Αρκετές ώρες μετά την καταδίκη του Netanyahu ως εγκληματία πολέμου η επίσημη ελληνική διπλωματία δεν έχει ψελλίσει ακόμα ούτε μια λέξη...
Σε μια ιστορική απόφαση για τη Μέση Ανατολή, το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο επισημοποίησε, ό,τι γνώριζε ήδη η συντριπτική πλειονότητα της διεθνούς κοινής γνώμης και ανακήρυξε τον Benjamin Netanyahu ως εγκληματία πολέμου, καταδικάζοντας έτσι τις εθνοκτονικές και αιματηρές πολιτικές του Ισραήλ στη Γάζα, που έχουν σκοτώσει περίπου 35.000 Παλαιστίνιους.
Ταυτόχρονα, το διεθνές ποινικό σώμα υπό την ηγεσία του, Εισαγγελέα Karim Khan, καταδίκασε με παρεμφερείς κατηγορίες τους δύο ηγέτες της Hamas Yahya Sinwar και Ismael Haniyeh, για τη βάρβαρη επίθεση της Hamas κατά Ισραηλινών πολιτών, πέραν των παλαιστινιακών συνόρων, στις 7 Οκτωβρίου 2023.
Η ανακήρυξη των Netanyahu και Gallant ως εγκληματιών πολέμου δημιουργεί πλέον νέα διπλωματικά δεδομένα, για μια συλλογική Δύση που αξιώνε να παρουσιάζει το Ισραήλ ως τον πλέον φιλελεύθερο και αξιόπιστο σύμμαχο της στη Μέση Ανατολή.
Γίνεται πλέον σαφές και στους πιο δύσπιστους φιλονατοϊκούς ότι η Δύση δεν θα συνομιλεί πια με το κράτος του Ισραήλ, όπως το γνωρίζαμε, αλλά με την ισραηλινή κυβέρνηση του εγκληματία πολέμου Netanyahu - η οποία μάλιστα είναι και πλήρως απονομιμοποιημένη στο εσωτερικό της από τον ισραηλινό λαό.
Σε αντίστοιχη μοίρα βρίσκεται και η, πλήρως υποταγμένη στις επιταγές της Δύσης, κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ακολουθεί μια ιδεοληπτική, στρατηγικού χαρακτήρα προεσέγγιση με τον εγκληματία πολέμου Netanyahu και ανατρέπει την εθνική γραμμή της Ελλάδας στο Παλαιστινιακό από τη Μεταπολίτευση κι εντεύθεν.
Πλέον, πλην της νατοϊκής Δύσης και η ελληνική κυβέρνηση θα συνομιλεί επίσημα με ένα καταδικασμένο και απονομιμοποιημένο πολιτικό προσωπικό στο Τελ Αβίβ.
Θα κληθεί, δε, de facto να επανεξετάσει τη στάση της ως προς την εφαρμογή των διμερών στρατηγικών και εμπορικών συμφωνιών με το Ισραήλ του Netanyahu, που όπως είναι φυσικό τίθεται πλέν υπό αίρεση.
Ωστόσο, αν συνυπολογίσει κανείς το διπλωματικό foul της κυβέρνησης μετά το ξέσπασμα του πολέμου, ήτοι να προβεί σε επίσημη συνάντηση με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, αλλά όχι -ως θα απέρρεε από την εθνική θέση- και με την επίσημη Παλαιστινιακή Αρχή της Δυτικής Όχθης, τότε καταλαβαίνει ότι τα ως τώρα δεδομένα δεν συνηγορούν σε μια ελληνική στάση διπλωματικής αξιοπρέπειας.
Κι έτσι γεννάται το ερώτημα, γιατί συνεχίζουμε να συνομιλούμε με έναν εγκληματία πολέμου, προσβάλλοντας έτσι τον ίδιο τον ισραηλινό λαό που διαδηλώνει ενάντια στον Netanyahu;
Γιατί ο Μητσοτάκης δεν μίλησε ούτε μια φορά για ειρήνη στη Γάζα;
Eυλόγως θα αναρωτηθεί λοιπόν κανείς γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει τα στραβά μάτια και στηρίζει έναν -και με τη βούλα- δολοφόνο κι έναν αρχηγό ενός καταρρέοντος καθεστώτος στο Κίεβο.
Για ποιόν λόγο παρέβη την διαχρονική εθνική γραμμή περί λύσης δύο κρατών και δεν τόλμησε να μιλήσει για κήρυξη εκεχειρίας άνευ όρων και τερματισμό της εθνικής εκκαθάρισης των Παλαιστινίων από το Ισραήλ.
Ο Μητσοτάκης έχει λογική και ξέρει απόλυτα τι συμβαίνει αλλά ταυτίστηκε ιδεοληπτικά με την συμμαχία που τώρα φαντάζει ενωμένη το ΝΑΤΟ… ποντάροντας ότι θα αναδειχθεί σε μια ευρωπαϊκή προσωπικότητα.
Όμως έτσι κατέληξε να έχει ποντάρει σε έναν εγκληματία πολέμου και μάλιστα να έχει βάλει και τα ρέστα του.
Οπότε ο Μητσοτάκης δεν εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον αλλά το προσωπικό και το μικρομματικά, απλά πονηρά έχει κρύψει τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες του με τον μανδύα του εθνικού συμφέροντος.
Ο Μητσοτάκης είναι στην λάθος πλευρά της ιστορίας και το ξέρει, το ξέρουν και οι υπουργοί του αλλά παίζει το δικό του μελλοντικό πολιτικό παιχνίδι… που βρίσκεται, όπως νομίζει, στην Ευρώπη και όχι στο Μαξίμου.
Ελλάδα - Ισραήλ: Μια σχέση που «έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά στρατηγικής συνεργασίας»
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να αντιληφθεί κανείς πως αντιλαμβάνεται η ελληνική διπλωματία υπό τον Μητσοτάκη τις σχέσεις της χώρας με το Ισραήλ του Netanyahu, παρουσιάζει η επίσημη σελίδα του ΥΠΕΞ, στην ενότητα «Πολιτικές Σχέσεις με το Ισράηλ».
Ειδικότερα, αναφέρει:
«Η εμβάθυνση των σχέσεων Ελλάδος – Ισραήλ βασίζεται στις σημαντικές δυνατότητες αμοιβαίως επωφελούς συνεργασίας σε σειρά τομέων, όπως η οικονομία, η άμυνα, το εμπόριο, ο τουρισμός, οι επενδύσεις, η αγροτική ανάπτυξη, η τεχνολογία, η ενέργεια, το περιβάλλον, η ναυτιλία και η εκπαίδευση.
Η πολύπλευρη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών αποσκοπεί στην προώθηση της ανάπτυξης και σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς να στρέφεται εναντίον οιουδήποτε τρίτου, ενώ υπαγορεύεται από τις πολλαπλές προκλήσεις ασφαλείας στην περιοχή.
Η σχέση Ελλάδος-Ισραήλ έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά στρατηγικής συνεργασίας. Οι εκατέρωθεν επισκέψεις είναι πυκνές και η συνεργασία εκτείνεται σε πληθώρα τομέων. Στις 4.9.2023 διεξήχθη τριμερής Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, στη Λευκωσία, ενώ στις 20.9.2023 πραγματοποιήθηκε τριμερής συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της 78ης ΓΣ ΗΕ. Ως σημαντικότερα πρόσφατα επιτεύγματα της διμερούς συνεργασίας, συγκρατούνται, στον αμυντικό τομέα, η συμφωνία για συνεργασία στο Διεθνές Κέντρο Εκπαίδευσης της Πολεμικής Αεροπορίας στην Καλαμάτα (εγκαινιάσθηκε 21.10.2022), η συνεργασία 3+1 με τις ΗΠΑ, και στον τομέα της ενέργειας, η συμφωνία για τον αγωγό East Med (Διακυβερνητική Συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, 2.1.2020).
Σημαντική εξέλιξη των διμερών ελληνο-ισραηλινών σχέσεων υπήρξε και η απόφαση της Ελλάδος, με βάση τον Νόμο 4018/30.09.2011, η οποία δίδει την δυνατότητα στους επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος και στους κατιόντες τους να ανακτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Τούτο αποτελεί χειρονομία μεγάλης συναισθηματικής και συμβολικής αξίας. Τέλος, ιδιαίτερα επισημαίνεται το αδιάλειπτο ενδιαφέρον της Ελληνικής Πολιτείας έναντι του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, το οποίο αποτελεί τον ζωντανό σύνδεσμο των Ορθοδόξων Χριστιανών με τους Αγίους Τόπους.
Σε ό,τι αφορά την τρέχουσα κρίση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, μετά την τρομοκρατική επίθεση της Hamas της 7ης Οκτωβρίου και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, οι θέσεις της χώρας μας είναι σαφείς: Η Ελλάδα καταδικάζει την τρομοκρατία, υποστηρίζει το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα, πάντα με σεβασμό στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, και ζητεί την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωση των ομήρων. Παράλληλα, η Ελλάδα δίνει έμφαση στην ανάγκη αποτροπής επέκτασης των συγκρούσεων, στην προστασία των αμάχων και από τις δύο πλευρές, αλλά και στην αντιμετώπιση των συνεπειών της ανθρωπιστικής κρίσης, με τη διενέργεια εκτεταμένων ανθρωπιστικών παύσεων και τη δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμωνγια ασφαλή και ταχεία παράδοση της βοήθειας στους κατοίκους της Γάζας.
Ως τρόπο εκτόνωσης της σημερινής κρίσης, η χώρα μας υποστηρίζει, τέλος, την ανάγκη αναβίωσης της πολιτικής διαδικασίας στην κατεύθυνση της δημιουργίας 2 κρατών, ως μόνης βιώσιμης και ειρηνικής λύσης στο Μεσανατολικό, σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου και τα σχετικά Ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η συγκεκριμένη πρόταση είναι η μόνη που απαντά ικανοποιητικά στο διαχρονικό αίτημα του Ισραήλ για ασφάλεια και των Παλαιστινίων για ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, στα σύνορα προ του 1967 και πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.».
Η ελληνική θέση επομένως ορίζεται από «το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα».
Εντούτοις, εδώ προκύπτει ένα ακόμα ερώτημα.
Πώς θα επαναπροσδιοριστούν οι ελληνοισραηλινές σχέσεις από τη στιγμή που το Διεθνές Δικαστήριο αποδόμησε το αφήγημα της «αυτοάμυνας» απέναντι στη Hamas.
Και πιο ειδικά: τι θα απογίνει η «αμοιβαίως επωφελής συνεργασία σε σειρά τομέων, όπως η οικονομία, η άμυνα, το εμπόριο, ο τουρισμός, οι επενδύσεις, η αγροτική ανάπτυξη, η τεχνολογία, η ενέργεια, το περιβάλλον, η ναυτιλία και η εκπαίδευση»;
Οι συμφωνίες Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ - Η ηλεκτρική δισύνδεση και τα εξοπλιστικά
Στο πλαίσιο της στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ, εκκρεμούν πολυάριθμες διμερείς συμφωνίες της Ελλάδας καιτης Κύπρου με την κυβέρνηση Netanyahu.
Σε μια από τις πιο πρόσφατες εξ αυτών, τόσο η Αθήνα, όσο και η Λευκωσία, έχουν αποφάσισει να συμμετάσχουν στον Great Sea Interconnector, με ποσό μέχρι €100.000.000.
Πρόκειται για απόφαση που έχει λάβει το υπουργικό συμβούλιο της Κύπρου, συμβάλλοντας στην ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ - Κύπρου – Ελλάδας.
Η σύνδεση με την Ελλάδα θα γίνει με καλώδιο από τη Κύπρο στη Κρήτη, το οποίο θα επεκταθεί μέχριτην Πελοπόννησο, και ενδεχομένως από εκεί στην Ιταλία.
Ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας Γιώργος Παπαναστασίου, μετά τη σημερινή συνεδρία του υπουργικού συμβουλίου, δήλωσε πως η τελική επενδυτική απόφαση θα ληφθεί μετά από κάποιους ελέγχους που περιγράφονται στην πρόταση ενώ για τον χειρισμό του θέματος δόθηκε εξουσιοδότηση από το Υπουργικό Συμβούλιο προς τους υπουργούς Ενέργειας και Οικονομικών.
Όπως εξήγησε, θα επικαιροποιηθούν κάποιες εκθέσεις βιωσιμότητας του έργου και θα γίνουν μελέτες, από κοινού με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως ο ΑΔΜΗΕ, επενδυτικά ταμεία όπως το TAQA των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Ωστόσο, ακόμη πιο έκθετη σε συμφωνίες με το Ισραήλ είναι η κυπριακή άμυνα.
Κι αυτό διότι η ισραηλινή κυβέρνηση του Netanyahu κατασκευάζει σύστημα αεράμυνας στα πρότυπα του Iron Dome [Σιδερένιος Θόλος] προκειμένου να το εξάγει στην Κυπριακή Δημοκρατία όπως έχουν αποκαλύψει τουρκικά ΜΜΕ.
Μάλιστα, όπως έχει μεταδώσει η εφημερίδα Turkiye, που χαρακτηρίζει την κίνηση «προκλητικό βήμα του Ισραήλ ενάντια στα τουρκικά drones», πέραν από το Iron Dome, το Τελ Αβίβ θα παραχωρήσει στην Κύπρο τεθωρακισμένα οχήματα τύπου Markeva και εκτοξευτές πυραύλων.
«Οι σχέσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και στην ελληνοκυπριακή διοίκηση της Νότιας Κύπρου περνούν σε μια νέα διάσταση» υπογραμμίζει η εφημερίδα, αποτιμώντας γεωπολιτικά την φημολογούμενη συμφωνία.
Ως προς το οικονομικό τίμημα του φερόμενου deal, ο «βουλευτής» του ψευδοκράτους Hasan Küçük δήλωσε ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά παραχώρησε μυστικό κονδύλι ύψους 900 εκατομμυρίων δολαρίων από τον κρατικό προϋπολογισμό για το συγκεκριμένο έργο.
Πώς θα κινηθεί η Ελλάδα ως προς το διεθνές ένταλμα σύλληψης των Netanyahu και Gallant;
Τέλος, το ... ερώτημα του εκατομμυρίου αφορά στο κατά πόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα σεβαστεί την ελληνική υπογραφή στο Καταστατικό της Ρώμης (του ΔΠΔ) και θα συλλάβει, ως οφείλει, τον Netanyahu, εφόσον ο καταδικασμένος πρωθυπουργός του Ισραήλ βρεθεί σε ελληνική επικράτεια.
Υπενθυμίζεται ότι τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος περιλαμβάνονται στα 123 κράτη, τα οποία έχουν βάλει την υπογραφή τους στο Ιδρυτικό έγγραφο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Το Καταστατικό της Ρώμης εγκρίθηκε στις 17 Ιουλίου 1998 και το ΔΠΔ άρχισε να λειτουργεί την 1η Ιουλίου 2002.
Βάσει αυτής της υποχρεώσης, τα ελληνικά και τα κυπριακά δικαστήρια έχουν τη δικαιοδοσία να συλλάβουν καταδικασθέντες για γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου, και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, εφόσον αυτοί βρεθούν στην οικεία εθνική επικράτεια.
www.bankingnews.gr
Ταυτόχρονα, το διεθνές ποινικό σώμα υπό την ηγεσία του, Εισαγγελέα Karim Khan, καταδίκασε με παρεμφερείς κατηγορίες τους δύο ηγέτες της Hamas Yahya Sinwar και Ismael Haniyeh, για τη βάρβαρη επίθεση της Hamas κατά Ισραηλινών πολιτών, πέραν των παλαιστινιακών συνόρων, στις 7 Οκτωβρίου 2023.
Η ανακήρυξη των Netanyahu και Gallant ως εγκληματιών πολέμου δημιουργεί πλέον νέα διπλωματικά δεδομένα, για μια συλλογική Δύση που αξιώνε να παρουσιάζει το Ισραήλ ως τον πλέον φιλελεύθερο και αξιόπιστο σύμμαχο της στη Μέση Ανατολή.
Γίνεται πλέον σαφές και στους πιο δύσπιστους φιλονατοϊκούς ότι η Δύση δεν θα συνομιλεί πια με το κράτος του Ισραήλ, όπως το γνωρίζαμε, αλλά με την ισραηλινή κυβέρνηση του εγκληματία πολέμου Netanyahu - η οποία μάλιστα είναι και πλήρως απονομιμοποιημένη στο εσωτερικό της από τον ισραηλινό λαό.
Σε αντίστοιχη μοίρα βρίσκεται και η, πλήρως υποταγμένη στις επιταγές της Δύσης, κυβέρνηση Μητσοτάκη, που ακολουθεί μια ιδεοληπτική, στρατηγικού χαρακτήρα προεσέγγιση με τον εγκληματία πολέμου Netanyahu και ανατρέπει την εθνική γραμμή της Ελλάδας στο Παλαιστινιακό από τη Μεταπολίτευση κι εντεύθεν.
Πλέον, πλην της νατοϊκής Δύσης και η ελληνική κυβέρνηση θα συνομιλεί επίσημα με ένα καταδικασμένο και απονομιμοποιημένο πολιτικό προσωπικό στο Τελ Αβίβ.
Θα κληθεί, δε, de facto να επανεξετάσει τη στάση της ως προς την εφαρμογή των διμερών στρατηγικών και εμπορικών συμφωνιών με το Ισραήλ του Netanyahu, που όπως είναι φυσικό τίθεται πλέν υπό αίρεση.
Ωστόσο, αν συνυπολογίσει κανείς το διπλωματικό foul της κυβέρνησης μετά το ξέσπασμα του πολέμου, ήτοι να προβεί σε επίσημη συνάντηση με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ, αλλά όχι -ως θα απέρρεε από την εθνική θέση- και με την επίσημη Παλαιστινιακή Αρχή της Δυτικής Όχθης, τότε καταλαβαίνει ότι τα ως τώρα δεδομένα δεν συνηγορούν σε μια ελληνική στάση διπλωματικής αξιοπρέπειας.
Κι έτσι γεννάται το ερώτημα, γιατί συνεχίζουμε να συνομιλούμε με έναν εγκληματία πολέμου, προσβάλλοντας έτσι τον ίδιο τον ισραηλινό λαό που διαδηλώνει ενάντια στον Netanyahu;
Γιατί ο Μητσοτάκης δεν μίλησε ούτε μια φορά για ειρήνη στη Γάζα;
Eυλόγως θα αναρωτηθεί λοιπόν κανείς γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει τα στραβά μάτια και στηρίζει έναν -και με τη βούλα- δολοφόνο κι έναν αρχηγό ενός καταρρέοντος καθεστώτος στο Κίεβο.
Για ποιόν λόγο παρέβη την διαχρονική εθνική γραμμή περί λύσης δύο κρατών και δεν τόλμησε να μιλήσει για κήρυξη εκεχειρίας άνευ όρων και τερματισμό της εθνικής εκκαθάρισης των Παλαιστινίων από το Ισραήλ.
Ο Μητσοτάκης έχει λογική και ξέρει απόλυτα τι συμβαίνει αλλά ταυτίστηκε ιδεοληπτικά με την συμμαχία που τώρα φαντάζει ενωμένη το ΝΑΤΟ… ποντάροντας ότι θα αναδειχθεί σε μια ευρωπαϊκή προσωπικότητα.
Όμως έτσι κατέληξε να έχει ποντάρει σε έναν εγκληματία πολέμου και μάλιστα να έχει βάλει και τα ρέστα του.
Οπότε ο Μητσοτάκης δεν εξυπηρετεί το εθνικό συμφέρον αλλά το προσωπικό και το μικρομματικά, απλά πονηρά έχει κρύψει τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες του με τον μανδύα του εθνικού συμφέροντος.
Ο Μητσοτάκης είναι στην λάθος πλευρά της ιστορίας και το ξέρει, το ξέρουν και οι υπουργοί του αλλά παίζει το δικό του μελλοντικό πολιτικό παιχνίδι… που βρίσκεται, όπως νομίζει, στην Ευρώπη και όχι στο Μαξίμου.
Ελλάδα - Ισραήλ: Μια σχέση που «έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά στρατηγικής συνεργασίας»
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να αντιληφθεί κανείς πως αντιλαμβάνεται η ελληνική διπλωματία υπό τον Μητσοτάκη τις σχέσεις της χώρας με το Ισραήλ του Netanyahu, παρουσιάζει η επίσημη σελίδα του ΥΠΕΞ, στην ενότητα «Πολιτικές Σχέσεις με το Ισράηλ».
Ειδικότερα, αναφέρει:
«Η εμβάθυνση των σχέσεων Ελλάδος – Ισραήλ βασίζεται στις σημαντικές δυνατότητες αμοιβαίως επωφελούς συνεργασίας σε σειρά τομέων, όπως η οικονομία, η άμυνα, το εμπόριο, ο τουρισμός, οι επενδύσεις, η αγροτική ανάπτυξη, η τεχνολογία, η ενέργεια, το περιβάλλον, η ναυτιλία και η εκπαίδευση.
Η πολύπλευρη συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών αποσκοπεί στην προώθηση της ανάπτυξης και σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, χωρίς αποκλεισμούς και χωρίς να στρέφεται εναντίον οιουδήποτε τρίτου, ενώ υπαγορεύεται από τις πολλαπλές προκλήσεις ασφαλείας στην περιοχή.
Η σχέση Ελλάδος-Ισραήλ έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά στρατηγικής συνεργασίας. Οι εκατέρωθεν επισκέψεις είναι πυκνές και η συνεργασία εκτείνεται σε πληθώρα τομέων. Στις 4.9.2023 διεξήχθη τριμερής Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, στη Λευκωσία, ενώ στις 20.9.2023 πραγματοποιήθηκε τριμερής συνάντηση των ΥΠΕΞ Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ στη Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της 78ης ΓΣ ΗΕ. Ως σημαντικότερα πρόσφατα επιτεύγματα της διμερούς συνεργασίας, συγκρατούνται, στον αμυντικό τομέα, η συμφωνία για συνεργασία στο Διεθνές Κέντρο Εκπαίδευσης της Πολεμικής Αεροπορίας στην Καλαμάτα (εγκαινιάσθηκε 21.10.2022), η συνεργασία 3+1 με τις ΗΠΑ, και στον τομέα της ενέργειας, η συμφωνία για τον αγωγό East Med (Διακυβερνητική Συμφωνία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, 2.1.2020).
Σημαντική εξέλιξη των διμερών ελληνο-ισραηλινών σχέσεων υπήρξε και η απόφαση της Ελλάδος, με βάση τον Νόμο 4018/30.09.2011, η οποία δίδει την δυνατότητα στους επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος και στους κατιόντες τους να ανακτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Τούτο αποτελεί χειρονομία μεγάλης συναισθηματικής και συμβολικής αξίας. Τέλος, ιδιαίτερα επισημαίνεται το αδιάλειπτο ενδιαφέρον της Ελληνικής Πολιτείας έναντι του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, το οποίο αποτελεί τον ζωντανό σύνδεσμο των Ορθοδόξων Χριστιανών με τους Αγίους Τόπους.
Σε ό,τι αφορά την τρέχουσα κρίση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, μετά την τρομοκρατική επίθεση της Hamas της 7ης Οκτωβρίου και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας, οι θέσεις της χώρας μας είναι σαφείς: Η Ελλάδα καταδικάζει την τρομοκρατία, υποστηρίζει το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα, πάντα με σεβασμό στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, και ζητεί την άμεση και χωρίς όρους απελευθέρωση των ομήρων. Παράλληλα, η Ελλάδα δίνει έμφαση στην ανάγκη αποτροπής επέκτασης των συγκρούσεων, στην προστασία των αμάχων και από τις δύο πλευρές, αλλά και στην αντιμετώπιση των συνεπειών της ανθρωπιστικής κρίσης, με τη διενέργεια εκτεταμένων ανθρωπιστικών παύσεων και τη δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμωνγια ασφαλή και ταχεία παράδοση της βοήθειας στους κατοίκους της Γάζας.
Ως τρόπο εκτόνωσης της σημερινής κρίσης, η χώρα μας υποστηρίζει, τέλος, την ανάγκη αναβίωσης της πολιτικής διαδικασίας στην κατεύθυνση της δημιουργίας 2 κρατών, ως μόνης βιώσιμης και ειρηνικής λύσης στο Μεσανατολικό, σύμφωνα με τις αρχές του διεθνούς δικαίου και τα σχετικά Ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η συγκεκριμένη πρόταση είναι η μόνη που απαντά ικανοποιητικά στο διαχρονικό αίτημα του Ισραήλ για ασφάλεια και των Παλαιστινίων για ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, στα σύνορα προ του 1967 και πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.».
Η ελληνική θέση επομένως ορίζεται από «το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα».
Εντούτοις, εδώ προκύπτει ένα ακόμα ερώτημα.
Πώς θα επαναπροσδιοριστούν οι ελληνοισραηλινές σχέσεις από τη στιγμή που το Διεθνές Δικαστήριο αποδόμησε το αφήγημα της «αυτοάμυνας» απέναντι στη Hamas.
Και πιο ειδικά: τι θα απογίνει η «αμοιβαίως επωφελής συνεργασία σε σειρά τομέων, όπως η οικονομία, η άμυνα, το εμπόριο, ο τουρισμός, οι επενδύσεις, η αγροτική ανάπτυξη, η τεχνολογία, η ενέργεια, το περιβάλλον, η ναυτιλία και η εκπαίδευση»;
Οι συμφωνίες Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ - Η ηλεκτρική δισύνδεση και τα εξοπλιστικά
Στο πλαίσιο της στρατηγικής σχέσης με το Ισραήλ, εκκρεμούν πολυάριθμες διμερείς συμφωνίες της Ελλάδας καιτης Κύπρου με την κυβέρνηση Netanyahu.
Σε μια από τις πιο πρόσφατες εξ αυτών, τόσο η Αθήνα, όσο και η Λευκωσία, έχουν αποφάσισει να συμμετάσχουν στον Great Sea Interconnector, με ποσό μέχρι €100.000.000.
Πρόκειται για απόφαση που έχει λάβει το υπουργικό συμβούλιο της Κύπρου, συμβάλλοντας στην ηλεκτρική διασύνδεση Ισραήλ - Κύπρου – Ελλάδας.
Η σύνδεση με την Ελλάδα θα γίνει με καλώδιο από τη Κύπρο στη Κρήτη, το οποίο θα επεκταθεί μέχριτην Πελοπόννησο, και ενδεχομένως από εκεί στην Ιταλία.
Ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας Γιώργος Παπαναστασίου, μετά τη σημερινή συνεδρία του υπουργικού συμβουλίου, δήλωσε πως η τελική επενδυτική απόφαση θα ληφθεί μετά από κάποιους ελέγχους που περιγράφονται στην πρόταση ενώ για τον χειρισμό του θέματος δόθηκε εξουσιοδότηση από το Υπουργικό Συμβούλιο προς τους υπουργούς Ενέργειας και Οικονομικών.
Όπως εξήγησε, θα επικαιροποιηθούν κάποιες εκθέσεις βιωσιμότητας του έργου και θα γίνουν μελέτες, από κοινού με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη, όπως ο ΑΔΜΗΕ, επενδυτικά ταμεία όπως το TAQA των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Ωστόσο, ακόμη πιο έκθετη σε συμφωνίες με το Ισραήλ είναι η κυπριακή άμυνα.
Κι αυτό διότι η ισραηλινή κυβέρνηση του Netanyahu κατασκευάζει σύστημα αεράμυνας στα πρότυπα του Iron Dome [Σιδερένιος Θόλος] προκειμένου να το εξάγει στην Κυπριακή Δημοκρατία όπως έχουν αποκαλύψει τουρκικά ΜΜΕ.
Μάλιστα, όπως έχει μεταδώσει η εφημερίδα Turkiye, που χαρακτηρίζει την κίνηση «προκλητικό βήμα του Ισραήλ ενάντια στα τουρκικά drones», πέραν από το Iron Dome, το Τελ Αβίβ θα παραχωρήσει στην Κύπρο τεθωρακισμένα οχήματα τύπου Markeva και εκτοξευτές πυραύλων.
«Οι σχέσεις ανάμεσα στο Ισραήλ και στην ελληνοκυπριακή διοίκηση της Νότιας Κύπρου περνούν σε μια νέα διάσταση» υπογραμμίζει η εφημερίδα, αποτιμώντας γεωπολιτικά την φημολογούμενη συμφωνία.
Ως προς το οικονομικό τίμημα του φερόμενου deal, ο «βουλευτής» του ψευδοκράτους Hasan Küçük δήλωσε ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά παραχώρησε μυστικό κονδύλι ύψους 900 εκατομμυρίων δολαρίων από τον κρατικό προϋπολογισμό για το συγκεκριμένο έργο.
Πώς θα κινηθεί η Ελλάδα ως προς το διεθνές ένταλμα σύλληψης των Netanyahu και Gallant;
Τέλος, το ... ερώτημα του εκατομμυρίου αφορά στο κατά πόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα σεβαστεί την ελληνική υπογραφή στο Καταστατικό της Ρώμης (του ΔΠΔ) και θα συλλάβει, ως οφείλει, τον Netanyahu, εφόσον ο καταδικασμένος πρωθυπουργός του Ισραήλ βρεθεί σε ελληνική επικράτεια.
Υπενθυμίζεται ότι τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος περιλαμβάνονται στα 123 κράτη, τα οποία έχουν βάλει την υπογραφή τους στο Ιδρυτικό έγγραφο του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Το Καταστατικό της Ρώμης εγκρίθηκε στις 17 Ιουλίου 1998 και το ΔΠΔ άρχισε να λειτουργεί την 1η Ιουλίου 2002.
Βάσει αυτής της υποχρεώσης, τα ελληνικά και τα κυπριακά δικαστήρια έχουν τη δικαιοδοσία να συλλάβουν καταδικασθέντες για γενοκτονία, εγκλήματα πολέμου, και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, εφόσον αυτοί βρεθούν στην οικεία εθνική επικράτεια.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών