Σχετικά Άρθρα
Brownstone Institute: Για τη δημόσια υγεία δεν βγάζεις φιρμάνια - Πώς ο υποχρεωτικός εμβολιασμός μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ
Brownstone Institute: Τα lockdowns ήταν μια επίθεση στην ανθρώπινη ζωή - Υπήρχαν άλλες λύσεις
Brownstone Institute: Όταν είναι υποχρεωτικά τα εμβόλια, ποιος φέρει την ευθύνη για τυχόν παρενέργειες;
Δύο κορυφαίοι επιστήμονες ο Jayanta Bhattacharya καθηγητής Ιατρικής του Stanford University και ο Martin Kulldorff ανώτερος επιστημονικός διευθυντής του Brownstone institute συνέταξαν ένα άρθρο αναφέροντας ότι οι εντολές εμβολίων και ανήθικες πράξεις.
Το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Brownstone institute παρουσιάζεται από το bankingnews.
Τα εμβόλια κατά του COVID έχουν γίνει το σημείο τριβής μιας σημαντικής κοινωνικής μάχης, στους μη εμβολιασμένους πολίτες, να αναγκάζονται να εγκαταλείψουν την εργασία τους και να παραγκωνίζονται στα άκρα της κοινωνίας λόγω των εντολών εμβολίων.
Δεδομένων των όσων μάθαμε για τις επιδημιολογικές επιπτώσεις των εμβολίων τον περασμένο χρόνο, οι εντολές εμβολίων δεν έχουν καμία επιστημονική αιτιολόγηση.
Τα μέχρι σήμερα στοιχεία δείχνουν αδιαμφισβήτητα ότι τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού – ακόμη και έξι μήνες μετά τον πλήρη εμβολιασμό – προστατεύουν καλά από τη σοβαρή νόσο του Covid, συμπεριλαμβανομένης της νοσηλείας και του θανάτου.
Παρά το γεγονός αυτό, παραδόξως, 4 βασικοί πυλώνες επιστημονικών στοιχείων υποδηλώνουν ότι δεν χρειάζεται να εμβολιαστούν όλοι.
Η φυσική ανοσία είναι ισχυρή
Πρώτον, όπως και για τους περισσότερους άλλους ιούς, όσοι έχουν αναρρώσει από τον Covid έχουν φυσική ανοσία.
Τώρα γνωρίζουμε ότι είναι ισχυρότερη και πιο μακροχρόνια η φυσική ανοσία από την ανοσία που προκαλείται από το εμβόλιο. Σε μια μελέτη από το Ισραήλ, οι εμβολιασθέντες είχαν 27 φορές περισσότερες πιθανότητες να νοσήσουν από Covid από εκείνους με φυσική ανοσία.
Αυτό το γεγονός δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερο να μολυνθείτε παρά να κάνετε το εμβόλιο, αλλά σημαίνει ότι οι αναρρωμένοι από Covid – 19 είναι ήδη καλά προστατευμένοι.
Μπορεί να λάβουν κάποια πρόσθετη προστασία από το εμβόλιο, αλλά επειδή ο κίνδυνος που διατρέχουν είναι ήδη πολύ μικρός, οποιαδήποτε επιπλέον μείωση του κινδύνου είναι επίσης μικρή.
Τα παιδιά δεν κινδυνεύουν, δεν χρειάζεται να εμβολιαστούν
Δεύτερον, ενώ ο καθένας μπορεί να μολυνθεί, η θνητότητα μεταξύ ηλικιωμένου και νέου είναι έως και 1000 φορές μεγαλύτερη, ο ηλικιωμένος κινδυνεύει όχι τα παιδιά.
Για τα παιδιά, οι κίνδυνοι είναι χαμηλότεροι από ότι από την ετήσια γρίπη.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου κύματος Covid την άνοιξη του 2020, η Σουηδία ήταν η μόνη μεγάλη δυτική χώρα που κράτησε ανοιχτά τους παιδικούς σταθμούς και τα σχολεία για όλα τα 1,8 εκατομμύρια παιδιά της ηλικίας 1 έως 15 ετών.
Χωρίς μάσκες, κοινωνική απόσταση, τεστ ή εμβόλια, είχε στην κυριολεξία μηδενικούς θανάτους από Covid 19 μεταξύ των παιδιών, ενώ οι δάσκαλοι – επίσης σημαντικό στοιχείο – διέτρεχαν χαμηλότερο κίνδυνο από τον μέσο όρο άλλων επαγγελμάτων.
Υπάρχουν κίνδυνοι με τα εμβόλια
Τρίτον, όπως με οποιοδήποτε φάρμακο ή εμβόλιο, υπάρχουν ορισμένοι κίνδυνοι με τα εμβόλια κατά του Covid, συμπεριλαμβανομένης της μυοκαρδίτιδας σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες.
Συνήθως χρειάζονται μερικά χρόνια μέχρι να έχουμε μια σαφή εικόνα της ασφάλειας ενός νέου φαρμάκου ή εμβολίου.
Για τα παιδιά, ο κίνδυνος θνησιμότητας από τον Covid είναι εντυπωσιακά μικρός, επομένως ακόμη και ένας μικρός κίνδυνος από το εμβόλιο μπορεί να ανατρέψει την ισορροπία σε δυσμενή κατεύθυνση.
Το ίδιο ισχύει και για όσους ανάρρωσαν από covid 19.
Τα εμβόλια δεν σταματούν τον covid 19
Τέταρτον, σε αντίθεση με τα εμβόλια πολιομυελίτιδας και ιλαράς, τα εμβόλια κατά του Covid δεν σταματούν τη μετάδοση της μόλυνσης.
Είναι εξαιρετικά στη μείωση του κινδύνου σοβαρής ασθένειας και θανάτου, αλλά η ικανότητά τους να αποτρέπουν τη μόλυνση μειώνεται μετά από μερικούς μήνες.
Επομένως, ακόμα κι αν εμβολιαστείτε, τελικά θα μολυνθείτε.
Με πιο ήπια συμπτώματα, θα μπορούσε ακόμη και οι εμβολιασμένοι να είναι πιο πιθανό να το μεταδώσουν σε άλλους, σε σύγκριση με τους μη εμβολιασμένους, που είναι πιο πιθανό να είναι κλινήρης στο σπίτι.
Ως εκ τούτου, όταν παροτρύνουμε τους ανθρώπους να εμβολιαστούν, το κάνουμε κυρίως για το δικό τους καλό, όχι για την προστασία των άλλων.
Ας συγκεντρώσουμε αυτά τα δεδομένα για να δούμε τι σημαίνει για την πολιτική εμβολιασμού.
Οι ηλικιωμένοι που δεν έχουν κάνει Covid θα πρέπει να κάνουν αμέσως το εμβόλιο.
Μπορεί να σώσει τη ζωή σας!
Υπάρχουν ακόμη μερικοί ηλικιωμένοι μη εμβολιασμένοι.
Η διάσωση ζωών είναι βασικός στόχος της δημόσιας υγείας και το να πείσουμε αυτή την ομάδα να εμβολιαστεί θα πρέπει να είναι το επίκεντρο των προσπαθειών εμβολιασμού μας.
Είναι μια παράξενη πραγματικότητα σχετικά με τις εντολές εμβολίων ότι στοχεύουν στην αύξηση του εμβολιασμού μεταξύ των ενηλίκων σε ηλικία εργασίας, ακόμη και των παιδιών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με φυσική ανοσία, αντί των ηλικιωμένων υψηλού κινδύνου.
Η εμπιστοσύνη στη δημόσια υγεία είναι πεπερασμένη και η σπατάλη σε μια πολιτική που επιδιώκει να αυξήσει τα ποσοστά εμβολιασμού σε πληθυσμό χαμηλότερου κινδύνου δεν έχει κανένα νόημα.
Είναι ανήθικο να χρησιμοποιούνται εμβόλια σε όσους δεν τα χρειάζονται, όταν πολλοί άλλοι τα χρειάζονται για να επιβιώσουν από τον κορωνοϊό.
Αυτό περιλαμβάνει εκατομμύρια φτωχούς, ηλικιωμένους υψηλού κινδύνου στη Λατινική Αμερική, την Αφρική και την Ασία, όπου εξακολουθεί να υπάρχει έλλειψη εμβολίων.
Είναι επίσης ανήθικο να απολύονται άτομα που επιλέγουν να μην εμβολιαστούν.
Πολλοί από τους διστακτικούς στο εμβόλιο ήταν οι ήρωες του 2020 – νοσοκόμες, αστυνομικοί, πυροσβέστες, φορτηγατζήδες και άλλοι που διατήρησαν την κοινωνία μας σε λειτουργία ενώ οι εργαζόμενοι του υπολογιστή… έμειναν σπίτι κατά τη διάρκεια των lockdowns.
Δούλεψαν χωρίς εμβολιασμούς και ως αποτέλεσμα προσβλήθηκαν από τον COVID.
Θα πρέπει να ανταμείβονται για την ανιδιοτέλεια τους, όχι να ωθούνται στην άκρη της κοινωνίας, δημιουργώντας μια νέα υποτάξη.
Η πολιτική των εμβολίων επιβάλλει αναγκαστικά εμβόλια σε πολλούς ανθρώπους που δεν τα θέλουν ή δεν τα χρειάζονται. Υπάρχει πλέον εκτεταμένη δυσπιστία προς τις υπηρεσίες και τους αξιωματούχους της δημόσιας υγείας και ως αποτέλεσμα αυξανόμενος σκεπτικισμός για τα εμβόλια.
Η απώλεια εμπιστοσύνης έχει δημιουργήσει αφανείς διαστάσεις σχετικά με το εμβόλιο.
Συνέβαλε σε μια επικίνδυνη μείωση των ποσοστών εμβολιασμού στα παιδιά για άλλες ασθένειες και κατέστησε πιο δύσκολο να πειστούν οι υπόλοιποι ηλικιωμένοι να εμβολιαστούν.
Δεν πρέπει να υπάρχουν διακρίσεις με βάση το καθεστώς εμβολιασμού ή μη εμβολιασμού, για εργασία, στα σχολεία ή οπουδήποτε αλλού.
Αυτό θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στη δημόσια υγεία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών