Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μόνο η αρχή της «Επιχείρησης Barbarossa 2.0» του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη με στόχο τη Ρωσία

Για περισσότερα από 30 χρόνια το ΝΑΤΟ διεξάγει μεθοδικά μία πραγματική εισβολή στην Ευρώπη.
Αφού πέρασε σχεδόν μια 10ετία διεξάγοντας έναν επιθετικό πόλεμο στη Σερβία/Γιουγκοσλαβία, που ουσιαστικά λειτούργησε ως το πεδίο δοκιμής για τη στρατηγική πολιορκία της Ρωσίας που μοιάζει με την Επιχείρηση Barbarossa των Γερμανών στην ΕΣΣΔ κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, το ΝΑΤΟ πέρασε στην ενεργό φάση αυτού του σχεδίου.
Μετά από δεκαετίες μάταιων προσπαθειών να οικοδομηθεί μια αμοιβαία επωφελής σχέση βασισμένη στην ειρήνη και τον σεβασμό, η Μόσχα απάντησε με την ειδική στρατιωτική επιχείρηση στην Ουκρανία (SMO) για να απωθήσει το ΝΑΤΟ, εξηγεί ο στρατιωτικός αναλυτής Drago Bosnic.
Επιπλέον, το πρώτο στάδιο της επιχείρησης στην Ουκρανία έμοιαζε περισσότερο με μια διευρυμένη αστυνομική δράση της Ρωσίας που υποστηρίχθηκε από ορισμένα στρατηγικά στοιχεία.
Και σχεδόν τελείωσε σε λίγες εβδομάδες, όπως αναμενόταν από τις υπηρεσίες πληροφοριών και τους στρατιωτικούς διοικητές.
Ωστόσο η συλλογική Δύση είχε άλλα σχέδια, έτσι σαμπόταρε την ήδη υπογεγραμμένη ειρηνευτική συμφωνία Ρωσίας – Ουκρανίας.
Δυστυχώς, η Δύση είχε άλλα σχέδια, έτσι σαμπόταρε την ήδη υπογεγραμμένη ειρηνευτική συμφωνία.

«Επιχείρηση Barbarossa 2.0»

Έκτοτε, το ΝΑΤΟ συνέχισε να κλιμακώνει την «Επιχείρηση Barbarossa 2.0» κυρίως με την παράδοση όλο και πιο προηγμένων όπλων μεγαλύτερης εμβέλειας.
Σύντομα ακολούθησε σημαντική αύξηση της άμεσης στρατιωτικής εμπλοκής, κυρίως με τη μορφή των λεγόμενων συμβούλων στο πεδίο των επιχειρήσεων στην Ουκρανία.
Ωστόσο, ενώ αυτό το προσωπικό δεν ανήκε επίσημα σε επιχειρησιακές μονάδες του ΝΑΤΟ, διάφορα στρατηγικά οπλικά συστήματα πολλών κρατών -μελών εμπλέκονται περισσότερο από ποτέ στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα διάφορα αεροσκάφη και μέσα ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης) που συνεχίζουν να πετούν γύρω από την Ουκρανία, είτε πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα, τη Ρουμανία ή την Πολωνία.
Ήταν ακριβώς αυτά τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για να παρέχουν στους Ουκρανούς συνεχή ενημέρωση σχετικά με τις κινήσεις των ρωσικών στρατευμάτων.
Τα μεταδιδόμενα δεδομένα του πεδίου μάχης χρησιμοποιήθηκαν στη συνέχεια για να χτυπήσουν τις δυνάμεις της Ρωσίας στην πρώτη γραμμή.
Και όμως, αυτό δεν ήταν αρκετό, καθώς το ΝΑΤΟ ήθελε να το κάνει και να το δοκιμάσει στους πιο στρατηγικούς στόχους της Ρωσίας.



Δολιοφθορά και τρομοκρατία

Ξεκίνησε έτσι με έναν συνδυασμό επιθέσεων drones και δολιοφθοράς σε αεροπορικές βάσεις που στεγάζουν στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη.
Τέτοια χτυπήματα είχαν ελάχιστο έως καθόλου πραγματικό αντίκτυπο, αλλά εξυπηρετούσαν τον σκοπό της έρευνας για την αντίδραση του ρωσικού στρατού.
Ωστόσο, η Μόσχα διατήρησε την ψυχραιμία της και απλώς συνέχισε την επιχείρηση στην Ουκρανία με τον δικό της ρυθμό, αρνούμενη να υποκύψει σε οποιεσδήποτε συναισθηματικές αντιδράσεις που θα μπορούσαν να είχαν καταλήξει σε μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων.
Ωστόσο, το ΝΑΤΟ είναι αποφασισμένο να εμπεδώσει το μίσος υποδαυλίζοντας συνεχώς το θάνατο και την καταστροφή, έτσι ώθησε το καθεστώς του Κιέβου να οργανώσει τρομοκρατικές επιθέσεις εντός της Ρωσίας, με μια τέτοια τερατώδη πράξη στο Crocus City Hall της Μόσχας, που είχε ως αποτέλεσμα σχεδόν 150 θανάτους και πάνω από 550 τραυματισμούς.
Ουκρανία και ΝΑΤΟ εξακολουθούν να επιμένουν ότι δεν είχαν καμία σχέση αλλά τα στοιχεία δείχνουν το ακριβώς αντίθετο.
Η Δύση και τα ενεργούμενά της στο Κίεβο επέλεξαν δράστες μουσουλμανικής καταγωγής για να υποδαυλίσουν το θρησκευτικό και εθνικό μίσος στη Ρωσία.
Με τη σειρά του, αυτό υποτίθεται ότι υπονόμευε την ενότητα της Ρωσίας απέναντι στην απειλή του ΝΑΤΟ.
Παρόλο που και αυτή η απόπειρα απέτυχε η Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν σταμάτησε.


Οι επιθέσεις σε ρωσικές βάσεις και η μηχανή προπαγάνδας

Επομένως, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι σημαντικά στοιχεία του ρωσικού στρατού αποτελούν στόχο, κάτι που το Κρεμλίνο γνωρίζει αρκετά καλά.
Συγκεκριμένα, το βράδυ της 17ης Απριλίου, οι ουκρανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν πυραυλική επίθεση στη στρατηγικής σημασίας αεροπορική βάση Dzhankoi στη βόρεια Κριμαία.
Σύμφωνα με τοπικές αναφορές, η επίθεση, που ξεκίνησε γύρω στις 3:40 π.μ., διήρκεσε περίπου μία ώρα και περιελάμβανε τη χρήση έως και 12 τακτικών βαλλιστικών πυραύλων MGM-140 ATACMS αμερικανικής κατασκευής.
Το χτύπημα φέρεται να προκάλεσε ζημιές σε μία συστοιχία S-400 SAM αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί επισήμως.
Ζημιές αναφέρθηκαν και στο στρατιωτικό αεροδρόμιο, αν και δεν υπάρχουν αναφορές για υποτιθέμενη καταστροφή κάποιου αεροσκάφους.
Η επίθεση διεξήχθη με την υποστήριξη δυνάμεων της ISR των ΗΠΑ που πετούσαν πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα, ενώ σίγουρα δεν θα πρέπει να αποκλειστεί η πιθανή συμμετοχή αμερικανικού προσωπικού στο έδαφος.
Η Kherson βρίσκεται περίπου 170 χλμ βορειοδυτικά του Dzhankoi, που σημαίνει ότι βρίσκεται εντός της μέγιστης εμβέλειας του MGM-140B (300 χιλιόμετρα), αν και το παλαιότερο MGM-140A (165 χλμ) δεν πρέπει να αποκλειστεί.



Στοιχεία ISR του ΝΑΤΟ στην περιοχή

Η επίθεση ακολούθησε αμέσως μετά την εμφάνιση στοιχείων ISR του ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Στα στοιχεία αυτά περιλαμβάνονται το μη επανδρωμένο αεροσκάφος Northrop Grumman RQ-4B «Global Hawk» της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας και το Boeing P-8A «Poseidon» του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.
Πριν από λίγες εβδομάδες, η ναυτική έκδοση του πρώτου, που ονομάστηκε MQ-4C «Triton» αναπτύχθηκε επίσης στην Ευρώπη και εκτελεί παρόμοιες αποστολές ISR.
Ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι, εκτός από τα ραντάρ «Nebo-M» καταστράφηκε και το σύστημα επιτήρησης εναέριου χώρου «Fundament-M» κατά την ίδια επίθεση στην αεροπορική βάση Dzhankoi.
Η ρωσική πλευρά δεν έχει σχολιάσει ακόμη αυτές τις αναφορές.
Αυτό έγινε λιγότερο από μία ημέρα αφότου οι ουκρανικές δυνάμεις επιτέθηκαν σε έναν άλλο σταθμό ραντάρ «Nebo-U» στην περιφέρεια Bryansk.
Το φερόμενο χτύπημα φέρεται να άνοιξε το δρόμο για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μεγάλης εμβέλειας να επιτεθούν στο εργοστάσιο Avangard του θρυλικού Almaz-Antey Concern, διάσημο για τις σειρές συστημάτων αεράμυνας S-300 και S-400.
Ωστόσο, δεν υπάρχουν αξιόπιστες πηγές που να το επιβεβαιώνουν.
Πάντως δεν είναι οι μόνοι αβάσιμοι ισχυρισμοί του Κιέβου.
Επικαλούμενη τις στρατιωτικές αναφορές της, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της Δύσης επιμένει ότι οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου φέρεται να κατέστρεψαν το 29B6 Container, ένα ραντάρ πάνω από τον ορίζοντα που βρίσκεται στη Ρωσική Δημοκρατία της Mordovia.
Το 29B6 Container είναι μια νέα γενιά τέτοιων ραντάρ και αποτελεί μέρος του συστήματος έγκαιρης προειδοποίησης της Μόσχας, που παρέχει παρακολούθηση εναέριου χώρου σε μεγάλες αποστάσεις και ανίχνευση βαλλιστικών πυραύλων.
Οποιαδήποτε ζημιά σε αυτό θα ήταν σίγουρα παγκόσμιων διαστάσεων, καθώς παρέχει απαράμιλλες στρατηγικές δυνατότητες ISR.
Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν στοιχεία για τον ισχυρισμό και ότι το Κρεμλίνο δεν έχει σχολιάσει καμία από αυτές τις αναφορές υποδηλώνει ότι είναι πιθανό να είναι ψευδείς, επισημαίνει ο Bosnic.
Άλλωστε η ουκρανική ηγεσία επιμένει σε μάχες και χτυπήματα που δεν έγιναν ποτέ, όπως συνέβη με την αεροπορική βάση Morozovsk στην περιφέρεια του Rostov.
Συγκεκριμένα, τη νύχτα της 5ης Απριλίου, οι ουκρανικές δυνάμεις εξαπέλυσαν επίθεση στην αεροπορική βάση, καταστρέφοντας σύμφωνα με τους ισχυρισμούς τουλάχιστον 6 αεροσκάφη που ήταν σταθμευμένα σε αεροδιαδρόμους.
Ο ρωσικός στρατός ανακοίνωσε ότι απέκρουσε τη μαζική επίθεση, αλλά το Κίεβο επέμενε ότι ήταν επιτυχής, προσθέτοντας επιπλέον ότι χτυπήθηκαν επίσης άλλες δύο αεροπορικές βάσεις, συμπεριλαμβανομένου του Engels στο Saratov και του Yeysk στο Krasnodar.
Η κυρίαρχη προπαγάνδα ανέφερε ότι καταστράφηκαν τουλάχιστον 15 ρωσικά αεροσκάφη.
Ωστόσο, οι δορυφορικές εικόνες που κυκλοφόρησαν την επόμενη μέρα απέδειξαν ότι οι ισχυρισμοί ήταν ψευδείς, καθώς κανένα από τα 53 drones δεν έφτασε στους στόχους του.



Θα αυξάνεται η πίεση και η ένταση μεταξύ Ρωσίας - ΝΑΤΟ

Από την άλλη πλευρά, ο ρωσικός στρατός παρείχε σαφή στοιχεία για την πρόσφατη καταστροφή εχθρικών μαχητικών αεροσκαφών MiG-29 και συστημάτων S-300 SAM στο Dnepropetrovsk.
Αεροσκάφη και οπλικά συστήματα των Ουκρανών καταστράφηκαν από πύραυλο «Iskander-M».
Σε όλα αυτά τα περιστατικά και κυρίως στην περίπτωση του Dzhankoi το μεγαλύτερο ζήτημα είναι η εμπλοκή του ΝΑΤΟ καθώς θα μπορούσε να αναγκάσει τη Ρωσία να αρχίσει να καταρρίπτει τα δυτικά πτητικά μέσα πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα, ιδιαίτερα τα μη επανδρωμένα.
Αυτό θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως προειδοποιητικό σημάδι ότι τα επανδρωμένα αεροσκάφη θα ήταν τα επόμενα εάν το ΝΑΤΟ συνεχίσει με την πρακτική παροχής δεδομένων στόχευσης στο καθεστώς Zelensky.
Η Δύση κατασκοπεύει και άλλους στην Ευρώπη, ιδιαίτερα τη Σερβία, καθώς κλιμακώνει την επιθετικότητά της με δύο μέτωπα στην παραδοσιακά φιλορωσική χώρα.
Όλα αυτά υποδηλώνουν ότι η στρατηγική πίεση στη Μόσχα και τους εταίρους της θα συνεχίσει να αυξάνεται, καθώς το ΝΑΤΟ δεν είναι σε θέση να πολεμήσει άμεσα τη Ρωσία, ούτε σε συμβατική ούτε σε θερμοπυρηνική σύγκρουση, εκτιμά ο Bosnic.
Ωστόσο, θα συνεχίσει να κλιμακώνει τις τρομοκρατικές επιθέσεις και την έμμεση στρατιωτική εμπλοκή, που αποτελούν συστατικά στοιχεία της «Επιχείρησης Barbarossa 2.0».

www.bankingnews.gr