H «πράσινη ατζέντα» άναψε τις μηχανές της και αύξησε ακόμη περισσότερο το ήδη τεράστιο πρόβλημα
Τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) έθεσαν ως έναν από τους 17 Στόχους για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη την εξάλειψη της πείνας παγκοσμίως (Zero Hunger), όταν ακόμη -το 2015- ο πλανήτης βελτιωνόταν και όλα έδειχναν πως η τεχνολογική πρόοδος θα εξασφάλιζε καλύτερες συνθήκες για τους πολίτες.
Ωστόσο, αυτό που δεν είχα σκεφτεί τότε οι ανώτατοι αξιωματούχοι είναι πως ο εν λόγω Στόχος, ο δεύτερος από τους 17 που συνδυάζεται με τον Στόχο 1 για τερματισμό της φτώχειας, θα έβρισκε τη μεγαλύτερη αντίσταση από την ίδια την ατζέντα της Βιώσιμης Ανάπτυξης και συγκεκριμένα από την «πράσινη μετάβαση».
Το 2019, ο FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations) ανέφερε ότι 820 εκατομμύρια άνθρωποι υπέφεραν από πείνα (μόλις 16 εκατομμύρια λιγότεροι από το 2015) και σχεδόν 2 δισεκατομμύρια αντιμετώπισαν μέτρια ή σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια και προέβλεψε ότι ο Στόχος 2 δεν θα ήταν εφικτός με την τρέχουσα πρόοδο. Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν η υποσαχάρια Αφρική, η Λατινική Αμερική και η Δυτική Ασία.
Ένα χρόνο μετά, τον Μάρτιο του 2020, επαναλαμβανόμενα κύματα περιορισμών (lockdowns) επιβλήθηκαν στους «λαούς του ΟΗΕ» για δύο χρόνια. Ενώ το προσωπικό του ΟΗΕ συνέχισε να εργάζεται από το σπίτι, εκατοντάδες εκατομμύρια από τους φτωχότερους και πιο ευάλωτους έχασαν τα πενιχρά εισοδήματά τους και ωθήθηκαν στην ακραία φτώχεια και την πείνα, σχολιάζει το Brownstone Institute.
«Ήταν εξαιρετικά αφελές ή σκληρό να ισχυριστεί κανείς ότι οι ανθρώπινες, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις που προκλήθηκαν από την αντιμετώπιση του Covid σε εκατοντάδες εκατομμύρια από τους πιο φτωχούς και τους πιο ευάλωτους ήταν ελάχιστες. Φυσικά, οι υποστηρικτές του δεν ήταν ανάμεσα σε αυτούς που υπέφεραν. Λήφθηκε μια απόφαση να φτωχοποιηθούν οι πληθυσμοί, ωστόσο ο ισχυρισμός δημοσίως ότι οι Στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη μπορούν ακόμη να επιτευχθούν. (...)
Όπως ήταν προβλέψιμο, η έκθεση SOFI του 2020 για την επισιτιστική ασφάλεια και τη διατροφή, κατέγραψε τουλάχιστον 10% περισσότερους πεινασμένους ανθρώπους: Η πανδημία COVID-19 πρόσθεσε μεταξύ 83 και 132 εκατομμύρια ανθρώπους στον συνολικό αριθμό των υποσιτιζόμενων στον κόσμο», σημειώνεται.
Τη στιγμή λοιπόν που περισσότεροι πολίτες πεινούσαν, η «πράσινη ατζέντα» άναψε τις μηχανές της και αύξησε ακόμη περισσότερο το ήδη τεράστιο πρόβλημα. Τούτου λεχθέντος, οι αρμόδιοι Οργανισμοί περιορίζουν την ποικιλία και την ποσότητα του φαγητού «για χάρη του περιβάλλοντος». Έτσι, από τον στόχο του ΟΗΕ να διατηρήσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου τόσο χαμηλά όσο τα προβιομηχανικά επίπεδα, υποφέρει ο κλάδος της Γεωργίας και ουσιαστικά επιβάλλονται οι δίαιτες στους πολίτες!
Η συνεργασία FAO και ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) οδήγησε στην κοινή προώθηση «βιώσιμα υγιεινών διατροφών», η οποία αποτελεί μία σύνοψη προσεγγίσεων «υγιεινής διατροφής» του ΠΟΥ και της «βιώσιμης δίαιτας» του FAO. Όπως υποδηλώνει η διατύπωση, αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές έχουν ως κίνητρο τη Βιωσιμότητα, η οποία ορίζεται ως η μείωση των εκπομπών CO2 που προκύπτουν από την παραγωγή τροφίμων. Το κρέας, το λίπος, τα γαλακτοκομικά και τα ψάρια είναι πλέον οι δηλωμένοι εχθροί και θα πρέπει να περιορίζονται στην καθημερινή κατανάλωση, με την πρόσληψη πρωτεϊνών κυρίως από φυτά και ξηρούς καρπούς, προάγοντας έτσι μια αρκετά αφύσικη διατροφή σε σύγκριση με αυτή για την οποία εξελίχθηκε το σώμα μας.
Ο ΠΟΥ ισχυρίζεται ότι η υγιεινή του διατροφή «βοηθά στην προστασία από τον υποσιτισμό σε όλες τις μορφές του, καθώς και από τις μη μεταδοτικές ασθένειες (ΜΚΝ), όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις, το εγκεφαλικό και ο καρκίνος». Ωστόσο, προωθεί κάπως ασυνήθιστα τους υδατάνθρακες έναντι της πρωτεΐνης με βάση το κρέας.
Η ακόλουθη δίαιτα προτάθηκε τόσο σε ενήλικες όσο και σε μικρά παιδιά από την έκθεση FAO-ΠΟΥ 2019 «Sustainable Healthy Diets: Guiding Principles»:
-Φρούτα, λαχανικά, όσπρια (π.χ. φακές και φασόλια), ξηρούς καρπούς και δημητριακά ολικής αλέσεως (π.χ. μη επεξεργασμένο καλαμπόκι, κεχρί, βρώμη, σιτάρι και καστανό ρύζι)
-Τουλάχιστον 400 γραμμάρια (δηλαδή πέντε μερίδες) φρούτων και λαχανικών την ημέρα, εκτός από πατάτες, γλυκοπατάτες, μανιόκα και άλλες αμυλώδεις ρίζες.
-Λιγότερο από το 10% της συνολικής πρόσληψης ενέργειας από ελεύθερα σάκχαρα.
-Λιγότερο από το 30% της συνολικής πρόσληψης ενέργειας από λίπη. Τα ακόρεστα λίπη (που βρίσκονται στα ψάρια, στο αβοκάντο και στους ξηρούς καρπούς, και στο ηλιέλαιο, τη σόγια, την κανόλα και το ελαιόλαδο) είναι προτιμότερα από τα κορεσμένα λίπη (που βρίσκονται στο λιπαρό κρέας, το βούτυρο, το φοινικέλαιο και το λάδι καρύδας, την κρέμα, το τυρί, το γκι και το λαρδί) και τα τρανς λίπη όλων των ειδών, συμπεριλαμβανομένων και των τρανς λιπαρών βιομηχανικής παραγωγής (που βρίσκονται σε ψημένα και τηγανητά τρόφιμα, καθώς και σε προσυσκευασμένα σνακ και τρόφιμα, όπως κατεψυγμένη πίτσα, πίτες, μπισκότα, μπισκότα, γκοφρέτες και μαγειρικά έλαια και αλείμματα).
-Λιγότερο από 5 g αλάτι (που ισοδυναμεί με περίπου ένα κουταλάκι του γλυκού) την ημέρα. Το αλάτι πρέπει να είναι ιωδιούχο.
Ελάχιστα στοιχεία σχετικά με τον αντίκτυπο των κατευθυντήριων γραμμών στην υγεία παρουσιάστηκαν για να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς της έκθεσης.
Οι δύο Οργανισμοί ορίζουν τη βιώσιμη υγιεινή διατροφή ως «πρότυπα που προάγουν όλες τις διαστάσεις της υγείας και της ευημερίας των ατόμων, έχουν χαμηλή περιβαλλοντική πίεση και επιπτώσεις· είναι προσβάσιμα, οικονομικά προσιτά, ασφαλή και δίκαια και πολιτιστικά αποδεκτά». Τα παράδοξα αυτού του ορισμού είναι πρωταρχικής σημασίας.
Πρώτον, η διατροφή είναι προϊόν πολιτισμού που βασίζεται σε αιώνες ή και χιλιετίες εμπειρίας και διαθεσιμότητας, παραγωγής, επεξεργασίας και συντήρησης τροφίμων. Το δικαίωμα σε επαρκή τροφή δεν συνεπάγεται μόνο την επαρκή ποσότητα τροφής για τα άτομα και τις οικογένειές τους αλλά και την ποιότητα και την καταλληλότητά τους.
Δεύτερον, κατά τη στιγμή της έγκρισής τους το 1948 και το 1966, οι διατάξεις των Συνθηκών που αναγνώριζαν το δικαίωμα στην τροφή δεν συνέδεαν τα τρόφιμα με την «περιβαλλοντική πίεση και τις επιπτώσεις τους».
«Οι FAO και ο ΠΟΥ παραλείπουν να τονίσουν τα οφέλη του ζωικού λίπους, του κρέατος και των γαλακτοκομικών. Επίσης, αγνοούν και ασέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις επιλογές των ατόμων και των κοινοτήτων. Εμφανίζονται σε μια αποστολή να αναγκάσουν τους ανθρώπους σε προεγκεκριμένα τρόφιμα της επιλογής του ΟΗΕ.
Πρόκειται για συγκεντρωτικό έλεγχο και παρέμβασης στα τρόφιμα για τους ανθρώπους», καταλήγει το Brownstone Institute.
www.bankingnews.gr
Ωστόσο, αυτό που δεν είχα σκεφτεί τότε οι ανώτατοι αξιωματούχοι είναι πως ο εν λόγω Στόχος, ο δεύτερος από τους 17 που συνδυάζεται με τον Στόχο 1 για τερματισμό της φτώχειας, θα έβρισκε τη μεγαλύτερη αντίσταση από την ίδια την ατζέντα της Βιώσιμης Ανάπτυξης και συγκεκριμένα από την «πράσινη μετάβαση».
Το 2019, ο FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations) ανέφερε ότι 820 εκατομμύρια άνθρωποι υπέφεραν από πείνα (μόλις 16 εκατομμύρια λιγότεροι από το 2015) και σχεδόν 2 δισεκατομμύρια αντιμετώπισαν μέτρια ή σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια και προέβλεψε ότι ο Στόχος 2 δεν θα ήταν εφικτός με την τρέχουσα πρόοδο. Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν η υποσαχάρια Αφρική, η Λατινική Αμερική και η Δυτική Ασία.
Ένα χρόνο μετά, τον Μάρτιο του 2020, επαναλαμβανόμενα κύματα περιορισμών (lockdowns) επιβλήθηκαν στους «λαούς του ΟΗΕ» για δύο χρόνια. Ενώ το προσωπικό του ΟΗΕ συνέχισε να εργάζεται από το σπίτι, εκατοντάδες εκατομμύρια από τους φτωχότερους και πιο ευάλωτους έχασαν τα πενιχρά εισοδήματά τους και ωθήθηκαν στην ακραία φτώχεια και την πείνα, σχολιάζει το Brownstone Institute.
«Ήταν εξαιρετικά αφελές ή σκληρό να ισχυριστεί κανείς ότι οι ανθρώπινες, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις που προκλήθηκαν από την αντιμετώπιση του Covid σε εκατοντάδες εκατομμύρια από τους πιο φτωχούς και τους πιο ευάλωτους ήταν ελάχιστες. Φυσικά, οι υποστηρικτές του δεν ήταν ανάμεσα σε αυτούς που υπέφεραν. Λήφθηκε μια απόφαση να φτωχοποιηθούν οι πληθυσμοί, ωστόσο ο ισχυρισμός δημοσίως ότι οι Στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη μπορούν ακόμη να επιτευχθούν. (...)
Όπως ήταν προβλέψιμο, η έκθεση SOFI του 2020 για την επισιτιστική ασφάλεια και τη διατροφή, κατέγραψε τουλάχιστον 10% περισσότερους πεινασμένους ανθρώπους: Η πανδημία COVID-19 πρόσθεσε μεταξύ 83 και 132 εκατομμύρια ανθρώπους στον συνολικό αριθμό των υποσιτιζόμενων στον κόσμο», σημειώνεται.
Τη στιγμή λοιπόν που περισσότεροι πολίτες πεινούσαν, η «πράσινη ατζέντα» άναψε τις μηχανές της και αύξησε ακόμη περισσότερο το ήδη τεράστιο πρόβλημα. Τούτου λεχθέντος, οι αρμόδιοι Οργανισμοί περιορίζουν την ποικιλία και την ποσότητα του φαγητού «για χάρη του περιβάλλοντος». Έτσι, από τον στόχο του ΟΗΕ να διατηρήσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου τόσο χαμηλά όσο τα προβιομηχανικά επίπεδα, υποφέρει ο κλάδος της Γεωργίας και ουσιαστικά επιβάλλονται οι δίαιτες στους πολίτες!
Η συνεργασία FAO και ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) οδήγησε στην κοινή προώθηση «βιώσιμα υγιεινών διατροφών», η οποία αποτελεί μία σύνοψη προσεγγίσεων «υγιεινής διατροφής» του ΠΟΥ και της «βιώσιμης δίαιτας» του FAO. Όπως υποδηλώνει η διατύπωση, αυτές οι κατευθυντήριες γραμμές έχουν ως κίνητρο τη Βιωσιμότητα, η οποία ορίζεται ως η μείωση των εκπομπών CO2 που προκύπτουν από την παραγωγή τροφίμων. Το κρέας, το λίπος, τα γαλακτοκομικά και τα ψάρια είναι πλέον οι δηλωμένοι εχθροί και θα πρέπει να περιορίζονται στην καθημερινή κατανάλωση, με την πρόσληψη πρωτεϊνών κυρίως από φυτά και ξηρούς καρπούς, προάγοντας έτσι μια αρκετά αφύσικη διατροφή σε σύγκριση με αυτή για την οποία εξελίχθηκε το σώμα μας.
Ο ΠΟΥ ισχυρίζεται ότι η υγιεινή του διατροφή «βοηθά στην προστασία από τον υποσιτισμό σε όλες τις μορφές του, καθώς και από τις μη μεταδοτικές ασθένειες (ΜΚΝ), όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές παθήσεις, το εγκεφαλικό και ο καρκίνος». Ωστόσο, προωθεί κάπως ασυνήθιστα τους υδατάνθρακες έναντι της πρωτεΐνης με βάση το κρέας.
Η ακόλουθη δίαιτα προτάθηκε τόσο σε ενήλικες όσο και σε μικρά παιδιά από την έκθεση FAO-ΠΟΥ 2019 «Sustainable Healthy Diets: Guiding Principles»:
-Φρούτα, λαχανικά, όσπρια (π.χ. φακές και φασόλια), ξηρούς καρπούς και δημητριακά ολικής αλέσεως (π.χ. μη επεξεργασμένο καλαμπόκι, κεχρί, βρώμη, σιτάρι και καστανό ρύζι)
-Τουλάχιστον 400 γραμμάρια (δηλαδή πέντε μερίδες) φρούτων και λαχανικών την ημέρα, εκτός από πατάτες, γλυκοπατάτες, μανιόκα και άλλες αμυλώδεις ρίζες.
-Λιγότερο από το 10% της συνολικής πρόσληψης ενέργειας από ελεύθερα σάκχαρα.
-Λιγότερο από το 30% της συνολικής πρόσληψης ενέργειας από λίπη. Τα ακόρεστα λίπη (που βρίσκονται στα ψάρια, στο αβοκάντο και στους ξηρούς καρπούς, και στο ηλιέλαιο, τη σόγια, την κανόλα και το ελαιόλαδο) είναι προτιμότερα από τα κορεσμένα λίπη (που βρίσκονται στο λιπαρό κρέας, το βούτυρο, το φοινικέλαιο και το λάδι καρύδας, την κρέμα, το τυρί, το γκι και το λαρδί) και τα τρανς λίπη όλων των ειδών, συμπεριλαμβανομένων και των τρανς λιπαρών βιομηχανικής παραγωγής (που βρίσκονται σε ψημένα και τηγανητά τρόφιμα, καθώς και σε προσυσκευασμένα σνακ και τρόφιμα, όπως κατεψυγμένη πίτσα, πίτες, μπισκότα, μπισκότα, γκοφρέτες και μαγειρικά έλαια και αλείμματα).
-Λιγότερο από 5 g αλάτι (που ισοδυναμεί με περίπου ένα κουταλάκι του γλυκού) την ημέρα. Το αλάτι πρέπει να είναι ιωδιούχο.
Ελάχιστα στοιχεία σχετικά με τον αντίκτυπο των κατευθυντήριων γραμμών στην υγεία παρουσιάστηκαν για να υποστηρίξουν τους ισχυρισμούς της έκθεσης.
Οι δύο Οργανισμοί ορίζουν τη βιώσιμη υγιεινή διατροφή ως «πρότυπα που προάγουν όλες τις διαστάσεις της υγείας και της ευημερίας των ατόμων, έχουν χαμηλή περιβαλλοντική πίεση και επιπτώσεις· είναι προσβάσιμα, οικονομικά προσιτά, ασφαλή και δίκαια και πολιτιστικά αποδεκτά». Τα παράδοξα αυτού του ορισμού είναι πρωταρχικής σημασίας.
Πρώτον, η διατροφή είναι προϊόν πολιτισμού που βασίζεται σε αιώνες ή και χιλιετίες εμπειρίας και διαθεσιμότητας, παραγωγής, επεξεργασίας και συντήρησης τροφίμων. Το δικαίωμα σε επαρκή τροφή δεν συνεπάγεται μόνο την επαρκή ποσότητα τροφής για τα άτομα και τις οικογένειές τους αλλά και την ποιότητα και την καταλληλότητά τους.
Δεύτερον, κατά τη στιγμή της έγκρισής τους το 1948 και το 1966, οι διατάξεις των Συνθηκών που αναγνώριζαν το δικαίωμα στην τροφή δεν συνέδεαν τα τρόφιμα με την «περιβαλλοντική πίεση και τις επιπτώσεις τους».
«Οι FAO και ο ΠΟΥ παραλείπουν να τονίσουν τα οφέλη του ζωικού λίπους, του κρέατος και των γαλακτοκομικών. Επίσης, αγνοούν και ασέβονται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις επιλογές των ατόμων και των κοινοτήτων. Εμφανίζονται σε μια αποστολή να αναγκάσουν τους ανθρώπους σε προεγκεκριμένα τρόφιμα της επιλογής του ΟΗΕ.
Πρόκειται για συγκεντρωτικό έλεγχο και παρέμβασης στα τρόφιμα για τους ανθρώπους», καταλήγει το Brownstone Institute.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών