Το 1977, το Κογκρέσο έθεσε τους στόχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ: μέγιστη απασχόληση, σταθερές τιμές και μέτρια μακροπρόθεσμα επιτόκια
"Είμαι βαθύτατα προβληματισμένος από την ταχεία σειρά υπερμεγέθων αυξήσεων των επιτοκίων της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν περιττό πόνο σε εκατομμύρια άτομα και οικογένειες, ενώ παράλληλα στέλνουν την οικονομία σε μια καταστροφική ύφεση", έγραψε η πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υπηρεσιών της Βουλής των Αντιπροσώπων σε δημόσια επιστολή προς τον πρόεδρο της Fed, Jerome Powell.
"Η τελευταία απόφαση της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς σηματοδοτεί την τέταρτη διαδοχική αύξηση των επιτοκίων μεγατόνων από τη Fed, με αποτέλεσμα το υψηλότερο επιτόκιο ομοσπονδιακών κεφαλαίων από την εποχή πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και την ταχύτερη σειρά αυξήσεων επιτοκίων από τη Fed εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Φτάνει πια", συνέχισε η Maxine Waters.
Και αυτό το επίπεδο πολιτικής πίεσης ξεκίνησε με την ανεργία να αυξάνεται μόλις κατά 0,2% στο 3,7%.
Η δέσμευση Powell
"Το τελευταίο πράγμα που θα πω είναι ότι θα ήθελα ο κόσμος να καταλάβει τη δέσμευσή μας να το κάνουμε αυτό και να μην κάνουμε το λάθος να μην κάνουμε αρκετά ή το λάθος να αποσύρουμε την ισχυρή πολιτική μας και να το κάνουμε πολύ σύντομα", δήλωσε ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, μιλώντας σε δημοσιογράφους, έχοντας μόλις αυξήσει τα επιτόκια κατά άλλες 75 μονάδες βάσης.
"Αυτή είναι η δουλειά μου", ανέφερε.
Και πράγματι, είναι.
Το 1977, το Κογκρέσο έθεσε τους στόχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ: μέγιστη απασχόληση, σταθερές τιμές και μέτρια μακροπρόθεσμα επιτόκια, σχολίασε ο Eric Peters, CIO της One River Asset Management.
Οι πολιτικοί δεν είπαν στους κεντρικούς τραπεζίτες πώς να επιτύχουν αυτούς τους στόχους.
Ούτε ποσοτικοποίησαν πόσο βραχυπρόθεσμο πόνο θα ήταν διατεθειμένοι να υποστούν για την επιδίωξη αυτής της εντολής, ούτε ξεκαθάρισαν σε ποιον χρονικό ορίζοντα θα μετρούσαν την επιτυχία.
Δεν υπάρχει τρόπος επίτευξης των στόχων
Και φυσικά, σε ένα τόσο απείρως πολύπλοκο σύστημα, δεν υπάρχει μοναδικός τρόπος για την επίτευξη αυτών των λογικών στόχων.
Έτσι, διορίζονται οι κεντρικοί τραπεζίτες που πιστεύεται ότι θα έχουν την απαιτούμενη κρίση για να περιηγηθούν στον λαβύρινθο.
Αλλά φυσικά, ο λαβύρινθος αλλάζει πάντα.
Έτσι, οι στρατηγικές της Fed πρέπει να προσαρμόζονται στις σημερινές μας συνθήκες.
Αυτό που λειτούργησε κατά τη διάρκεια της παγκοσμιοποίησης και της ειρήνης είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό ξεπερασμένο.
Αυτό είναι προφανές.
Αλλά αυτό που δεν είναι ακόμη σαφές είναι πώς οι ενέργειες των κεντρικών τραπεζιτών και των πολιτικών μας διαβρώνουν τη συλλογική πίστη στην αξία του χρήματος.
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι πολιτικοί έγιναν όλο και πιο επιθετικοί στη διάσωση των κερδοσκόπων από τη χρηματοπιστωτική τρέλα.
Και τώρα η δουλειά του Powell είναι να περιηγηθεί σε έναν λαβύρινθο, που δεν μοιάζει με κανέναν άλλο στην αμερικανική ιστορία, σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει το νόημα του χρήματος.
www.bankingnews.gr
"Η τελευταία απόφαση της Ομοσπονδιακής Επιτροπής Ανοικτής Αγοράς σηματοδοτεί την τέταρτη διαδοχική αύξηση των επιτοκίων μεγατόνων από τη Fed, με αποτέλεσμα το υψηλότερο επιτόκιο ομοσπονδιακών κεφαλαίων από την εποχή πριν από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και την ταχύτερη σειρά αυξήσεων επιτοκίων από τη Fed εδώ και τέσσερις δεκαετίες.
Φτάνει πια", συνέχισε η Maxine Waters.
Και αυτό το επίπεδο πολιτικής πίεσης ξεκίνησε με την ανεργία να αυξάνεται μόλις κατά 0,2% στο 3,7%.
Η δέσμευση Powell
"Το τελευταίο πράγμα που θα πω είναι ότι θα ήθελα ο κόσμος να καταλάβει τη δέσμευσή μας να το κάνουμε αυτό και να μην κάνουμε το λάθος να μην κάνουμε αρκετά ή το λάθος να αποσύρουμε την ισχυρή πολιτική μας και να το κάνουμε πολύ σύντομα", δήλωσε ο επικεφαλής της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ, μιλώντας σε δημοσιογράφους, έχοντας μόλις αυξήσει τα επιτόκια κατά άλλες 75 μονάδες βάσης.
"Αυτή είναι η δουλειά μου", ανέφερε.
Και πράγματι, είναι.
Το 1977, το Κογκρέσο έθεσε τους στόχους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ: μέγιστη απασχόληση, σταθερές τιμές και μέτρια μακροπρόθεσμα επιτόκια, σχολίασε ο Eric Peters, CIO της One River Asset Management.
Οι πολιτικοί δεν είπαν στους κεντρικούς τραπεζίτες πώς να επιτύχουν αυτούς τους στόχους.
Ούτε ποσοτικοποίησαν πόσο βραχυπρόθεσμο πόνο θα ήταν διατεθειμένοι να υποστούν για την επιδίωξη αυτής της εντολής, ούτε ξεκαθάρισαν σε ποιον χρονικό ορίζοντα θα μετρούσαν την επιτυχία.
Δεν υπάρχει τρόπος επίτευξης των στόχων
Και φυσικά, σε ένα τόσο απείρως πολύπλοκο σύστημα, δεν υπάρχει μοναδικός τρόπος για την επίτευξη αυτών των λογικών στόχων.
Έτσι, διορίζονται οι κεντρικοί τραπεζίτες που πιστεύεται ότι θα έχουν την απαιτούμενη κρίση για να περιηγηθούν στον λαβύρινθο.
Αλλά φυσικά, ο λαβύρινθος αλλάζει πάντα.
Έτσι, οι στρατηγικές της Fed πρέπει να προσαρμόζονται στις σημερινές μας συνθήκες.
Αυτό που λειτούργησε κατά τη διάρκεια της παγκοσμιοποίησης και της ειρήνης είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό ξεπερασμένο.
Αυτό είναι προφανές.
Αλλά αυτό που δεν είναι ακόμη σαφές είναι πώς οι ενέργειες των κεντρικών τραπεζιτών και των πολιτικών μας διαβρώνουν τη συλλογική πίστη στην αξία του χρήματος.
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι κεντρικοί τραπεζίτες και οι πολιτικοί έγιναν όλο και πιο επιθετικοί στη διάσωση των κερδοσκόπων από τη χρηματοπιστωτική τρέλα.
Και τώρα η δουλειά του Powell είναι να περιηγηθεί σε έναν λαβύρινθο, που δεν μοιάζει με κανέναν άλλο στην αμερικανική ιστορία, σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει το νόημα του χρήματος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών