Σέρχιο Ράμος: Σενάριο ζωής και ποδοσφαιρικής πορείας με τη Ρεάλ που ξεπερνά τη φαντασία, με δάκρυα στα μάτια έβαλε ο ίδιος την... τελεία!

Γράφει ο Στέφανος Αβραμίδης

Γεννήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου του 1949, ναι, του 1949, καλά διαβάσατε! Σε ηλικία 31 ετών, το 1980, είχε την πρώτη του...σχετική επιτυχία, στα 37 του έγινε γνωστός σε ολόκληρη την Ισπανία! Μην μπερδεύεστε, πρόκειται όντως για ένα κείμενο για το Σέρχιο Ράμος, το... βασιλιά, 16 χρόνια τώρα, της "μαδριλένικης μυθολογίας", πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει μια εποχή με 22 τίτλους, 4 UEFA CHAMPIONS LEAGUE, 5 πρωταθλήματα, 4 Κύπελλα, 4 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων και 3 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ! Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι απαγορεύεται να ασχοληθούμε, μη σας πω να βασιστούμε κιόλας, στο... βασιλιά, 41 χρόνια τώρα, της ισπανικής μυθοπλασίας, παντού υπάρχει, όταν μιλάμε για... θέαμα στη χώρα του φλαμένκο, ένας Αλμοδόβαρ! Ήταν το 1986, με την ταινία "Μatador", στα ελληνικά "Ο Ταυρομάχος", που έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό ως... Πέδρο, ήταν το 1986, στο Κάμας της επαρχίας της Σεβίλλης που είδε το πρώτο φως ο Σέρχιο, το αγόρι που από πολύ μικρή ηλικία ήθελε να γίνει ταυρομάχος!

Σπορ όχι μόνο βάρβαρο αλλά και επικίνδυνο οι ταυρομαχίες, κάθε άλλο παρά με... ευχαρίστηση έβλεπαν την προοπτική αυτής της...φύσεως για το γιο τους οι γονείς Χοσέ Μαρία και Πάκι, είπαν να τον ωθήσουν στο… πιο ασφαλές ποδόσφαιρο, όχι μόνο το είπαν αλλά το κατάφεραν κιόλας! Μετά από μακρά, επτάχρονη, θητεία στα τμήματα υποδομής της... ξακουστής, πόσω μάλλον στον ανδαλουσιάνικο μικρόκοσμο, Σεβίλλης, ήρθε, το 2004, η πρώτη μεγάλη, πρώτη από τις πολλές, στιγμή, 1η Φεβρουαρίου του 2004 έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα "ο άνθρωπος που θα γινόταν ΄βασιλιάς΄"! Δεν ξέρω αν το είδε στους κινηματογράφους, φαντάζομαι πολύ χρόνο δε θα είχε, 8 μήνες αργότερα έκανε την πρώτη του εμφάνιση και ένα από τα αριστουργήματα του Πέδρο Αλμοδόβαρ, "Μala Educacion" θα πει κακή εκπαίδευση, το ακριβώς αντίθετο από ότι επεφύλασσαν στο Σέρχιο, δεν άργησε πολύ να αποδειχθεί, οι "nervionenses"! 

Ήταν άλλωστε αυτή ακριβώς η εξαιρετική δουλειά που... επενδύθηκε ΣΕ εκείνον, αλλά και έγινε ΑΠΟ εκείνον που απέδωσε, 27 εκατομμύρια ευρώ, περισσότερα από κάθε άλλη φορά για Ισπανό αμυντικό, διέθεσε το καλοκαίρι του 2005 η Ρεάλ για να τον αποκτήσει! Αυτή ήταν και η αφετηρία των... "Δρόμων της φωτιάς" για τον εκρηκτικό, αλλά και ηγετικό στο χορτάρι, μέσα σε μια τετραετία μέλος του κλαμπ των αρχηγών της Ρεάλ, Σέρχιο! Οι τίτλοι διαδέχονταν ο ένας τον άλλο, 9 χρόνια, 3 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα και 2 Ισπανικά Σούπερ Καπ αργότερα όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας. Λισσαβώνα! Ήταν στις 24 Μαΐου του 2014, στο 3ο λεπτό των καθυστερήσεων, που ο Ράμος απογειώθηκε σηκώνοντας στις πλάτες του το βάρος της περίστασης αλλά και της Ιστορίας της ίδιας, το γκολ της ισοφάρισης στον τελικό του CHAMPIONS LEAGUE κόντρα στη μισητή Ατλέτικο ήταν αυτό που έδωσε, όλοι μας το ξέρουμε, ό,τι ακολούθησε ήταν απλά επουσιώδες, το περιβόητο και περιλάλητο "Decima" στην αγαπημένη του "βασίλισσα"! 'Ήταν εκείνη η στιγμή, το ένα δευτερόλεπτο της απονενοημένης του προσπάθειας που, ιδίως για τους φίλους των "μερένγκες", αποτυπώνει και θα αποτυπώνει πάντα το... μεγαλείο της μαδριλένικης "ψυχής" του, alma τη λένε την ψυχή οι Ισπανοί, έτσι είχε ονομάσει και η μούσα του Αλμοδόβαρ, Λουθ Κασάλ, την ανά την Ευρώπη περιοδεία της, εκείνη τη χρονιά, Σεπτέμβρη μήνα, τραγούδησε στα μέρη μας από το soundtrack της ταινίας «Ψηλά τακούνια» το 'Un año de amor', ωδή στη... δύναμη που ένας χρόνος αγάπης... περικλείει, φανταστείτε να μιλάμε για 16!

Γιατί τόσα είναι τα χρόνια που πέρασαν, κι ας μην το καταλάβαμε καλά καλά, με τον αμφιλεγόμενο, λατρεμένο για πολλούς, αντιπαθητικό για κάποιους, σίγουρα εμβληματικό αλλά και αποτελεσματικό, ακόμη και σε επίπεδο σκοραρίσματος, οικογενειάρχη τώρα πια Σέρχιο να φορά τη λευκή, πιο trademark δε γίνεται, φανέλα! 16 χρόνια γεμάτα επιτυχίες, δεν είναι η λεπτομερής, σε επίπεδο αριθμών, καταγραφή ο σκοπός μας, "παιδί έφτασα εδώ και τώρα πια έχω τέσσερα δικά μου" η ατάκα του που... "έγραψε" σε μια συνέντευξη Τύπου που συγκίνησε, με δάκρυα στα μάτια καθ' όλη τη διάρκειά της και ο ίδιος! Το θρυλικό  "4" των "μερένγκες", δηλωμένος ρομαντικός και λάτρης της μουσικής κι ο ίδιος, έριξε τίτλους τέλους σε μια έως και ονειρώδη καριέρα, "Dolor y Gloria", "Πόνος και Δόξα" το τελευταίο πόνημα του αγαπημένου Πέδρο, είχε κι από τα δύο, σε δόσεις υπερβολικές ίσως για τους...απέναντι ο πόνος, η εποχή του Ράμος στη Μαδρίτη! Δεν ξέρω, και δε θέλω την αλήθεια να σας πω να ξέρω, δε με απασχολεί, που ακριβώς θα συνεχίσει ο... matador, αυτό που ξέρω, υποψιάζομαι καλύτερα, είναι ότι κι εκείνου θα του άρεσε να πάρει την αγαπημένη του κιθάρα και να... παίξει κάτι από το κινηματογραφικό σύμπαν του Αλμοδόβαρ! Πάντα χαρακτηριστικά τα soundtrack στις ταινίες του, θα ταίριαζε πιστεύω το Volver, τραγούδι από την ομώνυμη ταινία στο οποίο τα έγχορδα, ούτως ή άλλως, κυριαρχούν! Περιμένω να συμφωνήσουμε, θα συμφωνούσε ίσως και ο ίδιος, volver άλλωστε σημαίνει επιστρέφω!