γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Εξαιρετικά πρόωρο και αφελές να μιλήσει κανείς για νικητές και ηττημένους
Μετά το δημοψήφισμα στην ΠΓΔΜ για τη Συμφωνία των Πρεσπών και τις εξελίξεις που αυτό πυροδοτεί, η τράπουλα στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό ανακατεύεται και πάλι για τα καλά.
Καθώς αν και μέχρι τώρα, τα γεγονότα εξελίσσονταν με ραγδαίο ρυθμό, φέρνοντας βουλευτές και πολιτικά κόμματα σε οριακό σημείο, πλέον όλοι «φρενάρουν» και στέκονται για να αποτιμήσουν τα νέα δεδομένα.
Το να μιλήσει κανείς για νικητές και για χαμένους - τόσο στην ΠΓΔΜ όσο και στην Ελλάδα - μάλλον δεν στέκει, μια και είναι ιδιαίτερο πρώιμο την παρούσα στιγμή.
Με εξαίρεση ίσως τη μεγάλη «ανακούφιση» που αναμφίβολα νιώθουν οι ΑΝΕΛ και ο Π. Καμμένος.
Η μπάλα εξακολουθεί να βρίσκεται στο γήπεδο των Σκοπίων.
Εκεί ήταν και εκεί παραμένει.
Ο πρωθυπουργός Zoran Zaev μπορεί να υπέστη ένα χωρίς αμφιβολία ισχυρότατο πολιτικό «πλήγμα» λόγω της χαμηλής συμμετοχής στο δημοψήφισμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δέχθηκε κάποιο καταστροφικό «χτύπημα» που να τον θέτει εκτός παιχνιδιού.
Πλέον, θα τα παίξει όλα για όλα στη σκοπιανή Βουλή, εκεί που θα επιχειρήσει να αποσπάσει μια πλειοψηφία 2/3 (θέλει 80 βουλευτές επί συνόλου 120, σήμερα διαθέτει 69) για να περάσει τη Συνταγματική Αναθεώρηση και αν δεν τα καταφέρει, η ΠΓΔΜ θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα σενάρια και για την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα.
Το πρώτο σενάριο θέλει τον Zaev να τα καταφέρνει εγκαίρως.
Δηλαδή να τρέχει τις εξελίξεις – ακόμα και τις πρόωρες εκλογές - βάσει του σημερινού χρονοδιαγράμματος και να κερδίζει.
Σε αυτήν την περίπτωση, το πιθανότερο (και όπως διαμηνύουν οι ΑΝΕΛ) είναι η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου να πάρει τέλος κάποια στιγμή μέσα στο Μάρτιο και οι εθνικές εκλογές να προκηρυχθούν πρόωρα για το Μάιο, με τον Αλέξη Τσίπρα να περνά τη Συμφωνία των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή και να πορεύεται μάλλον με κυβέρνηση μειοψηφίας έως τις κάλπες.
Με αυτόν τον τρόπο ο κ.Τσίπρας θα εμφανιστεί στο πολιτικό σκηνικό – εγχώριο και διεθνές – ως ένας προοδευτικός ηγέτης που μπορεί να λύνει κορυφαία εθνικά θέματα, χωρίς να συνυπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Είναι το ενδεχόμενο που συγκέντρωνε έως και προχθές Κυριακή τις περισσότερες πιθανότητες να υλοποιηθεί.
Το δεύτερο σενάριο θέλει τον Zaev να επικρατεί στις εκλογές αλλά η διαδικασία να αργεί αρκετά και να ολοκληρώνεται με καθυστέρηση μηνών.
Πρόκειται για το καλύτερο ενδεχόμενο για τον Π. Καμμένο.
Μια και φεύγει από τα χέρια του η «καυτή πατάτα» και πλέον δεν συντρέχει κανένας λόγος να αναγκαστεί να ρίξει πρόωρα την κυβέρνηση Τσίπρα για να εμφανιστεί πολιτικά αξιόπιστος στο ακροατήριο του.
Υπό αυτό το δεδομένο η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου κερδίζει πολιτικό χρόνο και πλέον το πιθανότερο είναι να φτάσει άνετα και μέχρι τη λήξη της θητείας της, το φθινόπωρο του 2019.
Εάν μάλιστα το Σκοπιανό μένει ανοιχτό μέχρι να γίνουν οι εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, δεν αποκλείεται, και εφόσον επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, να κληθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποφασίσει εκείνη τι θα απογίνει με τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Σενάριο κάθε άλλο παρά ιδανικό για τον κ.Μητσοτάκη, ο οποίος θα βρεθεί σε μια πραγματικά εξαιρετικά δυσχερή θέση, καθώς θα κληθεί υπό τις πιέσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, να αποδείξει αν εννοεί αυτά που λέει σήμερα.
Ότι δηλαδή δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να κυρώσει μια τόσο κακή συμφωνία.
Το τρίτο σενάριο θέλει ο Zaev να χάνει στις εκλογές, κάτι που σημαίνει πως επανέρχεται στην κυβέρνηση το εθνικιστικό κόμμα VMRO και πως η Συμφωνία των Πρεσπών «θάβεται» μια και καλή.
Και σε αυτό το σενάριο η εκκρεμότητα της ονομασίας της ΠΓΔΜ παραμένει παρά τις προφανείς αντιδράσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Και μαζί της μια ακόμα ευκαιρία για λύση παραπέμπεται στις καλένδες.
Με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τις σχέσεις των δύο χωρών, για τη βιωσιμότητα του κράτους των Σκοπίων και για την ευρύτερη σταθερότητα (πολιτική και οικονομική) στην περιοχή των Βαλκανίων.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Καθώς αν και μέχρι τώρα, τα γεγονότα εξελίσσονταν με ραγδαίο ρυθμό, φέρνοντας βουλευτές και πολιτικά κόμματα σε οριακό σημείο, πλέον όλοι «φρενάρουν» και στέκονται για να αποτιμήσουν τα νέα δεδομένα.
Το να μιλήσει κανείς για νικητές και για χαμένους - τόσο στην ΠΓΔΜ όσο και στην Ελλάδα - μάλλον δεν στέκει, μια και είναι ιδιαίτερο πρώιμο την παρούσα στιγμή.
Με εξαίρεση ίσως τη μεγάλη «ανακούφιση» που αναμφίβολα νιώθουν οι ΑΝΕΛ και ο Π. Καμμένος.
Η μπάλα εξακολουθεί να βρίσκεται στο γήπεδο των Σκοπίων.
Εκεί ήταν και εκεί παραμένει.
Ο πρωθυπουργός Zoran Zaev μπορεί να υπέστη ένα χωρίς αμφιβολία ισχυρότατο πολιτικό «πλήγμα» λόγω της χαμηλής συμμετοχής στο δημοψήφισμα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δέχθηκε κάποιο καταστροφικό «χτύπημα» που να τον θέτει εκτός παιχνιδιού.
Πλέον, θα τα παίξει όλα για όλα στη σκοπιανή Βουλή, εκεί που θα επιχειρήσει να αποσπάσει μια πλειοψηφία 2/3 (θέλει 80 βουλευτές επί συνόλου 120, σήμερα διαθέτει 69) για να περάσει τη Συνταγματική Αναθεώρηση και αν δεν τα καταφέρει, η ΠΓΔΜ θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα σενάρια και για την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα.
Το πρώτο σενάριο θέλει τον Zaev να τα καταφέρνει εγκαίρως.
Δηλαδή να τρέχει τις εξελίξεις – ακόμα και τις πρόωρες εκλογές - βάσει του σημερινού χρονοδιαγράμματος και να κερδίζει.
Σε αυτήν την περίπτωση, το πιθανότερο (και όπως διαμηνύουν οι ΑΝΕΛ) είναι η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου να πάρει τέλος κάποια στιγμή μέσα στο Μάρτιο και οι εθνικές εκλογές να προκηρυχθούν πρόωρα για το Μάιο, με τον Αλέξη Τσίπρα να περνά τη Συμφωνία των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή και να πορεύεται μάλλον με κυβέρνηση μειοψηφίας έως τις κάλπες.
Με αυτόν τον τρόπο ο κ.Τσίπρας θα εμφανιστεί στο πολιτικό σκηνικό – εγχώριο και διεθνές – ως ένας προοδευτικός ηγέτης που μπορεί να λύνει κορυφαία εθνικά θέματα, χωρίς να συνυπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Είναι το ενδεχόμενο που συγκέντρωνε έως και προχθές Κυριακή τις περισσότερες πιθανότητες να υλοποιηθεί.
Το δεύτερο σενάριο θέλει τον Zaev να επικρατεί στις εκλογές αλλά η διαδικασία να αργεί αρκετά και να ολοκληρώνεται με καθυστέρηση μηνών.
Πρόκειται για το καλύτερο ενδεχόμενο για τον Π. Καμμένο.
Μια και φεύγει από τα χέρια του η «καυτή πατάτα» και πλέον δεν συντρέχει κανένας λόγος να αναγκαστεί να ρίξει πρόωρα την κυβέρνηση Τσίπρα για να εμφανιστεί πολιτικά αξιόπιστος στο ακροατήριο του.
Υπό αυτό το δεδομένο η συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου κερδίζει πολιτικό χρόνο και πλέον το πιθανότερο είναι να φτάσει άνετα και μέχρι τη λήξη της θητείας της, το φθινόπωρο του 2019.
Εάν μάλιστα το Σκοπιανό μένει ανοιχτό μέχρι να γίνουν οι εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, δεν αποκλείεται, και εφόσον επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, να κληθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αποφασίσει εκείνη τι θα απογίνει με τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Σενάριο κάθε άλλο παρά ιδανικό για τον κ.Μητσοτάκη, ο οποίος θα βρεθεί σε μια πραγματικά εξαιρετικά δυσχερή θέση, καθώς θα κληθεί υπό τις πιέσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, να αποδείξει αν εννοεί αυτά που λέει σήμερα.
Ότι δηλαδή δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να κυρώσει μια τόσο κακή συμφωνία.
Το τρίτο σενάριο θέλει ο Zaev να χάνει στις εκλογές, κάτι που σημαίνει πως επανέρχεται στην κυβέρνηση το εθνικιστικό κόμμα VMRO και πως η Συμφωνία των Πρεσπών «θάβεται» μια και καλή.
Και σε αυτό το σενάριο η εκκρεμότητα της ονομασίας της ΠΓΔΜ παραμένει παρά τις προφανείς αντιδράσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Και μαζί της μια ακόμα ευκαιρία για λύση παραπέμπεται στις καλένδες.
Με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τις σχέσεις των δύο χωρών, για τη βιωσιμότητα του κράτους των Σκοπίων και για την ευρύτερη σταθερότητα (πολιτική και οικονομική) στην περιοχή των Βαλκανίων.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών