Το αμερικανικό τραπεζικό τοπίο βρίσκεται στο κατώφλι μιας σεισμικής αλλαγής…
Το ταραχώδες Σαββατοκύριακο στα τέλη Απριλίου που είδαμε τη μεγαλύτερη τράπεζα των ΗΠΑ, την JP Morgan, να εξαγοράζει το πιο προβληματικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα της χώρας, τη First Republic, σηματοδότησε το τέλος ενός κύματος προβλημάτων και την εκκίνηση ενός άλλου.
Αφού λοιπόν επετεύχθη το deal, ο διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan Chase, Jamie Dimon, είπε τα καταπραϋντικά λόγια που λαχταρούσαν να ακούσουν οι επενδυτές μετά από εβδομάδες τρομακτικής αστάθειας: «Η κρίση πέρασε».
Όμως, τώρα που η σκόνη έχει κατακαθίσει, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως οι δυνάμεις που πυροδότησαν την περιφερειακή τραπεζική κρίση τον Μάρτιο εξακολουθούν να είναι εκεί.
Η αύξηση των επιτοκίων θα βαθύνει τις απώλειες για τις τράπεζες και θα παρακινήσει τους αποταμιευτές να αντλήσουν μετρητά από λογαριασμούς, συμπιέζοντας τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι εταιρείες βγάζουν χρήματα.
Οι απώλειες λόγω της κρίσης στα εμπορικά ακίνητα, καθώς επίσης και άλλα κόκκινα δάνεια, μόλις άρχισαν να εγγράφονται στις τράπεζες, συρρικνώνοντας περαιτέρω τα αποτελέσματα τους.
Επίσης, οι ρυθμιστικές αρχές θα στρέψουν το βλέμμα τους σε μεσαίου μεγέθους ιδρύματα μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank.
Αυτό που έρχεται θα είναι πιθανότατα η πιο σημαντική αλλαγή στο αμερικανικό τραπεζικό τοπίο από την οικονομική κρίση του 2008.
Πολλές από τις 4.672 τράπεζες της χώρας τα επόμενα χρόνια θα αναγκαστούν να εισέλθουν στην αγκαλιά ισχυρότερων τραπεζών, είτε ωθούμενες από τις δυνάμεις της αγοράς είτε από ρυθμιστικές αρχές, σύμφωνα με δώδεκα στελέχη, συμβούλους και επενδυτικούς τραπεζίτες που μίλησαν με το CNBC.
«Θα υπάρξει ένα τεράστιο κύμα συγχωνεύσεων και εξαγορών μεταξύ των μικρότερων τραπεζών, επειδή πρέπει να γίνουν μεγαλύτερες», είπε ο συμπρόεδρος μιας κορυφαίας έξι αμερικανικής τράπεζας που δεν κατονομάζεται.
Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει τόσες πολλές τράπεζες».
Πώς φτάσαμε εδώ;
Για να κατανοήσουμε τις ρίζες της κρίσης των περιφερειακών τραπεζών στις ΗΠΑ, πρέπει να κοιτάξουμε πίσω, στην αναταραχή του 2008, που προκλήθηκε από τον ανεύθυνο δανεισμό, ο οποίος τροφοδότησε μια φούσκα στην αγορά των ακινήτων, η κατάρρευση της οποίας σχεδόν ανέτρεψε την παγκόσμια οικονομία.
Ο απόηχος της προαναφερθείσας κρίσης ενέτεινε τους ελέγχους στις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, οι οποίες χρειάστηκαν προγράμματα διάσωσης για να αποτρέψουν την καταστροφή.
Ως αποτέλεσμα, ιδρύματα με περιουσιακά στοιχεία 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή παραπάνω βίωσαν τις περισσότερες αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων των ετήσιων stress tests και των αυστηρότερων κανόνων που διέπουν τα κεφάλαια απορρόφησης ζημιών, τα οποία έπρεπε να διατηρήσουν στους ισολογισμούς τους.
Οι μη γιγαντιαίες τράπεζες, εν τω μεταξύ, θεωρούνταν πιο ασφαλείς και τύγχαναν ελαστικότερης εποπτείας.
Τα χρόνια μετά το 2008, οι περιφερειακές τράπεζες συχνά διαπραγματεύονταν με καλύτερο premium έναντι των μεγαλύτερων ανταγωνιστών τους και παρουσίαζαν σταθερή ανάπτυξη εξυπηρετώντας πλούσιους ιδιοκτήτες κατοικιών ή επενδυτές startup, όπως η First Republic και η SVB.
Έτσι, ανταμείβονταν με αυξημένες αποτιμήσεις σε ό,τι αφορά τις τιμές των μετοχών τους.
Όμως, ενώ ήταν λιγότερο περίπλοκες από τις γιγάντιες τράπεζες, δεν ήταν απαραίτητα λιγότερο επικίνδυνες.
Η ξαφνική κατάρρευση της SVB τον Μάρτιο έδειξε πόσο γρήγορα μια τράπεζα θα μπορούσε να διαλυθεί, καταρρίπτοντας μια από τις βασικές υποθέσεις του κλάδου: τη λεγόμενη «κολλώδη κατάσταση των καταθέσεων».
Τα χαμηλά επιτόκια και τα προγράμματα αγοράς ομολόγων που καθόρισαν τα χρόνια μετά το 2008 πλημμύρισαν τις τράπεζες με φθηνή χρηματοδότηση, παρασέρνοντας τους καταθέτες στο να αφήσουν μετρητά σταθμευμένα σε λογαριασμούς για τα οποία πλήρωναν αμελητέα επιτόκια.
«Για τουλάχιστον 15 χρόνια, οι τράπεζες βρίθουν από καταθέσεις οι οποίες λόγω των χαμηλών επιτοκίων δεν τους κοστίζουν τίποτα», δήλωσε ο Brian Graham, βετεράνος των τραπεζών και συνιδρυτής της συμβουλευτικής εταιρείας Klaros Group.
«Αυτό έχει αλλάξει σαφώς».
Υπό καθεστώς άγχους…
Μετά από 10 συνεχόμενες αυξήσεις επιτοκίων και με τις τράπεζες να γίνονται πρωτοσέλιδα και φέτος, οι καταθέτες έχουν μετακινήσει κεφάλαια σε αναζήτηση υψηλότερων αποδόσεων ή μεγαλύτερης ασφάλειας.
Τώρα είναι οι πολύ μεγάλες τράπεζες για να πτωχεύσουν, υπό το κράτος ενός σιωπηρού κυβερνητικού backstop τους, που θεωρούνται τα ασφαλέστερα μέρη για να σταθμεύσει κανείς χρήματα.
Οι μετοχές της JPMorgan σημείωσαν άνοδο 7,6% φέτος, ενώ ο περιφερειακός τραπεζικός δείκτης των περιφερειακών τραπεζών KBW υποχώρησε περισσότερο από 20%.
Αυτό απεικονίζει ένα από τα μαθήματα της αναταραχής του Μαρτίου.
Τα διαδικτυακά εργαλεία έχουν διευκολύνει τη μεταφορά χρημάτων, και οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν προκαλέσει με συντονισμένο τρόπο φόβο στις τράπεζες.
Οι καταθέσεις που στο παρελθόν θεωρούνταν «κολλώδεις» ή απίθανο να μετακινηθούν, ξαφνικά έγιναν ολισθηρές.
Ως αποτέλεσμα, η χρηματοδότηση του κλάδου είναι πιο ακριβή, ειδικά για μικρότερες τράπεζες με υψηλότερο ποσοστό ανασφάλιστων καταθέσεων.
Αλλά ακόμη και οι μεγάλες τράπεζες αναγκάστηκαν να πληρώσουν υψηλότερα επιτόκια για να διατηρήσουν τις καταθέσεις.
Μερικές από αυτές τις πιέσεις θα είναι ορατές στο άμεσο μέλλον, δεδομένου ότι επίκεινται τα αποτελέσματα β’ τριμήνου.
Τράπεζες, όπως οι Zions και KeyCorp, είπαν στους επενδυτές τον περασμένο μήνα ότι τα έσοδα από τόκους ήταν χαμηλότερα από το αναμενόμενο ενώ ο αναλυτής της Deutsche Bank Matt O'Connor προειδοποίησε ότι οι περιφερειακές τράπεζες θα αρχίσουν να μειώνουν τις πληρωμές μερισμάτων.
«Το θεμελιώδες ζήτημα με το περιφερειακό τραπεζικό σύστημα είναι ότι το υποκείμενο επιχειρηματικό μοντέλο βρίσκεται υπό πίεση», δήλωσε ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Lazard, Peter Orszag.
«Ορισμένες από αυτές τις τράπεζες θα επιβιώσουν όντας ο αγοραστής και όχι ο στόχος.
Θα μπορούσαμε να δούμε με την πάροδο του χρόνου λιγότερες, μεγαλύτερες περιφερειακές τράπεζες».
Περπατώντας τραυματισμένος
Η εποπτεία των τραπεζών, ιδιαίτερα εκείνων το ενεργητικό των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 100 και 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως η First Republic και η SVB, αυξήθηκε.
«Θα υπάρξει πολύ μεγαλύτερο κόστος, που θα μειώσει τις αποδόσεις και τα κέρδη», δήλωσε ο Chris Wolfe, τραπεζικός αναλυτής της Fitch που εργαζόταν στο παρελθόν στη Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης.
«Το υψηλότερο πάγιο κόστος απαιτεί μεγαλύτερη κλίμακα, είτε ασχολείστε με τη χαλυβουργία είτε με τον τραπεζικό τομέα», είπε.
Τα κίνητρα να γίνουν μεγαλύτερες οι τράπεζες μόλις αυξήθηκαν ουσιαστικά».
Οι μισές από τις τράπεζες της χώρας πιθανότατα θα απορροφηθούν από τους ανταγωνιστές τους την επόμενη δεκαετία, είπε ο Wolfe.
Σύμφωνα με κορυφαίο τραπεζίτη, ενώ η SVB και η First Republic βίωσαν τη μεγαλύτερη φυγή καταθέσεων τον Μάρτιο, και άλλες τράπεζες τραυματίστηκαν σε αυτή τη χαοτική περίοδο,.
Οι περισσότερες τράπεζες είδαν πτώση στις καταθέσεις του πρώτου τριμήνου κάτω από περίπου 10%, είπε.
«Αν είσαι μία από τις τράπεζες που έχασαν το 10% έως το 20% των καταθέσεων, έχεις προβλήματα.
«Πρέπει είτε να αυξήσουν τα κεφάλαιά της είτε είτε να πουληθούν για να μετριαστεί η πίεση.
Μια τρίτη επιλογή είναι απλώς να περιμένουμε μέχρι να ωριμάσουν τελικά τα ομόλογα και να σβήσουν τους ισολογισμούς των τραπεζών - ή μέχρι η πτώση των επιτοκίων να μειώσει τις απώλειες.
Αλλά αυτό θα μπορούσε να πάρει χρόνια για να συμβεί, και εκθέτει τις τράπεζες στον κίνδυνο ότι κάτι άλλο μπορεί να πάει στραβά, όπως η αύξηση των αθετήσεων στην αγορά γραφειακών χώρων.
Αυτό θα μπορούσε να φέρει ορισμένες τράπεζες στην επισφαλή θέση να μην έχουν επαρκή κεφάλαια» συμπλήρωσε.
«Ψεύτικη ηρεμία»
Στο μεταξύ, οι τράπεζες ήδη ξεφορτώνουν περιουσιακά στοιχεία για να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους, σύμφωνα με έναν άλλο βετεράνο τραπεζίτη και πρώην συνεργάτη της Goldman Sachs.
Σταθμίζουν τη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων και τις εφαρμογές χρηματοοικονομικής τεχνολογίας, είπε.
«Πολλοί από αυτούς κοιτάζουν τον ισολογισμό τους και προσπαθούν να καταλάβουν, «Τι έχω για να πουλήσω και να πάρω μια ελκυστική τιμή;» είπε ο τραπεζίτης.
Ωστόσο, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν ζητήματα, επειδή η αγορά δεν είναι ανοιχτή για νέες πωλήσεις των μετοχών τους, παρά τις συμπιεσμένες αποτιμήσεις τους, σύμφωνα με το Orszag του Lazard.
Οι θεσμικοί επενδυτές μένουν μακριά επειδή τυχόν νέες αυξήσεις επιτοκίων θα μπορούσαν να προκαλέσουν νέα πτώση στον κλάδο, είπε.
Ο Orszag χαρακτήρισε τις τελευταίες εβδομάδες ως περίοδο «ψευδούς ηρεμίας» που θα μπορούσε να κλονιστεί όταν οι τράπεζες δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα του δεύτερου τριμήνου.
Ο κλάδος εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να επιστρέψει ένας καταστρεπτικός βρόχος αρνητικής ανάδρασης σε ό,τι αφορά την πτώση στις τιμές των μετοχών και στις καταθέσεις καταθέσεων, είπε.
«Το μόνο που χρειάζεστε είναι μία ή δύο τράπεζες να πουν: «Οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 20% ακόμη» και ξαφνικά θα επιστρέψετε στο χάος:
«Σφυροκόπημα στις τιμές των μετοχών, που στη συνέχεια θα τροφοδοτήσει φυγή καταθέσεων, που στη συνέχεια θα ωθήσει τις τιμές των μετοχών στα Τάρταρα», είπε ο Orszag.
Deals στον ορίζοντα
Προϊόντος του χρόνου ή περισσότερο οι συγχωνεύσεις θα αυξηθούν, είπαν πολλοί τραπεζίτες.
Βέβαια, τα τραπεζικά στελέχη αναζητούν ένα «ολοκάθαρο» σήμα από τις ρυθμιστικές αρχές, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει αρκετές ακυρώσεις.
Και ενώ η υπουργός Οικονομικών Janet Yellen έχει σηματοδοτήσει ένα άνοιγμα στις συγχωνεύσεις τραπεζών, πρόσφατες παρατηρήσεις από το Υπουργείο Δικαιοσύνης δείχνουν έντονες αντιμονοπωλιακές ανησυχίες.
Οι τράπεζες που κάποτε επωφελούνταν από το γεγονός πως το ενεργητικό τους ήταν κάτω των 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων δεν επωφελούνται όπως στο παρελθόν, όπερ σημαίνει περισσότερες εξαγορές.
Άλλες συμφωνίες θα δημιουργήσουν οντότητες κάτω από τα επίπεδα ενεργητικού των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων και 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία είναι πιθανά ρυθμιστικά όρια, σύμφωνα με τον συνιδρυτή της Klaros, Graham.
Οι μεγαλύτερες τράπεζες έχουν περισσότερους πόρους για να συμμορφωθούν με τους επερχόμενους κανονισμούς και τις τεχνολογικές απαιτήσεις των καταναλωτών, πλεονεκτήματα που βοήθησαν τους χρηματοπιστωτικούς γίγαντες, συμπεριλαμβανομένης της JPMorgan, να αυξάνουν σταθερά τα κέρδη τους παρά τις υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις.
www.bankingnews.gr
Αφού λοιπόν επετεύχθη το deal, ο διευθύνων σύμβουλος της JPMorgan Chase, Jamie Dimon, είπε τα καταπραϋντικά λόγια που λαχταρούσαν να ακούσουν οι επενδυτές μετά από εβδομάδες τρομακτικής αστάθειας: «Η κρίση πέρασε».
Όμως, τώρα που η σκόνη έχει κατακαθίσει, εύκολα διαπιστώνει κανείς πως οι δυνάμεις που πυροδότησαν την περιφερειακή τραπεζική κρίση τον Μάρτιο εξακολουθούν να είναι εκεί.
Η αύξηση των επιτοκίων θα βαθύνει τις απώλειες για τις τράπεζες και θα παρακινήσει τους αποταμιευτές να αντλήσουν μετρητά από λογαριασμούς, συμπιέζοντας τον τρόπο με τον οποίο αυτές οι εταιρείες βγάζουν χρήματα.
Οι απώλειες λόγω της κρίσης στα εμπορικά ακίνητα, καθώς επίσης και άλλα κόκκινα δάνεια, μόλις άρχισαν να εγγράφονται στις τράπεζες, συρρικνώνοντας περαιτέρω τα αποτελέσματα τους.
Επίσης, οι ρυθμιστικές αρχές θα στρέψουν το βλέμμα τους σε μεσαίου μεγέθους ιδρύματα μετά την κατάρρευση της Silicon Valley Bank.
Αυτό που έρχεται θα είναι πιθανότατα η πιο σημαντική αλλαγή στο αμερικανικό τραπεζικό τοπίο από την οικονομική κρίση του 2008.
Πολλές από τις 4.672 τράπεζες της χώρας τα επόμενα χρόνια θα αναγκαστούν να εισέλθουν στην αγκαλιά ισχυρότερων τραπεζών, είτε ωθούμενες από τις δυνάμεις της αγοράς είτε από ρυθμιστικές αρχές, σύμφωνα με δώδεκα στελέχη, συμβούλους και επενδυτικούς τραπεζίτες που μίλησαν με το CNBC.
«Θα υπάρξει ένα τεράστιο κύμα συγχωνεύσεων και εξαγορών μεταξύ των μικρότερων τραπεζών, επειδή πρέπει να γίνουν μεγαλύτερες», είπε ο συμπρόεδρος μιας κορυφαίας έξι αμερικανικής τράπεζας που δεν κατονομάζεται.
Είμαστε η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει τόσες πολλές τράπεζες».
Πώς φτάσαμε εδώ;
Για να κατανοήσουμε τις ρίζες της κρίσης των περιφερειακών τραπεζών στις ΗΠΑ, πρέπει να κοιτάξουμε πίσω, στην αναταραχή του 2008, που προκλήθηκε από τον ανεύθυνο δανεισμό, ο οποίος τροφοδότησε μια φούσκα στην αγορά των ακινήτων, η κατάρρευση της οποίας σχεδόν ανέτρεψε την παγκόσμια οικονομία.
Ο απόηχος της προαναφερθείσας κρίσης ενέτεινε τους ελέγχους στις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, οι οποίες χρειάστηκαν προγράμματα διάσωσης για να αποτρέψουν την καταστροφή.
Ως αποτέλεσμα, ιδρύματα με περιουσιακά στοιχεία 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή παραπάνω βίωσαν τις περισσότερες αλλαγές, συμπεριλαμβανομένων των ετήσιων stress tests και των αυστηρότερων κανόνων που διέπουν τα κεφάλαια απορρόφησης ζημιών, τα οποία έπρεπε να διατηρήσουν στους ισολογισμούς τους.
Οι μη γιγαντιαίες τράπεζες, εν τω μεταξύ, θεωρούνταν πιο ασφαλείς και τύγχαναν ελαστικότερης εποπτείας.
Τα χρόνια μετά το 2008, οι περιφερειακές τράπεζες συχνά διαπραγματεύονταν με καλύτερο premium έναντι των μεγαλύτερων ανταγωνιστών τους και παρουσίαζαν σταθερή ανάπτυξη εξυπηρετώντας πλούσιους ιδιοκτήτες κατοικιών ή επενδυτές startup, όπως η First Republic και η SVB.
Έτσι, ανταμείβονταν με αυξημένες αποτιμήσεις σε ό,τι αφορά τις τιμές των μετοχών τους.
Όμως, ενώ ήταν λιγότερο περίπλοκες από τις γιγάντιες τράπεζες, δεν ήταν απαραίτητα λιγότερο επικίνδυνες.
Η ξαφνική κατάρρευση της SVB τον Μάρτιο έδειξε πόσο γρήγορα μια τράπεζα θα μπορούσε να διαλυθεί, καταρρίπτοντας μια από τις βασικές υποθέσεις του κλάδου: τη λεγόμενη «κολλώδη κατάσταση των καταθέσεων».
Τα χαμηλά επιτόκια και τα προγράμματα αγοράς ομολόγων που καθόρισαν τα χρόνια μετά το 2008 πλημμύρισαν τις τράπεζες με φθηνή χρηματοδότηση, παρασέρνοντας τους καταθέτες στο να αφήσουν μετρητά σταθμευμένα σε λογαριασμούς για τα οποία πλήρωναν αμελητέα επιτόκια.
«Για τουλάχιστον 15 χρόνια, οι τράπεζες βρίθουν από καταθέσεις οι οποίες λόγω των χαμηλών επιτοκίων δεν τους κοστίζουν τίποτα», δήλωσε ο Brian Graham, βετεράνος των τραπεζών και συνιδρυτής της συμβουλευτικής εταιρείας Klaros Group.
«Αυτό έχει αλλάξει σαφώς».
Υπό καθεστώς άγχους…
Μετά από 10 συνεχόμενες αυξήσεις επιτοκίων και με τις τράπεζες να γίνονται πρωτοσέλιδα και φέτος, οι καταθέτες έχουν μετακινήσει κεφάλαια σε αναζήτηση υψηλότερων αποδόσεων ή μεγαλύτερης ασφάλειας.
Τώρα είναι οι πολύ μεγάλες τράπεζες για να πτωχεύσουν, υπό το κράτος ενός σιωπηρού κυβερνητικού backstop τους, που θεωρούνται τα ασφαλέστερα μέρη για να σταθμεύσει κανείς χρήματα.
Οι μετοχές της JPMorgan σημείωσαν άνοδο 7,6% φέτος, ενώ ο περιφερειακός τραπεζικός δείκτης των περιφερειακών τραπεζών KBW υποχώρησε περισσότερο από 20%.
Αυτό απεικονίζει ένα από τα μαθήματα της αναταραχής του Μαρτίου.
Τα διαδικτυακά εργαλεία έχουν διευκολύνει τη μεταφορά χρημάτων, και οι πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχουν προκαλέσει με συντονισμένο τρόπο φόβο στις τράπεζες.
Οι καταθέσεις που στο παρελθόν θεωρούνταν «κολλώδεις» ή απίθανο να μετακινηθούν, ξαφνικά έγιναν ολισθηρές.
Ως αποτέλεσμα, η χρηματοδότηση του κλάδου είναι πιο ακριβή, ειδικά για μικρότερες τράπεζες με υψηλότερο ποσοστό ανασφάλιστων καταθέσεων.
Αλλά ακόμη και οι μεγάλες τράπεζες αναγκάστηκαν να πληρώσουν υψηλότερα επιτόκια για να διατηρήσουν τις καταθέσεις.
Μερικές από αυτές τις πιέσεις θα είναι ορατές στο άμεσο μέλλον, δεδομένου ότι επίκεινται τα αποτελέσματα β’ τριμήνου.
Τράπεζες, όπως οι Zions και KeyCorp, είπαν στους επενδυτές τον περασμένο μήνα ότι τα έσοδα από τόκους ήταν χαμηλότερα από το αναμενόμενο ενώ ο αναλυτής της Deutsche Bank Matt O'Connor προειδοποίησε ότι οι περιφερειακές τράπεζες θα αρχίσουν να μειώνουν τις πληρωμές μερισμάτων.
«Το θεμελιώδες ζήτημα με το περιφερειακό τραπεζικό σύστημα είναι ότι το υποκείμενο επιχειρηματικό μοντέλο βρίσκεται υπό πίεση», δήλωσε ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Lazard, Peter Orszag.
«Ορισμένες από αυτές τις τράπεζες θα επιβιώσουν όντας ο αγοραστής και όχι ο στόχος.
Θα μπορούσαμε να δούμε με την πάροδο του χρόνου λιγότερες, μεγαλύτερες περιφερειακές τράπεζες».
Περπατώντας τραυματισμένος
Η εποπτεία των τραπεζών, ιδιαίτερα εκείνων το ενεργητικό των οποίων κυμαίνεται μεταξύ 100 και 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων, όπως η First Republic και η SVB, αυξήθηκε.
«Θα υπάρξει πολύ μεγαλύτερο κόστος, που θα μειώσει τις αποδόσεις και τα κέρδη», δήλωσε ο Chris Wolfe, τραπεζικός αναλυτής της Fitch που εργαζόταν στο παρελθόν στη Federal Reserve Bank της Νέας Υόρκης.
«Το υψηλότερο πάγιο κόστος απαιτεί μεγαλύτερη κλίμακα, είτε ασχολείστε με τη χαλυβουργία είτε με τον τραπεζικό τομέα», είπε.
Τα κίνητρα να γίνουν μεγαλύτερες οι τράπεζες μόλις αυξήθηκαν ουσιαστικά».
Οι μισές από τις τράπεζες της χώρας πιθανότατα θα απορροφηθούν από τους ανταγωνιστές τους την επόμενη δεκαετία, είπε ο Wolfe.
Σύμφωνα με κορυφαίο τραπεζίτη, ενώ η SVB και η First Republic βίωσαν τη μεγαλύτερη φυγή καταθέσεων τον Μάρτιο, και άλλες τράπεζες τραυματίστηκαν σε αυτή τη χαοτική περίοδο,.
Οι περισσότερες τράπεζες είδαν πτώση στις καταθέσεις του πρώτου τριμήνου κάτω από περίπου 10%, είπε.
«Αν είσαι μία από τις τράπεζες που έχασαν το 10% έως το 20% των καταθέσεων, έχεις προβλήματα.
«Πρέπει είτε να αυξήσουν τα κεφάλαιά της είτε είτε να πουληθούν για να μετριαστεί η πίεση.
Μια τρίτη επιλογή είναι απλώς να περιμένουμε μέχρι να ωριμάσουν τελικά τα ομόλογα και να σβήσουν τους ισολογισμούς των τραπεζών - ή μέχρι η πτώση των επιτοκίων να μειώσει τις απώλειες.
Αλλά αυτό θα μπορούσε να πάρει χρόνια για να συμβεί, και εκθέτει τις τράπεζες στον κίνδυνο ότι κάτι άλλο μπορεί να πάει στραβά, όπως η αύξηση των αθετήσεων στην αγορά γραφειακών χώρων.
Αυτό θα μπορούσε να φέρει ορισμένες τράπεζες στην επισφαλή θέση να μην έχουν επαρκή κεφάλαια» συμπλήρωσε.
«Ψεύτικη ηρεμία»
Στο μεταξύ, οι τράπεζες ήδη ξεφορτώνουν περιουσιακά στοιχεία για να ενισχύσουν τα κεφάλαιά τους, σύμφωνα με έναν άλλο βετεράνο τραπεζίτη και πρώην συνεργάτη της Goldman Sachs.
Σταθμίζουν τη διαχείριση περιουσιακών στοιχείων και τις εφαρμογές χρηματοοικονομικής τεχνολογίας, είπε.
«Πολλοί από αυτούς κοιτάζουν τον ισολογισμό τους και προσπαθούν να καταλάβουν, «Τι έχω για να πουλήσω και να πάρω μια ελκυστική τιμή;» είπε ο τραπεζίτης.
Ωστόσο, οι τράπεζες αντιμετωπίζουν ζητήματα, επειδή η αγορά δεν είναι ανοιχτή για νέες πωλήσεις των μετοχών τους, παρά τις συμπιεσμένες αποτιμήσεις τους, σύμφωνα με το Orszag του Lazard.
Οι θεσμικοί επενδυτές μένουν μακριά επειδή τυχόν νέες αυξήσεις επιτοκίων θα μπορούσαν να προκαλέσουν νέα πτώση στον κλάδο, είπε.
Ο Orszag χαρακτήρισε τις τελευταίες εβδομάδες ως περίοδο «ψευδούς ηρεμίας» που θα μπορούσε να κλονιστεί όταν οι τράπεζες δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα του δεύτερου τριμήνου.
Ο κλάδος εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο να επιστρέψει ένας καταστρεπτικός βρόχος αρνητικής ανάδρασης σε ό,τι αφορά την πτώση στις τιμές των μετοχών και στις καταθέσεις καταθέσεων, είπε.
«Το μόνο που χρειάζεστε είναι μία ή δύο τράπεζες να πουν: «Οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 20% ακόμη» και ξαφνικά θα επιστρέψετε στο χάος:
«Σφυροκόπημα στις τιμές των μετοχών, που στη συνέχεια θα τροφοδοτήσει φυγή καταθέσεων, που στη συνέχεια θα ωθήσει τις τιμές των μετοχών στα Τάρταρα», είπε ο Orszag.
Deals στον ορίζοντα
Προϊόντος του χρόνου ή περισσότερο οι συγχωνεύσεις θα αυξηθούν, είπαν πολλοί τραπεζίτες.
Βέβαια, τα τραπεζικά στελέχη αναζητούν ένα «ολοκάθαρο» σήμα από τις ρυθμιστικές αρχές, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει αρκετές ακυρώσεις.
Και ενώ η υπουργός Οικονομικών Janet Yellen έχει σηματοδοτήσει ένα άνοιγμα στις συγχωνεύσεις τραπεζών, πρόσφατες παρατηρήσεις από το Υπουργείο Δικαιοσύνης δείχνουν έντονες αντιμονοπωλιακές ανησυχίες.
Οι τράπεζες που κάποτε επωφελούνταν από το γεγονός πως το ενεργητικό τους ήταν κάτω των 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων δεν επωφελούνται όπως στο παρελθόν, όπερ σημαίνει περισσότερες εξαγορές.
Άλλες συμφωνίες θα δημιουργήσουν οντότητες κάτω από τα επίπεδα ενεργητικού των 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων και 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία είναι πιθανά ρυθμιστικά όρια, σύμφωνα με τον συνιδρυτή της Klaros, Graham.
Οι μεγαλύτερες τράπεζες έχουν περισσότερους πόρους για να συμμορφωθούν με τους επερχόμενους κανονισμούς και τις τεχνολογικές απαιτήσεις των καταναλωτών, πλεονεκτήματα που βοήθησαν τους χρηματοπιστωτικούς γίγαντες, συμπεριλαμβανομένης της JPMorgan, να αυξάνουν σταθερά τα κέρδη τους παρά τις υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών