Η περίοδος της δικτατορίας αποτιμώμενη με οικονομικούς και όχι πολιτειακούς όρους ή με όρους δημοκρατικού πολιτεύματος εμφάνιζε μακράν τις καλύτερες οικονομικές επιδόσεις...
(upd)Πότε η Ελλάδα είχε το χαμηλότερο χρέος ως προς το ΑΕΠ και την χαμηλότερη ανεργία;
Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα στοιχεία έχουν συγκεντρωθεί από πλήθος πηγών κυρίως της ΤτΕ, βιβλίων και δηλώσεων του Ξενοφώντος Ζολώτα αλλά και από τρίτες πηγές.
Με όρους δημοσίων οικονομικών, δηλαδή πορείας ΑΕΠ, πορεία ανεργίας και πορεία χρέους, η καλύτερη περίοδος για την Ελλάδα ήταν η περίοδος που στιγματίστηκε η Ελλάδα από την δικτατορία δηλαδή 1967 με 1974.
Το 1966 η ΤτΕ είχε επιτρέψει την δραχμοποίηση των λιρών ενώ είχε προηγηθεί μια περίοδο μερικής ανασυγκρότησης με έμφαση την περίοδο 1960 με 1963.
Ωστόσο το διάστημα 1960 με 1965 το κύριο γνώρισμα της Ελλάδος ήταν η τεράστια πολιτική αστάθεια καθώς οι κυβερνήσεις εναλλάσσονταν ενώ ανέκυπταν και μείζονος σημασίας πολιτειακά ζητήματα.
Το 1964 η βασικότερη φήμη που προφανώς αναστάτωσε την κοινωνία ήταν ο ίδια φήμη που υπήρξε και το 2012 στην Ελλάδα για διαφορετικούς λόγους προφανώς….η δέσμευση καταθέσεων.
Ο κίνδυνος bank run ήταν πολύ μεγάλος.
Το 1966 η ΤτΕ είχε επιτρέψει την δραχμοποίηση των χρυσών λιρών αλλά η οικονομία εισέρχεται σε φάση έντονης επιβράδυνσης.
Το 1967 η χρονιά αυτή στιγματίστηκε από τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο αυξάνοντας την πίεση στην ελληνική οικονομία.
Την 21η Απριλίου του 1967 πραγματοποιείται πραξικόπημα στην Ελλάδα υπό τον Συνταγματάρχη Γιώργο Παπαδόπουλο.
Το κείμενο που ακολουθεί δεν αντιμετωπίζει την διακυβέρνηση – δικτατορία Παπαδόπουλου με όρους πολιτειακούς αλλά με όρους αυστηρά οικονομικούς.
Κατά την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα η μέση αύξηση του ΑΕΠ ήταν 6,6% μεσοσταθμική αύξηση και με καλύτερη επίδοση το 1970 στην μέση της διακυβέρνησης της δικτατορίας με περίπου 7% ή κατά διαφορετικό τρόπο μέτρησης 6,8%.
Ο αγροτικός τομέας αρχίζει να αναπτύσσεται, ίσως όχι τόσο δομημένα ενώ τα προς αξιοποίηση στρέμματα ξεπερνούν τα 35 εκατ.
Δευτερογενής και τριτογενής τομέας ακολούθησαν την τάση που είχε καταγραφεί στο διάστημα 1962 με 1967.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι ο χαμηλότερος δείκτης ανεργίας στην Ελλάδα, ιστορικά, έχει καταγραφεί το 1971 όπου η χώρα είχε τους λιγότερους ανέργους.
Το 1971 στην Ελλάδα ήταν 33 χιλιάδες άνεργοι, έναντι 1,281 εκατ που είναι οι άνεργοι στα μέσα του 2014.
Προφανώς η σύγκριση αυτή είναι 100% ανόμοια αλλά σίγουρα ενδεικτική για την πορεία της ανεργίας στην Ελλάδα.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο πάντως είναι – με βάση ανεξάρτητες πηγές – ότι η ανεργία την περίοδο της δικτατορίας ήταν η χαμηλότερη ιστορικά και ουδέποτε επιτεύχθηκαν τα νούμερα αυτά άλλες χρονικές περιόδους.
Η δικτατορία της περιόδου 1967 με 1974 είχε μεσοσταθμική ανεργία 51,5 χιλιάδες δηλαδή ήταν κατά 96% χαμηλότερη σε σχέση με το 2014 την σημερινή Ελλάδα.
Πόσοι ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι την περίοδο της δικτατορίας;
Το 1970 οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν 106 χιλιάδες ενώ οι υπάλληλοι τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων ήταν 47 χιλιάδες.
Χαρακτηριστικό της περιόδου της δικτατορίας ήταν ότι οι πολίτες είχαν τάση να αποθεματοποιούν, αυξάνονταν δηλαδή οι καταθέσεις και η κατανάλωση.
Η δικτατορία άσκησε μια πολύ φιλική προς τις επιχειρήσεις πολιτική συμβάλλοντας στην σημαντική αύξηση των ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα.
Ωστόσο η πετρελαϊκή κρίση του 1973 και βεβαίως η εισβολή στην Κύπρο άλλαξαν άρδην τα δεδομένα σχεδόν μηδενίζοντας τις εισροές ξένων κεφαλαίων προς το τέλος της δικτατορίας.
Ένα επίσης ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ο φορολογικός κώδικας ήταν σταθερός, γενικώς υπήρχε ένα πολύ σταθερό φορολογικό καθεστώς.
Ιδιαίτερο στοιχείο ήταν ο στασιμοπληθωρισμός.
Τα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης της δικτατορίας ο πληθωρισμός ήταν κοντά στο 2% για να εκτιναχθεί στο 30% το 1973 λόγω ειδικών συνθηκών και να υποχωρήσει αισθητά το 1974.
Η δημοσιονομική πειθαρχία επίσης ήταν γνώρισμα της περιόδου 1967 με 1974 ενώ καταγράφεται μεγάλη τάση αποταμίευσης και εισροής ξένων επενδύσεων.
Παρ΄ ότι δικτατορία η Ελλάδα προσέλκυε το ξένο κεφάλαιο.
Επίσης εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι το εξωτερικό χρέος της Ελλάδος ήταν στο 10% του ΑΕΠ, προσέξτε στο 10% του ΑΕΠ την περίοδο της δικτατορίας.
Η περίοδος της δικτατορίας αποτιμώμενη με οικονομικούς και όχι πολιτειακούς όρους ή με όρους δημοκρατικού πολιτεύματος εμφάνιζε μακράν τις καλύτερες οικονομικές επιδόσεις σε σχέση με την Ελλάδα του σήμερα.
Βέβαια σε απόλυτα μεγέθη άλλη η διάρθρωση του ΑΕΠ στα 182 δισεκ. ευρώ και του χρέους στα 322,4 δισεκ. ευρώ σε σχέση με την περίοδο της 7ετίας αλλά συγκρίνοντας ποσοστιαίες μεταβολές η Ελλάδα του 1967 με 1974 ήταν μακράν πολύ καλύτερη σε σχέση με το σήμερα.
Υποσημείωση
Θα προτρέπαμε το κείμενο αυτό να αποτιμηθεί ΜΟΝΟ με οικονομικούς όρους
(πρώτη ενημέρωση 10 Νοεμβρίου 2014, 08:14)
www.bankingnews.gr
Για να απαντηθεί το ερώτημα αυτό θα πρέπει να αναφέρουμε ότι τα στοιχεία έχουν συγκεντρωθεί από πλήθος πηγών κυρίως της ΤτΕ, βιβλίων και δηλώσεων του Ξενοφώντος Ζολώτα αλλά και από τρίτες πηγές.
Με όρους δημοσίων οικονομικών, δηλαδή πορείας ΑΕΠ, πορεία ανεργίας και πορεία χρέους, η καλύτερη περίοδος για την Ελλάδα ήταν η περίοδος που στιγματίστηκε η Ελλάδα από την δικτατορία δηλαδή 1967 με 1974.
Το 1966 η ΤτΕ είχε επιτρέψει την δραχμοποίηση των λιρών ενώ είχε προηγηθεί μια περίοδο μερικής ανασυγκρότησης με έμφαση την περίοδο 1960 με 1963.
Ωστόσο το διάστημα 1960 με 1965 το κύριο γνώρισμα της Ελλάδος ήταν η τεράστια πολιτική αστάθεια καθώς οι κυβερνήσεις εναλλάσσονταν ενώ ανέκυπταν και μείζονος σημασίας πολιτειακά ζητήματα.
Το 1964 η βασικότερη φήμη που προφανώς αναστάτωσε την κοινωνία ήταν ο ίδια φήμη που υπήρξε και το 2012 στην Ελλάδα για διαφορετικούς λόγους προφανώς….η δέσμευση καταθέσεων.
Ο κίνδυνος bank run ήταν πολύ μεγάλος.
Το 1966 η ΤτΕ είχε επιτρέψει την δραχμοποίηση των χρυσών λιρών αλλά η οικονομία εισέρχεται σε φάση έντονης επιβράδυνσης.
Το 1967 η χρονιά αυτή στιγματίστηκε από τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο αυξάνοντας την πίεση στην ελληνική οικονομία.
Την 21η Απριλίου του 1967 πραγματοποιείται πραξικόπημα στην Ελλάδα υπό τον Συνταγματάρχη Γιώργο Παπαδόπουλο.
Το κείμενο που ακολουθεί δεν αντιμετωπίζει την διακυβέρνηση – δικτατορία Παπαδόπουλου με όρους πολιτειακούς αλλά με όρους αυστηρά οικονομικούς.
Κατά την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα η μέση αύξηση του ΑΕΠ ήταν 6,6% μεσοσταθμική αύξηση και με καλύτερη επίδοση το 1970 στην μέση της διακυβέρνησης της δικτατορίας με περίπου 7% ή κατά διαφορετικό τρόπο μέτρησης 6,8%.
Ο αγροτικός τομέας αρχίζει να αναπτύσσεται, ίσως όχι τόσο δομημένα ενώ τα προς αξιοποίηση στρέμματα ξεπερνούν τα 35 εκατ.
Δευτερογενής και τριτογενής τομέας ακολούθησαν την τάση που είχε καταγραφεί στο διάστημα 1962 με 1967.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι ο χαμηλότερος δείκτης ανεργίας στην Ελλάδα, ιστορικά, έχει καταγραφεί το 1971 όπου η χώρα είχε τους λιγότερους ανέργους.
Το 1971 στην Ελλάδα ήταν 33 χιλιάδες άνεργοι, έναντι 1,281 εκατ που είναι οι άνεργοι στα μέσα του 2014.
Προφανώς η σύγκριση αυτή είναι 100% ανόμοια αλλά σίγουρα ενδεικτική για την πορεία της ανεργίας στην Ελλάδα.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο πάντως είναι – με βάση ανεξάρτητες πηγές – ότι η ανεργία την περίοδο της δικτατορίας ήταν η χαμηλότερη ιστορικά και ουδέποτε επιτεύχθηκαν τα νούμερα αυτά άλλες χρονικές περιόδους.
Η δικτατορία της περιόδου 1967 με 1974 είχε μεσοσταθμική ανεργία 51,5 χιλιάδες δηλαδή ήταν κατά 96% χαμηλότερη σε σχέση με το 2014 την σημερινή Ελλάδα.
Πόσοι ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι την περίοδο της δικτατορίας;
Το 1970 οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν 106 χιλιάδες ενώ οι υπάλληλοι τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων ήταν 47 χιλιάδες.
Χαρακτηριστικό της περιόδου της δικτατορίας ήταν ότι οι πολίτες είχαν τάση να αποθεματοποιούν, αυξάνονταν δηλαδή οι καταθέσεις και η κατανάλωση.
Η δικτατορία άσκησε μια πολύ φιλική προς τις επιχειρήσεις πολιτική συμβάλλοντας στην σημαντική αύξηση των ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα.
Ωστόσο η πετρελαϊκή κρίση του 1973 και βεβαίως η εισβολή στην Κύπρο άλλαξαν άρδην τα δεδομένα σχεδόν μηδενίζοντας τις εισροές ξένων κεφαλαίων προς το τέλος της δικτατορίας.
Ένα επίσης ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι ο φορολογικός κώδικας ήταν σταθερός, γενικώς υπήρχε ένα πολύ σταθερό φορολογικό καθεστώς.
Ιδιαίτερο στοιχείο ήταν ο στασιμοπληθωρισμός.
Τα πρώτα χρόνια διακυβέρνησης της δικτατορίας ο πληθωρισμός ήταν κοντά στο 2% για να εκτιναχθεί στο 30% το 1973 λόγω ειδικών συνθηκών και να υποχωρήσει αισθητά το 1974.
Η δημοσιονομική πειθαρχία επίσης ήταν γνώρισμα της περιόδου 1967 με 1974 ενώ καταγράφεται μεγάλη τάση αποταμίευσης και εισροής ξένων επενδύσεων.
Παρ΄ ότι δικτατορία η Ελλάδα προσέλκυε το ξένο κεφάλαιο.
Επίσης εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι το εξωτερικό χρέος της Ελλάδος ήταν στο 10% του ΑΕΠ, προσέξτε στο 10% του ΑΕΠ την περίοδο της δικτατορίας.
Η περίοδος της δικτατορίας αποτιμώμενη με οικονομικούς και όχι πολιτειακούς όρους ή με όρους δημοκρατικού πολιτεύματος εμφάνιζε μακράν τις καλύτερες οικονομικές επιδόσεις σε σχέση με την Ελλάδα του σήμερα.
Βέβαια σε απόλυτα μεγέθη άλλη η διάρθρωση του ΑΕΠ στα 182 δισεκ. ευρώ και του χρέους στα 322,4 δισεκ. ευρώ σε σχέση με την περίοδο της 7ετίας αλλά συγκρίνοντας ποσοστιαίες μεταβολές η Ελλάδα του 1967 με 1974 ήταν μακράν πολύ καλύτερη σε σχέση με το σήμερα.
Υποσημείωση
Θα προτρέπαμε το κείμενο αυτό να αποτιμηθεί ΜΟΝΟ με οικονομικούς όρους
(πρώτη ενημέρωση 10 Νοεμβρίου 2014, 08:14)
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών