Οι τράπεζες που επηρεάζονται από τις αλλαγές θα δουν συνολική αύξηση 16% στις κεφαλαιακές τους απαιτήσεις
Οι ρυθμιστικές αρχές των ΗΠΑ προτείνουν στις μεγάλες τράπεζες να αυξήσουν τα επίπεδα κεφαλαίου τους για να προστατευτούν από μελλοντικές κρίσεις, μια από τις πιο σαρωτικές αναθεωρήσεις του τρόπου με τον οποίο ρυθμίζεται ο κλάδος από την οικονομική κρίση του 2008.
Οι τράπεζες που επηρεάζονται από τις αλλαγές θα δουν συνολική αύξηση 16% στις κεφαλαιακές τους απαιτήσεις.
Οι ρυθμιστικές αρχές λένε ότι η αύξηση θα επηρεάσει πρωτίστως τις μεγαλύτερες τράπεζες και ότι οι περισσότερες έχουν ήδη αρκετά κεφάλαια για να συμμορφωθούν.
Το κεφάλαιο είναι το απόθεμα που πρέπει να κρατήσουν οι τράπεζες για να απορροφήσουν μελλοντικές ζημίες.
Οι ρυθμιστικές αρχές πρότειναν επίσης αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αυτές οι τράπεζες αξιολογούν τους κινδύνους και διεύρυναν το πεδίο εφαρμογής των νέων κανόνων σε ιδρύματα με περιουσιακά στοιχεία μόλις 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πράγμα που σημαίνει ότι περίπου 30 τράπεζες θα υπόκεινται στους ίδιους υπολογισμούς.
Αυτό θα περιλαμβάνει κολοσσούς όπως η JPMorgan και η Bank of America καθώς και μεσαίου μεγέθους περιφερειακές τράπεζες όπως η Fifth Third και η Regions.
Ο αντίκτυπος
Ο αντίκτυπος θα διαφέρει από τράπεζα σε τράπεζα ανάλογα με τις δραστηριότητές τους.
Αξιωματούχοι των αρχών δήλωσαν ότι οι οκτώ μεγαλύτερες τράπεζες που διαθέτουν τεράστια γραφεία συναλλαγών και franchise σε όλες τις ΗΠΑ, όπως η JPMorgan και η Bank of America, θα δουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις να αυξάνονται κατά 19% κατά μέσο όρο.
Οι μικρότερες τράπεζες με περιουσιακά στοιχεία 100-250 εκατομμυρίων δολαρίων θα δουν μέση άνοδο 5%.
Ορισμένες περιφερειακές τράπεζες μεσαίου μεγέθους εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, συμπεριλαμβανομένων των KeyCorp και Huntington.
Οι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι οι αλλαγές απαιτούνται για να γίνουν οι τράπεζες ισχυρότερες, πιο ανθεκτικές και καλύτερα προετοιμασμένες για σοκ όπως η κρίση της φετινής άνοιξης, όταν οι αποτυχίες των Silicon Valley Bank, Signature Bank και First Republic προκάλεσαν αναλήψεις καταθέσεων σε όλο τον τραπεζικό κόσμο.
«Τα πρόσφατα γεγονότα κατέδειξαν τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει το άγχος σε μερικούς μεγάλους περιφερειακούς τραπεζικούς οργανισμούς στη σταθερότητα, την εμπιστοσύνη του κοινού και την εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα», δήλωσε ο αναπληρωτής ελεγκτής της Fed, Michael Hsu.
Οι ρυθμιστικές αρχές θα δέχονται σχόλια για αυτήν την πρόταση έως τις 30 Νοεμβρίου.
Ορισμένα τμήματα της πρότασης θα τεθούν σε εφαρμογή σταδιακά σε περισσότερα από τρία χρόνια, αρχής γενομένης από τον Ιούλιο του 2025.
Όλοι οι κανόνες θα έχουν τεθεί σε ισχύ έως τον Ιούλιο του 2028.
Κάποιες αμφιβολίες εντός της Fed
Η πρόταση ακολούθησε μια εννεάμηνη επανεξέταση που διενεργήθηκε από τον Αντιπρόεδρο Εποπτείας της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Michael Barr.
Ο Πρόεδρος της Fed, Jay Powell, υποστήριξε να σχολιαστεί αυτή η νέα πρόταση κεφαλαίου, αλλά ανέφερε σε δήλωση που κυκλοφόρησε την Πέμπτη ότι οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να σταθμίσουν το κόστος των αυξήσεων κεφαλαίου συνολικά και για συγκεκριμένους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των κεφαλαιαγορών και του λειτουργικού κινδύνου.
"Ενώ θα μπορούσαν να υπάρξουν οφέλη από ακόμη υψηλότερα κεφάλαια, όπως πάντα πρέπει επίσης να εξετάσουμε το πιθανό κόστος", είπε, σημειώνοντας ότι η πρόταση είναι πιο σκληρή από τα διεθνή πρότυπα και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της ρευστότητας για τις κεφαλαιαγορές και να ωθήσει τις δραστηριότητες σε το σκιώδες τραπεζικό σύστημα.
«Αυτή είναι μια δύσκολη ισορροπία για να επιτευχθεί, και η επίτευξή της θα απαιτήσει δημόσια συνεισφορά και συζήτηση».
Δύο διοικητές της Fed, ο C. Waller και η Μ. Bowman, εξέδωσαν ξεχωριστές δηλώσεις που επέκριναν την πρόταση.
Ο Waller είπε ότι καταψήφισε να δημοσιοποιηθεί σε διαβούλευση, δηλώνοντας ότι ορισμένα στοιχεία λαμβάνονται ήδη υπόψη στα ετήσια stress tests της Fed και ότι τα νέα πρότυπα θα μπορούσαν να θέσουν τις τράπεζες των ΗΠΑ σε μειονεκτική θέση όταν ανταγωνίζονται διεθνείς ανταγωνιστές.
Ο Waller έγραψε επίσης ότι η πρόταση θα μπορούσε να αναγκάσει τις τράπεζες να αυξήσουν το κόστος κεφαλαίου για τους καταναλωτές και ενδεχομένως να περιορίσουν το πεδίο των τραπεζικών δραστηριοτήτων των ΗΠΑ.
«Δεν είμαι πεπεισμένος ότι βελτιώνει την ανθεκτικότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος», πρόσθεσε.
"Ταυτόχρονα, θα αυξήσει το κόστος για τις οικογένειες και τις επιχειρήσεις και θα μπορούσε να εμποδίσει τη λειτουργία της αγοράς.
Δεν νομίζω ότι αυτό το κόστος αξίζει να επιβαρυνθεί χωρίς σαφή οφέλη για την ανθεκτικότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος."
Η Bowman, η οποία ψήφισε επίσης κατά των στοιχείων των νέων κανόνων, είπε ότι πιστεύει ότι τα προτεινόμενα υψηλότερα επίπεδα κεφαλαίου θα έβλαπταν τον δανεισμό και τη ρευστότητα στις αγορές και ότι δεν θα είχαν αντιμετωπίσει τα προβλήματα που συνέβαλαν στην πτώχευση των περιφερειακών τραπεζών νωρίτερα φέτος.
Η ανησυχία της είναι ότι οι νέοι κανόνες θα αναγκάσουν τις μικρότερες τράπεζες να συγχωνευθούν, βλάπτοντας τον ανταγωνισμό και θα προτιμούσε να αντιμετωπίσουν τυχόν ζητήματα διαχείρισης κινδύνου μέσω καλύτερης ρυθμιστικής εποπτείας και μέτρων επιβολής όταν είναι απαραίτητο.
«Ενώ υπάρχουν περισσότερα να μάθουμε για τις πρόσφατες χρεοκοπίες τραπεζών, φαίνεται προφανές ότι αυτές οι αποτυχίες προκλήθηκαν κυρίως από κακή διαχείριση κινδύνου και ελλιπή εποπτεία, όχι από έλλειψη κεφαλαίων», είπε.
Ο ρόλος της Βασιλείας ΙΙΙ
Οι προτεινόμενες αλλαγές που αποκαλύφθηκαν την Πέμπτη αποτελούν μέρος της αμερικανικής έκδοσης μιας διεθνούς συμφωνίας γνωστής ως Βασιλεία ΙΙΙ που αναπτύχθηκε από την Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία και ακολουθούν μια εννεάμηνη επανεξέταση που διενεργήθηκε από τον αντιπρόεδρο εποπτείας της Fed Michael Barr.
Ο στόχος της επιτροπής της Βασιλείας — η οποία συγκλήθηκε από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στη Βασιλεία της Ελβετίας — ήταν να καθορίσει παγκόσμια ρυθμιστικά πρότυπα κεφαλαίου έτσι ώστε οι τράπεζες να έχουν αρκετά αποθεματικά για να επιβιώσουν από κρίσεις.
Η τελευταία έκδοση αυτής της συμφωνίας συμφωνήθηκε το 2017, αλλά τα σχέδια για την κυκλοφορία της στις ΗΠΑ καθυστέρησαν λόγω της πανδημίας COVID-19.
Οι νέες προτάσεις κεφαλαίων αναμένεται να αντιμετωπίσουν την αντίδραση από τον τραπεζικό κλάδο, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι δανειστές είναι πολύ πιο ανθεκτικοί από ό,τι ήταν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008 και ότι οι υψηλότερες απαιτήσεις θα μπορούσαν να περιορίσουν τον δανεισμό.
«Καθώς αυξάνετε τις κεφαλαιακές απαιτήσεις, καθιστούν τα δάνεια και τις κεφαλαιαγορές πιο ακριβά, και αυτό είναι μόνιμο», είπε ο Greg Baer, πρόεδρος του Ινστιτούτου Πολιτικής Τράπεζας, στο Yahoo Finance.
«Γίνεται μόνιμη απώλεια για την οικονομία».
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Ένωσης Αμερικανών Τραπεζών, Rob Nichols, ανέφερε σε δήλωση ότι οι κανόνες «αποτυγχάνουν να εκτιμήσουν τις αρνητικές οικονομικές συνέπειες που έρχονται με τον αναγκασμό των ήδη ισχυρών τραπεζών να διατηρούν περισσότερα κεφάλαια από αυτά που χρειάζονται για τη διατήρηση της ασφάλειας και της ευρωστίας».
Ο διευθύνων σύμβουλος του Financial Services Forum, Kevin Fromer, πρόσθεσε ότι «δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για σημαντικές αυξήσεις κεφαλαίων στις μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ».
Αξιωματούχοι των ρυθμιστικών οργανισμών δήλωσαν ότι οι αυξήσεις συνολικά ήταν μέτριες και θα αντισταθμιστούν από τα οφέλη ενός πιο ανθεκτικού τραπεζικού συστήματος.
«Βάρη κινδύνου»
Βασικό στοιχείο αυτών των νέων κανόνων θα είναι οι υψηλότεροι «σταθμοί κινδύνου» που εφαρμόζονται σε ορισμένα περιουσιακά στοιχεία που κατέχουν οι τράπεζες.
Όσο πιο ριψοκίνδυνα είναι τα περιουσιακά στοιχεία, τόσο υψηλότεροι είναι οι συντελεστές στάθμισης και τόσο περισσότερα κεφάλαια θα κληθούν να διαθέσουν οι τράπεζες για να απορροφήσουν τυχόν μελλοντικές ζημίες.
Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία μπορεί να κυμαίνονται από ομόλογα και υποθήκες έως παράγωγα και κρυπτονομίσματα.
Μια άλλη σημαντική αλλαγή είναι ο τρόπος με τον οποίο οι τράπεζες αξιολογούν τους μελλοντικούς κινδύνους.
Οι τράπεζες δεν θα μπορούν πλέον να βασίζονται σε εσωτερικά μοντέλα για να εκτιμήσουν πόσα θα μπορούσαν να χάσουν από τα δάνεια – και επομένως πόσα κεφάλαια θα πρέπει να διακρατηθούν έναντι περιουσιακών στοιχείων όπως τα στεγαστικά δάνεια.
Ο φόβος από τις ρυθμιστικές αρχές είναι ότι τα εσωτερικά μοντέλα τραπεζών μπορούν να υποτιμήσουν αυτούς τους κινδύνους.
Αντίθετα, οι ρυθμιστικές αρχές θα επιβάλουν ενιαία πρότυπα.
Οι ρυθμιστικές αρχές ανησυχούν επίσης για τον τρόπο με τον οποίο οι τράπεζες αξιολογούν τους κινδύνους από τις διακυμάνσεις της αγοράς, τις απώλειες συναλλαγών και τις απροσδόκητες λειτουργικές εξελίξεις, όπως οι δικαστικές διαφορές.
Έτσι, οι τράπεζες θα πρέπει να μοντελοποιήσουν τους κινδύνους αγοράς σε επίπεδο μεμονωμένων γραφείων συναλλαγών για συγκεκριμένες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, αντί σε επίπεδο εταιρείας.
Μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τα δικά τους εσωτερικά μοντέλα για αυτήν την αξιολόγηση.
Ως αποτέλεσμα, οι τράπεζες με μεγάλα γραφεία συναλλαγών θα μπορούσαν να δουν υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις.
Όσον αφορά τα απροσδόκητα λειτουργικά γεγονότα, όπως τα δικαστικά έξοδα, οι τράπεζες θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν μια τυποποιημένη προσέγγιση που παρέχεται από τις ρυθμιστικές αρχές.
Οι τράπεζες ανησυχούν ότι αυτό θα τιμωρήσει τους δανειστές που βασίζονται σε έσοδα χωρίς τόκους, όπως χρεώσεις πιστωτικών καρτών ή διαχείρισης περιουσίας, επειδή οι ρυθμιστικές αρχές εξετάζουν αυτές τις πηγές δυνητικού λειτουργικού κινδύνου σε περίπτωση κατάρρευσης των εσωτερικών ελέγχων.
Λογιστικές απώλειες
Μια άλλη μεγάλη αλλαγή που ανακοινώθηκε την Πέμπτη είναι ότι οι τράπεζες με περιουσιακά στοιχεία 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή περισσότερο θα πρέπει να υπολογίζουν τυχόν απραγματοποίητες ζημίες διαθέσιμων προς πώληση τίτλων έναντι του εποπτικού κεφαλαίου τους.
Αυτός ο τελευταίος κανόνας θα αντέστρεφε μια πολιτική που εφαρμόστηκε την περασμένη δεκαετία, όταν οι εποπτικές αρχές των ΗΠΑ αποφάσισαν ότι τα περισσότερα μικρομεσαία ιδρύματα θα μπορούσαν να επιλέξουν να μην αφαιρούν αυτές τις απώλειες σε χαρτιά σε ομόλογα από τα βασικά επίπεδα ρυθμιστικού κεφαλαίου.
Ουσιαστικά, αυτές οι τράπεζες είχαν τη δυνατότητα να αναφέρουν περιουσιακά στοιχεία που ήταν ισχυρότερα στη θεωρία από ό,τι θα ήταν στην πράξη.
Όπως ανακάλυψε η Silicon Valley Bank —και το ευρύτερο επενδυτικό κοινό— τον Μάρτιο.
Οι τράπεζες με περιουσιακά στοιχεία 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή περισσότερο θα πρέπει επίσης να συμμορφωθούν με δύο άλλες απαιτήσεις που ίσχυαν προηγουμένως σε μεγαλύτερες τράπεζες: έναν συμπληρωματικό δείκτη μόχλευσης και ένα αντικυκλικό κεφαλαιακό απόθεμα ασφαλείας.
Αξιωματούχοι της υπηρεσίας δήλωσαν ότι ένας άλλος τρόπος για να δούμε όλες τις αλλαγές που αποκαλύφθηκαν την Πέμπτη είναι ότι οι τράπεζες που πρέπει να συμμορφωθούν θα κληθούν να κρατήσουν επιπλέον 2 ποσοστιαίες μονάδες κεφαλαίου.
Είπαν ότι οι περισσότερες τράπεζες έχουν αρκετά κεφάλαια τώρα, αλλά όσες δεν έχουν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τα απαιτούμενα ποσά σε δύο χρόνια.
www.bankingnews.gr
Οι τράπεζες που επηρεάζονται από τις αλλαγές θα δουν συνολική αύξηση 16% στις κεφαλαιακές τους απαιτήσεις.
Οι ρυθμιστικές αρχές λένε ότι η αύξηση θα επηρεάσει πρωτίστως τις μεγαλύτερες τράπεζες και ότι οι περισσότερες έχουν ήδη αρκετά κεφάλαια για να συμμορφωθούν.
Το κεφάλαιο είναι το απόθεμα που πρέπει να κρατήσουν οι τράπεζες για να απορροφήσουν μελλοντικές ζημίες.
Οι ρυθμιστικές αρχές πρότειναν επίσης αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αυτές οι τράπεζες αξιολογούν τους κινδύνους και διεύρυναν το πεδίο εφαρμογής των νέων κανόνων σε ιδρύματα με περιουσιακά στοιχεία μόλις 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων, πράγμα που σημαίνει ότι περίπου 30 τράπεζες θα υπόκεινται στους ίδιους υπολογισμούς.
Αυτό θα περιλαμβάνει κολοσσούς όπως η JPMorgan και η Bank of America καθώς και μεσαίου μεγέθους περιφερειακές τράπεζες όπως η Fifth Third και η Regions.
Ο αντίκτυπος
Ο αντίκτυπος θα διαφέρει από τράπεζα σε τράπεζα ανάλογα με τις δραστηριότητές τους.
Αξιωματούχοι των αρχών δήλωσαν ότι οι οκτώ μεγαλύτερες τράπεζες που διαθέτουν τεράστια γραφεία συναλλαγών και franchise σε όλες τις ΗΠΑ, όπως η JPMorgan και η Bank of America, θα δουν τις κεφαλαιακές απαιτήσεις να αυξάνονται κατά 19% κατά μέσο όρο.
Οι μικρότερες τράπεζες με περιουσιακά στοιχεία 100-250 εκατομμυρίων δολαρίων θα δουν μέση άνοδο 5%.
Ορισμένες περιφερειακές τράπεζες μεσαίου μεγέθους εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία, συμπεριλαμβανομένων των KeyCorp και Huntington.
Οι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι οι αλλαγές απαιτούνται για να γίνουν οι τράπεζες ισχυρότερες, πιο ανθεκτικές και καλύτερα προετοιμασμένες για σοκ όπως η κρίση της φετινής άνοιξης, όταν οι αποτυχίες των Silicon Valley Bank, Signature Bank και First Republic προκάλεσαν αναλήψεις καταθέσεων σε όλο τον τραπεζικό κόσμο.
«Τα πρόσφατα γεγονότα κατέδειξαν τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει το άγχος σε μερικούς μεγάλους περιφερειακούς τραπεζικούς οργανισμούς στη σταθερότητα, την εμπιστοσύνη του κοινού και την εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα», δήλωσε ο αναπληρωτής ελεγκτής της Fed, Michael Hsu.
Οι ρυθμιστικές αρχές θα δέχονται σχόλια για αυτήν την πρόταση έως τις 30 Νοεμβρίου.
Ορισμένα τμήματα της πρότασης θα τεθούν σε εφαρμογή σταδιακά σε περισσότερα από τρία χρόνια, αρχής γενομένης από τον Ιούλιο του 2025.
Όλοι οι κανόνες θα έχουν τεθεί σε ισχύ έως τον Ιούλιο του 2028.
Κάποιες αμφιβολίες εντός της Fed
Η πρόταση ακολούθησε μια εννεάμηνη επανεξέταση που διενεργήθηκε από τον Αντιπρόεδρο Εποπτείας της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ Michael Barr.
Ο Πρόεδρος της Fed, Jay Powell, υποστήριξε να σχολιαστεί αυτή η νέα πρόταση κεφαλαίου, αλλά ανέφερε σε δήλωση που κυκλοφόρησε την Πέμπτη ότι οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να σταθμίσουν το κόστος των αυξήσεων κεφαλαίου συνολικά και για συγκεκριμένους τομείς, συμπεριλαμβανομένων των κεφαλαιαγορών και του λειτουργικού κινδύνου.
"Ενώ θα μπορούσαν να υπάρξουν οφέλη από ακόμη υψηλότερα κεφάλαια, όπως πάντα πρέπει επίσης να εξετάσουμε το πιθανό κόστος", είπε, σημειώνοντας ότι η πρόταση είναι πιο σκληρή από τα διεθνή πρότυπα και θα μπορούσε να οδηγήσει σε μείωση της ρευστότητας για τις κεφαλαιαγορές και να ωθήσει τις δραστηριότητες σε το σκιώδες τραπεζικό σύστημα.
«Αυτή είναι μια δύσκολη ισορροπία για να επιτευχθεί, και η επίτευξή της θα απαιτήσει δημόσια συνεισφορά και συζήτηση».
Δύο διοικητές της Fed, ο C. Waller και η Μ. Bowman, εξέδωσαν ξεχωριστές δηλώσεις που επέκριναν την πρόταση.
Ο Waller είπε ότι καταψήφισε να δημοσιοποιηθεί σε διαβούλευση, δηλώνοντας ότι ορισμένα στοιχεία λαμβάνονται ήδη υπόψη στα ετήσια stress tests της Fed και ότι τα νέα πρότυπα θα μπορούσαν να θέσουν τις τράπεζες των ΗΠΑ σε μειονεκτική θέση όταν ανταγωνίζονται διεθνείς ανταγωνιστές.
Ο Waller έγραψε επίσης ότι η πρόταση θα μπορούσε να αναγκάσει τις τράπεζες να αυξήσουν το κόστος κεφαλαίου για τους καταναλωτές και ενδεχομένως να περιορίσουν το πεδίο των τραπεζικών δραστηριοτήτων των ΗΠΑ.
«Δεν είμαι πεπεισμένος ότι βελτιώνει την ανθεκτικότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος», πρόσθεσε.
"Ταυτόχρονα, θα αυξήσει το κόστος για τις οικογένειες και τις επιχειρήσεις και θα μπορούσε να εμποδίσει τη λειτουργία της αγοράς.
Δεν νομίζω ότι αυτό το κόστος αξίζει να επιβαρυνθεί χωρίς σαφή οφέλη για την ανθεκτικότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος."
Η Bowman, η οποία ψήφισε επίσης κατά των στοιχείων των νέων κανόνων, είπε ότι πιστεύει ότι τα προτεινόμενα υψηλότερα επίπεδα κεφαλαίου θα έβλαπταν τον δανεισμό και τη ρευστότητα στις αγορές και ότι δεν θα είχαν αντιμετωπίσει τα προβλήματα που συνέβαλαν στην πτώχευση των περιφερειακών τραπεζών νωρίτερα φέτος.
Η ανησυχία της είναι ότι οι νέοι κανόνες θα αναγκάσουν τις μικρότερες τράπεζες να συγχωνευθούν, βλάπτοντας τον ανταγωνισμό και θα προτιμούσε να αντιμετωπίσουν τυχόν ζητήματα διαχείρισης κινδύνου μέσω καλύτερης ρυθμιστικής εποπτείας και μέτρων επιβολής όταν είναι απαραίτητο.
«Ενώ υπάρχουν περισσότερα να μάθουμε για τις πρόσφατες χρεοκοπίες τραπεζών, φαίνεται προφανές ότι αυτές οι αποτυχίες προκλήθηκαν κυρίως από κακή διαχείριση κινδύνου και ελλιπή εποπτεία, όχι από έλλειψη κεφαλαίων», είπε.
Ο ρόλος της Βασιλείας ΙΙΙ
Οι προτεινόμενες αλλαγές που αποκαλύφθηκαν την Πέμπτη αποτελούν μέρος της αμερικανικής έκδοσης μιας διεθνούς συμφωνίας γνωστής ως Βασιλεία ΙΙΙ που αναπτύχθηκε από την Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία και ακολουθούν μια εννεάμηνη επανεξέταση που διενεργήθηκε από τον αντιπρόεδρο εποπτείας της Fed Michael Barr.
Ο στόχος της επιτροπής της Βασιλείας — η οποία συγκλήθηκε από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών στη Βασιλεία της Ελβετίας — ήταν να καθορίσει παγκόσμια ρυθμιστικά πρότυπα κεφαλαίου έτσι ώστε οι τράπεζες να έχουν αρκετά αποθεματικά για να επιβιώσουν από κρίσεις.
Η τελευταία έκδοση αυτής της συμφωνίας συμφωνήθηκε το 2017, αλλά τα σχέδια για την κυκλοφορία της στις ΗΠΑ καθυστέρησαν λόγω της πανδημίας COVID-19.
Οι νέες προτάσεις κεφαλαίων αναμένεται να αντιμετωπίσουν την αντίδραση από τον τραπεζικό κλάδο, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι δανειστές είναι πολύ πιο ανθεκτικοί από ό,τι ήταν κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης του 2008 και ότι οι υψηλότερες απαιτήσεις θα μπορούσαν να περιορίσουν τον δανεισμό.
«Καθώς αυξάνετε τις κεφαλαιακές απαιτήσεις, καθιστούν τα δάνεια και τις κεφαλαιαγορές πιο ακριβά, και αυτό είναι μόνιμο», είπε ο Greg Baer, πρόεδρος του Ινστιτούτου Πολιτικής Τράπεζας, στο Yahoo Finance.
«Γίνεται μόνιμη απώλεια για την οικονομία».
Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Ένωσης Αμερικανών Τραπεζών, Rob Nichols, ανέφερε σε δήλωση ότι οι κανόνες «αποτυγχάνουν να εκτιμήσουν τις αρνητικές οικονομικές συνέπειες που έρχονται με τον αναγκασμό των ήδη ισχυρών τραπεζών να διατηρούν περισσότερα κεφάλαια από αυτά που χρειάζονται για τη διατήρηση της ασφάλειας και της ευρωστίας».
Ο διευθύνων σύμβουλος του Financial Services Forum, Kevin Fromer, πρόσθεσε ότι «δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για σημαντικές αυξήσεις κεφαλαίων στις μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ».
Αξιωματούχοι των ρυθμιστικών οργανισμών δήλωσαν ότι οι αυξήσεις συνολικά ήταν μέτριες και θα αντισταθμιστούν από τα οφέλη ενός πιο ανθεκτικού τραπεζικού συστήματος.
«Βάρη κινδύνου»
Βασικό στοιχείο αυτών των νέων κανόνων θα είναι οι υψηλότεροι «σταθμοί κινδύνου» που εφαρμόζονται σε ορισμένα περιουσιακά στοιχεία που κατέχουν οι τράπεζες.
Όσο πιο ριψοκίνδυνα είναι τα περιουσιακά στοιχεία, τόσο υψηλότεροι είναι οι συντελεστές στάθμισης και τόσο περισσότερα κεφάλαια θα κληθούν να διαθέσουν οι τράπεζες για να απορροφήσουν τυχόν μελλοντικές ζημίες.
Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία μπορεί να κυμαίνονται από ομόλογα και υποθήκες έως παράγωγα και κρυπτονομίσματα.
Μια άλλη σημαντική αλλαγή είναι ο τρόπος με τον οποίο οι τράπεζες αξιολογούν τους μελλοντικούς κινδύνους.
Οι τράπεζες δεν θα μπορούν πλέον να βασίζονται σε εσωτερικά μοντέλα για να εκτιμήσουν πόσα θα μπορούσαν να χάσουν από τα δάνεια – και επομένως πόσα κεφάλαια θα πρέπει να διακρατηθούν έναντι περιουσιακών στοιχείων όπως τα στεγαστικά δάνεια.
Ο φόβος από τις ρυθμιστικές αρχές είναι ότι τα εσωτερικά μοντέλα τραπεζών μπορούν να υποτιμήσουν αυτούς τους κινδύνους.
Αντίθετα, οι ρυθμιστικές αρχές θα επιβάλουν ενιαία πρότυπα.
Οι ρυθμιστικές αρχές ανησυχούν επίσης για τον τρόπο με τον οποίο οι τράπεζες αξιολογούν τους κινδύνους από τις διακυμάνσεις της αγοράς, τις απώλειες συναλλαγών και τις απροσδόκητες λειτουργικές εξελίξεις, όπως οι δικαστικές διαφορές.
Έτσι, οι τράπεζες θα πρέπει να μοντελοποιήσουν τους κινδύνους αγοράς σε επίπεδο μεμονωμένων γραφείων συναλλαγών για συγκεκριμένες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, αντί σε επίπεδο εταιρείας.
Μπορούν να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τα δικά τους εσωτερικά μοντέλα για αυτήν την αξιολόγηση.
Ως αποτέλεσμα, οι τράπεζες με μεγάλα γραφεία συναλλαγών θα μπορούσαν να δουν υψηλότερες κεφαλαιακές απαιτήσεις.
Όσον αφορά τα απροσδόκητα λειτουργικά γεγονότα, όπως τα δικαστικά έξοδα, οι τράπεζες θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν μια τυποποιημένη προσέγγιση που παρέχεται από τις ρυθμιστικές αρχές.
Οι τράπεζες ανησυχούν ότι αυτό θα τιμωρήσει τους δανειστές που βασίζονται σε έσοδα χωρίς τόκους, όπως χρεώσεις πιστωτικών καρτών ή διαχείρισης περιουσίας, επειδή οι ρυθμιστικές αρχές εξετάζουν αυτές τις πηγές δυνητικού λειτουργικού κινδύνου σε περίπτωση κατάρρευσης των εσωτερικών ελέγχων.
Λογιστικές απώλειες
Μια άλλη μεγάλη αλλαγή που ανακοινώθηκε την Πέμπτη είναι ότι οι τράπεζες με περιουσιακά στοιχεία 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή περισσότερο θα πρέπει να υπολογίζουν τυχόν απραγματοποίητες ζημίες διαθέσιμων προς πώληση τίτλων έναντι του εποπτικού κεφαλαίου τους.
Αυτός ο τελευταίος κανόνας θα αντέστρεφε μια πολιτική που εφαρμόστηκε την περασμένη δεκαετία, όταν οι εποπτικές αρχές των ΗΠΑ αποφάσισαν ότι τα περισσότερα μικρομεσαία ιδρύματα θα μπορούσαν να επιλέξουν να μην αφαιρούν αυτές τις απώλειες σε χαρτιά σε ομόλογα από τα βασικά επίπεδα ρυθμιστικού κεφαλαίου.
Ουσιαστικά, αυτές οι τράπεζες είχαν τη δυνατότητα να αναφέρουν περιουσιακά στοιχεία που ήταν ισχυρότερα στη θεωρία από ό,τι θα ήταν στην πράξη.
Όπως ανακάλυψε η Silicon Valley Bank —και το ευρύτερο επενδυτικό κοινό— τον Μάρτιο.
Οι τράπεζες με περιουσιακά στοιχεία 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ή περισσότερο θα πρέπει επίσης να συμμορφωθούν με δύο άλλες απαιτήσεις που ίσχυαν προηγουμένως σε μεγαλύτερες τράπεζες: έναν συμπληρωματικό δείκτη μόχλευσης και ένα αντικυκλικό κεφαλαιακό απόθεμα ασφαλείας.
Αξιωματούχοι της υπηρεσίας δήλωσαν ότι ένας άλλος τρόπος για να δούμε όλες τις αλλαγές που αποκαλύφθηκαν την Πέμπτη είναι ότι οι τράπεζες που πρέπει να συμμορφωθούν θα κληθούν να κρατήσουν επιπλέον 2 ποσοστιαίες μονάδες κεφαλαίου.
Είπαν ότι οι περισσότερες τράπεζες έχουν αρκετά κεφάλαια τώρα, αλλά όσες δεν έχουν θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τα απαιτούμενα ποσά σε δύο χρόνια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών