Σχετικά Άρθρα
Σοκάρει η Ινδία: Το φάρμακο Molnupiravir της Merck για τον covid 19 προκαλεί τερατογενέσεις – Απαγορεύτηκε στην χώρα
Πρωτοφανείς οι διώξεις των ανεμβολίαστων διεθνώς με πρόσχημα τον «μηδενικό covid» – Αυτοί που συμμορφώθηκαν εξαπατήθηκαν
Να σταματήσει η τρομολαγνεία: Μεγάλη μείωση θανάτων λόγω Omicron, ασήμαντη η επίδραση και στους ανεμβολίαστους
Η πανδημία του Covid 19 βρίσκεται πλέον στο τρίτο έτος με απολογισμό 300 εκατ κρουσμάτων διεθνώς και 5,5 εκατ νεκρούς ενώ οι δόσεις εμβολίων που έχουν χορηγηθεί φθάνουν τα 9,3 δισεκ. με το 48% του παγκόσμιου πληθυσμού να θεωρείται εμβολιασμένο και το 52% ανεμβολίαστο.
Οι εκτιμήσεις διαψεύστηκαν, το 2020 πολλοί είχαν εκτιμήσει ότι το 2021 η πανδημία θα έχει τελειώσει αλλά αυτό δεν συνέβη αντιθέτως επιδεινώθηκε παρά τα εμβόλια.
Οι θάνατοι το 2021 όπου κυριάρχησε ο εμβολιασμός διεθνώς ήταν περισσότεροι από ότι το 2020 όπου δεν υπήρχαν εμβόλια αλλά μόνο lockdowns.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η ανθρωπότητα κοιτάζει κατάματα μια φαινομενικά ασταμάτητη ασθένεια.
Οι πανδημίες (μια ασθένεια που επηρεάζει μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε πολλές χώρες ή περιοχές σε όλο τον κόσμο, αλλά και οι επιδημίες (μια ασθένεια που επηρεάζει άτομα σε μια χώρα ή περιοχή) δεν είναι κάτι νέο.
Οι μολυσματικές ασθένειες έχουν ξαναχτυπήσει τον πλανήτη αλλά το ενδιαφέρον ερώτημα είναι πως τελείωσαν όλες αυτές οι πανδημίες;
Τι μας διδάσκει η ιστορία;
Ισπανική γρίπη
Πώς ξεκίνησε:
Δεν είναι σαφές αλλά μάλλον όχι στην Ισπανία.
Ήταν ένα ιδιαίτερα θανατηφόρο στέλεχος της γρίπης H1N1 και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις Ηνωμένες Πολιτείες στο Κάνσας.
Η ασθένεια ήταν τόσο μολυσματική και σκότωσε τόσους πολλούς νέους ανθρώπους προκαλώντας σοκ εκείνη την εποχή.
Αν η γρίπη χτυπούσε μια πόλη την χτυπούσε σκληρά:
Ένας νεαρός μπορούσε να ξυπνήσει το πρωί νιώθοντας καλά και να πεθάνει 24 ώρες αργότερα.
Οι μισοί άνθρωποι που πέθαναν από τη γρίπη το 1918 ήταν ηλικίας μεταξύ 20 και 30 ετών.
«Ήταν μια τρομακτική στιγμή», ανέφερε ο Georges Benjamin, εκτελεστικός διευθυντής της Αμερικανικής Ένωσης Δημόσιας Υγείας.
Πώς λοιπόν, η ανθρωπότητα, νίκησε την ισπανική γρίπη;
Δεν την νικήσαμε, απλά οι άνθρωποι επέζησαν αποκτώντας αντισώματα και ανοσία, ώσπου σταμάτησε να μολύνει.
Το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού πιστεύεται ότι είχε προσβληθεί από την ισπανική γρίπη κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας και είχε ένα ποσοστό θανάτων από 10% έως 20% παγκοσμίως.
Περίπου 675.000 άνθρωποι στην Αμερική πέθαναν με τον πληθυσμό τότε να ανέρχεται σε 103,2 εκατομμυρίων, αριθμός που ξεπεράστηκε πρόσφατα από τους νεκρούς του COVID-19 αλλά με τον πληθυσμό των ΗΠΑ να διαμορφώνεται στα 329,5 εκατομμυρίων.
Τα εμβόλια κατά της γρίπης δεν είχαν αναπτυχθεί μέχρι τη δεκαετία του 1930 και δεν ήταν ευρέως διαθέσιμα.
Τελικά, ο ιός της Ισπανικής γρίπης πέρασε από μια διαδικασία που ονομάζεται εξασθένηση.
Ακόμη και σήμερα έχουμε απογόνους στελεχών της ισπανικής γρίπης αλλά η ασθένεια πλέον είναι ενδημική, όχι πανδημία.
Ως κοινωνία, δεχόμαστε έναν ορισμένο αριθμό θανάτων από γνωστές ασθένειες.
Η φυσιολογική εποχική γρίπη σκοτώνει συνήθως λιγότερο από το 0,1% των ανθρώπων που νοσούν.
Οι θάνατοι κυμαίνονται μεταξύ 12.000 και 52.000 ανθρώπων στις ΗΠΑ ετησίως την τελευταία δεκαετία.
