Ο νέος νόμος-σκούπα που βάζει «χέρι» στα ακίνητα και τα αποθεματικά
Με την ψήφιση νόμου σχετικού με το Πλαίσιο για κοινωφελείς περιουσίες, ιδρύματα, σχολάζουσες κληρονομιές και δωρεές προς το Δημόσιο, στις 8 Δεκεμβρίου 2025, είναι εμφανές ότι η ελληνική κυβέρνηση, όπου βρει χώρο παρέμβασης, λειτουργεί ως απορροφητήρας οποιουδήποτε περιουσιακού στοιχείου με σκοπό τη μετατροπή του σε ρευστά διαθέσιμα για τη χρηματοδότηση δημοσιονομικών στόχων.
Με απλά λόγια, απαλλοτριώνουν και ρευστοποιούν ό,τι βρουν για να στηρίζουν την επιδοματική πολιτική τους, πολλές φορές παρακάμπτοντας το άρθρο 17 του Συντάγματος, το οποίο στην παράγραφο 2 αναφέρει:
«Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όταν και όπως ο νόμος ορίζει, και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση, που να ανταποκρίνεται στην αξία την οποία είχε το απαλλοτριωθέν κατά το χρόνο της συζήτησης στο δικαστήριο για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης».
Η παράκαμψη αλλά και η μεθοδολογία της όλης δράσης είναι εμφανέστατες στην περίπτωση των αλληλοβοηθητικών ταμείων, σε σημείο που θα ζήλευαν ακόμη και ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Όπως είναι γνωστό, με το Ν. 3029/2002, άρθρο 6, παράγραφος 20: «Υφιστάμενα ταμεία ασφάλισης τα οποία λειτουργούν ως Ν.Π.Δ.Δ. ή κλάδοι αυτών που χορηγούν παροχές, οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πλαίσιο δημόσιας, κύριας και επικουρικής ασφάλισης και για τις οποίες καταβάλλονται εισφορές μόνο από τους εργαζόμενους, μετατρέπονται σε Ν.Π.Ι.Δ. με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μετά από αίτηση που υποβάλλει προς αυτούς το Διοικητικό Συμβούλιο εκάστου ταμείου. Με την ίδια κοινή απόφαση εγκρίνεται και το καταστατικό του Ν.Π.Ι.Δ.
Τα εν λόγω ταμεία, με αποφάσεις των Διοικητικών τους Συμβουλίων, ύστερα από αναλογιστική μελέτη, η οποία υποβάλλεται προς έγκριση στους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθορίζουν το ύψος των παρεχόμενων εφάπαξ βοηθημάτων για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους τους, διασφαλίζοντας την αναλογιστική ισορροπία κάθε ταμείου».
Tα αλληλοβοηθητικά ταμεία
Στις 20 Δεκεμβρίου 2023 ψηφίστηκε ο νόμος 5078/2023, σχετικά με την ίδρυση Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ), ο οποίος, με ύπουλο και ανάρμοστο τρόπο, εμπλέκει τα αλληλοβοηθητικά ταμεία με απώτερο στόχο την υφαρπαγή της περιουσίας τους.
Μιας περιουσίας, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, αναφορικά με το ακίνητο τμήμα της, έχει κατοχυρωθεί σε αυτά με διαπιστωτικές πράξεις.
Χωρίς να υπάρχει κάποια συνάφεια, στο άρθρο 98, παράγραφος 1 αναφέρεται ότι «η υπαγωγή στην ασφάλιση των εκ μετατροπής αλληλοβοηθητικών ταμείων είναι προαιρετική», ενώ στο άρθρο 100, παράγραφος 1, αναφέρεται ότι «Τα εκ μετατροπής αλληλοβοηθητικά ταμεία δύνανται να υποβάλλουν αίτηση για τη λειτουργία τους ως ΤΕΑ» και στις παραγράφους 2 και 3 ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία θα μεταβιβαστούν χωρίς φόρους, ενώ θα υπάρχει καθολική διαδοχή για τα όποια δικαιώματα και τις όποιες υποχρεώσεις τους.
Οι υπηρεσιακοί παράγοντες, ξεχνώντας το «δύναται», μετά την ψήφιση του νόμου προέτρεπαν, με καταληκτικό ορίζοντα έως 31/12/2024, όλα τα αλληλοβοηθητικά ταμεία να αλλάξουν το καταστατικό τους, αναδιατυπώνοντας τις ευχέρειες της Γενικής Συνέλευσης, κυρίως στο θέμα της λύσης–εκκαθάρισης–διάλυσης, με την αρμοδιότητα να περνά στο ελληνικό Δημόσιο.
Θεωρούσαν ότι «Τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία ιδρύθηκαν όχι με βάση την ιδιωτική βούληση, αλλά ύστερα από μετατροπή δημοσίου φορέα ασφάλισης και μετά από διάθεση στον νέο φορέα περιουσιακών στοιχείων με δημόσιο χαρακτήρα».
Συνέχιζαν τη διασταλτική και ευφάνταστη ερμηνεία τους ισχυριζόμενοι ότι: «Η εξουσιοδοτική διάταξη του Ν. 3029/2002 για έκδοση κανονιστικής πράξης αφορά μόνο τη σύσταση και όχι τη διάλυση των ταμείων αυτών και επομένως η διάλυσή τους μπορεί να γίνει μόνο με διάταξη τυπικού νόμου».
Καταλήγουν δε στο ζητούμενο σχετικά με τη λύση των Ταμείων και τη διάθεση της περιουσίας τους, ισχυριζόμενοι ότι «η περιουσία των Ταμείων δεν έχει αναγνωρισθεί σε αυτά με την έννοια της ατομικής ιδιοκτησίας, αλλά για να εξυπηρετηθούν με αυτήν οι δημόσιοι σκοποί της αλληλοβοήθειας για τους οποίους αυτά συστάθηκαν».
Καταστρατηγώντας κάθε έννοια δικαίου και λογικής, στην ουσία απαλλοτριώνουν χωρίς την προϋπόθεση της δημόσιας ωφέλειας, πόσο μάλλον όταν αυτή δεν έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όπως ορίζει ρητά το Σύνταγμα.
Φληναφήματα και τεχνοκρατικές πομφόλυγες
Τα φληναφήματα και οι τεχνοκρατικές πομφόλυγες, όταν φθάνουν στο σημείο να αμφισβητούν περιουσιακά στοιχεία που έχουν δημιουργηθεί με εισφορές των εργαζομένων, όπως ρητά αναφέρει ο Ν. 3029/2002, παύουν να ορίζονται με την συνήθη γραφική έννοια τους και πλέον συνιστούν σαφέστατη παραβίαση ατομικών ελευθεριών, που συναντάται μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Τα αλληλοβοηθητικά ταμεία είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, που σημαίνει ότι λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες του ιδιωτικού δικαίου, αστικού και εμπορικού, ενώ εξυπηρετούν σκοπούς, αμιγώς στην συγκεκριμένη περίπτωση, ιδιωτικού συμφέροντος.
Ιδρύθηκαν βάσει νόμου, με ανώτατο όργανο τη Γενική τους Συνέλευση, η οποία παίρνει τις τελικές και κρίσιμες αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένων της τύχης του ταμείου και της διάθεσης της περιουσίας του.
Η πρόβλεψη του καταστατικού τους για την περίπτωση διάλυσης, η οποία, παρεμπίπτοντος, έχει εγκριθεί από δημόσιους φορείς ήδη από το 2002, πάντα δείχνει τον τρόπο και τη διαδικασία.
Οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση είναι αντισυνταγματική και πρέπει να αντιμετωπιστεί με στιβαρότητα, διότι ορισμένες ιδέες κυβερνητικών τεχνοκρατών που πείθουν την κυβερνητική πλειοψηφία για τη χρησιμότητά τους πρέπει να στιγματίζονται ως ανήθικες, ανέντιμες και ολοκληρωτικές, όταν ξεπερνούν τα όρια της Δημοκρατίας μας, όπως η παρέμβαση στη βάση του Ν. 5239/2025.
Όταν οι ολοκληρωτικές πρακτικές δεν βρίσκουν συνεργάσιμα διοικητικά συμβούλια για τη μεταβολή των καταστατικών τους προς όφελος του Δημοσίου, επιβεβαιώνεται ο ολοκληρωτικός κατήφορος, με την ψήφιση συμπληρωματικού νόμου που δεν αφήνει αμφιβολία για το σκοπό του εγχειρήματος: την υφαρπαγή περιουσιακών στοιχείων που έχουν σχηματίσει αποκλειστικά με χρήματα των εργαζομένων.
Ο ολοκληρωτισμός πάντα εφεύρει λεκτικές ωραιοποιήσεις. Έτσι, με τον Ν. 5239/2025, που φέρει τον τίτλο «Δίκαιη εργασία, στήριξη στον εργαζόμενο, προστασία στην πράξη», μετατρέπει το δίκαιο, τη στήριξη και την προστασία σε υφαρπαγή και καταστρατήγηση κάθε έννοιας σχετικής με την ατομική ελευθερία και την προστασία της περιουσίας.
Στο άρθρο 99 του Ν. 5078/2023 προστίθεται το άρθρο 99Α, όπου με υπουργική απόφαση παρακάμπτονται τα καταστατικά των αλληλοβοηθητικών ταμείων και ορίζονται εκκαθαριστές για τη διανομή της περιουσίας τους, με τρόπο αντισυνταγματικό, αδιαφορώντας για τη βούληση των εργαζομένων–ιδιοκτητών.
Στην παράγραφο 7 του Ν. 5239/2025 αναφέρεται ότι «με την περάτωση της εκκαθάρισης, το καθαρό υπόλοιπο της κινητής και ακίνητης περιουσίας περιέρχεται στον ΕΦΚΑ».
Το κράτος υφαρπάζει
Στην ουσία, το κράτος υφαρπάζει περιουσιακά στοιχεία ιδιωτών/εργαζομένων, αδιαφορώντας για τις προβλέψεις του καταστατικού τους.
Για παράδειγμα, στο Αλληλοβοηθητικό Ταμείο των εργαζομένων της πρώην ΕΤΒΑ, αναφέρεται ρητά ότι το υπόλοιπο της περιουσίας δεν θα διανεμηθεί για καταναλωτικούς σκοπούς αλλά θα μεταφερθεί στο Σύλλογο Συνταξιούχων, καθολικό διάδοχο, με σκοπό τη στήριξη της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης.
Τι πιο αυτονόητο από το να χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την περιουσία που δημιούργησαν, πλέον ως συνταξιούχοι, για ιατρικούς, φαρμακευτικούς και νοσοκομειακούς σκοπούς;
Να θυμίσουμε ότι τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία υπέστησαν μεγάλες ζημίες από το PSI του 2012, όταν το ελληνικό Δημόσιο απαλλοτρίωσε τμήμα της κινητής περιουσίας τους, υποτίθεται για να κάνει βιώσιμο το δημόσιο χρέος.
Εν κατακλείδι, δεν υπάρχει χαμηλότερο σκαλοπάτι σε μια Δημοκρατική κοινωνία από το να παρακάμπτεται το κράτος δικαίου για ιδιοτελείς σκοπούς.
Στην περίπτωση των Αλληλοβοηθητικών Ταμείων επιβεβαιώνεται ότι ακόμη και οι καλύτερες προθέσεις, εάν δεν έχουν ως υπόβαθρο το δίκαιο, την ηθική και την ευνομία, καταλήγουν να εξυπηρετούν συμφέροντα που δεν έχουν καμία σχέση με ελεύθερες κοινωνίες και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα.
ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
salekkas@gmail.com
www.bankingnews.gr
Με απλά λόγια, απαλλοτριώνουν και ρευστοποιούν ό,τι βρουν για να στηρίζουν την επιδοματική πολιτική τους, πολλές φορές παρακάμπτοντας το άρθρο 17 του Συντάγματος, το οποίο στην παράγραφο 2 αναφέρει:
«Κανένας δεν στερείται την ιδιοκτησία του, παρά μόνο για δημόσια ωφέλεια που έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όταν και όπως ο νόμος ορίζει, και πάντοτε αφού προηγηθεί πλήρης αποζημίωση, που να ανταποκρίνεται στην αξία την οποία είχε το απαλλοτριωθέν κατά το χρόνο της συζήτησης στο δικαστήριο για τον προσωρινό προσδιορισμό της αποζημίωσης».
Η παράκαμψη αλλά και η μεθοδολογία της όλης δράσης είναι εμφανέστατες στην περίπτωση των αλληλοβοηθητικών ταμείων, σε σημείο που θα ζήλευαν ακόμη και ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Όπως είναι γνωστό, με το Ν. 3029/2002, άρθρο 6, παράγραφος 20: «Υφιστάμενα ταμεία ασφάλισης τα οποία λειτουργούν ως Ν.Π.Δ.Δ. ή κλάδοι αυτών που χορηγούν παροχές, οι οποίες δεν εμπίπτουν στο πλαίσιο δημόσιας, κύριας και επικουρικής ασφάλισης και για τις οποίες καταβάλλονται εισφορές μόνο από τους εργαζόμενους, μετατρέπονται σε Ν.Π.Ι.Δ. με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, μετά από αίτηση που υποβάλλει προς αυτούς το Διοικητικό Συμβούλιο εκάστου ταμείου. Με την ίδια κοινή απόφαση εγκρίνεται και το καταστατικό του Ν.Π.Ι.Δ.
Τα εν λόγω ταμεία, με αποφάσεις των Διοικητικών τους Συμβουλίων, ύστερα από αναλογιστική μελέτη, η οποία υποβάλλεται προς έγκριση στους Υπουργούς Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, καθορίζουν το ύψος των παρεχόμενων εφάπαξ βοηθημάτων για τους ασφαλισμένους και τους συνταξιούχους τους, διασφαλίζοντας την αναλογιστική ισορροπία κάθε ταμείου».
Tα αλληλοβοηθητικά ταμεία
Στις 20 Δεκεμβρίου 2023 ψηφίστηκε ο νόμος 5078/2023, σχετικά με την ίδρυση Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ), ο οποίος, με ύπουλο και ανάρμοστο τρόπο, εμπλέκει τα αλληλοβοηθητικά ταμεία με απώτερο στόχο την υφαρπαγή της περιουσίας τους.
Μιας περιουσίας, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, αναφορικά με το ακίνητο τμήμα της, έχει κατοχυρωθεί σε αυτά με διαπιστωτικές πράξεις.
Χωρίς να υπάρχει κάποια συνάφεια, στο άρθρο 98, παράγραφος 1 αναφέρεται ότι «η υπαγωγή στην ασφάλιση των εκ μετατροπής αλληλοβοηθητικών ταμείων είναι προαιρετική», ενώ στο άρθρο 100, παράγραφος 1, αναφέρεται ότι «Τα εκ μετατροπής αλληλοβοηθητικά ταμεία δύνανται να υποβάλλουν αίτηση για τη λειτουργία τους ως ΤΕΑ» και στις παραγράφους 2 και 3 ότι τα περιουσιακά τους στοιχεία θα μεταβιβαστούν χωρίς φόρους, ενώ θα υπάρχει καθολική διαδοχή για τα όποια δικαιώματα και τις όποιες υποχρεώσεις τους.
Οι υπηρεσιακοί παράγοντες, ξεχνώντας το «δύναται», μετά την ψήφιση του νόμου προέτρεπαν, με καταληκτικό ορίζοντα έως 31/12/2024, όλα τα αλληλοβοηθητικά ταμεία να αλλάξουν το καταστατικό τους, αναδιατυπώνοντας τις ευχέρειες της Γενικής Συνέλευσης, κυρίως στο θέμα της λύσης–εκκαθάρισης–διάλυσης, με την αρμοδιότητα να περνά στο ελληνικό Δημόσιο.
Θεωρούσαν ότι «Τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία ιδρύθηκαν όχι με βάση την ιδιωτική βούληση, αλλά ύστερα από μετατροπή δημοσίου φορέα ασφάλισης και μετά από διάθεση στον νέο φορέα περιουσιακών στοιχείων με δημόσιο χαρακτήρα».
Συνέχιζαν τη διασταλτική και ευφάνταστη ερμηνεία τους ισχυριζόμενοι ότι: «Η εξουσιοδοτική διάταξη του Ν. 3029/2002 για έκδοση κανονιστικής πράξης αφορά μόνο τη σύσταση και όχι τη διάλυση των ταμείων αυτών και επομένως η διάλυσή τους μπορεί να γίνει μόνο με διάταξη τυπικού νόμου».
Καταλήγουν δε στο ζητούμενο σχετικά με τη λύση των Ταμείων και τη διάθεση της περιουσίας τους, ισχυριζόμενοι ότι «η περιουσία των Ταμείων δεν έχει αναγνωρισθεί σε αυτά με την έννοια της ατομικής ιδιοκτησίας, αλλά για να εξυπηρετηθούν με αυτήν οι δημόσιοι σκοποί της αλληλοβοήθειας για τους οποίους αυτά συστάθηκαν».
Καταστρατηγώντας κάθε έννοια δικαίου και λογικής, στην ουσία απαλλοτριώνουν χωρίς την προϋπόθεση της δημόσιας ωφέλειας, πόσο μάλλον όταν αυτή δεν έχει αποδειχθεί με τον προσήκοντα τρόπο, όπως ορίζει ρητά το Σύνταγμα.
Φληναφήματα και τεχνοκρατικές πομφόλυγες
Τα φληναφήματα και οι τεχνοκρατικές πομφόλυγες, όταν φθάνουν στο σημείο να αμφισβητούν περιουσιακά στοιχεία που έχουν δημιουργηθεί με εισφορές των εργαζομένων, όπως ρητά αναφέρει ο Ν. 3029/2002, παύουν να ορίζονται με την συνήθη γραφική έννοια τους και πλέον συνιστούν σαφέστατη παραβίαση ατομικών ελευθεριών, που συναντάται μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Τα αλληλοβοηθητικά ταμεία είναι Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, που σημαίνει ότι λειτουργούν σύμφωνα με τους κανόνες του ιδιωτικού δικαίου, αστικού και εμπορικού, ενώ εξυπηρετούν σκοπούς, αμιγώς στην συγκεκριμένη περίπτωση, ιδιωτικού συμφέροντος.
Ιδρύθηκαν βάσει νόμου, με ανώτατο όργανο τη Γενική τους Συνέλευση, η οποία παίρνει τις τελικές και κρίσιμες αποφάσεις, συμπεριλαμβανομένων της τύχης του ταμείου και της διάθεσης της περιουσίας του.
Η πρόβλεψη του καταστατικού τους για την περίπτωση διάλυσης, η οποία, παρεμπίπτοντος, έχει εγκριθεί από δημόσιους φορείς ήδη από το 2002, πάντα δείχνει τον τρόπο και τη διαδικασία.
Οποιαδήποτε άλλη παρέμβαση είναι αντισυνταγματική και πρέπει να αντιμετωπιστεί με στιβαρότητα, διότι ορισμένες ιδέες κυβερνητικών τεχνοκρατών που πείθουν την κυβερνητική πλειοψηφία για τη χρησιμότητά τους πρέπει να στιγματίζονται ως ανήθικες, ανέντιμες και ολοκληρωτικές, όταν ξεπερνούν τα όρια της Δημοκρατίας μας, όπως η παρέμβαση στη βάση του Ν. 5239/2025.
Όταν οι ολοκληρωτικές πρακτικές δεν βρίσκουν συνεργάσιμα διοικητικά συμβούλια για τη μεταβολή των καταστατικών τους προς όφελος του Δημοσίου, επιβεβαιώνεται ο ολοκληρωτικός κατήφορος, με την ψήφιση συμπληρωματικού νόμου που δεν αφήνει αμφιβολία για το σκοπό του εγχειρήματος: την υφαρπαγή περιουσιακών στοιχείων που έχουν σχηματίσει αποκλειστικά με χρήματα των εργαζομένων.
Ο ολοκληρωτισμός πάντα εφεύρει λεκτικές ωραιοποιήσεις. Έτσι, με τον Ν. 5239/2025, που φέρει τον τίτλο «Δίκαιη εργασία, στήριξη στον εργαζόμενο, προστασία στην πράξη», μετατρέπει το δίκαιο, τη στήριξη και την προστασία σε υφαρπαγή και καταστρατήγηση κάθε έννοιας σχετικής με την ατομική ελευθερία και την προστασία της περιουσίας.
Στο άρθρο 99 του Ν. 5078/2023 προστίθεται το άρθρο 99Α, όπου με υπουργική απόφαση παρακάμπτονται τα καταστατικά των αλληλοβοηθητικών ταμείων και ορίζονται εκκαθαριστές για τη διανομή της περιουσίας τους, με τρόπο αντισυνταγματικό, αδιαφορώντας για τη βούληση των εργαζομένων–ιδιοκτητών.
Στην παράγραφο 7 του Ν. 5239/2025 αναφέρεται ότι «με την περάτωση της εκκαθάρισης, το καθαρό υπόλοιπο της κινητής και ακίνητης περιουσίας περιέρχεται στον ΕΦΚΑ».
Το κράτος υφαρπάζει
Στην ουσία, το κράτος υφαρπάζει περιουσιακά στοιχεία ιδιωτών/εργαζομένων, αδιαφορώντας για τις προβλέψεις του καταστατικού τους.
Για παράδειγμα, στο Αλληλοβοηθητικό Ταμείο των εργαζομένων της πρώην ΕΤΒΑ, αναφέρεται ρητά ότι το υπόλοιπο της περιουσίας δεν θα διανεμηθεί για καταναλωτικούς σκοπούς αλλά θα μεταφερθεί στο Σύλλογο Συνταξιούχων, καθολικό διάδοχο, με σκοπό τη στήριξη της ιατροφαρμακευτικής τους περίθαλψης.
Τι πιο αυτονόητο από το να χρησιμοποιούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την περιουσία που δημιούργησαν, πλέον ως συνταξιούχοι, για ιατρικούς, φαρμακευτικούς και νοσοκομειακούς σκοπούς;
Να θυμίσουμε ότι τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία υπέστησαν μεγάλες ζημίες από το PSI του 2012, όταν το ελληνικό Δημόσιο απαλλοτρίωσε τμήμα της κινητής περιουσίας τους, υποτίθεται για να κάνει βιώσιμο το δημόσιο χρέος.
Εν κατακλείδι, δεν υπάρχει χαμηλότερο σκαλοπάτι σε μια Δημοκρατική κοινωνία από το να παρακάμπτεται το κράτος δικαίου για ιδιοτελείς σκοπούς.
Στην περίπτωση των Αλληλοβοηθητικών Ταμείων επιβεβαιώνεται ότι ακόμη και οι καλύτερες προθέσεις, εάν δεν έχουν ως υπόβαθρο το δίκαιο, την ηθική και την ευνομία, καταλήγουν να εξυπηρετούν συμφέροντα που δεν έχουν καμία σχέση με ελεύθερες κοινωνίες και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα.
ΛΕΚΚΑΣ ΣΑΡΑΝΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ
salekkas@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών