Έκθεση της Scope Ratings για τις ευρωπαϊκές τράπεζες
Οι πολιτικές των Donald Trump, Matteo Salvini και Boris Johnson αποτελούν «πονοκέφαλο» για τον τραπεζικό κλάδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρει σε έκθεσή της η Scope Ratings.
Όπως σχολιάζει ο οίκος αξιολόγησης, οι αναλυτές και αξιωματούχοι επιρρίπτουν στην ΕΚΤ και την ΕΒΑ τις ευθύνες για τη χαμηλή κερδοφορία στις ευρωπαϊκές τράπεζες, αναφερόμενοι στη χαλαρή νομισματική πολιτική και το αυστηρότερο ρυθμιστικό πλαίσιο (Βασιλεία ΙΙΙ), αντίστοιχα.
Ωστόσο, τα παραπάνω είναι λιγότερο επιβλαβή σε σύγκριση με τις επιπτώσεις του λαϊκισμού, υπογραμμίζεται.
Επίσης, ο οίκος σημειώνει πως η πολιτική της ΕΚΤ ευνοεί τις τράπεζες μέσω του μεγαλύτερου όγκου πιστώσεων, ενώ η «Βασιλεία ΙΙΙ» τις προφυλάσσει από μία νέα κρίση.
«Αυτό που μπορεί να είναι πραγματικά επιβλαβές για τον τομέα είναι το ρευστό πολιτικό κλίμα που τείνει προς τον εθνικό λαϊκισμό, -με τους κκ. Trump, Johnson και Salvini ως σημερινούς πρωταγωνιστές. (…)
Ένα όλο και πιο ασταθές και απειλητικό μακροοικονομικό περιβάλλον, το οποίο καθοδηγείται από αμερικανικές προεδρικές πράξεις, τα tweets και οι παρατηρήσεις (σσ: αναφέρεται στον Donald Trump) που επιδιώκουν να διαδραματίσουν τον ρόλο τους ως βασκοίς συντελεστές στην οικονομική ανάπτυξη και τη σταθερότητα.
Επιπρόσθετα στο το γεγονός ότι, αντίθετα με τους προηγούμενους προέδρους των ΗΠΑ, ο Donald Trump δεν είναι φίλος της ΕΕ», σχολιάζει ο οίκος, προσθέτοντας:
«Πρώτον, οι δασμοί ή οι απειλές πλήττουν το παγκόσμιο εμπόριο και συνεπώς τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των τραπεζών.
Όπως φαίνεται από τη συρρίκνωση της βιομηχανικής παραγωγής στη Γερμανία, ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας έχει συνέπειες πολύ πέρα από το διμερές εμπόριο αυτών των δύο οικονομικών υπερδυνάμεων.
Δεύτερον, η αυστηρή και επιθετική πίεση που ασκεί ο Trump στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ για να μειώσει περισσότερο τα επιτόκια, που έρχεται σε αντίθεση με την αποστολή και τη στρατηγική της Fed, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναστάτωση.
Μέχρι στιγμής, η Fed αντιστέκεται στην πίεση -παρά την πρόσφατη μείωση των επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης.
Τρίτον, και μέχρι τώρα, πιο οριακά, τα μηνύματα σχετικά με την ανάγκη υποτίμησης του δολαρίου ΗΠΑ προκειμένου να τονώσουν μονομερώς τις εξαγωγές των ΗΠΑ και να περιορίσουν τις εισαγωγές, αντιπροσωπεύουν ένα άλλο στοιχείο επιβλαβούς αβεβαιότητας.
Ειδικά όταν μια υπόθεση που βασίζεται στην πρόταση αυτή είναι ότι η αξία του ευρώ χειραγωγείται σκόπιμα από τους Ευρωπαίους. (…)
Οι μεγάλες βρετανικές τράπεζες συνεχίζουν να εμφανίζουν ισχυρές προληπτικές και χρηματοοικονομικές μετρήσεις και γενικά παραμένουν αγκυροβολημένες στις πιο συντηρητικές στρατηγικές.
Από την άλλη πλευρά, οι αυξανόμενοι φόβοι για ένα σκληρό Brexit οδήγησαν το δεύτερο τρίμηνο στην πρώτη συρρίκνωση του ΑΕΠ στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 2012.
Οι παρατηρητές της αγοράς και οι ίδιες οι τράπεζες ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για τις επιζήμιες επιπτώσεις αυτής της κατάστασης στην οικονομία την πρόσφατα εγκατεστημένη ηγεσία του Boris Johnson.
Αυτό δεν μπορεί να είναι καλή είδηση για το τραπεζικό σύστημα της χώρας.
Κάτω από τέτοια σενάρια, δεν είναι υπερβολικό να πιστεύουμε ότι οι μεγάλες βρετανικές τράπεζες θα μπορούσαν να εισχωρήσουν σταδιακά και να δεχθούν πιέσεις για χαλαρότερο δανεισμό για να στηρίξουν μια αποδυναμωμένη οικονομία, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Γενικότερα, μια μη-συμφωνία για το Brexit θα επηρεάσει επίσης εγγενώς τις οικονομικές δραστηριότητες της ΕΕ –αν και σε μικρότερο βαθμό από ό, τι στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Αυτό θα μπορούσε να συγκαλύψει τις προοπτικές για τις τράπεζες αυτές να χρηματοδοτούν πιο ενεργά τα εμπορικά κυκλώματα ΕΕ-Ηνωμένου Βασιλείου ή με μεγαλύτερη άμεση παρουσία στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Κλείνοντας, ο οίκος αναφέρεται στην Ιταλία:
«Τα τελευταία χρόνια, η πλειοψηφία των ιταλικών τραπεζών ξεφορτώθηκε σταδιακά τα NPLs, ενίσχυσε τους ισολογισμούς και τις προληπτικές μετρήσεις και βελτίωσε τα κέρδη.
Εντούτοις, παραμένουν ευάλωτες στο αρνητικό κλίμα αγοράς που επικρατεί στην ιταλική κυβέρνηση, τόσο για το κόστος χρηματοδότησης όσο και για την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων –ειδικά για τις επενδύσεις στο δημόσιο χρέος της Ιταλίας.
Μια εθνικο-λαϊκιστική κυβέρνηση του Matteo Salvini στο εγγύς μέλλον δεν είναι πιθανό να είναι καθησυχαστική για τον ιταλικό τραπεζικό τομέα, καθώς και για άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες με σημαντική παρουσία στην Ιταλία.
Η επίμονη διαφωνία με την ΕΕ, η αμφισβήτηση των οικονομικών νόμων, των δομών και των προτεραιοτήτων και η προώθηση μιας λαϊκιστικής ατζέντας –που μάλλον θα μιμηθεί ορισμένες κυβερνήσεις της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης– δεν θα βοηθήσουν την οικονομιία.
Η αρνητική αντίδραση της αγοράς, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα θα έχει πιθανώς αντίκτυπο στα spreads των κρατικών ομολόγων και, κατ 'επέκταση, στο κόστος χρηματοδότησης της τράπεζας.
Η εποπτεία από την ΕΚΤ στην Ευρωπαϊκή Ένωση Τραπεζών βοηθά σίγουρα τις ιταλικές τράπεζες να παραμείνουν απομονωμένες από την εσωτερική πολιτική πίεση.
Τουλάχιστον για τώρα».
www.bankingnews.gr
Όπως σχολιάζει ο οίκος αξιολόγησης, οι αναλυτές και αξιωματούχοι επιρρίπτουν στην ΕΚΤ και την ΕΒΑ τις ευθύνες για τη χαμηλή κερδοφορία στις ευρωπαϊκές τράπεζες, αναφερόμενοι στη χαλαρή νομισματική πολιτική και το αυστηρότερο ρυθμιστικό πλαίσιο (Βασιλεία ΙΙΙ), αντίστοιχα.
Ωστόσο, τα παραπάνω είναι λιγότερο επιβλαβή σε σύγκριση με τις επιπτώσεις του λαϊκισμού, υπογραμμίζεται.
Επίσης, ο οίκος σημειώνει πως η πολιτική της ΕΚΤ ευνοεί τις τράπεζες μέσω του μεγαλύτερου όγκου πιστώσεων, ενώ η «Βασιλεία ΙΙΙ» τις προφυλάσσει από μία νέα κρίση.
«Αυτό που μπορεί να είναι πραγματικά επιβλαβές για τον τομέα είναι το ρευστό πολιτικό κλίμα που τείνει προς τον εθνικό λαϊκισμό, -με τους κκ. Trump, Johnson και Salvini ως σημερινούς πρωταγωνιστές. (…)
Ένα όλο και πιο ασταθές και απειλητικό μακροοικονομικό περιβάλλον, το οποίο καθοδηγείται από αμερικανικές προεδρικές πράξεις, τα tweets και οι παρατηρήσεις (σσ: αναφέρεται στον Donald Trump) που επιδιώκουν να διαδραματίσουν τον ρόλο τους ως βασκοίς συντελεστές στην οικονομική ανάπτυξη και τη σταθερότητα.
Επιπρόσθετα στο το γεγονός ότι, αντίθετα με τους προηγούμενους προέδρους των ΗΠΑ, ο Donald Trump δεν είναι φίλος της ΕΕ», σχολιάζει ο οίκος, προσθέτοντας:
«Πρώτον, οι δασμοί ή οι απειλές πλήττουν το παγκόσμιο εμπόριο και συνεπώς τις επιχειρηματικές δραστηριότητες των τραπεζών.
Όπως φαίνεται από τη συρρίκνωση της βιομηχανικής παραγωγής στη Γερμανία, ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας έχει συνέπειες πολύ πέρα από το διμερές εμπόριο αυτών των δύο οικονομικών υπερδυνάμεων.
Δεύτερον, η αυστηρή και επιθετική πίεση που ασκεί ο Trump στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ για να μειώσει περισσότερο τα επιτόκια, που έρχεται σε αντίθεση με την αποστολή και τη στρατηγική της Fed, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή αναστάτωση.
Μέχρι στιγμής, η Fed αντιστέκεται στην πίεση -παρά την πρόσφατη μείωση των επιτοκίων κατά 25 μονάδες βάσης.
Τρίτον, και μέχρι τώρα, πιο οριακά, τα μηνύματα σχετικά με την ανάγκη υποτίμησης του δολαρίου ΗΠΑ προκειμένου να τονώσουν μονομερώς τις εξαγωγές των ΗΠΑ και να περιορίσουν τις εισαγωγές, αντιπροσωπεύουν ένα άλλο στοιχείο επιβλαβούς αβεβαιότητας.
Ειδικά όταν μια υπόθεση που βασίζεται στην πρόταση αυτή είναι ότι η αξία του ευρώ χειραγωγείται σκόπιμα από τους Ευρωπαίους. (…)
Οι μεγάλες βρετανικές τράπεζες συνεχίζουν να εμφανίζουν ισχυρές προληπτικές και χρηματοοικονομικές μετρήσεις και γενικά παραμένουν αγκυροβολημένες στις πιο συντηρητικές στρατηγικές.
Από την άλλη πλευρά, οι αυξανόμενοι φόβοι για ένα σκληρό Brexit οδήγησαν το δεύτερο τρίμηνο στην πρώτη συρρίκνωση του ΑΕΠ στο Ηνωμένο Βασίλειο από το 2012.
Οι παρατηρητές της αγοράς και οι ίδιες οι τράπεζες ανησυχούν ολοένα και περισσότερο για τις επιζήμιες επιπτώσεις αυτής της κατάστασης στην οικονομία την πρόσφατα εγκατεστημένη ηγεσία του Boris Johnson.
Αυτό δεν μπορεί να είναι καλή είδηση για το τραπεζικό σύστημα της χώρας.
Κάτω από τέτοια σενάρια, δεν είναι υπερβολικό να πιστεύουμε ότι οι μεγάλες βρετανικές τράπεζες θα μπορούσαν να εισχωρήσουν σταδιακά και να δεχθούν πιέσεις για χαλαρότερο δανεισμό για να στηρίξουν μια αποδυναμωμένη οικονομία, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Γενικότερα, μια μη-συμφωνία για το Brexit θα επηρεάσει επίσης εγγενώς τις οικονομικές δραστηριότητες της ΕΕ –αν και σε μικρότερο βαθμό από ό, τι στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Αυτό θα μπορούσε να συγκαλύψει τις προοπτικές για τις τράπεζες αυτές να χρηματοδοτούν πιο ενεργά τα εμπορικά κυκλώματα ΕΕ-Ηνωμένου Βασιλείου ή με μεγαλύτερη άμεση παρουσία στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Κλείνοντας, ο οίκος αναφέρεται στην Ιταλία:
«Τα τελευταία χρόνια, η πλειοψηφία των ιταλικών τραπεζών ξεφορτώθηκε σταδιακά τα NPLs, ενίσχυσε τους ισολογισμούς και τις προληπτικές μετρήσεις και βελτίωσε τα κέρδη.
Εντούτοις, παραμένουν ευάλωτες στο αρνητικό κλίμα αγοράς που επικρατεί στην ιταλική κυβέρνηση, τόσο για το κόστος χρηματοδότησης όσο και για την αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων –ειδικά για τις επενδύσεις στο δημόσιο χρέος της Ιταλίας.
Μια εθνικο-λαϊκιστική κυβέρνηση του Matteo Salvini στο εγγύς μέλλον δεν είναι πιθανό να είναι καθησυχαστική για τον ιταλικό τραπεζικό τομέα, καθώς και για άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες με σημαντική παρουσία στην Ιταλία.
Η επίμονη διαφωνία με την ΕΕ, η αμφισβήτηση των οικονομικών νόμων, των δομών και των προτεραιοτήτων και η προώθηση μιας λαϊκιστικής ατζέντας –που μάλλον θα μιμηθεί ορισμένες κυβερνήσεις της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης– δεν θα βοηθήσουν την οικονομιία.
Η αρνητική αντίδραση της αγοράς, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα θα έχει πιθανώς αντίκτυπο στα spreads των κρατικών ομολόγων και, κατ 'επέκταση, στο κόστος χρηματοδότησης της τράπεζας.
Η εποπτεία από την ΕΚΤ στην Ευρωπαϊκή Ένωση Τραπεζών βοηθά σίγουρα τις ιταλικές τράπεζες να παραμείνουν απομονωμένες από την εσωτερική πολιτική πίεση.
Τουλάχιστον για τώρα».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών