Η πρόοδος στην ανάπτυξη ρομπότ με ζωντανό ανθρώπινο δέρμα και τεχνητό αίμα φέρνει την ανθρωπότητα πιο κοντά σε μια νέα εποχή, όπου τα όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα.
Σε μια εξέλιξη που θα μπορούσε να έχει βγει από σενάριο επιστημονικής φαντασίας, Ιάπωνες επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο, δημιούργησαν ένα ρομποτικό δάχτυλο καλυμμένο με ζωντανό ανθρώπινο δέρμα – που ιδρώνει, δημιουργεί ρυτίδες και μπορεί να επουλωθεί μόνο του.
Επίσης, έκαναν ένα σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία ρομπότ που μοιάζουν με ανθρώπους, αναπτύσσοντας ένα ρομποτικό πρόσωπο καλυμμένο με ζωντανό ανθρώπινο δέρμα, ικανό να χαμογελάει.
Η καινοτομία αυτή φέρνει τα «ανθρώπινα» ρομπότ ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα, προκαλώντας δέος αλλά και ανησυχία.
Ζωντανή σάρκα πάνω σε μηχανή που αυτοθεραπεύεται
Η ομάδα, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Soji Takeutsi, καλλιέργησε εργαστηριακά δέρμα χρησιμοποιώντας ανθρώπινα δερματικά και επιδερμικά κύτταρα.
Πως;
Κατάφερε να καλύψει ένα ρομποτικό δάχτυλο με στρώματα ζωντανής επιδερμίδας.
Η διαδικασία ξεκίνησε με εμβάπτιση του δαχτύλου σε διάλυμα κολλαγόνου και ανθρώπινων ινοβλαστών, τα βασικά κύτταρα του συνδετικού ιστού του δέρματος.
Στη συνέχεια, προστέθηκαν ανθρώπινα επιδερμικά κερατινοκύτταρα για την ολοκλήρωση της επιφάνειας.
Το αποτέλεσμα ήταν τόσο εντυπωσιακό που η ομάδα παρατήρησε ρεαλιστικές ρυτίδες να σχηματίζονται στις αρθρώσεις κάθε φορά που το δάχτυλο λυγίζει.
Σε περίπτωση τραυματισμού, το δέρμα αυτό μπορεί να επουλώνεται μόνο του όταν υποστεί ζημιά, με τη βοήθεια επιδέσμου κολλαγόνου, προσομοιώνοντας τη φυσική διαδικασία επούλωσης του ανθρώπινου δέρματος.

«Το δέρμα ιδρώνει ελαφρώς»
«Μας εξέπληξε το πόσο καλά προσαρμόζεται ο ιστός στο σχήμα της ρομποτικής επιφάνειας», δήλωσε ο καθηγητής Takeutsi.
«Το δάχτυλο βγαίνει από το θρεπτικό διάλυμα με μια ελαφρώς ιδρωμένη υφή, ενώ όταν κινείται ακούγεται ο μηχανικός ήχος του μοτέρ, δημιουργώντας ένα ανησυχητικό μείγμα ρεαλισμού και μηχανικότητας.»
Παρά το εντυπωσιακό αποτέλεσμα, η κατασκευή έχει περιορισμούς: το δέρμα είναι πιο αδύναμο από το φυσικό και πρέπει να παραμένει ενυδατωμένο, καθώς δεν διαθέτει κυκλοφορικό σύστημα. Οι κινήσεις του δαχτύλου επίσης παραμένουν καθαρά μηχανικές.
Τεχνητό αίμα και ανθρώπινη εμφάνιση
Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Τόκιο δεν σταματά εδώ.
Επόμενο βήμα είναι η ενσωμάτωση λειτουργικών στοιχείων στο δέρμα, όπως αισθητήριοι νευρώνες, ιδρωτοποιοί αδένες, νύχια και τρίχες.
Για να διατηρείται το δέρμα ενυδατωμένο και λειτουργικό, οι ερευνητές εργάζονται ήδη πάνω σε ρομποτικά πρόσωπα καλυμμένα με παρόμοιο ζωντανό δέρμα και εξετάζουν την ενσωμάτωση λειτουργικών στοιχείων στο δέρμα, όπως αισθητήριων νευρώνων, τεχνητών αιμοφόρων αγγείων και ιδρωτοποιών αδένων, γεγονός που θα επιτρέψει στο δέρμα να παραμένει υγρό και να αποφεύγεται η ξήρανσή του, νύχια και τρίχες καθιστώντας τα ρομπότ ακόμα πιο ρεαλιστικά.
Παράλληλα, εργάζονται ήδη πάνω σε ρομποτικά πρόσωπα καλυμμένα με παρόμοιο ζωντανό δέρμα.
Όπως δήλωσε ο καθηγητής Takeutsi, στόχος είναι η ανάπτυξη ρομπότ που θα μπορούν να ενταχθούν οργανικά σε κοινωνικά και επαγγελματικά περιβάλλοντα, από τη νοσηλευτική φροντίδα μέχρι την εξυπηρέτηση πελατών.
Ηθικά και κοινωνικά ζητήματα
Η τεχνολογική αυτή πρόοδος όμως δεν γίνεται αποδεκτή με ενθουσιασμό απ’ όλους.
Ο συνδυασμός ρεαλιστικών και ρομποτικών χαρακτηριστικών μπορεί να προκαλέσει ένα γνωστό ψυχολογικό φαινόμενο: το «uncanny valley», δηλαδή την ενόχληση που νιώθουμε όταν ένα ανθρωπόμορφο αντικείμενο μοιάζει σχεδόν, αλλά όχι εντελώς, ανθρώπινο.
Η ανάπτυξη ρομπότ με ανθρώπινα χαρακτηριστικά εγείρει σημαντικά ηθικά και κοινωνικά ερωτήματα.
Η πιθανότητα δημιουργίας ανθρωποειδών που δεν μπορούν να διακριθούν από τους ανθρώπους προκαλεί ανησυχίες σχετικά με την ταυτότητα, την εργασία και την κοινωνική αλληλεπίδραση .
Μελλοντικές εφαρμογές
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε διάφορους τομείς, όπως η ιατρική, η φροντίδα ηλικιωμένων και η κοσμετολογία.
Για παράδειγμα, ρομπότ με ζωντανό δέρμα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εκπαίδευση πλαστικών χειρουργών ή για τη δοκιμή καλλυντικών προϊόντων .
Η πρόοδος στην ανάπτυξη ρομπότ με ζωντανό ανθρώπινο δέρμα και τεχνητό αίμα φέρνει την ανθρωπότητα πιο κοντά σε μια νέα εποχή, όπου τα όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα.
Ενώ οι δυνατότητες είναι εντυπωσιακές, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν με προσοχή οι ηθικές και κοινωνικές προκλήσεις που προκύπτουν από αυτή την τεχνολογική εξέλιξη.
www.bankingnews.gr
Επίσης, έκαναν ένα σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία ρομπότ που μοιάζουν με ανθρώπους, αναπτύσσοντας ένα ρομποτικό πρόσωπο καλυμμένο με ζωντανό ανθρώπινο δέρμα, ικανό να χαμογελάει.
Η καινοτομία αυτή φέρνει τα «ανθρώπινα» ρομπότ ένα βήμα πιο κοντά στην πραγματικότητα, προκαλώντας δέος αλλά και ανησυχία.
Ζωντανή σάρκα πάνω σε μηχανή που αυτοθεραπεύεται
Η ομάδα, υπό την καθοδήγηση του καθηγητή Soji Takeutsi, καλλιέργησε εργαστηριακά δέρμα χρησιμοποιώντας ανθρώπινα δερματικά και επιδερμικά κύτταρα.
Πως;
Κατάφερε να καλύψει ένα ρομποτικό δάχτυλο με στρώματα ζωντανής επιδερμίδας.
Η διαδικασία ξεκίνησε με εμβάπτιση του δαχτύλου σε διάλυμα κολλαγόνου και ανθρώπινων ινοβλαστών, τα βασικά κύτταρα του συνδετικού ιστού του δέρματος.
Στη συνέχεια, προστέθηκαν ανθρώπινα επιδερμικά κερατινοκύτταρα για την ολοκλήρωση της επιφάνειας.
Το αποτέλεσμα ήταν τόσο εντυπωσιακό που η ομάδα παρατήρησε ρεαλιστικές ρυτίδες να σχηματίζονται στις αρθρώσεις κάθε φορά που το δάχτυλο λυγίζει.
Σε περίπτωση τραυματισμού, το δέρμα αυτό μπορεί να επουλώνεται μόνο του όταν υποστεί ζημιά, με τη βοήθεια επιδέσμου κολλαγόνου, προσομοιώνοντας τη φυσική διαδικασία επούλωσης του ανθρώπινου δέρματος.
«Το δέρμα ιδρώνει ελαφρώς»
«Μας εξέπληξε το πόσο καλά προσαρμόζεται ο ιστός στο σχήμα της ρομποτικής επιφάνειας», δήλωσε ο καθηγητής Takeutsi.
«Το δάχτυλο βγαίνει από το θρεπτικό διάλυμα με μια ελαφρώς ιδρωμένη υφή, ενώ όταν κινείται ακούγεται ο μηχανικός ήχος του μοτέρ, δημιουργώντας ένα ανησυχητικό μείγμα ρεαλισμού και μηχανικότητας.»
Παρά το εντυπωσιακό αποτέλεσμα, η κατασκευή έχει περιορισμούς: το δέρμα είναι πιο αδύναμο από το φυσικό και πρέπει να παραμένει ενυδατωμένο, καθώς δεν διαθέτει κυκλοφορικό σύστημα. Οι κινήσεις του δαχτύλου επίσης παραμένουν καθαρά μηχανικές.
Τεχνητό αίμα και ανθρώπινη εμφάνιση
Η ομάδα του Πανεπιστημίου του Τόκιο δεν σταματά εδώ.
Επόμενο βήμα είναι η ενσωμάτωση λειτουργικών στοιχείων στο δέρμα, όπως αισθητήριοι νευρώνες, ιδρωτοποιοί αδένες, νύχια και τρίχες.
Για να διατηρείται το δέρμα ενυδατωμένο και λειτουργικό, οι ερευνητές εργάζονται ήδη πάνω σε ρομποτικά πρόσωπα καλυμμένα με παρόμοιο ζωντανό δέρμα και εξετάζουν την ενσωμάτωση λειτουργικών στοιχείων στο δέρμα, όπως αισθητήριων νευρώνων, τεχνητών αιμοφόρων αγγείων και ιδρωτοποιών αδένων, γεγονός που θα επιτρέψει στο δέρμα να παραμένει υγρό και να αποφεύγεται η ξήρανσή του, νύχια και τρίχες καθιστώντας τα ρομπότ ακόμα πιο ρεαλιστικά.
Παράλληλα, εργάζονται ήδη πάνω σε ρομποτικά πρόσωπα καλυμμένα με παρόμοιο ζωντανό δέρμα.
Όπως δήλωσε ο καθηγητής Takeutsi, στόχος είναι η ανάπτυξη ρομπότ που θα μπορούν να ενταχθούν οργανικά σε κοινωνικά και επαγγελματικά περιβάλλοντα, από τη νοσηλευτική φροντίδα μέχρι την εξυπηρέτηση πελατών.
Ηθικά και κοινωνικά ζητήματα
Η τεχνολογική αυτή πρόοδος όμως δεν γίνεται αποδεκτή με ενθουσιασμό απ’ όλους.
Ο συνδυασμός ρεαλιστικών και ρομποτικών χαρακτηριστικών μπορεί να προκαλέσει ένα γνωστό ψυχολογικό φαινόμενο: το «uncanny valley», δηλαδή την ενόχληση που νιώθουμε όταν ένα ανθρωπόμορφο αντικείμενο μοιάζει σχεδόν, αλλά όχι εντελώς, ανθρώπινο.
Η ανάπτυξη ρομπότ με ανθρώπινα χαρακτηριστικά εγείρει σημαντικά ηθικά και κοινωνικά ερωτήματα.
Η πιθανότητα δημιουργίας ανθρωποειδών που δεν μπορούν να διακριθούν από τους ανθρώπους προκαλεί ανησυχίες σχετικά με την ταυτότητα, την εργασία και την κοινωνική αλληλεπίδραση .
Μελλοντικές εφαρμογές
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η τεχνολογία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε διάφορους τομείς, όπως η ιατρική, η φροντίδα ηλικιωμένων και η κοσμετολογία.
Για παράδειγμα, ρομπότ με ζωντανό δέρμα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την εκπαίδευση πλαστικών χειρουργών ή για τη δοκιμή καλλυντικών προϊόντων .
Η πρόοδος στην ανάπτυξη ρομπότ με ζωντανό ανθρώπινο δέρμα και τεχνητό αίμα φέρνει την ανθρωπότητα πιο κοντά σε μια νέα εποχή, όπου τα όρια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα.
Ενώ οι δυνατότητες είναι εντυπωσιακές, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστούν με προσοχή οι ηθικές και κοινωνικές προκλήσεις που προκύπτουν από αυτή την τεχνολογική εξέλιξη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών