«Ούτε αστυνομία, ούτε πυροσβεστική, ούτε εναέρια μέσα υπήρχαν, ούτε λιμενικό», ανέφεραν στους δικαστές, περιγράφοντας τις στιγμές που έζησαν
Την παντελή έλλειψη του κρατικού μηχανισμού την ώρα της πυρκαγιάς στο Μάτι, τον Ιούλιο του 2018, καταγγέλλουν οι μάρτυρες που καταθέτουν στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο.
«Ούτε αστυνομία, ούτε πυροσβεστική, ούτε εναέρια μέσα υπήρχαν, ούτε λιμενικό», ανέφεραν στους δικαστές, περιγράφοντας τις στιγμές που έζησαν.
Η Δήμητρα Κατσορίδου επί 6 ώρες βρισκόταν στη θάλασσα. Πάλευε με τα κύματα. Διασώθηκε από ένα αλιευτικό στις 11 το βράδυ.
«Βγήκα με το αυτοκίνητο γύρω στις 18:30 και είδα δύο δέντρα να φλέγονται. Αποφάσισα να πάω στην θάλασσα. Από τις 7 παρά το γνώριζαν στο λιμενικό ότι βρισκόντουσαν άνθρωποι στη θάλασσα. Γύρω μου υπήρχαν 700 με 1.000 άνθρωποι στην θάλασσα. Ήταν όλοι αυτοί που από τα παλιά ήξεραν ότι αν συνέβαινε κάτι, έπρεπε να πάμε στη θάλασσα. Από τις 7 παρά 20 έως τις 10:30 το βράδυ που είδα το αλιευτικό που μας έσωσε, δεν υπήρχε κανένα σκάφος του Λιμενικού. Υπήρχε σκοτάδι και φόβος. Όταν πλέον το καΐκι μάς πήγε στη Ραφήνα, ήρθε μια λιμενικός και μου ζήτησε να της πω “καθαρά” το όνομά μου. Της είπα “εσάς η προσπάθειά σας εξαντλείται να με διαγράψετε από τον κατάλογο των αγνοουμένων”. Λίγες μέρες μετά, που τηλεφώνησα στο λιμεναρχείο για να μου πουν τα στοιχεία του αλιευτικού που μας έσωσε, ο λιμενάρχης μού είπε: ” Καλημέρα σας! Ελπίζω να θεωρείτε ότι συνεισφέραμε στη διάσωσή σας”. Του απάντησα: “Τίνι τρόπω συνεισφέρατε;”.., Μου είπε πως “δεν μπορούσαμε να έρθουμε, διότι θα θερίζαμε κεφάλια”. Τον ρώτησα “εννοείτε ότι ήταν μεγάλα τα καράβια;” και μου απάντησε θετικά. Τον ρώτησα “ενημερώσατε τον Πειραιά να σας συντρέξει με πιο μικρά σκάφη;”, μου απάντησε “ναι”».
«Το ίδιο το κράτος μάς κήρυξε πόλεμο…»
Τον πύρινο όλεθρο περιέγραψε στην κατάθεσή της η χήρα του Παύλου Τσάρμπου, ο οποίος βρέθηκε απανθρακωμένος μέσα στο αυτοκίνητό του.
«Το ίδιο μας το κράτος μάς κήρυξε τον πόλεμο… Τρέχαμε πανικόβλητοι. Εκτός από τους ανθρώπους μας που χάσαμε, τόσοι εγκαυματίες ταλαιπωρούνται ακόμα. Με πεταμένες σάρκες κολυμπούσαν επί ώρες. Πάλευαν στα κύματα με καμένες τις σάρκες τους. Πού ζούμε; Είμαστε μέσα στην πρωτεύουσα της χώρας μας. Έλεος», ανέφερε η χήρα του εκλιπόντος.
Ο γιος και η κόρη του Παύλου Τσάρμπου ζήτησαν από το δικαστήριο να μάθουν ποιος ευθύνεται για τον άδικο χαμό του πατέρα τους.
Η οδός διαφυγής έγινε θανάσιμη παγίδα
«Δεν είχε καμία ενημέρωση ο αδελφός μου. Αυτοβούλως προσπάθησε να σωθεί και να σώσει τα παιδιά του», είπε η αδελφή του Γρηγόρη Φύτρου, ο οποίος κάηκε μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά του.
«Η οδός διαφυγής έγινε θανάσιμη παγίδα για τον αδελφό μου και τα παιδιά του. Η ανιψιά μου βρέθηκε στο κενό. Στο κτήμα Φράγκου ο αδελφός μου, ο γιος του και τόσοι άλλοι άνθρωποι… Η τραγική ειρωνεία είναι πως τα υλικά αγαθά, το σπίτι, όλα, έμειναν ανέπαφα… Οι ψυχές χάθηκαν».
«Δεν έγινε τίποτα εκείνη τη νύχτα…»
Στο δικαστήριο κατέθεσαν και άλλοι διασωθέντες, οι οποίοι ανέφεραν ότι δεν είχαν καμία βοήθεια από πουθενά.
«Όσοι σώθηκαν, σώθηκαν μόνοι τους. Όσοι κάηκαν, κάηκαν μόνοι τους… Ήταν όλα διαλυμένα εκείνη τη νύχτα. Η επιβίωσή μας ήταν εντελώς συμπτωματική…», είπαν.
www.bankingnews.gr
«Ούτε αστυνομία, ούτε πυροσβεστική, ούτε εναέρια μέσα υπήρχαν, ούτε λιμενικό», ανέφεραν στους δικαστές, περιγράφοντας τις στιγμές που έζησαν.
Η Δήμητρα Κατσορίδου επί 6 ώρες βρισκόταν στη θάλασσα. Πάλευε με τα κύματα. Διασώθηκε από ένα αλιευτικό στις 11 το βράδυ.
«Βγήκα με το αυτοκίνητο γύρω στις 18:30 και είδα δύο δέντρα να φλέγονται. Αποφάσισα να πάω στην θάλασσα. Από τις 7 παρά το γνώριζαν στο λιμενικό ότι βρισκόντουσαν άνθρωποι στη θάλασσα. Γύρω μου υπήρχαν 700 με 1.000 άνθρωποι στην θάλασσα. Ήταν όλοι αυτοί που από τα παλιά ήξεραν ότι αν συνέβαινε κάτι, έπρεπε να πάμε στη θάλασσα. Από τις 7 παρά 20 έως τις 10:30 το βράδυ που είδα το αλιευτικό που μας έσωσε, δεν υπήρχε κανένα σκάφος του Λιμενικού. Υπήρχε σκοτάδι και φόβος. Όταν πλέον το καΐκι μάς πήγε στη Ραφήνα, ήρθε μια λιμενικός και μου ζήτησε να της πω “καθαρά” το όνομά μου. Της είπα “εσάς η προσπάθειά σας εξαντλείται να με διαγράψετε από τον κατάλογο των αγνοουμένων”. Λίγες μέρες μετά, που τηλεφώνησα στο λιμεναρχείο για να μου πουν τα στοιχεία του αλιευτικού που μας έσωσε, ο λιμενάρχης μού είπε: ” Καλημέρα σας! Ελπίζω να θεωρείτε ότι συνεισφέραμε στη διάσωσή σας”. Του απάντησα: “Τίνι τρόπω συνεισφέρατε;”.., Μου είπε πως “δεν μπορούσαμε να έρθουμε, διότι θα θερίζαμε κεφάλια”. Τον ρώτησα “εννοείτε ότι ήταν μεγάλα τα καράβια;” και μου απάντησε θετικά. Τον ρώτησα “ενημερώσατε τον Πειραιά να σας συντρέξει με πιο μικρά σκάφη;”, μου απάντησε “ναι”».
«Το ίδιο το κράτος μάς κήρυξε πόλεμο…»
Τον πύρινο όλεθρο περιέγραψε στην κατάθεσή της η χήρα του Παύλου Τσάρμπου, ο οποίος βρέθηκε απανθρακωμένος μέσα στο αυτοκίνητό του.
«Το ίδιο μας το κράτος μάς κήρυξε τον πόλεμο… Τρέχαμε πανικόβλητοι. Εκτός από τους ανθρώπους μας που χάσαμε, τόσοι εγκαυματίες ταλαιπωρούνται ακόμα. Με πεταμένες σάρκες κολυμπούσαν επί ώρες. Πάλευαν στα κύματα με καμένες τις σάρκες τους. Πού ζούμε; Είμαστε μέσα στην πρωτεύουσα της χώρας μας. Έλεος», ανέφερε η χήρα του εκλιπόντος.
Ο γιος και η κόρη του Παύλου Τσάρμπου ζήτησαν από το δικαστήριο να μάθουν ποιος ευθύνεται για τον άδικο χαμό του πατέρα τους.
Η οδός διαφυγής έγινε θανάσιμη παγίδα
«Δεν είχε καμία ενημέρωση ο αδελφός μου. Αυτοβούλως προσπάθησε να σωθεί και να σώσει τα παιδιά του», είπε η αδελφή του Γρηγόρη Φύτρου, ο οποίος κάηκε μαζί με τα δύο ανήλικα παιδιά του.
«Η οδός διαφυγής έγινε θανάσιμη παγίδα για τον αδελφό μου και τα παιδιά του. Η ανιψιά μου βρέθηκε στο κενό. Στο κτήμα Φράγκου ο αδελφός μου, ο γιος του και τόσοι άλλοι άνθρωποι… Η τραγική ειρωνεία είναι πως τα υλικά αγαθά, το σπίτι, όλα, έμειναν ανέπαφα… Οι ψυχές χάθηκαν».
«Δεν έγινε τίποτα εκείνη τη νύχτα…»
Στο δικαστήριο κατέθεσαν και άλλοι διασωθέντες, οι οποίοι ανέφεραν ότι δεν είχαν καμία βοήθεια από πουθενά.
«Όσοι σώθηκαν, σώθηκαν μόνοι τους. Όσοι κάηκαν, κάηκαν μόνοι τους… Ήταν όλα διαλυμένα εκείνη τη νύχτα. Η επιβίωσή μας ήταν εντελώς συμπτωματική…», είπαν.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών