Το ποσό της καταβαλλόμενης αποζημίωσης είναι ανάλογο με το χρόνο υπηρεσίας που έχει πραγματοποιηθεί εκτός της ασφάλισης σε φορέα-τομέα πρόνοιας προς το συνολικό χρόνο υπηρεσίας τους
Νέο ανάχωμα που δημιουργεί χιλιάδες προσφυγές στα δικαστήρια από υπαλλήλους του δημοσίου Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου Χρόνου (ΙΔΑΧ), δημιουργεί η κυβέρνηση μέσω του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που «μπλοκάρει» την καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης σε εκατοντάδες χιλιάδες υπαλλήλους με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου (όχι μόνιμους) που δεν λαμβάνουν τα 15.000 ευρώ, ως αποζημίωση απόλυσης για συνταξιοδότηση.
Ήδη, έχουν υπάρξει δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν όσους προσέφυγαν στα δικαστήρια, γεγονός που έχει προβληματίσει τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Το πρόβλημα, αφορά χιλιάδες υπαλλήλους, καθώς και τους επιστημονικούς φορείς (μηχανικούς, γιατρούς κ.α) που έχουν προσληφθεί διατηρώντας την ιδιότητα και σε άλλες ιδιωτικής φύσεως εργασίες, αλλά και εργαζόμενους που κατά την διάρκεια του εργασιακού τους βίου μετατάχτηκαν από άλλους φορείς και μονιμοποιήθηκαν σεφορείς του δημοσίου.
Οι εργαζόμενοι αυτοί με τις ισχύουσες ρυθμίσεις δεν δικαιούνται αποζημίωσης όταν συνταξιοδοτούνται για τα χρόνια πριν την μονιμοποίησή τους, δεδομένου ότι λαμβάνουν εφάπαξ μόνο για τα μετέπειτα χρόνια, για τα οποία πληρώνουν συγκεκριμένες εισφορές.
Έτσι ένας εργαζόμενος ΙΔΑΧ, που υπηρετεί π.χ. 40 χρόνια σε φορέα του δημοσίου θα λάβει με την αποχώρηση/συνταξιοδότησή του την προβλεπόμενη από την περ. 5 της υποπαρ, 5 του Ν. 4093/2012 αποζημίωση, ενώ ένας εργαζόμενος που ήταν ΙΔΑΧ σε έναν φορέα π.χ. για 15 χρόνια που στη συνέχεια μετατάχτηκε σε φορέα του δημοσίου και μονιμοποιήθηκε δεν δικαιούται καμία αποζημίωση κατά την αποχώρηση/συνταξιοδότησή του για τα 15 χρόνια.
Ο νόμος 4093/12 προβλέπει ότι στα πρόσωπα που δεν έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές για τη χορήγηση εφάπαξ παροχής ή οποιασδήποτε άλλης αποζημίωσης καταβάλλεται η αποζημίωση, λόγω αποχώρησης (Ν.3198/1955 (Α΄ 98).
Αποζημίωση
Το ποσό της καταβαλλόμενης αποζημίωσης είναι ανάλογο με το χρόνο υπηρεσίας που έχει πραγματοποιηθεί εκτός της ασφάλισης σε φορέα-τομέα πρόνοιας προς το συνολικό χρόνο υπηρεσίας τους.
Σε καμία περίπτωση η εν λόγω αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό των 15.000,00 ευρώ.
Δηλαδή όλοι οι εργαζόμενοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, είτε απασχολούνται σε ΔΕΚΟ, είτε στο Δημόσιο, δικαιούνται αποζημίωση κατά την αποχώρησή τους για συνταξιοδότηση με πλαφόν τα 15.000 ευρώ.
Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι το Β’ Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έχει γνωματεύσει διαφορετικά (Αριθ. Γνωμοδ. 187/2020) για περίπτωση που αφορά στο προσωπικό του υπουργείου Τουρισμού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και ειδικότητα Μηχανικών, που υπάγεται στην ασφάλιση του ΤΣΜΕΔΕ για τη χορήγηση σύνταξης γήρατος, επικουρικής σύνταξης και εφάπαξ παροχής.
Το ΝΣΚ, εισηγήθηκε θετικά, δηλαδή ότι ο υπάλληλος αυτός (πολιτικός μηχανικός), δικαιούται την προβλεπόμενη αποζημίωση.
Να σημειωθεί ότι το ΝΣΚ αποφάσισε ότι οι υπάλληλοι του Υπουργείου Τουρισμού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, κατηγορίας ΠΕ, εφόσον δεν υπάγονται στην ασφάλιση του Δημοσίου για τη χορήγηση σύνταξης, έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης γήρατος από τον ασφαλιστικό φορέα στον οποίο υπάγονται δικαιούνται αποζημίωσης.
«Ο καθορισμός του ποσού της αποζημίωσης του άρθρου 55 του π.δ. 410/1988, στην περίπτωση των υπαλλήλων αυτών, συναρτάται αποκλειστικά προς τον χρόνο συνεχούς υπηρεσίας των υπαλλήλων/μηχανικών με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε Ν.Π.Δ.Δ. ή/και στο Δημόσιο, χωρίς να ασκεί επιρροή ο χρόνος ασφάλισής τους στον κλάδο πρόνοιας του ΤΣΜΕΔΕ για την καταβολή εφάπαξ χρηματικής παροχής».
Ο συνδικαλιστικός φορέας των Μηχανικών απευθύνθηκε στα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας, μετά την απόφαση του ΝΣΚ και έτσι άνοιξε ξανά ο δρόμος για όλους τους εργαζόμενους μόνο του ΕΟΤ να λάβουν την αποζημίωση απόλυσης.
Αντώνης Βασιλόπουλος
www.bankingnews.gr
Ήδη, έχουν υπάρξει δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν όσους προσέφυγαν στα δικαστήρια, γεγονός που έχει προβληματίσει τα συναρμόδια υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Το πρόβλημα, αφορά χιλιάδες υπαλλήλους, καθώς και τους επιστημονικούς φορείς (μηχανικούς, γιατρούς κ.α) που έχουν προσληφθεί διατηρώντας την ιδιότητα και σε άλλες ιδιωτικής φύσεως εργασίες, αλλά και εργαζόμενους που κατά την διάρκεια του εργασιακού τους βίου μετατάχτηκαν από άλλους φορείς και μονιμοποιήθηκαν σεφορείς του δημοσίου.
Οι εργαζόμενοι αυτοί με τις ισχύουσες ρυθμίσεις δεν δικαιούνται αποζημίωσης όταν συνταξιοδοτούνται για τα χρόνια πριν την μονιμοποίησή τους, δεδομένου ότι λαμβάνουν εφάπαξ μόνο για τα μετέπειτα χρόνια, για τα οποία πληρώνουν συγκεκριμένες εισφορές.
Έτσι ένας εργαζόμενος ΙΔΑΧ, που υπηρετεί π.χ. 40 χρόνια σε φορέα του δημοσίου θα λάβει με την αποχώρηση/συνταξιοδότησή του την προβλεπόμενη από την περ. 5 της υποπαρ, 5 του Ν. 4093/2012 αποζημίωση, ενώ ένας εργαζόμενος που ήταν ΙΔΑΧ σε έναν φορέα π.χ. για 15 χρόνια που στη συνέχεια μετατάχτηκε σε φορέα του δημοσίου και μονιμοποιήθηκε δεν δικαιούται καμία αποζημίωση κατά την αποχώρηση/συνταξιοδότησή του για τα 15 χρόνια.
Ο νόμος 4093/12 προβλέπει ότι στα πρόσωπα που δεν έχουν καταβάλει ασφαλιστικές εισφορές για τη χορήγηση εφάπαξ παροχής ή οποιασδήποτε άλλης αποζημίωσης καταβάλλεται η αποζημίωση, λόγω αποχώρησης (Ν.3198/1955 (Α΄ 98).
Αποζημίωση
Το ποσό της καταβαλλόμενης αποζημίωσης είναι ανάλογο με το χρόνο υπηρεσίας που έχει πραγματοποιηθεί εκτός της ασφάλισης σε φορέα-τομέα πρόνοιας προς το συνολικό χρόνο υπηρεσίας τους.
Σε καμία περίπτωση η εν λόγω αποζημίωση δεν μπορεί να υπερβεί το ποσό των 15.000,00 ευρώ.
Δηλαδή όλοι οι εργαζόμενοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, είτε απασχολούνται σε ΔΕΚΟ, είτε στο Δημόσιο, δικαιούνται αποζημίωση κατά την αποχώρησή τους για συνταξιοδότηση με πλαφόν τα 15.000 ευρώ.
Και όλα αυτά παρά το γεγονός ότι το Β’ Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους έχει γνωματεύσει διαφορετικά (Αριθ. Γνωμοδ. 187/2020) για περίπτωση που αφορά στο προσωπικό του υπουργείου Τουρισμού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και ειδικότητα Μηχανικών, που υπάγεται στην ασφάλιση του ΤΣΜΕΔΕ για τη χορήγηση σύνταξης γήρατος, επικουρικής σύνταξης και εφάπαξ παροχής.
Το ΝΣΚ, εισηγήθηκε θετικά, δηλαδή ότι ο υπάλληλος αυτός (πολιτικός μηχανικός), δικαιούται την προβλεπόμενη αποζημίωση.
Να σημειωθεί ότι το ΝΣΚ αποφάσισε ότι οι υπάλληλοι του Υπουργείου Τουρισμού με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, κατηγορίας ΠΕ, εφόσον δεν υπάγονται στην ασφάλιση του Δημοσίου για τη χορήγηση σύνταξης, έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης γήρατος από τον ασφαλιστικό φορέα στον οποίο υπάγονται δικαιούνται αποζημίωσης.
«Ο καθορισμός του ποσού της αποζημίωσης του άρθρου 55 του π.δ. 410/1988, στην περίπτωση των υπαλλήλων αυτών, συναρτάται αποκλειστικά προς τον χρόνο συνεχούς υπηρεσίας των υπαλλήλων/μηχανικών με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε Ν.Π.Δ.Δ. ή/και στο Δημόσιο, χωρίς να ασκεί επιρροή ο χρόνος ασφάλισής τους στον κλάδο πρόνοιας του ΤΣΜΕΔΕ για την καταβολή εφάπαξ χρηματικής παροχής».
Ο συνδικαλιστικός φορέας των Μηχανικών απευθύνθηκε στα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας, μετά την απόφαση του ΝΣΚ και έτσι άνοιξε ξανά ο δρόμος για όλους τους εργαζόμενους μόνο του ΕΟΤ να λάβουν την αποζημίωση απόλυσης.
Αντώνης Βασιλόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών