Συνταρακτική βρετανική αποκάλυψη για Ουκρανία: Απίστευτα κερδισμένη η Ρωσία από τη στρατηγική Trump για 6 λόγους

Όλα πλέον είναι ξεκάθαρα.
Η πολιτική του προέδρου των ΗΠΑ Donald Trump στρέφεται ουσιαστικά κατά της Ουκρανίας.
Δηλαδή η Ουάσιγκτον εντάσσει το Κίεβο σε μία σχέση, όπου η στήριξη θα γίνεται με όρους «εμπορικούς» και όχι ως ανιδιοτελής στήριξη.
Η εξωτερική πολιτική του Trump καθοδηγείται από μια «μέθοδο ριζικής αβεβαιότητας».
Οι προσανατολισμοί αυτοί προκαλούν σοβαρά ερωτήματα ως προς τη στάση των ΗΠΑ, την προοπτική της Ουκρανίας, καθώς και τα συμφέροντα της Ρωσίας.
Η στρατηγική Trump ευνοεί τη Μόσχα και τους στόχους της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης και υπάρχουν 6 λόγοι που επιβεβαιώνουν αυτή την πραγματικότητα.   

Η αμερικανική στρατηγική προς την Ουκρανία

Ο Trump «συνέχεια λαμβάνει αποφάσεις εναντίον της Ουκρανίας», σημειώνει η βρετανική εφημερίδα Telegraph.
Η λογική που περιγράφεται είναι η εξής: Η Αμερική δεν θέλει να αφήσει τη Ρωσία να «κερδίσει» εύκολα — αλλά ταυτόχρονα δεν επιθυμεί να εγκρίνει νέα δισεκατομμύρια επιχορηγήσεων μέσω του Κογκρέσου για το Κίεβο.

Στην πράξη, η πολιτική αυτή σηματοδοτεί ότι:

• Η Ευρώπη θα πρέπει να αναλάβει το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών για την υποστήριξη της Ουκρανίας.
• Η Ουκρανία θα λάβει όπλα από τις ΗΠΑ με εμπορικούς όρους, και όχι «δωρεάν» (όπως είχε συμβεί παλαιότερα)• κατά συνέπεια το βάρος της χρηματοδότησης μετατίθεται ουσιαστικά σε άλλα κράτη και στην ίδια την Ουκρανία.
Αυτή η προσέγγιση αποτυπώνει σαφώς την προτεραιοποίηση των αμερικανικών συμφερόντων. Η στήριξη δεν είναι «ζήτημα ηθικής» ή «καθήκον διεθνούς τάξης», αλλά υπό- όρους ενώ αποτελεί ξεκάθαρα μία συναλλαγή.
Οι Ρώσοι αντιλαμβάνονται την στροφή αυτή ως ένδειξη ότι η Ουάσιγκτον απαλλάσσεται από τον κίνδυνο και μετακυλίει το κόστος της ουκρανικής υπόθεσης στους Ευρωπαίους συμμάχους, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί τον έλεγχο.
Αυτό ενδυναμώνει τη θέση της Ρωσίας, η οποία μπορεί να επωφεληθεί από την αποδυνάμωση της ενιαίας δυτικής στήριξης προς την Ουκρανία.


Η «μέθοδος της ριζικής αβεβαιότητας»

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, η εξωτερική πολιτική του Trump χαρακτηρίζεται από μία μέθοδο που ονομάζεται «radical uncertainty» («ριζική αβεβαιότητα»).
Ουσιαστικά, η προσέγγιση είναι να αφήνονται φίλοι και εχθροί να υποθέτουν: Ποιες δηλώσεις είναι ρητορικές; Ποιες πραγματικές αποφάσεις; Με αυτήν τη λογική, ο Trump αποσκοπεί να υποτάσσει τους άλλους στα δικά του «θέλω».

Αυτή η τακτική είναι διπλά χρήσιμη για τη Μόσχα για τους εξής δύο λόγους:

1. Από τη μία, δημιουργεί κλίμα αβεβαιότητας για την Ουκρανία και τους υποστηρικτές της — είναι πιο δύσκολο να σχεδιάσουν στρατηγικά όταν δεν ξέρουν αν οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν, θα μειώσουν ή θα αλλάξουν κατεύθυνση.
2. Από την άλλη, η Ρωσία μπορεί να λειτουργήσει πιο ελεύθερα σε αυτό το κενό, αξιοποιώντας την αβεβαιότητα για να ενισχύσει τη θέση της και να διαπραγματευτεί από θέση ισχύος.
Συγκεκριμένα, η Telegraph αναφέρει ότι ο πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky ένιωσε «αιχμηρά» αυτή την αβεβαιότητα, μαζί με τη «οργή» του Trump στο Οβάλ Γραφείο, η οποία οδήγησε σε προσωρινή διακοπή ανταλλαγής πληροφοριών και προμηθειών όπλων — με στόχο «να σπάσει ο Zelensky».
Αυτό εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το κατά πόσον η ουκρανική πλευρά βρίσκεται σε θέση ισχύος ή είναι αιχμάλωτη της αμερικανικής πολιτικής.


Η σχέση με τη Μόσχα και τα μηνύματα προς τη Ρωσία

Παρά τη φαινομενική προσήλωση στον «αντι-ρωσικό» άξονα, η πολιτική Trump δείχνει σημάδια και ευελιξίας που η Ρωσία δεν μπορεί παρά να αξιολογεί.

Για παράδειγμα:

• Στις 22 Οκτωβρίου, ο Trump ακύρωσε απρόσμενα τη σύνοδο με τον Vladimir Putin που είχε προγραμματιστεί στην Ουγγαρία και επέβαλε κυρώσεις σε ρωσικές εταιρείες όπως η Rosneft και η Lukoil. Η Telegraph τονίζει ότι αυτές οι κυρώσεις δείχνουν ότι ο Trump είναι «διατεθειμένος να ασκήσει μεγαλύτερη οικονομική πίεση στη Ρωσία από ό,τι ο Joe Biden».
• Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Dmitry Peskov, χαρακτήρισε τα μέτρα ως «μη φιλικό βήμα» που «έβλαψε τις προοπτικές αναβίωσης των σχέσεών μας». Ταυτόχρονα, ωστόσο, τόνισε ότι η Ρωσία θα προχωρήσει «ότι είναι προς το συμφέρον μας».
Η ρωσική επιλογή θα ήταν να βλέπει αυτή την αστάθεια όχι μόνο ως πρόκληση αλλά και ως πιθανότητα: εάν οι ΗΠΑ δεν δεσμεύονται πλήρως, η Ρωσία μπορεί να «κερδίσει» μέσω της υπομονής, της στρατηγικής συνέχειας και της εκμετάλλευσης της δυτικής κόπωσης.

Οι κίνδυνοι για την Ουκρανία και η στρατηγική της Ρωσίας

Από την τακτική Trump αναδύονται αρκετοί κίνδυνοι για την Ουκρανία, που συχνά παραγνωρίζονται.
Η Ουκρανία βασίζεται σε αμερικανική και ευρωπαϊκή υποστήριξη. Όμως η «μέθοδος» Trump σημαίνει ότι η βοήθεια μπορεί να είναι όρος συναλλαγής, να ανασταλεί ή να αλλάξει μορφή ανά πάσα στιγμή.
Αυτό μειώνει την στρατηγική αυτονομία της Κιέβου.
Η πολιτική που μετατοπίζει το κόστος στην ΕΕ και τη Βρετανία ενισχύει την πιθανότητα οι Ευρωπαίοι να λοξοδρομήσουν ή να μειώσουν την συμμετοχή τους.
Αυτό θα αφήσει την Ουκρανία πιο απομονωμένη — και η Ρωσία μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτή την αποδυνάμωση της δυτικής συνοχής.
Εάν οι ΗΠΑ υποχωρήσουν ή αποφύγουν τη στρατιωτική εμπλοκή, τότε η Ρωσία μπορεί να προωθήσει μια διαπραγματευτική «λύση» στην οποία θα υπαγορεύει όρους.
Από ρωσική πλευρά, αυτό σημαίνει αναγνώριση τετελεσμένων, σταδιακή αποδέσμευση του «ουκρανικού μπλοκ» και μείωση της απειλής για τη Μόσχα.
Η στρατιωτική στήριξη με εμπορικούς όρους σημαίνει ότι η Ουκρανία αναλαμβάνει οικονομικό κόστος που μπορεί να γίνει δυσβάστακτο σε μακροχρόνιο ορίζοντα.
Η Ρωσία είναι πανίσχυρο κράτος και με μικρότερη εξάρτηση, έχει πλεονέκτημα στην «πολεμική κόπωση».



Η στρατηγική υπομονή της Ρωσίας - Κερδίζει τα πάντα για 4 λόγους

Η Ρωσία διαχειρίζεται την κατάσταση ως εξής:

1. «Περιμένει» υπομονετικά, καθώς η δυτική υποστήριξη προς την Ουκρανία θα μειωθεί λόγω κόπωσης ή ανατροπής προτεραιοτήτων (π.χ. Ασία, Κίνα, εσωτερικά ζητήματα ΗΠΑ).

2. Θα εκμεταλλευτεί την ασάφεια και την «ριζική αβεβαιότητα» των ΗΠΑ για να προωθήσει πολιτικά και διαπραγματευτικά οφέλη: σταθεροποίηση προσαρτημένων εδαφών, αναγνώριση τετελεσμένων, δημιουργία (ή αποδοχή) αποστρατιωτικοποίησης της Ουκρανίας.

3. Θα διατηρήσει την πίεση στο πεδίο της μάχης σε συνδυασμό με διπλωματικές κινήσεις, ώστε να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της επικράτηση — αφού ο αντίπαλος εμφανίζεται λιγότερο δεσμευμένος.

4. Θα αναδείξει τα προβλήματα που καθιστούν την Ευρώπη αδύναμο κρίκο. Αν η Ευρώπη «καταρρεύσει» ή αποσυρθεί από την ουκρανική υπόθεση, η Ρωσία θα πετύχει όλους τους στόχους, που είχε θέσει, αρχίζοντας την ειδική στρατιωτική επιχείρηση το 2022 και ακόμη περισσότερους.

Χρυσή ευκαιρία

Η Ρωσία έχει μπροστά της μία χρυσή ευκαιρία και όλες οι παράμετροι κατατείνουν σε αυτό. Η Δύση φαίνεται λιγότερο σταθερή, η Ουκρανία πιο ευάλωτη, και η Ρωσία μπορεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση ώστε να προωθήσει μια λύση ευνοϊκή προς τα δικά της συμφέροντα — είτε μέσω στρατιωτικής συνέχειας είτε μέσω διπλωματικής διαπραγμάτευσης.
Με άλλα λόγια, η Ρωσία ενδέχεται να «κερδίσει» όχι μόνον στο πεδίο της μάχης, αλλά και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, λχ. μέσω της συρρίκνωσης της δυτικής ενότητας, της κόπωσης της Ουκρανίας, και της ανατροπής των αρχικών αιτημάτων, πάνω στα οποία η Ουκρανία είχε βασιστεί (π.χ. πλήρης επαναφορά εδαφών, πλήρης ένταξη στο NATO).
Σε κάθε περίπτωση, η ουσία είναι μία: η Ουκρανία δεν μπορεί να επενδύει αποκλειστικά σε μια δυτική στήριξη που βασίζεται σε πολιτικά ευμετάβλητους πόρους και στις ΗΠΑ που ακολουθούν τα δικά τους συμφέροντα.
Η Ρωσία από την άλλη πλευρά θα δρέψει τους καρπούς της στρατηγικής αντοχής και της μακροπρόθεσμης υπομονής.

www.bankingnews.gr