Το πιστόλι ζυγίζει πλέον 1.363 γραμμάρια κενό -όσο ένα γεμάτο Smith Wesson .44 Μάγκνουμ!
Το P226 είναι -μαζί με τα Beretta 92 και CZ75- αποτελούν την “αγία τριάδα” που όρισαν τα σύγχρονα πιστόλια 9mm.
Προϊόν κοινοπραξίας μεταξύ της ελβετικής Sig και της γερμανικής J.P Sauer, σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει τα γερασμένα Walther P1 του γερμανικού στρατού.
Το 1985 διαγωνίστηκε για το πρόγραμμα ΧΜ9 των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Παρόλο που έχασε από το Beretta, υιοθετήθηκε τελικά από μονάδες όπως η βρετανική SAS, το FBI, η GSG9 και οι SEALs αποκτώντας τη φήμη εξαιρετικά αξιόπιστου όπλου.
Η γενεαλογία του Ρ226
Μηχανικά βασίστηκε στο παλιότερο Ρ220 με την προσαρμογή μιας φαρδύτερης λαβής, ώστε να χωρέσει 15 φυσίγγια 9mm Luger σε διπλή στήλη. Ο σκελετός φτιάχνεται από αλουμίνιο για χαμηλό βάρος και διαθέτει ένα μοναδικό μηχανισμό σκανδάλης που στερείται χειροκίνητης ασφάλειας. Αντί αυτού, ένας μοχλός πάνω από την αριστερή λαβή κατεβάζει τη σφύρα σε δέση “ημιόπλισης” ώστε να μην έρχεται σε επαφή με τον επικρουστήρα. Η διαδικασία γέμισης και όπλισης περιλαμβάνει έλξη του κλείστρου με το γεμιστήρα μέσα στη λαβή. Κατόπιν ο αντίχειρας πιέζει τον αφοπλιστήρα (decocker) φέρνοντας τη σκανδάλη σε κατάσταση διπλής ενέργειας και το όπλο θεωρείται ασφαλές.
Τίποτε από αυτά δε βρίσκεται στο σημερινό P226 Χ5 RESERVE. Παρά την επικράτηση του πολυμερικού Ρ320 (το οποίο κάνει στρατιωτική καριέρα ως Μ17), η Sig συνεχίζει την παραγωγή του παλιότερου μοντέλου στις ΗΠΑ. Μόνο που πλέον στρέφεται σε εξειδικευμένες εκδόσεις για τη σκοπευτική αγορά. Θέλοντας να ανταγωνιστεί τα αγωνιστικά 2011 και όπλα όπως είναι τα Beretta 92X και CZ TS2, όλα έπρεπε να αλλάξουν.
Ενισχυμένο σασί
Ο σκελετός στο Ρ226 Χ5 πλέον είναι από ανοξείδωτο ατσάλι και περιλαμβάνει μια πεπλατυσμένη λαβή Beavertail (: Ουρά κάστορα) στο πίσω μέρος και μια ράγα Picatinny στο ρύγχος. Ως αποτέλεσμα, το πιστόλι ζυγίζει πλέον 1.363 γραμμάρια κενό -όσο ένα γεμάτο Smith Wesson .44 Μάγκνουμ! Προφανώς δεν προορίζεται για καθημερινή οπλοφορία.Το τεράστιο βάρος το κάνει να συμπεριφέρεται σαν αεροβόλο στους αγώνες σκοποβολής. Ως έξτρα βοήθημα κατά της υπολοιπόμενης ανάκρουσης, το κλείστρο ενσωματώνει στο άκρο του έναν αντισταθμιστή δύο σταδίων. Οι οπές κατευθύνουν ένα πίδακα αερίων από την εκπυρσοκρότηση προς τα επάνω, πιέζοντας την κάνη στην αντίθετη κατεύθυνση. Η ίδια διαμόρφωση υπάρχει και στο προηγούμενο X5 Legion.Μόνο που εδώ οι εξωτερικές επιφάνειες του μετάλλου έχουν γυαλιστεί και καλυφθεί με επίστρωση DLC (Diamond Like Carbon). Δίνει την αίσθηση κλασικής βαφής αλάτων, αλλά είναι ασύγκριτα ανθεκτικότερη σε τριβή και διάβρωση. Η ίδια επεξεργασία καλύπτει και το μέταλλο του σκελετού. Οι παλιές πλαστικές λαβές έχουν αλλαχθεί για χάρη ενός σετ GridLok. Καλύπτουν όλη τη ράχη και σχηματίζουν δεκάδες πολύγωνα, αυξάνοντας την επιφάνεια επαφής με την παλάμη του χρήστη. Στο εμπρός μέρος της λαβής έχουν προτεθεί κάθετες χαράξεις για τον ίδιο σκοπό. Μια “χοάνη” στο κάτω μέρος λαβής διευκολύνει με τις γρήγορες επαναγεμίσεις, καθώς το σχήμα της οδηγεί τους γεμιστήρες ταχύτερα στη σωστή θέση. Τρείς γεμστήρες των 20 φυσιγγίων βοηθούν ώστε το διάστημα μεταξύ αλλαγών να είναι μεγαλύτερο.
Αγωνιστική μηχανή
Το έξτρα βάρος βοηθά με την ανάκρουση αλλά για τη νίκη στους αγώνες απαιτείται εξαιρετική σκανδάλη. Οι μεγαλύτερες αλλαγές έχουν γίνει στο εσωτερικό. Όλος ο μηχανισμός διπλής ενέργειας και “αφόπλισης” του Ρ226 πετάχτηκε στο καλάθι. Τη θέση του έχει πάρει μια σκανδάλη μονής ενέργειας. Ρυθμίζεται για το βάρος έλξης, τη διαδρομή, τη θέση και διαθέτει επίπεδο πρόσωπο. ´Εχοντας χαμηλό βάρος έλξης και αφού δε μπορεί να αφοπλιστεί, οι μηχανικοί τοποθέτησαν στη θέση του “decocker” μια αμφιδέξια σκανδάλη τύπου Μ1911. Κλειδώνει την αγωνιστικού τύπου (ελαφρωμένη για χαμηλότερη μάζα) σφύρα στην οπλισμένη θέση.
Τα χειριστήρια απελευθέρωσης του κλείστρου και του γεμιστήρα είναι επίσης υπερμεγέθη, ώστε να βοηθούν στη γρήγορη επαναγέμιση. Για να βελτιώσουν το κράτημα με το αριστερό χέρι, οι οπλουργοί της Sig αντικατέστησαν τον κλασικό μοχλό λύσης του πιστολιού με έναν άλλο που σχηματίζει πεπλατυσμένο πεντάλ. Ο χρήστης μπορεί να ασκεί πίεση με τον αριστερό αντίχειρα, συγκρατώντας την αναπήδηση του όπλου.
Η τελειότερη σκανδάλη είναι άχρηστη χωρίς καλά σκοπευτικά και το Χ5 Reserve εξοπλίζεται με ένα σετ ρυθμιζόμενων στόχαστρων με κουκίδες τριτίου. Είναι υπερυψωμένα για να μην μπλοκάρεται η εικόνα από τοποθέτηση σιγαστήρα. Το κλισιοσκόπιο εδράζει πάνω σε μια αφαιρούμενη πλάκα, ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί στη θέση του οπτικό red dot.
Πόσο Ρ226 παραμένει στο Χ5 RESERVE;
Σύμφωνα με τη Sig θα κατασκευαστούν λιγότερα από 1.000 αντίγραφα του μοντέλου και η τιμή αγγίζει (για τις ΗΠΑ) τα 3.000 δολάρια. Αυτό το τοποθετεί 200-500 δολλάρια υψηλότερα από τα Staccato 2011 και τα CZ TS2 Green.Τέτοιου είδους όλα αποτελούν μια εξειδικευμένη κατηγορία όπου συχνά το πρεστίζ προηγείται της αντικειμενικής αξίας. Το γεγονός παραμένει όμως πως πέρα από τη γενική ομοιότητα του εξωτερικού σχήματος και ίσως κάποια μικρά απάρτια το Χ5 RESERVE είναι ένα εντελώς διαφορετικό όπλο. Απλά για λόγους μάρκετινγκ χρησιμοποιεί “καταχρηστικά” το όνομα Ρ226.
www.bankingnews.gr
Προϊόν κοινοπραξίας μεταξύ της ελβετικής Sig και της γερμανικής J.P Sauer, σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει τα γερασμένα Walther P1 του γερμανικού στρατού.
Το 1985 διαγωνίστηκε για το πρόγραμμα ΧΜ9 των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων. Παρόλο που έχασε από το Beretta, υιοθετήθηκε τελικά από μονάδες όπως η βρετανική SAS, το FBI, η GSG9 και οι SEALs αποκτώντας τη φήμη εξαιρετικά αξιόπιστου όπλου.
Η γενεαλογία του Ρ226
Μηχανικά βασίστηκε στο παλιότερο Ρ220 με την προσαρμογή μιας φαρδύτερης λαβής, ώστε να χωρέσει 15 φυσίγγια 9mm Luger σε διπλή στήλη. Ο σκελετός φτιάχνεται από αλουμίνιο για χαμηλό βάρος και διαθέτει ένα μοναδικό μηχανισμό σκανδάλης που στερείται χειροκίνητης ασφάλειας. Αντί αυτού, ένας μοχλός πάνω από την αριστερή λαβή κατεβάζει τη σφύρα σε δέση “ημιόπλισης” ώστε να μην έρχεται σε επαφή με τον επικρουστήρα. Η διαδικασία γέμισης και όπλισης περιλαμβάνει έλξη του κλείστρου με το γεμιστήρα μέσα στη λαβή. Κατόπιν ο αντίχειρας πιέζει τον αφοπλιστήρα (decocker) φέρνοντας τη σκανδάλη σε κατάσταση διπλής ενέργειας και το όπλο θεωρείται ασφαλές.
Τίποτε από αυτά δε βρίσκεται στο σημερινό P226 Χ5 RESERVE. Παρά την επικράτηση του πολυμερικού Ρ320 (το οποίο κάνει στρατιωτική καριέρα ως Μ17), η Sig συνεχίζει την παραγωγή του παλιότερου μοντέλου στις ΗΠΑ. Μόνο που πλέον στρέφεται σε εξειδικευμένες εκδόσεις για τη σκοπευτική αγορά. Θέλοντας να ανταγωνιστεί τα αγωνιστικά 2011 και όπλα όπως είναι τα Beretta 92X και CZ TS2, όλα έπρεπε να αλλάξουν.
Ενισχυμένο σασί
Ο σκελετός στο Ρ226 Χ5 πλέον είναι από ανοξείδωτο ατσάλι και περιλαμβάνει μια πεπλατυσμένη λαβή Beavertail (: Ουρά κάστορα) στο πίσω μέρος και μια ράγα Picatinny στο ρύγχος. Ως αποτέλεσμα, το πιστόλι ζυγίζει πλέον 1.363 γραμμάρια κενό -όσο ένα γεμάτο Smith Wesson .44 Μάγκνουμ! Προφανώς δεν προορίζεται για καθημερινή οπλοφορία.Το τεράστιο βάρος το κάνει να συμπεριφέρεται σαν αεροβόλο στους αγώνες σκοποβολής. Ως έξτρα βοήθημα κατά της υπολοιπόμενης ανάκρουσης, το κλείστρο ενσωματώνει στο άκρο του έναν αντισταθμιστή δύο σταδίων. Οι οπές κατευθύνουν ένα πίδακα αερίων από την εκπυρσοκρότηση προς τα επάνω, πιέζοντας την κάνη στην αντίθετη κατεύθυνση. Η ίδια διαμόρφωση υπάρχει και στο προηγούμενο X5 Legion.Μόνο που εδώ οι εξωτερικές επιφάνειες του μετάλλου έχουν γυαλιστεί και καλυφθεί με επίστρωση DLC (Diamond Like Carbon). Δίνει την αίσθηση κλασικής βαφής αλάτων, αλλά είναι ασύγκριτα ανθεκτικότερη σε τριβή και διάβρωση. Η ίδια επεξεργασία καλύπτει και το μέταλλο του σκελετού. Οι παλιές πλαστικές λαβές έχουν αλλαχθεί για χάρη ενός σετ GridLok. Καλύπτουν όλη τη ράχη και σχηματίζουν δεκάδες πολύγωνα, αυξάνοντας την επιφάνεια επαφής με την παλάμη του χρήστη. Στο εμπρός μέρος της λαβής έχουν προτεθεί κάθετες χαράξεις για τον ίδιο σκοπό. Μια “χοάνη” στο κάτω μέρος λαβής διευκολύνει με τις γρήγορες επαναγεμίσεις, καθώς το σχήμα της οδηγεί τους γεμιστήρες ταχύτερα στη σωστή θέση. Τρείς γεμστήρες των 20 φυσιγγίων βοηθούν ώστε το διάστημα μεταξύ αλλαγών να είναι μεγαλύτερο.
Αγωνιστική μηχανή
Το έξτρα βάρος βοηθά με την ανάκρουση αλλά για τη νίκη στους αγώνες απαιτείται εξαιρετική σκανδάλη. Οι μεγαλύτερες αλλαγές έχουν γίνει στο εσωτερικό. Όλος ο μηχανισμός διπλής ενέργειας και “αφόπλισης” του Ρ226 πετάχτηκε στο καλάθι. Τη θέση του έχει πάρει μια σκανδάλη μονής ενέργειας. Ρυθμίζεται για το βάρος έλξης, τη διαδρομή, τη θέση και διαθέτει επίπεδο πρόσωπο. ´Εχοντας χαμηλό βάρος έλξης και αφού δε μπορεί να αφοπλιστεί, οι μηχανικοί τοποθέτησαν στη θέση του “decocker” μια αμφιδέξια σκανδάλη τύπου Μ1911. Κλειδώνει την αγωνιστικού τύπου (ελαφρωμένη για χαμηλότερη μάζα) σφύρα στην οπλισμένη θέση.
Τα χειριστήρια απελευθέρωσης του κλείστρου και του γεμιστήρα είναι επίσης υπερμεγέθη, ώστε να βοηθούν στη γρήγορη επαναγέμιση. Για να βελτιώσουν το κράτημα με το αριστερό χέρι, οι οπλουργοί της Sig αντικατέστησαν τον κλασικό μοχλό λύσης του πιστολιού με έναν άλλο που σχηματίζει πεπλατυσμένο πεντάλ. Ο χρήστης μπορεί να ασκεί πίεση με τον αριστερό αντίχειρα, συγκρατώντας την αναπήδηση του όπλου.
Η τελειότερη σκανδάλη είναι άχρηστη χωρίς καλά σκοπευτικά και το Χ5 Reserve εξοπλίζεται με ένα σετ ρυθμιζόμενων στόχαστρων με κουκίδες τριτίου. Είναι υπερυψωμένα για να μην μπλοκάρεται η εικόνα από τοποθέτηση σιγαστήρα. Το κλισιοσκόπιο εδράζει πάνω σε μια αφαιρούμενη πλάκα, ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί στη θέση του οπτικό red dot.
Πόσο Ρ226 παραμένει στο Χ5 RESERVE;
Σύμφωνα με τη Sig θα κατασκευαστούν λιγότερα από 1.000 αντίγραφα του μοντέλου και η τιμή αγγίζει (για τις ΗΠΑ) τα 3.000 δολάρια. Αυτό το τοποθετεί 200-500 δολλάρια υψηλότερα από τα Staccato 2011 και τα CZ TS2 Green.Τέτοιου είδους όλα αποτελούν μια εξειδικευμένη κατηγορία όπου συχνά το πρεστίζ προηγείται της αντικειμενικής αξίας. Το γεγονός παραμένει όμως πως πέρα από τη γενική ομοιότητα του εξωτερικού σχήματος και ίσως κάποια μικρά απάρτια το Χ5 RESERVE είναι ένα εντελώς διαφορετικό όπλο. Απλά για λόγους μάρκετινγκ χρησιμοποιεί “καταχρηστικά” το όνομα Ρ226.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών