Ο μυστικός «Μπλε Δράκος» της Κίνας απειλεί Ινδία, Ιαπωνία και την εδαφική ακεραιότητα της ASEAN - «Υπόγεια» σύγκρουση με ΗΠΑ

Οι κινεζικές προσπάθειες να κλιμακώσουν τις εισβολές και την επιθετική τους πρόθεση στον Ινδο-Ειρηνικό προκαλούν περαιτέρω ανησυχία σε παγκόσμιο μάλιστα, επίπεδο καθώς αναμένεται να επηρεάσουν σειρά χωρών.
Πρόσφατες ενέργειες γύρω από την Ταϊβάν, αλλά και γύρω από τα νησιά Senkaku στην Ανατολική Θάλασσα της Κίνας, κατά των Φιλιππίνων στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και στην περιοχή του Ινδικού Ωκεανού υποδεικνύουν μια αυξανόμενη ένταση και την απροθυμία να ακολουθήσουν οι Κινέζοι τις αρχές ενός κώδικα συμπεριφοράς, που έχουν διαπραγματεύεται με την ASEAN για περισσότερες από δύο δεκαετίες.
Στόχος Ινδίας-Ειρηνικού της Ινδίας, της Ιαπωνίας, της Αυστραλίας και των ΗΠΑ να διατηρήσουν την περιοχή ελεύθερη και ανοιχτή για τη διεθνή ναυσιπλοΐα και το εμπόριο.
Η στρατηγική των ΗΠΑ για τον Ινδο-Ειρηνικό προσπαθεί επίσης να περιορίσει την κινεζική επιρροή στην περιοχή. Το σχέδιο περιλαμβάνει τη χρήση διπλωματικών και οικονομικών μέτρων για την αμφισβήτηση της ηγεμονίας της Κίνας και τις προσπάθειες να εμποδίσει την Κίνα να δημιουργήσει μόνιμες βάσεις στην περιοχή.

Αυτή η στρατηγική όμως δεν ήταν απολύτως επιτυχής και δη λόγω της διεξαγωγής των προεδρικών εκλογών στις 5/11 στις ΗΠΑ.

Οι προσπάθειες βρίσκουν επίσης, «τοίχο» στην στρατηγική «Blue Dragon» της Κίνας.
Ειδικότερα, οι Κινέζοι στοχεύουν να επεκτείνουν την επιρροή και τη στρατηγική τους εμβέλεια σε ξηρά, θάλασσες και ωκεανούς μέσω αυτής της στρατηγικής.
Ο όρος έχει στρατιωτική χροιά και συμπληρώνει την Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) για την οικονομία και τις υποδομές.
Περιλαμβάνει ακόμη, μια αυξημένη συνδεσιμότητα, αναβάθμιση στο Πολεμικό Ναυτικό του Blue Water και την πρόθεση να εισβάλει στις χώρες και τα ύδατα της περιοχής.

Η Κίνα επιδιώκει να κυριαρχήσει στην ασφάλεια του Ινδο-Ειρηνικού, να περιορίσει την ελευθερία της ναυσιπλοΐας και, κατά συνέπεια, να επηρεάσει το εμπόριο σε ολόκληρη την περιοχή. Η στρατηγική Blue Dragon περιλαμβάνει προκλήσεις για την Ταϊβάν, την Ιαπωνία, τις χώρες του ASEAN, την Ινδία και την περιοχή του Ινδικού Ωκεανού.
Αν και αυτή φαίνεται να είναι μια καλά μελετημένη γενική στρατηγική, κάθε μία από τις στοχευόμενες χώρες προσεγγίζεται σε ανεξάρτητο επίπεδο και σύμφωνα με τις τοπικές συνθήκες.

Τι είναι η περίφημη στρατηγική Blue Dragon; 

Ο καθηγητής Patrick Mendis, Αμερικανός διπλωμάτης που έγινε ακαδημαϊκός, εξήγησε συνοπτικά τη στρατηγική του «Μπλε Δράκου» όπως αναφέρουν οι Eurasian Times:
«Ο μπλε δράκος, Glaucus atlanticus, είναι ένας τύπος μαλακίων ή θαλάσσιων γυμνοσάλιαγκων.
Βρίσκεται στον Ατλαντικό, τον Ειρηνικό και τον Ινδικό ωκεανό σε εύκρατα και τροπικά νερά σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να είναι μικρά και όμορφα να τα βλέπεις, αλλά έχουν ένα επικίνδυνο και οδυνηρό τσίμπημα.
Έτσι και η κινεζική στρατηγική» όπως συγκρίνει ο Αμερικανός ειδικός.
Σύμφωνα με τον Mendis, το κινεζικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται στην Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, όπου συγκρούεται με την Ιαπωνία τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, όπου αντιτίθεται στις διεκδικήσεις των χωρών του ASEAN, και τον Ινδικό Ωκεανό.
Η Κίνα διεκδίκησε νησιά και μεγαλύτερες αποκλειστικές οικονομικές ζώνες, ενώ προσπάθησε να αποτρέψει τη διέλευση του κανονικού εμπορίου και εμπορίου κατά παράβαση της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
Η Κίνα έχει οπλίσει μικρά νησιά στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας και τα έχει αναπτύξει σε στρατιωτικές βάσεις.
Η υποδομή τους περιλαμβάνει παράκτια ραντάρ, βάσεις πυραύλων και διαδρόμους προσγείωσης. 

Οι συγκεκριμένες βάσεις έχουν καταστήσει περιττή την ανάπτυξη των κινεζικών αεροπλανοφόρων στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, επειδή οι εν λόγω σταθερές βάσεις μπορούν να αναλάβουν την ίδια δραστηριότητα.
Η στρατηγική Blue Dragon στον πυρήνα της, περιλαμβάνει ουσιαστικά τις διεκδίκησεις της Κίνας για νησιά και διεθνή ύδατα.
Αυτό οδήγησε την Κίνα να διεκδικήσει σχεδόν το 90% της Θάλασσας της Νότιας Κίνας ως δική της.
Ακολουθώντας τη νομοθεσία της για το Λιμενικό Σώμα, η Κίνα υποστηρίζει σκάφη που αναλαμβάνουν IUU (παράνομη, μη δηλωμένη και άναρχη) αλιεία στην ΑΟΖ (αποκλειστική οικονομική ζώνη) άλλων χωρών βίαια, εάν είναι απαραίτητο, με την υποστήριξη του Λιμενικού Σώματος.
Η Ταϊβάν είναι ο πέμπτος διεκδικητής ορισμένων νησιών στην περιοχή. Έρχεται σε σύγκρουση με την Κίνα επειδή θεωρεί ότι οι ηγέτες της Ταϊβάν επιδιώκουν ανεξαρτησία με την υποστήριξη των ΗΠΑ, μια τάση που η Κίνα στοχεύει να περιορίσει επιθετικά.

Η εμμονή Xi

Οπλισμένη με δύο αεροπλανοφόρα—το Liaoning και το Shandong —και έναν στόλο από σύγχρονα πλοία και αεροσκάφη, η αδιάκοπη πίεση της Κίνας στην Ταϊβάν συνδέεται στενά με την αφοσίωση του Προέδρου Xi Jinping στην «επανένωση» της «αποσχισθείσας επαρχίας». Η κινεζική κυβέρνηση έχει δηλώσει ρητά ότι «η εθνική επανένωση είναι ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί ο κίνδυνος εισβολής και κατοχής της Ταϊβάν από ξένες χώρες [και] να αποτραπούν οι προσπάθειες εξωτερικών δυνάμεων [δηλαδή των ΗΠΑ] να συγκρατήσουν την Κίνα».
Οι συνεχείς ασκήσεις του Ναυτικού και της Αεροπορίας του Κινεζικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (PLA) σηματοδοτούν την κλιμάκωση του « πολέμου της γκρίζας ζώνης » του Πεκίνου στα στενά της Ταϊβάν, στα νησιά Σενκάκου, ακόμη και στην περιοχή των αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων στην Οκινάουα και το Γκουάμ. Η στρατηγική Blue Dragon της Κίνας περιλαμβάνει την «ομαλοποίηση» των εδαφικών διεκδικήσεων του Πεκίνου.

Τι θα κάνει η Ουάσιγκτον;

Για την Ουάσιγκτον, η αντιμετώπιση της πρόκλησης της Κίνας πρέπει να ξεκινήσει με την επανεξέταση των πολιτικών που δεν είναι πλέον κατάλληλες για την παρούσα πρόκληση. ( The Australian Institute of International Affairs ).
Για να ανταγωνιστεί στρατηγικά τις Ηνωμένες Πολιτείες (ΗΠΑ) και να υπονομεύσει την πολιτική της Ουάσιγκτον στον Ινδο-Ειρηνικό, η Κίνα προωθεί αθόρυβα την ατζέντα της εξωτερικής πολιτικής διαίρει και κατάκτησε σε τέσσερα διαφορετικά αλλά συνδεδεμένα σύνορα.

www.bankingnews.gr