Κατά τους ομολογιούχους το γεγονός ότι το διάταγμα ορίζει ρητά την ερμηνεία της Finma σχετικά με τις συμβάσεις που διέπουν τα ομόλογα AT1 τους δίνει ένα σαφέστερο άνοιγμα για να αμφισβητήσουν την απομείωση
Να αποκαλύψει το επίμαχο διάταγμα που διέγραψε τα ομόλογα μειωμένης εξασφάλισης ΑΤ1 της Credit Suisse, υποχρεώθηκε η χρηματοπιστωτική ρυθμιστική αρχή της Ελβετίας, με τους κατόχους να κάνουν την πρώτη, μικρή όμως, «νίκη» τους στη νομική μάχη για την ανατροπή της αμφιλεγόμενης διαγραφής.
Οι επενδυτές που εκπροσωπούν τουλάχιστον 4,5 δισ. δολάρια από τα διαγραφέντα ομόλογα πρόσθετης κατηγορίας 1 της Credit Suisse κατέθεσαν αγωγή κατά της Finma τον περασμένο μήνα.
Η αγωγή κατηγορεί την τραπεζική ρυθμιστική αρχή της Ελβετίας ότι ενήργησε αντισυνταγματικά όταν διέταξε την τράπεζα να διαγράψει τα 17 δισ. δολάρια των ομολόγων AT1 ως μέρος της συμφωνίας της με την UBS πριν από δύο μήνες.
Η σημασία της δημοσιοποίησης του διατάγματος
Οι θιγόμενοι επενδυτές και ο δικηγόρος τους Quinn Emanuel αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν την προσφυγή τους εν πολλοίς στο σκοτάδι, καθώς η Finma είχε κρατήσει μυστική τη διατύπωση του διατάγματός της που διέταζε την Credit Suisse να διαγράψει τις επενδύσεις τους.
Ωστόσο, ο δικαστής που έχει αναλάβει την υπόθεση, η οποία κατατέθηκε στην πόλη Σεν Γκάλεν στην ανατολική Ελβετία, διέταξε τη χρηματοπιστωτική ρυθμιστική αρχή να παραδώσει το διάταγμα την περασμένη εβδομάδα, δίνοντας στους κατόχους ομολόγων AT1 ένα πιο σταθερό στήριγμα για να αμφισβητήσουν τη διαγραφή.
Εκτός από το διάταγμα που εξέδωσε η Finma προς την Credit Suisse, με το οποίο διέταξε την τράπεζα να διαγράψει τα ομόλογα AT1, η ελβετική κυβέρνηση εξέδωσε δύο έκτακτα διατάγματα που επέκτειναν ρητά τις εξουσίες της ρυθμιστικής αρχής βάσει της ελβετικής νομοθεσίας για να το πράξει.
Το πρώτο διάταγμα την Πέμπτη 16 Μαρτίου δεν ανέφερε τα ομόλογα AT1.
Αλλά την Κυριακή 19 Μαρτίου, καθώς η διάσωση οριστικοποιήθηκε, οι αξιωματούχοι πρόσθεσαν τη γραμμή: "Η Finma μπορεί να διατάξει τον δανειολήπτη και τον χρηματοπιστωτικό όμιλο να διαγράψει πρόσθετα κεφάλαια της κατηγορίας 1".
Η κυβέρνηση δήλωσε ότι αυτό έδωσε στη Finma μια "σαφέστερη νομική βάση" για να διαγράψει τα ομόλογα.
Η Finma έχει δηλώσει δημοσίως ότι πληρούνται οι συμβατικές προϋποθέσεις για τη διαγραφή των ομολόγων, επειδή η Credit Suisse άντλησε ρευστότητα από κυβερνητικές διευκολύνσεις τις ημέρες πριν από τη διάσωσή της από την UBS.
Οι αντιδράσεις
Τα παραπάνω προκάλεσαν την κατακραυγή των ομολογιούχων, διότι τα ομόλογα AT1 μπορούσαν να διαγραφούν μόνο εάν η κρατική βοήθεια ενίσχυε επίσης τους κεφαλαιακούς δείκτες της τράπεζας, κάτι που πολλοί επενδυτές υποστήριξαν ότι δεν συνέβαινε, δεδομένου ότι οι ελβετικές αρχές παρενέβησαν μόνο για να βοηθήσουν τη ρευστότητα της Credit Suisse.
Αντίγραφο του διατάγματος της Finma που είδαν οι Financial Times αναφέρει ότι οι χρηματοδοτούμενες από την κυβέρνηση διευκολύνσεις είχαν "άμεση θετική επίδραση στη ρευστότητα και την κεφαλαιακή κατάσταση".
Η ρυθμιστική αρχή πρόσθεσε ότι αυτό ικανοποιούσε τη λεγόμενη ρήτρα "βιωσιμότητας" στα έγγραφα του ομολόγου και σήμαινε ότι η Credit Suisse "ήταν επομένως σε θέση να διαγράψει τα μέσα AT1 με δική της πρωτοβουλία".
Κατά τους ομολογιούχους το γεγονός ότι το διάταγμα ορίζει ρητά την ερμηνεία της Finma σχετικά με τις συμβάσεις που διέπουν τα ομόλογα AT1 τους δίνει ένα σαφέστερο άνοιγμα για να αμφισβητήσουν την απομείωση.
"Πριν φαινόταν σαν να πολεμούσες έναν νόμο ή ένα διάταγμα, το οποίο το καθιστούσε συνταγματικό αγώνα" στον οποίο οι επενδυτές ήταν λιγότερο πιθανό να επικρατήσουν, υποστηρίζουν.
"Τώρα επιστρέφει στη σφαίρα των συμβάσεων".
Σύμφωνα με τους ίδιους το σκεπτικό της Finma ότι η προσφυγή στις διευκολύνσεις ρευστότητας ενίσχυε επίσης το κεφάλαιο της Credit Suisse ήταν "παράλογο" και θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα ανησυχητικό προηγούμενο στην αγορά των ευρωπαϊκών τραπεζικών ομολόγων κεφαλαίου.
"Αν κάθε φορά που μια τράπεζα αντλεί χρήματα από την κεντρική τράπεζα ενεργοποιεί τα ομόλογα AT1 της, τότε θα βρισκόμαστε σε πραγματικό χάος", υποστηρίζουν.
Τι συνέβη με τις καταθέσεις;
Το διάταγμα ρίχνει επίσης περαιτέρω φως στην κλίμακα του bank run που έπληξε την Credit Suisse τις ημέρες πριν από τη συμφωνία για την εξαγορά.
Η Finma σημείωσε ότι μετά από ένα κύμα αναλήψεων λόγω της κρίσης των περιφερειακών τραπεζών στις ΗΠΑ, η Credit Suisse "έφτασε στο εσωτερικό όριο μετρητών της Ελβετικής Εθνικής Τράπεζας" στα μέσα Μαρτίου και ότι μια πτώση κάτω από αυτή την γραμμή εγκυμονούσε τον κίνδυνο ότι η τράπεζα "δεν θα ήταν πλέον σε θέση να εκτελεί σωστά τις συναλλαγές πληρωμών της".
Η Credit Suisse ζήτησε από την SNB ενίσχυση ρευστότητας ύψους 39 δισ. φράγκων στις 15 Μαρτίου, η οποία χορηγήθηκε την επόμενη ημέρα.
Αφού η τράπεζα επλήγη από εκροές ύψους 14 δισ. στερλινών σε μία μόνο ημέρα στις 16 Μαρτίου και αντιμετώπισε περαιτέρω αναλήψεις την επόμενη ημέρα, η Credit Suisse υπέβαλε αίτηση για περαιτέρω διευκόλυνση ρευστότητας ύψους 20 δισ. στερλινών στις 17 Μαρτίου.
Στη συνέχεια, επειδή η "κατάσταση ρευστότητας της Credit Suisse επιδεινώθηκε παρά τα μέτρα που ελήφθησαν", η ελβετική κυβέρνηση αναγκάστηκε να παράσχει "εγγύηση αθέτησης" για να επιτρέψει "δάνειο ενίσχυσης ρευστότητας" στην τράπεζα στις 19 Μαρτίου, την ημέρα της εξαγοράς.
www.bankingnews.gr
Οι επενδυτές που εκπροσωπούν τουλάχιστον 4,5 δισ. δολάρια από τα διαγραφέντα ομόλογα πρόσθετης κατηγορίας 1 της Credit Suisse κατέθεσαν αγωγή κατά της Finma τον περασμένο μήνα.
Η αγωγή κατηγορεί την τραπεζική ρυθμιστική αρχή της Ελβετίας ότι ενήργησε αντισυνταγματικά όταν διέταξε την τράπεζα να διαγράψει τα 17 δισ. δολάρια των ομολόγων AT1 ως μέρος της συμφωνίας της με την UBS πριν από δύο μήνες.
Η σημασία της δημοσιοποίησης του διατάγματος
Οι θιγόμενοι επενδυτές και ο δικηγόρος τους Quinn Emanuel αναγκάστηκαν να ξεκινήσουν την προσφυγή τους εν πολλοίς στο σκοτάδι, καθώς η Finma είχε κρατήσει μυστική τη διατύπωση του διατάγματός της που διέταζε την Credit Suisse να διαγράψει τις επενδύσεις τους.
Ωστόσο, ο δικαστής που έχει αναλάβει την υπόθεση, η οποία κατατέθηκε στην πόλη Σεν Γκάλεν στην ανατολική Ελβετία, διέταξε τη χρηματοπιστωτική ρυθμιστική αρχή να παραδώσει το διάταγμα την περασμένη εβδομάδα, δίνοντας στους κατόχους ομολόγων AT1 ένα πιο σταθερό στήριγμα για να αμφισβητήσουν τη διαγραφή.
Εκτός από το διάταγμα που εξέδωσε η Finma προς την Credit Suisse, με το οποίο διέταξε την τράπεζα να διαγράψει τα ομόλογα AT1, η ελβετική κυβέρνηση εξέδωσε δύο έκτακτα διατάγματα που επέκτειναν ρητά τις εξουσίες της ρυθμιστικής αρχής βάσει της ελβετικής νομοθεσίας για να το πράξει.
Το πρώτο διάταγμα την Πέμπτη 16 Μαρτίου δεν ανέφερε τα ομόλογα AT1.
Αλλά την Κυριακή 19 Μαρτίου, καθώς η διάσωση οριστικοποιήθηκε, οι αξιωματούχοι πρόσθεσαν τη γραμμή: "Η Finma μπορεί να διατάξει τον δανειολήπτη και τον χρηματοπιστωτικό όμιλο να διαγράψει πρόσθετα κεφάλαια της κατηγορίας 1".
Η κυβέρνηση δήλωσε ότι αυτό έδωσε στη Finma μια "σαφέστερη νομική βάση" για να διαγράψει τα ομόλογα.
Η Finma έχει δηλώσει δημοσίως ότι πληρούνται οι συμβατικές προϋποθέσεις για τη διαγραφή των ομολόγων, επειδή η Credit Suisse άντλησε ρευστότητα από κυβερνητικές διευκολύνσεις τις ημέρες πριν από τη διάσωσή της από την UBS.
Οι αντιδράσεις
Τα παραπάνω προκάλεσαν την κατακραυγή των ομολογιούχων, διότι τα ομόλογα AT1 μπορούσαν να διαγραφούν μόνο εάν η κρατική βοήθεια ενίσχυε επίσης τους κεφαλαιακούς δείκτες της τράπεζας, κάτι που πολλοί επενδυτές υποστήριξαν ότι δεν συνέβαινε, δεδομένου ότι οι ελβετικές αρχές παρενέβησαν μόνο για να βοηθήσουν τη ρευστότητα της Credit Suisse.
Αντίγραφο του διατάγματος της Finma που είδαν οι Financial Times αναφέρει ότι οι χρηματοδοτούμενες από την κυβέρνηση διευκολύνσεις είχαν "άμεση θετική επίδραση στη ρευστότητα και την κεφαλαιακή κατάσταση".
Η ρυθμιστική αρχή πρόσθεσε ότι αυτό ικανοποιούσε τη λεγόμενη ρήτρα "βιωσιμότητας" στα έγγραφα του ομολόγου και σήμαινε ότι η Credit Suisse "ήταν επομένως σε θέση να διαγράψει τα μέσα AT1 με δική της πρωτοβουλία".
Κατά τους ομολογιούχους το γεγονός ότι το διάταγμα ορίζει ρητά την ερμηνεία της Finma σχετικά με τις συμβάσεις που διέπουν τα ομόλογα AT1 τους δίνει ένα σαφέστερο άνοιγμα για να αμφισβητήσουν την απομείωση.
"Πριν φαινόταν σαν να πολεμούσες έναν νόμο ή ένα διάταγμα, το οποίο το καθιστούσε συνταγματικό αγώνα" στον οποίο οι επενδυτές ήταν λιγότερο πιθανό να επικρατήσουν, υποστηρίζουν.
"Τώρα επιστρέφει στη σφαίρα των συμβάσεων".
Σύμφωνα με τους ίδιους το σκεπτικό της Finma ότι η προσφυγή στις διευκολύνσεις ρευστότητας ενίσχυε επίσης το κεφάλαιο της Credit Suisse ήταν "παράλογο" και θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα ανησυχητικό προηγούμενο στην αγορά των ευρωπαϊκών τραπεζικών ομολόγων κεφαλαίου.
"Αν κάθε φορά που μια τράπεζα αντλεί χρήματα από την κεντρική τράπεζα ενεργοποιεί τα ομόλογα AT1 της, τότε θα βρισκόμαστε σε πραγματικό χάος", υποστηρίζουν.
Τι συνέβη με τις καταθέσεις;
Το διάταγμα ρίχνει επίσης περαιτέρω φως στην κλίμακα του bank run που έπληξε την Credit Suisse τις ημέρες πριν από τη συμφωνία για την εξαγορά.
Η Finma σημείωσε ότι μετά από ένα κύμα αναλήψεων λόγω της κρίσης των περιφερειακών τραπεζών στις ΗΠΑ, η Credit Suisse "έφτασε στο εσωτερικό όριο μετρητών της Ελβετικής Εθνικής Τράπεζας" στα μέσα Μαρτίου και ότι μια πτώση κάτω από αυτή την γραμμή εγκυμονούσε τον κίνδυνο ότι η τράπεζα "δεν θα ήταν πλέον σε θέση να εκτελεί σωστά τις συναλλαγές πληρωμών της".
Η Credit Suisse ζήτησε από την SNB ενίσχυση ρευστότητας ύψους 39 δισ. φράγκων στις 15 Μαρτίου, η οποία χορηγήθηκε την επόμενη ημέρα.
Αφού η τράπεζα επλήγη από εκροές ύψους 14 δισ. στερλινών σε μία μόνο ημέρα στις 16 Μαρτίου και αντιμετώπισε περαιτέρω αναλήψεις την επόμενη ημέρα, η Credit Suisse υπέβαλε αίτηση για περαιτέρω διευκόλυνση ρευστότητας ύψους 20 δισ. στερλινών στις 17 Μαρτίου.
Στη συνέχεια, επειδή η "κατάσταση ρευστότητας της Credit Suisse επιδεινώθηκε παρά τα μέτρα που ελήφθησαν", η ελβετική κυβέρνηση αναγκάστηκε να παράσχει "εγγύηση αθέτησης" για να επιτρέψει "δάνειο ενίσχυσης ρευστότητας" στην τράπεζα στις 19 Μαρτίου, την ημέρα της εξαγοράς.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών