Gold Switzerland: Οι Κινέζοι το έχουν προβλέψει από καιρό… Σύντομα το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα καταρρεύσει

Για κατάρρευση του σύγχρονου χρηματοπιστωτικού συστήματος -και μάλιστα λίαν συντόμως- κάνει λόγο με πρόσφατη έκθεσή της η γνωστή επενδυτική εξ Ελβετίας επενδυτική εταιρεία Gold Switzerland...
Ειδικότερα, σύμφωνα με τoν οίκο, ο κόσμος λίαν συντόμως αναμένεται να γίνει μάρτυρας του τέλους ενός νομίσματος και, κυριότερα, ενός χρηματοπιστωτικού συστήματος, για το οποίο οι Κινέζοι είχαν από καιρό προβλέψει (ήδη από το 1971, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος Nixon, έκλεισε το παράθυρο του χρυσού) πως θα καταρρεύσει.
Και πάλι, αναφέρει ο ελβετικός οίκος, θυμηθείτε τα λόγια του von Mises:
«Δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθεί η κατάρρευση ενός συστήματος που επεκτάθηκε περισσότερο από ό,τι του επιτρεπόταν λόγω της ανοριακής πιστωτικής επέκτασης».
Η ιστορία μας λέει ότι πλέον έχουμε φτάσει στο απροχώρητο.
Συνεπώς, η άρνηση της ιστορικής αλήθειας δεν θα είναι απλώς πολύ δαπανηρή, αλλά θα οδηγήσει σε πλήρη καταστροφή του πλούτου των επενδυτών.
Η ιστορία δεν λέει ποτέ ψέματα, αλλά οι πολιτικοί το κάνουν…
Σε ένα ψεύτικο σύστημα που βασίζεται σε ψεύτικες αξίες το ψέμα θεωρείται ουσιαστικό μέρος της πολιτικής επιβίωσης.
Ας δούμε απλώς τις αδαείς και ανεύθυνες δηλώσεις του Nixon της 15ης Αυγούστου 1971, όταν αποσύνδεσε τον χρυσό από το δολάριο και επομένως απ’ όλα τα νομίσματα.
Ως αποτέλεσμα, είχαμε δύο δύσκολα «ψέματα» τα οποία έπρεπε να ειπωθούν:

1 Την αναστολή της μετατρεψιμότητας του δολαρίου το 1971 που εξακολουθεί να ισχύει 52 χρόνια μετά.
2 Δεδομένου ότι το δολάριο έχει υποχωρήσει κατά 99% από το 1971, η «δύναμη της οικονομίας» μειώνεται επίσης γρήγορα, αν και η χρήση των fiat νομισμάτων ως δείκτης κρύβει την αλήθεια.
3 Το δολάριό σας θα συνεχίζει να έχει αξία…

Το πολιτικό σύστημα είναι ξεκάθαρα μια φάρσα.
Πρέπει να λες ψέματα για να εκλεγείς και πρέπει να λες ψέματα για να παραμείνεις στην εξουσία.
Αυτό περιμένουν οι αφελείς ψηφοφόροι.
Το θλιβερό είναι ότι πάντα θα εξαπατώνται.
Έτσι, το 1971, αφού ο Nixon έκλεισε το χρυσό παράθυρο, η Κίνα στα επίσημα μέσα ενημέρωσης της, προέβη στις ακόλουθες διαπιστώσεις.
Σαφώς οι Κινέζοι κατάλαβαν τις συνέπειες της καταστροφικής απόφασης των ΗΠΑ που θα κατέστρεφε το δυτικό νομισματικό σύστημα.
Όπως επεσήμαναν, επέρχεται λίαν συντόμως η σοβαρότητα της οικονομικής κρίσης των ΗΠΑ και η παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος…
Η πολιτική του Nixon δεν μπορεί να απαλλάξει τις ΗΠΑ από τη χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Πόσο δίκιο είχαν οι Κινέζοι…
Αλλά ο δρόμος προς την καταστροφή δεν είναι άμεσος και βλέπουμε εδώ και 50 χρόνια τη «παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος».
Το τέλος του τρέχοντος συστήματος είναι απίθανο να απέχει χρονικά.
Είναι ενδιαφέρον ότι ένα κομμουνιστικό μη δημοκρατικό σύστημα είναι πολύ πιο διορατικό από τις λεγόμενες δυτικές δημοκρατίες, επισημαίνει η Gold Switzerland.

Σημείο μηδέν

Δεδομένου ότι ολόκληρο το νομισματικό σύστημα, όπως το ξέρουμε, πρόκειται να εκραγεί, δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει το τι θα κάνει το δολάριο.
Πράγματι, οι περισσότεροι «ειδικοί» χρησιμοποιούν τον δείκτη δολαρίου (DXY) ως μέτρο της ισχύος ή της αδυναμίας του δολαρίου.
Αυτό είναι σαν να ανεβαίνεις τη σκάλα της επιτυχίας μόνο και μόνο για να ανακαλύψεις ότι η σκάλα ακουμπάει στο λάθος κτίριο.
O δείκτης του δολαρίου έναντι των εταίρων του στο έγκλημα (τα άλλα νομίσματα fiat) υποδηλώνει ένα πράγμα: όλα βρίσκονται στον δρόμο προς την καταστροφή.
Έτσι, ο δείκτης του δολαρίου μετρά το δολάριο έναντι έξι fiat νομισμάτων (ευρώ, λίβρα, γεν, δολάριο Καναδά, σουηδική κορώνα και ελβετικό φράγκο), το κινεζικό γουάν λάμπει ερήμην του.
Σημειώνεται πως από τότε που ο Nixon έκλεισε το παράθυρο του χρυσού το 1971 και τα 7 νομίσματα, συμπεριλαμβανομένου του δολαρίου ΗΠΑ, έχουν υποχωρήσει 97-99% σε πραγματικούς όρους - πραγματικοί όροι σημαίνει σταθερή αγοραστική δύναμη.
Το μοναδικό χρήμα που έχει διατηρήσει σταθερή αγοραστική δύναμη για πάνω από 5.000 χρόνια είναι φυσικά ο χρυσός.
Ο Βολταίρος το είπε το 1729: «Η αξία κάθε χάρτινου νομίσματος προώρισται να μηδενιστεί» – και εδώ «κολλάει» το δολάριο.
Το να συζητάμε λοιπόν για ένα νόμισμα, το οποίο έχει υποχωρήσει 98,2% τα τελευταία 52 χρόνια, πραγματικά δεν έχει νόημα, επισημαίνει η ελβετική εταιρεία.
Αλλά πρέπει να θυμόμαστε ότι η τελική πτώση συνεπάγεται 100% απώλεια αξίας.

Η συζήτηση για το δολάριο…

Επομένως, το να συζητάμε αν ο δείκτης του δολαρίου που σήμερα είναι 103 θα φτάσει στο 150, όπως υποστηρίζει ο Brent Johnson στη Θεωρία του Dollar Milk Shake ή ότι θα υποχωρήσει από τρέχοντα επίπεδα, όπως υποστηρίζει μου Matt Piepenburg, είναι μάταιο.
Δεν υπάρχει βραβείο όταν έρχεσαι πρώτος στον πάτο.
Το δολάριο έχει απολέσει σχεδόν 99% σε πραγματικούς όρους από το 1971.
Άρα έχει λίγο πάνω από 1% να πέσει για να φτάσει στο ΜΗΔΕΝ.
Και η ιστορία μας λέει ότι η τελική πτώση είναι ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ.
Γιατί λοιπόν να ανησυχείτε για το δολάριο ή το ευρώ.
Ο Brent Johnson και ο Matt Piepenburg πρόσφατα είχαν μια συζήτηση για τη νέα πλατφόρμα του Adam Taggart "Thoughtful Money".
Ο Adam είναι ένας εξαιρετικός οικοδεσπότης με εξαιρετικούς ομιλητές και τόσο ο Brent όσο και ο Matt ήταν υπέροχοι στην παρουσίαση των επιχειρημάτων υπέρ ή κατά του δολαρίου.
Όμως, παρόλο που και οι δύο καταλαβαίνουν τον χρυσό, αφιέρωσαν υπερβολικό χρόνο στο αν το δολάριο θα υποχωρήσει ή θα ενισχυθεί αντί να επικεντρωθούν στο μόνο χρήμα που έχει επιζήσει στην ιστορία: τον χρυσό, που είναι το απόλυτο χρήμα.
Το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα (δολάριο) είχε θλιβερή απόδοση λόγω της κακής πραγματικής ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας, γεγονός που οφείλεται στην κακοδιαχείριση που λαμβάνει χώρα εντός μιας οικονομίας που βασίζεται στο χρέος και στο έντυπο χρήμα.
Σημειώνεται πως, παρόλο που τα περισσότερα νομίσματα έχουν χάσει 97-99% σε πραγματικούς όρους από το 1971, υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις.
«Όταν έκλεισε το χρυσό παράθυρο το 1971 δούλευα σε ελβετική τράπεζα στη Γενεύη.
Τότε, ένα δολάριο κόστιζε 4,30 ελβετικά φράγκα.
Σήμερα, 52 χρόνια μετά, ένα δολάριο κοστίζει 0,88 ελβετικό φράγκο!» ομολογεί ο αναλυτής της GoldSwitzerland.
Αυτό σημαίνει ότι το δολάριο έχει υποχωρήσει 80% έναντι του ελβετικού φράγκου από το 1971.
Έτσι, μια χώρα όπως η Ελβετία με μηδενικό έλλειμμα και πολύ χαμηλό χρέος έναντι του ΑΕΠ αποδεικνύει ότι μια καλά διαχειριζόμενη οικονομία με πολύ χαμηλό πληθωρισμό δεν καταστρέφει το νόμισμά της όπως κάνουν οι περισσότερες ανεύθυνες κυβερνήσεις.
Αλλά το ελβετικό σύστημα άμεσης δημοκρατίας και λαϊκής εξουσίας είναι… μοναδικό και δίνει στους πολίτες το δικαίωμα να κάνουν δημοψήφισμα για σχεδόν οποιοδήποτε θέμα επιλέξουν.
Αυτό καθιστά τον λαό πολύ πιο υπεύθυνο απέναντι στις επιλογές του, καθώς μια νικηφόρα ψήφος για οποιοδήποτε θέμα γίνεται μέρος του συντάγματος και δεν μπορεί να αλλάξει από την κυβέρνηση ή το κοινοβούλιο.
Μόνο ένα νέο δημοψήφισμα μπορεί να αλλάξει μια τέτοια απόφαση

Banana Republic

Σύμφωνα με την GoldSwitzerland, η Δημοκρατία των ΗΠΑ είναι «μπανανία».
Το ελβετικό χρέος προς το ΑΕΠ είναι περίπου 40%.
Αυτό ήταν το επίπεδο του χρέους των ΗΠΑ το 1971, πριν κλείσει το παράθυρο του χρυσού.
Όπως δείχνει το παρακάτω γράφημα, το χρέος των ΗΠΑ προς το ΑΕΠ είναι τώρα 132%.
Το 2000 ήταν 55%.
Το χρέος 132% προς ΑΕΠ είναι επίπεδο μιας Μπαμπανίας που προσπαθεί μανιωδώς να επιβιώσει τυπώνοντας και δανειζόμενη συνεχώς αυξανόμενα ποσά άχρηστων χρημάτων.
Έτσι, το χρέος προς ΑΕΠ στις ΗΠΑ φτάνει τώρα στην εκθετική φάση.
Δεδομένου ότι δεν υπάρχει πρόθεση ή δυνατότητα μείωσης του ελλείμματος των ΗΠΑ, το πιθανό έλλειμμα για το επόμενο οικονομικό έτος είναι πιθανότατα πάνω από 2 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Διατήρηση πλούτου…

Ο συνδυασμός γεωπολιτικού και οικονομικού κινδύνου καθιστά τη διατήρηση του πλούτου απόλυτη αναγκαιότητα.
Οι περισσότερες αγορές περιουσιακών στοιχείων φαίνονται εξαιρετικά ευάλωτες, είτε πρόκειται για ομόλογα είτε για μετοχές είτε για ακίνητα.
Λιγοστοί επενδυτές κατανοούν ότι οι τρέχουσες τιμές των περιουσιακών στοιχείων είναι φούσκα ως αποτέλεσμα μιας άνευ προηγουμένου πιστωτικής επέκτασης.
«Προσωπικά πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε ένα σημείο στο οποίο οι αγορές περιουσιακών στοιχείων θα μπορούσαν ως φούσκες να σκάσουν» επισημαίνει η GoldSwitzerland, προσθέτοντας: «Αλλά αυτό δεν είναι θέμα κερδοσκοπίας, αλλά ζήτημα επιβίωσης.
Δυστυχώς, οι περισσότεροι επενδυτές θα αγοράσουν στην πτώση και θα χάσουν τα περισσότερα από τα κέρδη που είχαν τις τελευταίες δεκαετίες».

www.bankingnews.gr