
Η επιτήρηση γίνεται κανονικότητα, η γραφειοκρατία δεν έχει τέλος και η υπερβολική φορολογική επιβάρυνση συνεχώς ανατροφοδοτείται
Αλήθεια, πόσες φορές πρέπει να δηλώνουμε τα ίδια ακίνητα για να θεωρηθούν «εντάξει» στα μάτια του κράτους;
Στο Ε9, στο Ε2, στο Ε1, στο Κτηματολόγιο και τώρα στο νέο Μητρώο Ακινήτων.
Οι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν εγκλωβιστεί σε ένα ατέλειωτο φαύλο κύκλο γραφειοκρατίας, όπου η υποχρέωση για συνεχείς δηλώσεις, ανανεώσεις και «τακτοποιήσεις» φαίνεται να μην έχει τέλος.
Το κράτος απαιτεί ολοένα και περισσότερες πληροφορίες, καθιστώντας τον πολίτη όμηρο ενός συστήματος που υποτίθεται ότι στοχεύει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αλλά στην πράξη μόνο εντείνει την ταλαιπωρία του. Κάθε ακίνητο, κάθε μεταβολή, κάθε δεδομένο πρέπει να καταγράφεται και να ελέγχεται ξανά και ξανά, με τη διαρκή απειλή ότι κάποια δήλωση μπορεί να «ξεφύγει» και να οδηγήσει σε πρόστιμα και επιβαρύνσεις.
Ενώ η διασύνδεση των δεδομένων είναι ενδεχομένως χρήσιμη για να εντοπιστούν παραβάτες, το σύστημα αυτό δημιουργεί μια ατελείωτη αλυσίδα αναγκαστικών δηλώσεων που πλήττουν τους κανονικούς πολίτες, χωρίς να προσφέρουν καμία πραγματική ανακούφιση.
Η επιτήρηση γίνεται κανονικότητα, η γραφειοκρατία δεν έχει τέλος και η υπερβολική φορολογική επιβάρυνση συνεχώς ανατροφοδοτείται.
Το κράτος, αντί να διευκολύνει τη διαδικασία και να ενισχύει την εμπιστοσύνη, επιλέγει να παρατείνει τη γραφειοκρατική ταλαιπωρία που κατατρώει την υπομονή και την αξιοπρέπεια των πολιτών.
Ταυτόχρονα, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η πραγματική ανακούφιση για τον πολίτη δεν είναι στην «αποκατάσταση» της ακίνητης περιουσίας, αλλά στη διευθέτηση ενός συστήματος που από γραφειοκρατικό βάρος, γίνεται ένα απερίγραπτο μαρτύριο.
www.bankingnews.gr
Στο Ε9, στο Ε2, στο Ε1, στο Κτηματολόγιο και τώρα στο νέο Μητρώο Ακινήτων.
Οι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν εγκλωβιστεί σε ένα ατέλειωτο φαύλο κύκλο γραφειοκρατίας, όπου η υποχρέωση για συνεχείς δηλώσεις, ανανεώσεις και «τακτοποιήσεις» φαίνεται να μην έχει τέλος.
Το κράτος απαιτεί ολοένα και περισσότερες πληροφορίες, καθιστώντας τον πολίτη όμηρο ενός συστήματος που υποτίθεται ότι στοχεύει στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αλλά στην πράξη μόνο εντείνει την ταλαιπωρία του. Κάθε ακίνητο, κάθε μεταβολή, κάθε δεδομένο πρέπει να καταγράφεται και να ελέγχεται ξανά και ξανά, με τη διαρκή απειλή ότι κάποια δήλωση μπορεί να «ξεφύγει» και να οδηγήσει σε πρόστιμα και επιβαρύνσεις.
Ενώ η διασύνδεση των δεδομένων είναι ενδεχομένως χρήσιμη για να εντοπιστούν παραβάτες, το σύστημα αυτό δημιουργεί μια ατελείωτη αλυσίδα αναγκαστικών δηλώσεων που πλήττουν τους κανονικούς πολίτες, χωρίς να προσφέρουν καμία πραγματική ανακούφιση.
Η επιτήρηση γίνεται κανονικότητα, η γραφειοκρατία δεν έχει τέλος και η υπερβολική φορολογική επιβάρυνση συνεχώς ανατροφοδοτείται.
Το κράτος, αντί να διευκολύνει τη διαδικασία και να ενισχύει την εμπιστοσύνη, επιλέγει να παρατείνει τη γραφειοκρατική ταλαιπωρία που κατατρώει την υπομονή και την αξιοπρέπεια των πολιτών.
Ταυτόχρονα, αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η πραγματική ανακούφιση για τον πολίτη δεν είναι στην «αποκατάσταση» της ακίνητης περιουσίας, αλλά στη διευθέτηση ενός συστήματος που από γραφειοκρατικό βάρος, γίνεται ένα απερίγραπτο μαρτύριο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών