"Θεωρούμε σοβαρό κίνδυνο την κλιμάκωση των δικαστικών προσφυγών για διεκδικήσεις αναδρομικών", αναφέρει ο Φρ. Κουτεντάκης
«Η ελληνική οικονομία κινείται αναμφισβήτητα προς τη σωστή κατεύθυνση», δηλώνει ο συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή, Φραγκίσκος Κουτεντάκης, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ - ΜΠΕ, σημειώνοντας ωστόσο ότι η κρίση της τελευταίας δεκαετίας έχει αφήσει πολλές πληγές και η πλήρης αποκατάστασή τους απαιτεί χρόνο.
Όπως αναφέρει ο κ. Κουτεντάκης, «τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ καταγράφουν μεγέθυνση 1,9%, οριακά πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης και οριακά κάτω από την πρόβλεψη του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Τα στοιχεία του ποσοστού ανεργίας είναι ακόμα πιο ενθαρρυντικά καθώς τον μήνα Δεκέμβριο καταγράφηκε ετήσια μείωση σχεδόν τριών μονάδων και ισχυρή αύξηση της απασχόλησης.
Ωστόσο, η κρίση της τελευταίας δεκαετίας έχει αφήσει πολλές πληγές που αν και έχουν αρχίσει να κλείνουν, η πλήρης αποκατάστασή τους απαιτεί χρόνο».
Όπως εξηγεί, «το υψηλό δημόσιο χρέος, οι οφειλές των πολιτών προς τις τράπεζες και το κράτος, η συρρίκνωση του φυσικού και ανθρώπινου κεφαλαίου είναι οι βαριές κληρονομιές της κρίσης» και «με αυτά τα δεδομένα, οι προσδοκίες θα πρέπει να είναι συγκρατημένες σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο».
Κατά τον ίδιο, «αν οι παραπάνω παραδοχές αποτελέσουν κοινό τόπο τότε δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για σχεδιασμό μακροχρόνιων στρατηγικών.
Αντί όμως για έναν ειλικρινή δημόσιο διάλογο που θα αναζητήσει τέτοιες στρατηγικές, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε απόψεις που υπόσχονται εύκολες λύσεις σε δύσκολα προβλήματα».
Ο κ. Κουτεντάκης υπογραμμίζει ότι το πρόβλημα δεν είναι το ύψος της φορολογίας αλλά η κατανομή του βάρους μεταξύ των πολιτών, σημειώνοντας ότι «η βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης θα επιτρέψει την ανακατανομή του βάρους προς όφελος των συνεπών φορολογούμενων».
«Μια άποψη που προβάλλεται συχνά είναι ότι το βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η υψηλή φορολογία και ότι μια δραστική μείωσή της θα ήταν ικανή συνθήκη για να εκτινάξει τους ρυθμούς ανάπτυξης.
Όμως, η διεθνής εμπειρία εφαρμογής τέτοιων πολιτικών έχει δείξει μόνο βραχυπρόθεσμα οφέλη και αυτά για επιμέρους κοινωνικές ομάδες.
Μεσοπρόθεσμα, οι συνέπειες ήταν ιδιαίτερα αρνητικές με διεύρυνση των ανισοτήτων και δημοσιονομική αστάθεια» αναφέρει ο κ. Κουτεντάκης.
Ο ίδιος εκφράζει την ανησυχία του για τις διεκδικήσεις αναδρομικών, λέγοντας πως « θεωρούμε σοβαρό κίνδυνο την κλιμάκωση των δικαστικών προσφυγών για διεκδικήσεις αναδρομικών.
Μεγάλο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής στηρίχθηκε σε μειώσεις δαπανών και μια ενδεχόμενη ακύρωση τους ξεπερνάει κατά πολύ τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας».
Σημειώνει δε, πως «η συνταγματική νομιμότητα είναι αυτονόητα σεβαστή αλλά δεν πρέπει να λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τη δημοσιονομική σταθερότητα.
Εκ των πραγμάτων, το δημοσιονομικό κόστος των ακυρωτικών αποφάσεων θα καλυφθεί επιβαρύνοντας είτε τις παρούσες είτε τις μελλοντικές γενιές».
Ακόμη, εμφανίζεται καθησυχαστικός για τις επιπτώσεις από την αύξηση του κατώτατου μισθού, υπογραμμίζοντας ότι «η απασχόληση δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το μισθολογικό κόστος αλλά και από τις συνθήκες της ζήτησης» και «για τον λόγο αυτό, η μείωση του κατώτατου μισθού το 2012 σε συνθήκες ύφεσης δεν οδήγησε σε αύξηση της απασχόλησης».
«Σήμερα, σε συνθήκες ανάκαμψης της οικονομίας, η αύξησή του δεν αναμένεται να ανακόψει τη θετική πορεία της απασχόλησης», όπως τονίζει.
Τέλος, ο κ Κουτεντάκης αναφέρει ότι «οι εκδόσεις του πενταετούς και του δεκαετούς ομολόγου ήταν σαφέστατα επιτυχημένες, αφού η απόδοση καταγράφει αξιοσημείωτη αποκλιμάκωση σε σχέση με αντίστοιχες εκδόσεις του πρόσφατου παρελθόντος».
«Το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι υπήρξε υπερκάλυψη των ζητούμενων ποσών αλλά και σημαντική ποιοτική βελτίωση της σύνθεσης των αγοραστών, δείχνοντας ότι το ελληνικό κράτος ξανακερδίζει σταδιακά τη διεθνή εμπιστοσύνη», καταλήγει ο κ. Κουτεντάκης.
Όπως αναφέρει ο κ. Κουτεντάκης, «τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ καταγράφουν μεγέθυνση 1,9%, οριακά πάνω από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης και οριακά κάτω από την πρόβλεψη του μεσοπρόθεσμου προγράμματος.
Τα στοιχεία του ποσοστού ανεργίας είναι ακόμα πιο ενθαρρυντικά καθώς τον μήνα Δεκέμβριο καταγράφηκε ετήσια μείωση σχεδόν τριών μονάδων και ισχυρή αύξηση της απασχόλησης.
Ωστόσο, η κρίση της τελευταίας δεκαετίας έχει αφήσει πολλές πληγές που αν και έχουν αρχίσει να κλείνουν, η πλήρης αποκατάστασή τους απαιτεί χρόνο».
Όπως εξηγεί, «το υψηλό δημόσιο χρέος, οι οφειλές των πολιτών προς τις τράπεζες και το κράτος, η συρρίκνωση του φυσικού και ανθρώπινου κεφαλαίου είναι οι βαριές κληρονομιές της κρίσης» και «με αυτά τα δεδομένα, οι προσδοκίες θα πρέπει να είναι συγκρατημένες σε ένα ρεαλιστικό πλαίσιο».
Κατά τον ίδιο, «αν οι παραπάνω παραδοχές αποτελέσουν κοινό τόπο τότε δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για σχεδιασμό μακροχρόνιων στρατηγικών.
Αντί όμως για έναν ειλικρινή δημόσιο διάλογο που θα αναζητήσει τέτοιες στρατηγικές, το ενδιαφέρον επικεντρώνεται σε απόψεις που υπόσχονται εύκολες λύσεις σε δύσκολα προβλήματα».
Ο κ. Κουτεντάκης υπογραμμίζει ότι το πρόβλημα δεν είναι το ύψος της φορολογίας αλλά η κατανομή του βάρους μεταξύ των πολιτών, σημειώνοντας ότι «η βελτίωση της φορολογικής συμμόρφωσης θα επιτρέψει την ανακατανομή του βάρους προς όφελος των συνεπών φορολογούμενων».
«Μια άποψη που προβάλλεται συχνά είναι ότι το βασικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι η υψηλή φορολογία και ότι μια δραστική μείωσή της θα ήταν ικανή συνθήκη για να εκτινάξει τους ρυθμούς ανάπτυξης.
Όμως, η διεθνής εμπειρία εφαρμογής τέτοιων πολιτικών έχει δείξει μόνο βραχυπρόθεσμα οφέλη και αυτά για επιμέρους κοινωνικές ομάδες.
Μεσοπρόθεσμα, οι συνέπειες ήταν ιδιαίτερα αρνητικές με διεύρυνση των ανισοτήτων και δημοσιονομική αστάθεια» αναφέρει ο κ. Κουτεντάκης.
Ο ίδιος εκφράζει την ανησυχία του για τις διεκδικήσεις αναδρομικών, λέγοντας πως « θεωρούμε σοβαρό κίνδυνο την κλιμάκωση των δικαστικών προσφυγών για διεκδικήσεις αναδρομικών.
Μεγάλο μέρος της δημοσιονομικής προσαρμογής στηρίχθηκε σε μειώσεις δαπανών και μια ενδεχόμενη ακύρωση τους ξεπερνάει κατά πολύ τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας».
Σημειώνει δε, πως «η συνταγματική νομιμότητα είναι αυτονόητα σεβαστή αλλά δεν πρέπει να λειτουργεί ανταγωνιστικά προς τη δημοσιονομική σταθερότητα.
Εκ των πραγμάτων, το δημοσιονομικό κόστος των ακυρωτικών αποφάσεων θα καλυφθεί επιβαρύνοντας είτε τις παρούσες είτε τις μελλοντικές γενιές».
Ακόμη, εμφανίζεται καθησυχαστικός για τις επιπτώσεις από την αύξηση του κατώτατου μισθού, υπογραμμίζοντας ότι «η απασχόληση δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το μισθολογικό κόστος αλλά και από τις συνθήκες της ζήτησης» και «για τον λόγο αυτό, η μείωση του κατώτατου μισθού το 2012 σε συνθήκες ύφεσης δεν οδήγησε σε αύξηση της απασχόλησης».
«Σήμερα, σε συνθήκες ανάκαμψης της οικονομίας, η αύξησή του δεν αναμένεται να ανακόψει τη θετική πορεία της απασχόλησης», όπως τονίζει.
Τέλος, ο κ Κουτεντάκης αναφέρει ότι «οι εκδόσεις του πενταετούς και του δεκαετούς ομολόγου ήταν σαφέστατα επιτυχημένες, αφού η απόδοση καταγράφει αξιοσημείωτη αποκλιμάκωση σε σχέση με αντίστοιχες εκδόσεις του πρόσφατου παρελθόντος».
«Το σημαντικότερο στοιχείο είναι ότι υπήρξε υπερκάλυψη των ζητούμενων ποσών αλλά και σημαντική ποιοτική βελτίωση της σύνθεσης των αγοραστών, δείχνοντας ότι το ελληνικό κράτος ξανακερδίζει σταδιακά τη διεθνή εμπιστοσύνη», καταλήγει ο κ. Κουτεντάκης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών