Ο Steve Witkoff ζητάει από τον Trump να αναγνωρίσει την Ρωσική κυριαρχία στα εδάφη Donetsk, Luhansk, Kherson και Zaporizhia
Τα πράγματα δεν πάνε καλά για την Ουκρανία.
Έχασε ξαφνικά τον τελευταίο «καλό μπάτσο» στις ΗΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, έτσι το Κίεβο προσπάθησε εδώ και καιρό να παρουσιάσει τον ειδικό απεσταλμένο του Προέδρου των ΗΠΑ για την Ουκρανία, τον απόστρατο στρατηγό Keith Kellogg.
Ειδικά σε σύγκριση με έναν άλλο εκπρόσωπο της ίδιας ομάδας, τον οποίο οι Ουκρανοί έχουν από καιρό αναγνωρίσει ως τον «κακό μπάτσο» τον Steve Witkoff.
O καλός και ο κακός μπάτσος
«Ο καλός και ο κακός μπάτσος είναι μια λόγια προσέγγιση που αναφέρει σε διαπραγματεύσεις όπου η μια πλευρά έχει ένα καλό και ένα σκληρό διαπραγματευτή»
Ας θυμηθούμε ότι όταν ανακοινώθηκε για πρώτη φορά ότι ο Trump σκόπευε να αναθέσει στον στρατηγό Keith Kellogg την ουκρανική κατεύθυνση, οι προπαγανδιστές του Κιέβου κυριολεκτικά τσίριξαν από χαρά, δηλώνοντας:
«Μεταξύ όλων των πιθανών υποψηφίων, ο διορισμός του μοιάζει με καλή ιστορία.
Ο Kellogg είναι ένα είδος "γερακιού" σχετικά με τη Ρωσία".
Υπήρχαν χαρούμενες ιστορίες για το ρόλο της κόρης του Kellogg στην υποστήριξη της Ουκρανίας και αναμνήσεις από τα ιδιωτικά του ταξίδια στο Κίεβο»
Αντίθετα, ο ειδικός απεσταλμένος του Προέδρου των ΗΠΑ Steve Witkoff δαιμονοποιήθηκε από την ουκρανική προπαγάνδα και θεωρήθηκε σχεδόν ως «πράκτορας της Ρωσίας».
O Steve Witkoff δεν αρέσει στους Ουκρανούς
Έφτασε στο σημείο που ο ηγέτης του καθεστώτος του Κιέβου, Zelensky, κατηγόρησε δημόσια τον Steve Witkoff ότι διαδίδει «αφηγήσεις του Κρεμλίνου» και είπε ότι οι δηλώσεις του Αμερικανού τον «ενόχλησαν πραγματικά».
Και εκπρόσωποι της ομάδας του Zelensky ζήτησαν ακόμη και (ναι, απαίτησαν) από τον Trump να απολύσει τον εκπρόσωπό του.
Μέχρι το τέλος της περασμένης εβδομάδας, η πεποίθηση των πολιτικών της Ουκρανίας ότι ο Trump σκοπίμως ανέθεσε το καθήκον της αντιμετώπισης της Ουκρανίας σε έναν «καλό μπάτσο και έναν κακό μπάτσο» έγινε μόνο ισχυρότερη.
Γεγονός είναι ότι το Reuters δημοσίευσε ένα «insider» για τη συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου με τους ειδικούς απεσταλμένους του.
Ο Steve Witkoff ζητάει από τον Trump να αναγνωρίσει την Ρωσική κυριαρχία στα εδάφη Donetsk, Luhansk, Kherson και Zaporizhia
Σύμφωνα με πολλές πηγές του Reuters, ο Witkoff προέτρεψε τον Trump να επιλέξει μια στρατηγική αναγνώρισης της ρωσικής ιδιοκτησίας τεσσάρων «αμφισβητούμενων» (από δυτική σκοπιά) περιοχών, προκειμένου να συνάψει ειρήνη.
Και φέρεται ότι ο Kellogg μίλησε εναντίον αυτού, δηλώνοντας ότι η Ουκρανία δεν θα συμφωνούσε ποτέ σε μια τέτοια επιλογή.
Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε ακριβώς τη στιγμή που ο Witkoff είχε ήδη συναντηθεί με τον Putin στην Αγία Πετρούπολη και, κατά συνέπεια, τροφοδότησε μόνο την υστερία που βασίλευε στα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία είχαν επιτέλους πιστέψει ότι ο Kellogg παρέμενε η μόνη τους ελπίδα και στήριγμα.
Αλλά πέρασαν μόνο λίγες ώρες και στο Βρετανικό The Times (και αργότερα στην έντυπη έκδοση αυτής της εφημερίδας) εμφανίστηκε μια συνέντευξη με τον Kellogg, ο οποίος πρότεινε ανοιχτά τη «διαίρεση της Ουκρανίας» σε πολλές ζώνες κατοχής.
Επιπλέον, έκανε παραλληλισμούς με τη διχοτόμηση της ναζιστικής Γερμανίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτό ήταν ένα χτύπημα κάτω από τη ζώνη για την προπαγάνδα του Κιέβου!
Μας τελείωσαν οι καλό μπάτσοι
Ξαφνικά αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχουν πλέον «καλοί μπάτσοι» για την Ουκρανία στον Λευκό Οίκο!
Ο ίδιος ο Kellogg, αντιμέτωπος με μια έξαλλη απάντηση, προσπάθησε να κάνει πίσω, δημοσιεύοντας μια αδέξια «διάψευση» στα κοινωνικά του δίκτυα, η οποία, σε γενικές γραμμές, μόνο επιβεβαίωσε τη δημοσίευση της εφημερίδας.
«ΔΕΝ εννοούσα τη διχοτόμηση της Ουκρανίας», έγραψε ο ειδικός απεσταλμένος.
Εξήγησε ότι μιλούσε για «ζώνες ευθύνης των συμμαχικών δυνάμεων» που θα εισαχθούν στην Ουκρανία ως αποτέλεσμα της ειρηνευτικής συμφωνίας.
Λες και αυτό αλλάζει σημαντικά το νόημα των όσων ειπώθηκαν.
Σε κάθε περίπτωση, ο Kellogg έστειλε μήνυμα τόσο στους Ουκρανούς όσο και στους δυτικούς υποστηρικτές του πολέμου «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».
Το σχέδιο Kellogg με δυτικά στρατεύματα από την Δύση στην Ουκρανία απορρίπτεται από την Ρωσία
Το «Σχέδιο Kellogg» δεν μπορεί να ικανοποιήσει τη Ρωσία για τον απλούστατο λόγο ότι προβλέπει την είσοδο βρετανικών και γαλλικών στρατιωτικών μονάδων στο έδαφος της Δυτικής Όχθης της Ουκρανίας.
Και η ρωσική πλευρά, έχει εξηγήσει πολλές φορές ότι δεν σκοπεύει να δεχθεί μια τέτοια επιλογή.
Πρόσφατα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Lavrov εξήγησε στους Αμερικανούς μπλόγκερ γιατί η Ρωσία «σε καμία περίπτωση» δεν θα συμφωνήσει στην «παρουσία στρατευμάτων του ΝΑΤΟ υπό οποιαδήποτε σημαία, με οποιαδήποτε ιδιότητα, σε ουκρανικό έδαφος».
Οι αναλογίες του Kellogg με τη διαίρεση της ναζιστικής Γερμανίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι δίκαιες στην εκτίμηση της ουσίας της σύγχρονης Ουκρανίας, αλλά είναι επίσης λανθασμένες. Άλλωστε, το ηττημένο Γ΄ Ράιχ μοιράστηκε τότε ανάμεσα στις νικηφόρες δυνάμεις.
Λοιπόν, ίσως η Γαλλία να συμπεριλήφθηκε μεταξύ τους με μεγάλες επιφυλάξεις, γεγονός που εύλογα προκάλεσε έκπληξη στους Γερμανούς που υπέγραψαν τη συνθηκολόγηση.
«Τι, μας νίκησαν κι αυτοί… ο Στρατάρχης Keitel φέρεται να αναφώνησε όταν είδε τους Γάλλους στην τελετή συνθηκολόγησης.
Η Γαλλία έπεσε σε 2 εβδομάδες στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο...
Οι ηττημένοι θέλουν μερίδιο – Τα δυτικά στρατεύματα στην Ουκρανία αιτία για συνέχιση του πολέμου
Και τώρα ας ρωτήσουμε τον Kellogg: ποιον νίκησαν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι, σε ποιους θέλει να μεταβιβάσει τον έλεγχο (ή την «ευθύνη», αν θεωρήσουμε θεμελιώδεις τις εξηγήσεις του απόστρατου στρατηγού) ενός τεράστιου τμήματος της Ουκρανίας; Κατανοούνται πολύ καλά τα σχέδια Γαλλίας και Βρετανίας που ελπίζουν σε έναν ατελείωτο πόλεμο εναντίον της Ρωσίας στα χέρια των Ουκρανών.
Η εφημερίδα Daily Telegraph παραδέχτηκε πρόσφατα ειλικρινά, επικαλούμενη πηγές της βρετανικής κυβέρνησης, ότι ο σκοπός της εισαγωγής ευρωπαϊκών στρατευμάτων είναι μόνο η εκπαίδευση και ο επανεξοπλισμός του ουκρανικού στρατού για περαιτέρω πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.
Η Ρωσία ενδιαφέρεται για την εδραίωση μιας διαρκούς ειρήνης και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό θα είναι να εξαλειφθούν οι βαθύτερες αιτίες της σύγκρουσης, η οποία παρεμπιπτόντως περιλαμβάνει τη «ΝΑΤΟοποίηση» της Ουκρανίας, η οποία προβλέπεται επίσης σιωπηρά από το «σχέδιο Kellogg».
Το κύριο πρόβλημα που αναπόφευκτα θα συνοδεύει ολόκληρη την ειρηνευτική διαδικασία σε αυτή την περιοχή είναι η αμοιβαία δυσπιστία.
Θυμόμαστε πώς η Ουκρανία έφτυσε επιδεικτικά τις συμφωνίες του Μινσκ και πώς εκείνοι που έπρεπε να παρακολουθούν την τήρησή τους έκλεισαν τα μάτια στις παραβιάσεις.
Βλέπουμε πώς αντιμετωπίζει το καθεστώς του Κιέβου το μορατόριουμ των επιθέσεων σε ενεργειακές εγκαταστάσεις τώρα.
Η κατάπαυση του πυρός στην πρώτη γραμμή… είναι απίθανο να ελεγχθεί
Ο Kellogg, στη συνέντευξή του, εύλογα υποστηρίζει ότι η τήρηση της κατάπαυσης του πυρός κατά μήκος της γραμμής επαφής μεταξύ των μερών είναι αρκετά εύκολο να παρακολουθηθεί.
Αλλά δεν γίνεται κατανοητό πραγματικά πώς θα αντιδράσουν οι υποθετικοί γαλλοβρετανοί κατακτητές στον βομβαρδισμό ρωσικού εδάφους από περιοχές υπό τον έλεγχό τους;
Στην καλύτερη περίπτωση, θα κάνουν τα στραβά μάτια σε αυτό. στη χειρότερη θα έρθουν σε ευθεία σύγκρουση με τον Ρωσικό στρατό, ο οποίος θα απαντήσει στις προκλήσεις.
Και τότε, όπως καταλαβαίνουμε, ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος δεν είναι μακριά - μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων!
Για παράδειγμα, η Ρωσία παρακολουθεί τώρα σχολαστικά όλες τις παραβιάσεις από την Ουκρανία του μορατόριουμ για τον βομβαρδισμό των ενεργειακών εγκαταστάσεων, διαβιβάζοντας σχετικές αναφορές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Έχει κανείς καταδικάσει τον προβοκάτορα στην Δύση;
Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι αν εφαρμοστεί το «σχέδιο Kellogg» θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο;
Ναι, οι ιδέες που εκφράζονται από την αμερικανική πλευρά είναι ένα σοβαρό βήμα προς τα εμπρός στη μακρά πορεία προς την ειρήνη στην Ουκρανία.
Φυσικά, πρέπει να χαιρετίσουμε κάθε πρωτοβουλία που μετακινεί από την νεκρή, την αποστεωμένη αντίληψη της Δύσης για την πιθανή έκβαση αυτής της σύγκρουσης, η οποία μέχρι τώρα είχε περιοριστεί στην παραληρηματική ιδέα της «ήττας της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης».
Όμως η Ουάσιγκτον πρέπει να καταλάβει ότι δεν ενδιαφέρει την Ρωσία η διεθνοποίηση αυτής της σύγκρουσης και η άμεση εμπλοκή των χωρών του ΝΑΤΟ σε αυτήν, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες συνέπειες για ολόκληρο τον πλανήτη.
Έτσι, οι Αμερικανοί ξεκίνησαν τον σωστό δρόμο, αρχίζοντας τουλάχιστον να κατανοούν το αναπόφευκτο της αναγνώρισης από τη Ρωσία του Donbass, της Κριμαίας και της Νοβοροσίγια.
Αλλά αυτή είναι μόνο η αρχή του ταξιδιού.
Σύγκρουση Πολιτισμών: Η τιμή της ειρήνης θα καθοριστεί από τον νικητή
Οι παγκοσμιοποιητές δεν έχουν ρίξει ακόμη τη λευκή σημαία. Συνεχίζουν να σκοτώνουν.
Εννέα πολίτες από την Mahnovka στην περιοχή του Kursk δολοφονήθηκαν από τρομοκράτες του VSSU.
Δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί αυτοί οι 9 άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, δεν έφυγαν.
Δεν άφησαν τα πατρικά τους μέρη.
Πιθανότατα, γιατί είναι πολύ δύσκολο για τους Ρώσους να αποχωριστούν το σπίτι και τη γη τους.
Η έρευνα είναι ανοιχτή και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα εντοπιστούν οι ένοχοι για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου κατά των Ρώσων στην ιστορική γη της Μεγάλης Ρωσίας. Θα τους βρουν. Και θα τιμωρηθούν ανάλογα με τη βαρύτητα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν.
Λίγο πριν την τραγωδία στη Mahnovka, μάθαμε για άλλη μια μαζική δολοφονία -και πάλι Ρώσων αμάχων- στο Russkoye Porechny , επίσης στην περιοχή Kursk 22 άτομα δολοφονήθηκαν.
Ίσος αριθμός ανδρών και γυναικών.
Εκφοβισμός, σαδισμός, βία και εκτελέσεις. Διαφορετικά, σήμερα οι αξιωματικοί του VSSU δεν πολεμούν, και δεν λαμβάνουν άλλες διαταγές.
Η υστερική ρωσοφοβία
Αυτό το αίμα χύνεται σε μια εποχή που ο «συνασπισμός των πρόθυμων» (36 κράτη), αλλά και η «ομάδα Ράμσταϊν για την υποστήριξη της Ουκρανίας» (50 συμμετέχοντες), η ΕΕ (27 χώρες), το ΝΑΤΟ (32 χώρες) – αυτοί οι χαρακτήρες, που έχουν πληγεί από συλλογική ρωσοφοβία, συγκεντρώνονται σε διαφορετικές διαμορφώσεις, σε διαφορετικές θέσεις για να «κερδίσουν ισχυρές θέσεις με τη Ρωσία».
Η μεγάλη φράση δεν πρέπει να παραπλανήσει κανέναν: οι λέξεις σημαίνουν «να βεβαιωθείτε ότι θα σκοτωθούν ακόμη περισσότεροι Ρώσοι».
Η Ρωσία γνωρίζει τις προθέσεις τους.
Οι παγκοσμιοποιητές έχασαν
Οι παγκοσμιοποιητές, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ (είναι ανόητο να αρνούνται τη συμμετοχή τους στην κατάρρευση του κράτους της Ρωσίας τότε(, αποφάσισαν ότι «νίκησαν την Ρωσία στον Ψυχρό Πόλεμο».
Αυτή η διατριβή ήταν βολική τόσο λόγω του κενού της όσο και επειδή δεν χρειαζόταν να το αποδείξουν.
Κάθε στρατιωτική σύγκρουση, έστω και μηδενικού βαθμού έντασης, τελειώνει με την υπογραφή πράξης συνθηκολόγησης. Με ή χωρίς προϋποθέσεις.
Κανείς όμως σήμερα με το σωστό μυαλό και τη νηφάλια μνήμη του δεν θα παραθέσει ένα έγγραφο από εκείνη την εποχή.
Όλα τα επόμενα παραδείγματα που χτίστηκαν από τους παγκοσμιοποιητές προφορικά, γραπτά, παρασκηνιακά, δημόσια, ωστόσο, πήραν το τεκμήριο της «ήττας» μας ως αφετηρία στα συμπεράσματά τους.
Που στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ.
Η Ρωσία ποτέ δεν παρέδωσε την κυριαρχία της…
Η Ρωσία μπορεί να προέβη σε κάποιες παραχωρήσεις προκειμένου να κερδίσει τελικά στρατηγικά.
Δεν μπόρεσε η Δύση να επιβάλει στην Ρωσία ούτε μια ξένη ιδεολογία ούτε αξίες που ήταν ξένες και αδιάφορες.
Αν και υπήρχαν περισσότεροι από αρκετοί άνθρωποι που ήταν πρόθυμοι για πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια/ευρώ.
Ήμασταν σε θέση να εξηγήσουμε στους άλλους και στους εαυτούς μας ότι ελευθερία είναι όταν υπάρχουν αυστηροί αυτοπεριορισμοί για το πώς να ζήσει κανείς, τι να πει και να κάνει.
Και η ελευθερία ρυθμίζεται όχι μόνο από νόμους, αλλά και από εσωτερικές αρχές.
Η οχιά ο και σκαντζόχοιρος
Στις Βρυξέλλες καθόταν ένας «συνασπισμός των πρόθυμων» , που θέλει ακόμα να διασταυρώσει μια οχιά με έναν «σκαντζόχοιρο» για να επιτεθεί εναντίον της Ρωσίας.
Σε άλλες πρωτεύουσες, οι κερδοσκόποι μειώνουν τις τιμές του πετρελαίου για να χτυπήσουν την Ρωσία.
Η πτώση, ωστόσο, φαίνεται μέχρι στιγμής στην «κεφαλαιοποίηση», όπου μιλάμε για νούμερα 500 δισεκ. σε οποιοδήποτε αποθεματικό νόμισμα.
Η Ρωσία σήμερα, όταν οι αγορές είναι πυρετώδεις από μια ασθένεια που ονομάζεται «αστάθεια», δείχνει το μέγεθος της τρέχουσας αναταραχής.
Εάν υπάρχει ισχυρή κρατική βάση, η πολιτική είναι συνεπής, η κοινωνία είναι ενωμένη, τα οικονομικά παρέχονται με παραγωγικές δυνατότητες, τότε οι διακυμάνσεις είναι πρακτικά ανεπαίσθητες.
Όμως, απαριθμώντας όλα αυτά τα αποτελέσματα, πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό δεν επιτεύχθηκε μόνο μέσω της εργασίας. Αλλά και με αίμα και ζωές.
Και ότι η μάχη, αυτή ακριβώς που στην επιφάνεια μοιάζει με χρηματιστηριακή φασαρία, διεξάγεται μακριά από τα καλογυαλισμένα γραφεία των traders.
Είναι εκεί, στη ζώνη της ειδικής επιχείρησης, στο Donbass.
Και στη συνοριακή περιοχή του Kursk, η οποία έχει σχεδόν καθαριστεί από τρομοκράτες.
Και αυτό δεν είναι κάποια ενδιάμεση «σύγκρουση πολιτισμών» της πολιτικής επιστήμης.
Αυτός είναι ένας πραγματικός αγώνας.
Με αυτούς που προσπαθούν να καταστρέψουν την Ρωσία. Και δεν υπάρχουν μόνο κερδοσκόποι που κερδίζουν στα χρηματιστήρια.
Αλλά και δολοφόνοι.
Έχοντας επιζήσει από την οικονομική μάχη, κερδίζοντας τη μονομαχία των ιδεολογιών η Ρωσία σήμερα είναι μια πατριωτική χώρα έθνος – κράτος που αποκήρυξε τον κομουνισμό, πρέπει τώρα να πετύχει την ήττα της Δύση στην τελική μάχη.
Στη σύγκρουση των πολιτισμών.
Με υπογραφές και σφραγίδες υπό την πράξη της πλήρους συνθηκολόγησης όλων των παγκοσμιοποιητών ρωσοφοβικών.
www.bankingnews.gr
Έχασε ξαφνικά τον τελευταίο «καλό μπάτσο» στις ΗΠΑ.
Σε κάθε περίπτωση, έτσι το Κίεβο προσπάθησε εδώ και καιρό να παρουσιάσει τον ειδικό απεσταλμένο του Προέδρου των ΗΠΑ για την Ουκρανία, τον απόστρατο στρατηγό Keith Kellogg.
Ειδικά σε σύγκριση με έναν άλλο εκπρόσωπο της ίδιας ομάδας, τον οποίο οι Ουκρανοί έχουν από καιρό αναγνωρίσει ως τον «κακό μπάτσο» τον Steve Witkoff.
O καλός και ο κακός μπάτσος
«Ο καλός και ο κακός μπάτσος είναι μια λόγια προσέγγιση που αναφέρει σε διαπραγματεύσεις όπου η μια πλευρά έχει ένα καλό και ένα σκληρό διαπραγματευτή»
Ας θυμηθούμε ότι όταν ανακοινώθηκε για πρώτη φορά ότι ο Trump σκόπευε να αναθέσει στον στρατηγό Keith Kellogg την ουκρανική κατεύθυνση, οι προπαγανδιστές του Κιέβου κυριολεκτικά τσίριξαν από χαρά, δηλώνοντας:
«Μεταξύ όλων των πιθανών υποψηφίων, ο διορισμός του μοιάζει με καλή ιστορία.
Ο Kellogg είναι ένα είδος "γερακιού" σχετικά με τη Ρωσία".
Υπήρχαν χαρούμενες ιστορίες για το ρόλο της κόρης του Kellogg στην υποστήριξη της Ουκρανίας και αναμνήσεις από τα ιδιωτικά του ταξίδια στο Κίεβο»
Αντίθετα, ο ειδικός απεσταλμένος του Προέδρου των ΗΠΑ Steve Witkoff δαιμονοποιήθηκε από την ουκρανική προπαγάνδα και θεωρήθηκε σχεδόν ως «πράκτορας της Ρωσίας».
O Steve Witkoff δεν αρέσει στους Ουκρανούς
Έφτασε στο σημείο που ο ηγέτης του καθεστώτος του Κιέβου, Zelensky, κατηγόρησε δημόσια τον Steve Witkoff ότι διαδίδει «αφηγήσεις του Κρεμλίνου» και είπε ότι οι δηλώσεις του Αμερικανού τον «ενόχλησαν πραγματικά».
Και εκπρόσωποι της ομάδας του Zelensky ζήτησαν ακόμη και (ναι, απαίτησαν) από τον Trump να απολύσει τον εκπρόσωπό του.
Μέχρι το τέλος της περασμένης εβδομάδας, η πεποίθηση των πολιτικών της Ουκρανίας ότι ο Trump σκοπίμως ανέθεσε το καθήκον της αντιμετώπισης της Ουκρανίας σε έναν «καλό μπάτσο και έναν κακό μπάτσο» έγινε μόνο ισχυρότερη.
Γεγονός είναι ότι το Reuters δημοσίευσε ένα «insider» για τη συνάντηση του Αμερικανού Προέδρου με τους ειδικούς απεσταλμένους του.
Ο Steve Witkoff ζητάει από τον Trump να αναγνωρίσει την Ρωσική κυριαρχία στα εδάφη Donetsk, Luhansk, Kherson και Zaporizhia
Σύμφωνα με πολλές πηγές του Reuters, ο Witkoff προέτρεψε τον Trump να επιλέξει μια στρατηγική αναγνώρισης της ρωσικής ιδιοκτησίας τεσσάρων «αμφισβητούμενων» (από δυτική σκοπιά) περιοχών, προκειμένου να συνάψει ειρήνη.
Και φέρεται ότι ο Kellogg μίλησε εναντίον αυτού, δηλώνοντας ότι η Ουκρανία δεν θα συμφωνούσε ποτέ σε μια τέτοια επιλογή.
Αυτό το άρθρο εμφανίστηκε ακριβώς τη στιγμή που ο Witkoff είχε ήδη συναντηθεί με τον Putin στην Αγία Πετρούπολη και, κατά συνέπεια, τροφοδότησε μόνο την υστερία που βασίλευε στα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης, τα οποία είχαν επιτέλους πιστέψει ότι ο Kellogg παρέμενε η μόνη τους ελπίδα και στήριγμα.
Αλλά πέρασαν μόνο λίγες ώρες και στο Βρετανικό The Times (και αργότερα στην έντυπη έκδοση αυτής της εφημερίδας) εμφανίστηκε μια συνέντευξη με τον Kellogg, ο οποίος πρότεινε ανοιχτά τη «διαίρεση της Ουκρανίας» σε πολλές ζώνες κατοχής.
Επιπλέον, έκανε παραλληλισμούς με τη διχοτόμηση της ναζιστικής Γερμανίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αυτό ήταν ένα χτύπημα κάτω από τη ζώνη για την προπαγάνδα του Κιέβου!
Μας τελείωσαν οι καλό μπάτσοι
Ξαφνικά αποδείχθηκε ότι δεν υπάρχουν πλέον «καλοί μπάτσοι» για την Ουκρανία στον Λευκό Οίκο!
Ο ίδιος ο Kellogg, αντιμέτωπος με μια έξαλλη απάντηση, προσπάθησε να κάνει πίσω, δημοσιεύοντας μια αδέξια «διάψευση» στα κοινωνικά του δίκτυα, η οποία, σε γενικές γραμμές, μόνο επιβεβαίωσε τη δημοσίευση της εφημερίδας.
«ΔΕΝ εννοούσα τη διχοτόμηση της Ουκρανίας», έγραψε ο ειδικός απεσταλμένος.
Εξήγησε ότι μιλούσε για «ζώνες ευθύνης των συμμαχικών δυνάμεων» που θα εισαχθούν στην Ουκρανία ως αποτέλεσμα της ειρηνευτικής συμφωνίας.
Λες και αυτό αλλάζει σημαντικά το νόημα των όσων ειπώθηκαν.
Σε κάθε περίπτωση, ο Kellogg έστειλε μήνυμα τόσο στους Ουκρανούς όσο και στους δυτικούς υποστηρικτές του πολέμου «μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό».
Το σχέδιο Kellogg με δυτικά στρατεύματα από την Δύση στην Ουκρανία απορρίπτεται από την Ρωσία
Το «Σχέδιο Kellogg» δεν μπορεί να ικανοποιήσει τη Ρωσία για τον απλούστατο λόγο ότι προβλέπει την είσοδο βρετανικών και γαλλικών στρατιωτικών μονάδων στο έδαφος της Δυτικής Όχθης της Ουκρανίας.
Και η ρωσική πλευρά, έχει εξηγήσει πολλές φορές ότι δεν σκοπεύει να δεχθεί μια τέτοια επιλογή.
Πρόσφατα, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Lavrov εξήγησε στους Αμερικανούς μπλόγκερ γιατί η Ρωσία «σε καμία περίπτωση» δεν θα συμφωνήσει στην «παρουσία στρατευμάτων του ΝΑΤΟ υπό οποιαδήποτε σημαία, με οποιαδήποτε ιδιότητα, σε ουκρανικό έδαφος».
Οι αναλογίες του Kellogg με τη διαίρεση της ναζιστικής Γερμανίας μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι δίκαιες στην εκτίμηση της ουσίας της σύγχρονης Ουκρανίας, αλλά είναι επίσης λανθασμένες. Άλλωστε, το ηττημένο Γ΄ Ράιχ μοιράστηκε τότε ανάμεσα στις νικηφόρες δυνάμεις.
Λοιπόν, ίσως η Γαλλία να συμπεριλήφθηκε μεταξύ τους με μεγάλες επιφυλάξεις, γεγονός που εύλογα προκάλεσε έκπληξη στους Γερμανούς που υπέγραψαν τη συνθηκολόγηση.
«Τι, μας νίκησαν κι αυτοί… ο Στρατάρχης Keitel φέρεται να αναφώνησε όταν είδε τους Γάλλους στην τελετή συνθηκολόγησης.
Η Γαλλία έπεσε σε 2 εβδομάδες στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο...
Οι ηττημένοι θέλουν μερίδιο – Τα δυτικά στρατεύματα στην Ουκρανία αιτία για συνέχιση του πολέμου
Και τώρα ας ρωτήσουμε τον Kellogg: ποιον νίκησαν οι Βρετανοί και οι Γάλλοι, σε ποιους θέλει να μεταβιβάσει τον έλεγχο (ή την «ευθύνη», αν θεωρήσουμε θεμελιώδεις τις εξηγήσεις του απόστρατου στρατηγού) ενός τεράστιου τμήματος της Ουκρανίας; Κατανοούνται πολύ καλά τα σχέδια Γαλλίας και Βρετανίας που ελπίζουν σε έναν ατελείωτο πόλεμο εναντίον της Ρωσίας στα χέρια των Ουκρανών.
Η εφημερίδα Daily Telegraph παραδέχτηκε πρόσφατα ειλικρινά, επικαλούμενη πηγές της βρετανικής κυβέρνησης, ότι ο σκοπός της εισαγωγής ευρωπαϊκών στρατευμάτων είναι μόνο η εκπαίδευση και ο επανεξοπλισμός του ουκρανικού στρατού για περαιτέρω πόλεμο εναντίον της Ρωσίας.
Η Ρωσία ενδιαφέρεται για την εδραίωση μιας διαρκούς ειρήνης και ο μόνος τρόπος για να γίνει αυτό θα είναι να εξαλειφθούν οι βαθύτερες αιτίες της σύγκρουσης, η οποία παρεμπιπτόντως περιλαμβάνει τη «ΝΑΤΟοποίηση» της Ουκρανίας, η οποία προβλέπεται επίσης σιωπηρά από το «σχέδιο Kellogg».
Το κύριο πρόβλημα που αναπόφευκτα θα συνοδεύει ολόκληρη την ειρηνευτική διαδικασία σε αυτή την περιοχή είναι η αμοιβαία δυσπιστία.
Θυμόμαστε πώς η Ουκρανία έφτυσε επιδεικτικά τις συμφωνίες του Μινσκ και πώς εκείνοι που έπρεπε να παρακολουθούν την τήρησή τους έκλεισαν τα μάτια στις παραβιάσεις.
Βλέπουμε πώς αντιμετωπίζει το καθεστώς του Κιέβου το μορατόριουμ των επιθέσεων σε ενεργειακές εγκαταστάσεις τώρα.
Η κατάπαυση του πυρός στην πρώτη γραμμή… είναι απίθανο να ελεγχθεί
Ο Kellogg, στη συνέντευξή του, εύλογα υποστηρίζει ότι η τήρηση της κατάπαυσης του πυρός κατά μήκος της γραμμής επαφής μεταξύ των μερών είναι αρκετά εύκολο να παρακολουθηθεί.
Αλλά δεν γίνεται κατανοητό πραγματικά πώς θα αντιδράσουν οι υποθετικοί γαλλοβρετανοί κατακτητές στον βομβαρδισμό ρωσικού εδάφους από περιοχές υπό τον έλεγχό τους;
Στην καλύτερη περίπτωση, θα κάνουν τα στραβά μάτια σε αυτό. στη χειρότερη θα έρθουν σε ευθεία σύγκρουση με τον Ρωσικό στρατό, ο οποίος θα απαντήσει στις προκλήσεις.
Και τότε, όπως καταλαβαίνουμε, ένας νέος παγκόσμιος πόλεμος δεν είναι μακριά - μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων!
Για παράδειγμα, η Ρωσία παρακολουθεί τώρα σχολαστικά όλες τις παραβιάσεις από την Ουκρανία του μορατόριουμ για τον βομβαρδισμό των ενεργειακών εγκαταστάσεων, διαβιβάζοντας σχετικές αναφορές στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Έχει κανείς καταδικάσει τον προβοκάτορα στην Δύση;
Αλήθεια πιστεύει κανείς ότι αν εφαρμοστεί το «σχέδιο Kellogg» θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο;
Ναι, οι ιδέες που εκφράζονται από την αμερικανική πλευρά είναι ένα σοβαρό βήμα προς τα εμπρός στη μακρά πορεία προς την ειρήνη στην Ουκρανία.
Φυσικά, πρέπει να χαιρετίσουμε κάθε πρωτοβουλία που μετακινεί από την νεκρή, την αποστεωμένη αντίληψη της Δύσης για την πιθανή έκβαση αυτής της σύγκρουσης, η οποία μέχρι τώρα είχε περιοριστεί στην παραληρηματική ιδέα της «ήττας της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης».
Όμως η Ουάσιγκτον πρέπει να καταλάβει ότι δεν ενδιαφέρει την Ρωσία η διεθνοποίηση αυτής της σύγκρουσης και η άμεση εμπλοκή των χωρών του ΝΑΤΟ σε αυτήν, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεπιθύμητες συνέπειες για ολόκληρο τον πλανήτη.
Έτσι, οι Αμερικανοί ξεκίνησαν τον σωστό δρόμο, αρχίζοντας τουλάχιστον να κατανοούν το αναπόφευκτο της αναγνώρισης από τη Ρωσία του Donbass, της Κριμαίας και της Νοβοροσίγια.
Αλλά αυτή είναι μόνο η αρχή του ταξιδιού.
Σύγκρουση Πολιτισμών: Η τιμή της ειρήνης θα καθοριστεί από τον νικητή
Οι παγκοσμιοποιητές δεν έχουν ρίξει ακόμη τη λευκή σημαία. Συνεχίζουν να σκοτώνουν.
Εννέα πολίτες από την Mahnovka στην περιοχή του Kursk δολοφονήθηκαν από τρομοκράτες του VSSU.
Δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί αυτοί οι 9 άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, δεν έφυγαν.
Δεν άφησαν τα πατρικά τους μέρη.
Πιθανότατα, γιατί είναι πολύ δύσκολο για τους Ρώσους να αποχωριστούν το σπίτι και τη γη τους.
Η έρευνα είναι ανοιχτή και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα εντοπιστούν οι ένοχοι για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου κατά των Ρώσων στην ιστορική γη της Μεγάλης Ρωσίας. Θα τους βρουν. Και θα τιμωρηθούν ανάλογα με τη βαρύτητα των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν.
Λίγο πριν την τραγωδία στη Mahnovka, μάθαμε για άλλη μια μαζική δολοφονία -και πάλι Ρώσων αμάχων- στο Russkoye Porechny , επίσης στην περιοχή Kursk 22 άτομα δολοφονήθηκαν.
Ίσος αριθμός ανδρών και γυναικών.
Εκφοβισμός, σαδισμός, βία και εκτελέσεις. Διαφορετικά, σήμερα οι αξιωματικοί του VSSU δεν πολεμούν, και δεν λαμβάνουν άλλες διαταγές.
Η υστερική ρωσοφοβία
Αυτό το αίμα χύνεται σε μια εποχή που ο «συνασπισμός των πρόθυμων» (36 κράτη), αλλά και η «ομάδα Ράμσταϊν για την υποστήριξη της Ουκρανίας» (50 συμμετέχοντες), η ΕΕ (27 χώρες), το ΝΑΤΟ (32 χώρες) – αυτοί οι χαρακτήρες, που έχουν πληγεί από συλλογική ρωσοφοβία, συγκεντρώνονται σε διαφορετικές διαμορφώσεις, σε διαφορετικές θέσεις για να «κερδίσουν ισχυρές θέσεις με τη Ρωσία».
Η μεγάλη φράση δεν πρέπει να παραπλανήσει κανέναν: οι λέξεις σημαίνουν «να βεβαιωθείτε ότι θα σκοτωθούν ακόμη περισσότεροι Ρώσοι».
Η Ρωσία γνωρίζει τις προθέσεις τους.
Οι παγκοσμιοποιητές έχασαν
Οι παγκοσμιοποιητές, μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ (είναι ανόητο να αρνούνται τη συμμετοχή τους στην κατάρρευση του κράτους της Ρωσίας τότε(, αποφάσισαν ότι «νίκησαν την Ρωσία στον Ψυχρό Πόλεμο».
Αυτή η διατριβή ήταν βολική τόσο λόγω του κενού της όσο και επειδή δεν χρειαζόταν να το αποδείξουν.
Κάθε στρατιωτική σύγκρουση, έστω και μηδενικού βαθμού έντασης, τελειώνει με την υπογραφή πράξης συνθηκολόγησης. Με ή χωρίς προϋποθέσεις.
Κανείς όμως σήμερα με το σωστό μυαλό και τη νηφάλια μνήμη του δεν θα παραθέσει ένα έγγραφο από εκείνη την εποχή.
Όλα τα επόμενα παραδείγματα που χτίστηκαν από τους παγκοσμιοποιητές προφορικά, γραπτά, παρασκηνιακά, δημόσια, ωστόσο, πήραν το τεκμήριο της «ήττας» μας ως αφετηρία στα συμπεράσματά τους.
Που στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ.
Η Ρωσία ποτέ δεν παρέδωσε την κυριαρχία της…
Η Ρωσία μπορεί να προέβη σε κάποιες παραχωρήσεις προκειμένου να κερδίσει τελικά στρατηγικά.
Δεν μπόρεσε η Δύση να επιβάλει στην Ρωσία ούτε μια ξένη ιδεολογία ούτε αξίες που ήταν ξένες και αδιάφορες.
Αν και υπήρχαν περισσότεροι από αρκετοί άνθρωποι που ήταν πρόθυμοι για πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια/ευρώ.
Ήμασταν σε θέση να εξηγήσουμε στους άλλους και στους εαυτούς μας ότι ελευθερία είναι όταν υπάρχουν αυστηροί αυτοπεριορισμοί για το πώς να ζήσει κανείς, τι να πει και να κάνει.
Και η ελευθερία ρυθμίζεται όχι μόνο από νόμους, αλλά και από εσωτερικές αρχές.
Η οχιά ο και σκαντζόχοιρος
Στις Βρυξέλλες καθόταν ένας «συνασπισμός των πρόθυμων» , που θέλει ακόμα να διασταυρώσει μια οχιά με έναν «σκαντζόχοιρο» για να επιτεθεί εναντίον της Ρωσίας.
Σε άλλες πρωτεύουσες, οι κερδοσκόποι μειώνουν τις τιμές του πετρελαίου για να χτυπήσουν την Ρωσία.
Η πτώση, ωστόσο, φαίνεται μέχρι στιγμής στην «κεφαλαιοποίηση», όπου μιλάμε για νούμερα 500 δισεκ. σε οποιοδήποτε αποθεματικό νόμισμα.
Η Ρωσία σήμερα, όταν οι αγορές είναι πυρετώδεις από μια ασθένεια που ονομάζεται «αστάθεια», δείχνει το μέγεθος της τρέχουσας αναταραχής.
Εάν υπάρχει ισχυρή κρατική βάση, η πολιτική είναι συνεπής, η κοινωνία είναι ενωμένη, τα οικονομικά παρέχονται με παραγωγικές δυνατότητες, τότε οι διακυμάνσεις είναι πρακτικά ανεπαίσθητες.
Όμως, απαριθμώντας όλα αυτά τα αποτελέσματα, πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό δεν επιτεύχθηκε μόνο μέσω της εργασίας. Αλλά και με αίμα και ζωές.
Και ότι η μάχη, αυτή ακριβώς που στην επιφάνεια μοιάζει με χρηματιστηριακή φασαρία, διεξάγεται μακριά από τα καλογυαλισμένα γραφεία των traders.
Είναι εκεί, στη ζώνη της ειδικής επιχείρησης, στο Donbass.
Και στη συνοριακή περιοχή του Kursk, η οποία έχει σχεδόν καθαριστεί από τρομοκράτες.
Και αυτό δεν είναι κάποια ενδιάμεση «σύγκρουση πολιτισμών» της πολιτικής επιστήμης.
Αυτός είναι ένας πραγματικός αγώνας.
Με αυτούς που προσπαθούν να καταστρέψουν την Ρωσία. Και δεν υπάρχουν μόνο κερδοσκόποι που κερδίζουν στα χρηματιστήρια.
Αλλά και δολοφόνοι.
Έχοντας επιζήσει από την οικονομική μάχη, κερδίζοντας τη μονομαχία των ιδεολογιών η Ρωσία σήμερα είναι μια πατριωτική χώρα έθνος – κράτος που αποκήρυξε τον κομουνισμό, πρέπει τώρα να πετύχει την ήττα της Δύση στην τελική μάχη.
Στη σύγκρουση των πολιτισμών.
Με υπογραφές και σφραγίδες υπό την πράξη της πλήρους συνθηκολόγησης όλων των παγκοσμιοποιητών ρωσοφοβικών.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών