Το μανιτάρι Amaropostia stiptica είναι το πιο πικρό τρόφιμο που έχει δοκιμάσει ποτέ, ο άνθρωπος! - Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα μόλις γραμμάριο της ουσίας αυτής, αν διαλυθεί σε 100 γεμάτες με νερό μπανιέρες, θα εξακολουθεί να είναι ανιχνεύσιμο από τον ανθρώπινο ουρανίσκο.
Στο πεδίο των ασυνήθιστων ανακαλύψεν, το μανιτάρι Amaropostia stiptica, γνωστό και ως «bitter bracket», κατάφερε να ξεχωρίσει.
Όχι για το σχήμα ή το χρώμα του, αλλά για τη γεύση του – μια γεύση τόσο έντονα πικρή, που έχει χαρακτηριστεί ως αφόρητη ακόμη και σε ελάχιστη ποσότητα.
Το Amaropostia stiptica είναι ένας σπάνιος, μη τοξικός μύκητας που αναπτύσσεται σε αποσυντιθέμενο ξύλο σε τροπικά και υποτροπικά δάση.
Η γεύση του είναι τόσο έντονα πικρή που έχει χαρακτηριστεί ως αφόρητη σε δοκιμές γεύσης.
Η εμπειρία της κατανάλωσής του έχει παρομοιαστεί με «χημικό σοκ στον εγκέφαλο» από ειδικούς στον τομέα της γευσιγνωσίας.
Έχει την δραστική ουσία: Oligoporin D
Σύμφωνα με ερευνητές από το Leibniz Institute for Food Systems Biology και το Leibniz Institute of Plant Biochemistry στη Γερμανία, το Amaropostia stiptica δεν είναι απλώς πικρό.
Είναι επιστημονικά το πιο πικρό φυσικό αντικείμενο που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα.
Η απίστευτη πικρότητα του μανιταριού αποδίδεται σε μια πρόσφατα απομονωμένη ουσία που ονομάζεται oligoporin D.
Αυτή η ένωση έχει την ικανότητα να ενεργοποιεί εξαιρετικά έντονα τον ανθρώπινο υποδοχέα πικρής γεύσης TAS2R46, ακόμη και σε συγκεντρώσεις μικρότερες από 100 μικρογραμμάρια ανά λίτρο, ή ακόμη και σε περίπου 63 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα μόλις γραμμάριο της ουσίας αυτής, αν διαλυθεί σε 100 γεμάτες με νερό μπανιέρες, θα εξακολουθεί να είναι ανιχνεύσιμο από τον ανθρώπινο ουρανίσκο.
Το επίπεδο ευαισθησίας αυτό ξεπερνά κάθε προηγούμενο ρεκόρ και αποδεικνύει πως η αντίληψη της πικρής γεύσης αποτελεί βαθύτατα εξελιγμένο βιολογικό μηχανισμό άμυνας.
Δεν είναι τοξικό αλλά εξαιρετικά αποθαρρυντικό
Αν και το Amaropostia stiptica δεν θεωρείται τοξικό, είναι απολύτως ακατάλληλο για κατανάλωση.
Η γεύση του είναι τόσο αποκρουστική που μπορεί να επηρεάσει έντονα την ψυχολογία του καταναλωτή — σε πειραματικές συνθήκες, εθελοντές ανέφεραν πως ένιωσαν «κακοδιάθεση για ώρες», ενώ σε μία περίπτωση καταγράφηκε απώλεια όρεξης για πάνω από δύο ημέρες.
Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν πως το μανιτάρι αυτό αποτελεί μια από τις πιο ακραίες ενδείξεις του τρόπου με τον οποίο η φύση μπορεί να «αποτρέψει» την κατανάλωση ενός είδους χωρίς να βασίζεται στην τοξικότητα σε ένα δηλητήριο δηλαδή, αλλά σε καθαρή αισθητηριακή αποστροφή: στην απλή δύναμη της αηδίας.
Η επιστημονική σημασία της πίκρας
Το Amaropostia stiptica δεν είναι απλώς ένα ακόμα περίεργο μανιτάρι.
Η μελέτη του Amaropostia stiptica ανοίγει νέα κεφάλαια στην κατανόηση του πώς λειτουργούν οι υποδοχείς γεύσης και πώς αντιδρά το σώμα σε εξαιρετικά ισχυρά φυσικά ερεθίσματα.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι υποδοχείς πικρής γεύσης έχουν εξελιχθεί για να προειδοποιούν ενάντια στην κατανάλωση δυνητικά επιβλαβών ουσιών.
Ωστόσο, δεν είναι όλες οι πικρές ενώσεις τοξικές, ούτε όλα τα τοξικά είναι πικρά.
Η έρευνα ενδέχεται να οδηγήσει σε νέες εφαρμογές στον τομέα των λειτουργικών τροφίμων, της φαρμακολογίας (ως πικραντικά για την αποθάρρυνση λήψης τοξικών ουσιών) ή ακόμη και της διατροφικής ψυχολογίας.
Επειδή όμως, πάντα υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης με άλλα τοξικά μανιτάρια, επομένως συνιστάται να αποφεύγεται η συλλογή και κατανάλωση άγνωστων μανιταριών.
www.bankingnews.gr
Όχι για το σχήμα ή το χρώμα του, αλλά για τη γεύση του – μια γεύση τόσο έντονα πικρή, που έχει χαρακτηριστεί ως αφόρητη ακόμη και σε ελάχιστη ποσότητα.
Το Amaropostia stiptica είναι ένας σπάνιος, μη τοξικός μύκητας που αναπτύσσεται σε αποσυντιθέμενο ξύλο σε τροπικά και υποτροπικά δάση.
Η γεύση του είναι τόσο έντονα πικρή που έχει χαρακτηριστεί ως αφόρητη σε δοκιμές γεύσης.
Η εμπειρία της κατανάλωσής του έχει παρομοιαστεί με «χημικό σοκ στον εγκέφαλο» από ειδικούς στον τομέα της γευσιγνωσίας.
Έχει την δραστική ουσία: Oligoporin D
Σύμφωνα με ερευνητές από το Leibniz Institute for Food Systems Biology και το Leibniz Institute of Plant Biochemistry στη Γερμανία, το Amaropostia stiptica δεν είναι απλώς πικρό.
Είναι επιστημονικά το πιο πικρό φυσικό αντικείμενο που έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα.
Η απίστευτη πικρότητα του μανιταριού αποδίδεται σε μια πρόσφατα απομονωμένη ουσία που ονομάζεται oligoporin D.
Αυτή η ένωση έχει την ικανότητα να ενεργοποιεί εξαιρετικά έντονα τον ανθρώπινο υποδοχέα πικρής γεύσης TAS2R46, ακόμη και σε συγκεντρώσεις μικρότερες από 100 μικρογραμμάρια ανά λίτρο, ή ακόμη και σε περίπου 63 μικρογραμμάρια ανά λίτρο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ένα μόλις γραμμάριο της ουσίας αυτής, αν διαλυθεί σε 100 γεμάτες με νερό μπανιέρες, θα εξακολουθεί να είναι ανιχνεύσιμο από τον ανθρώπινο ουρανίσκο.
Το επίπεδο ευαισθησίας αυτό ξεπερνά κάθε προηγούμενο ρεκόρ και αποδεικνύει πως η αντίληψη της πικρής γεύσης αποτελεί βαθύτατα εξελιγμένο βιολογικό μηχανισμό άμυνας.
Δεν είναι τοξικό αλλά εξαιρετικά αποθαρρυντικό
Αν και το Amaropostia stiptica δεν θεωρείται τοξικό, είναι απολύτως ακατάλληλο για κατανάλωση.
Η γεύση του είναι τόσο αποκρουστική που μπορεί να επηρεάσει έντονα την ψυχολογία του καταναλωτή — σε πειραματικές συνθήκες, εθελοντές ανέφεραν πως ένιωσαν «κακοδιάθεση για ώρες», ενώ σε μία περίπτωση καταγράφηκε απώλεια όρεξης για πάνω από δύο ημέρες.
Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν πως το μανιτάρι αυτό αποτελεί μια από τις πιο ακραίες ενδείξεις του τρόπου με τον οποίο η φύση μπορεί να «αποτρέψει» την κατανάλωση ενός είδους χωρίς να βασίζεται στην τοξικότητα σε ένα δηλητήριο δηλαδή, αλλά σε καθαρή αισθητηριακή αποστροφή: στην απλή δύναμη της αηδίας.
Η επιστημονική σημασία της πίκρας
Το Amaropostia stiptica δεν είναι απλώς ένα ακόμα περίεργο μανιτάρι.
Η μελέτη του Amaropostia stiptica ανοίγει νέα κεφάλαια στην κατανόηση του πώς λειτουργούν οι υποδοχείς γεύσης και πώς αντιδρά το σώμα σε εξαιρετικά ισχυρά φυσικά ερεθίσματα.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι οι υποδοχείς πικρής γεύσης έχουν εξελιχθεί για να προειδοποιούν ενάντια στην κατανάλωση δυνητικά επιβλαβών ουσιών.
Ωστόσο, δεν είναι όλες οι πικρές ενώσεις τοξικές, ούτε όλα τα τοξικά είναι πικρά.
Η έρευνα ενδέχεται να οδηγήσει σε νέες εφαρμογές στον τομέα των λειτουργικών τροφίμων, της φαρμακολογίας (ως πικραντικά για την αποθάρρυνση λήψης τοξικών ουσιών) ή ακόμη και της διατροφικής ψυχολογίας.
Επειδή όμως, πάντα υπάρχει κίνδυνος σύγχυσης με άλλα τοξικά μανιτάρια, επομένως συνιστάται να αποφεύγεται η συλλογή και κατανάλωση άγνωστων μανιταριών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών