ενταχθούν στην ομάδα στη νέα συνέλευση, μειώνοντας τις τάξεις της ακροαριστεράς.
Οι αντάρτες περιλαμβάνουν εξέχουσες προσωπικότητες όπως ο François Ruffin, ακτιβιστής που έγινε βουλευτής στην περιοχή Somme, και η Clémentine Autain, άλλη βουλευτής από το Seine-Saint-Denis.
Ο Ruffin είπε ότι ο Mélenchon ήταν «μια μυλόπετρα στο λαιμό τους» αποκλείοντας τους ψηφοφόρους.
Ο Mélenchon κέρδισε το κύρος του ως σημαιοφόρος της αριστεράς την περασμένη δεκαετία ως ισχυρός ρήτορας και υποστηρικτής ριζοσπαστικών πολιτικών.
Υποστήριξε ότι αυτά ήταν απαραίτητα για να ξεφύγουμε από τους συμβιβασμούς της μετριοπαθούς αριστεράς, που συμβολίζονται από την προεδρία του αντιπάλου του, του σοσιαλιστή Francois Hollande.
Ο Mélenchon έχει θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος τρεις φορές, βελτιώνοντας τη πορεία του κάθε φορά, και σχεδόν έκανε τον δεύτερο γύρο εναντίον του Macron το 2022.
Με βάση αυτή την απόδοση, ένωσε την αριστερά σε αυτό που τότε ήταν γνωστό ως συμμαχία Nupes.
Αλλά η αντικαπιταλιστική, επαναστατική πολιτική του απομόνωσε τελικά το κόμμα του στην άκρα αριστερά και οι οπαδοί προχώρησαν σε ρήξη με τους μετριοπαθείς εταίρους τους.
Αυτές οι διαφορές εμφανίστηκαν κατά τις ευρωεκλογές, όταν τα αριστερά κόμματα υπέγραψαν ξεχωριστές λίστες.
Πλέον, κεντροαριστερός πολιτικός Raphael Glucksmann πιέζει και πάλι για μια διαφορετική προσέγγιση της συμμαχίας από τον Mélenchon, υπονοώντας ότι η αριστερά μπορεί να χρειαστεί να αναζητήσει συμμάχους.
«Είμαστε σε ένα διχασμένο κοινοβούλιο και έτσι θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν ενήλικες», είπε.
«Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να μιλήσουμε, να συζητήσουμε, να κάνουμε διάλογο και να προσεγγίσουμε».

Ο ρόλος Macron

Ο Macron και οι κεντρώοι του στοιχηματίζουν ότι η αριστερή συμμαχία θα διασπαστεί, κάτι που θα μπορούσε να τους επιτρέψει να σφυρηλατήσουν μια κυβερνητική συμφωνία με τα μετριοπαθή κόμματά της.
Ο François Bayrou, ένας μακροχρόνιος σύμμαχος του Macron, προέβλεψε ότι το NFP θα διαλυόταν επειδή οι φατρίες του έχουν «στάσεις και πολιτικές που είναι ασυμβίβαστες».
Και πρόσθεσε: «Όταν μιλάει ο Glucksmann, λέει το αντίθετο από αυτό που κάνει ο Mélenchon».
Αρκετοί Σοσιαλιστές και Πράσινοι υποστήριξαν ότι μια μελλοντική κυβέρνηση μειοψηφίας θα χρειαζόταν έναν πρωθυπουργό ικανό να σφυρηλατήσει συμμαχίες και να συνάψει συμφωνίες με την αντιπολίτευση – όχι το ισχυρό κοστούμι του Mélenchon.
Ο Stéphane Troussel, κορυφαίος σοσιαλιστής και πρόεδρος του τμήματος Seine-Saint-Denis, έχει συστήσει τον Faure, τον Tondelier ή τον Ruffin ως πιθανούς ηγέτες, καθώς και τον Boris Vallaud, κορυφαίο βουλευτή των Σοσιαλιστών.
Δεδομένου όμως ότι δεν υπάρχει πλειοψηφία, η προοπτική οποιουδήποτε τέτοιου ηγέτη να μπορέσει να θέσει σε εφαρμογή το σαρωτικό πρόγραμμα της συμμαχίας φαίνεται ισχνή.
Μαζί με την εκτόνωση της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης του Macron, το NFP υποσχέθηκε να αυξήσει τον κατώτατο μισθό και να δαπανήσει πολλά για την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Για να χρηματοδοτήσουν το πρόγραμμά της θα στραφούν στον φόρο περιουσίας και θα μεταρρυθμίσουν τον ενιαίο φόρο επί των επενδύσεων.
Ο Thierry Pech, διευθυντής της δεξαμενής σκέψης Terra Nova, που στρέφεται προς την αριστερά, είπε ότι η αριστερή συμμαχία θα πρέπει να αφυπνιστεί στην πραγματικότητα.
«Ο μόνος τρόπος για να διακυβέρνηση είναι να συγκεντρώσει μια ευρύτερη ομάδα στην Εθνοσυνέλευση, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει από μια ψηφοφορία δυσπιστίας», είπε.
«Νομίζω ότι θα συνειδητοποιήσουν πολύ γρήγορα ότι πρέπει να κάνουν μεγάλες παραχωρήσεις», ανέφερε.

www.bankingnews.gr