Η κανονική εποχική γρίπη είναι λιγότερο μεταδοτική και λιγότερο θανατηφόρα από τον COVID-19.
Πώς τελείωσε η Ισπανική γρίπη: Μετεξελίχθηκε σε ενδημική
Πολιομυελίτιδα
Πώς ξεκίνησε:
Η πρώτη τεκμηριωμένη επιδημία πολιομυελίτιδας στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν το 1894.
Οι επιδημίες εμφανίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, σκοτώνοντας κυρίως παιδιά και αφήνοντας πολλά περισσότερα παράλυτα.
Η πολιομυελίτιδα έφτασε σε επίπεδα πανδημίας μέχρι τη δεκαετία του 1940.
Υπήρχαν περισσότερα από 600.000 κρούσματα πολιομυελίτιδας στις Ηνωμένες Πολιτείες τον 20ο αιώνα και σχεδόν 60.000 θάνατοι – ποσοστό θνησιμότητας 9,8%.
Μόνο το 1952, αναφέρθηκαν 57.628 περιπτώσεις πολιομυελίτιδας με αποτέλεσμα 3.145 θανάτους.
«Η πολιομυελίτιδα ήταν η μάστιγα κάθε μητέρας», επισήμανε ο Georges Benjamin, εκτελεστικός διευθυντής της Αμερικανικής Ένωσης Δημόσιας Υγείας.
«Οι άνθρωποι φοβήθηκαν μέχρι θανάτου από την πολιομυελίτιδα».
Η πολιομυελίτιδα ήταν εξαιρετικά μεταδοτική:
Σε ένα νοικοκυριό με μολυσμένο ενήλικα ή παιδί, το 90% έως 100% των ευπαθών ατόμων θα εμφάνιζαν στοιχεία στο αίμα τους ότι είχαν επίσης μολυνθεί.
Η πολιομυελίτιδα δεν μεταδίδεται μέσω του αέρα – η μετάδοση γίνεται με το στόμα είναι στοματική λοίμωξη (ας πούμε, όταν μοιράζεστε ένα ποτήρι).
Η πολιομυελίτιδα, όπως ο COVID-19, θα μπορούσε να έχει καταστροφικές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις ακόμα κι αν επιζούσατε από την αρχική μόλυνση.
Ο Πρόεδρος Franklin Roosevelt ήταν μεταξύ των χιλιάδων ανθρώπων που έζησαν με μόνιμη παράλυση από πολιομυελίτιδα. Άλλοι πέρασαν εβδομάδες, χρόνια ή το υπόλοιπο της ζωής τους σε κατεστραμμένους πνεύμονες.
Λήφθηκαν προφυλάξεις κατά την πανδημία της πολιομυελίτιδας.
Έκλεισαν τα σχολεία και οι δημόσιες πισίνες.
Το 1955, εμφανίστηκε και το πρώτο εμβόλιο δύο δόσεων κατά της πολιομυελίτιδας αποδείχθηκε περίπου 90% αποτελεσματικό.
Η τεχνολογία εμβολίων ήταν ακόμα σχετικά νέα και το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας δεν ήταν χωρίς παρενέργειες.
Ένας αριθμός ανθρώπων που έκαναν αυτό το εμβόλιο έπαθαν πολιομυελίτιδα από αυτό.
Ένα άλλο υποσύνολο εμβολιασμένων ανέπτυξε το σύνδρομο Guillain-Barre, μια μη μεταδοτική αυτοάνοση διαταραχή που μπορεί να προκαλέσει παράλυση ή νευρική βλάβη.
Μια κακή παρτίδα σκότωσε ανθρώπους που εμβολιάστηκαν.
Μέχρι το 1979, η πολιομυελίτιδα είχε εξαλειφθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Πώς τελείωσε: Εμβολιασμός
Ευλογιά
Πώς ξεκίνησε:
Η ασθένεια είχε παρατηρηθεί στο ανατολικό ημισφαίριο που χρονολογείται ήδη από το 1.157 μ.χ. και οι Ευρωπαίοι άποικοι έφεραν για πρώτη φορά την ευλογιά στον μη εκτεθειμένο ιθαγενή πληθυσμό της Βόρειας Αμερικής στις αρχές του 1500.
Μια μελέτη του 2019 έδειξε ότι η ευλογιά και άλλοι ιοί που εισήχθησαν από αποίκους σκότωσαν έως και το 90% του γηγενούς πληθυσμού σε ορισμένες περιοχές.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η ευλογιά υπολογίζεται ότι σκότωσε περισσότερους από 300 εκατομμύρια ανθρώπους μόλις τον 20ο αιώνα.
Το ποσοστό θνησιμότητας από την variola, που προκάλεσε την πλειονότητα των λοιμώξεων από ευλογιά, είναι περίπου 30%.
Η ανθρωπότητα προσπάθησε να αντιμετωπίσει την ευλογιά με μια εξασθενημένη εκδοχή της, πολύ πριν υπάρξουν εμβόλια.
Ένας σκλάβος με το όνομα Onesimus πιστεύεται ότι εισήγαγε την έννοια του εμβολιασμού της ευλογιάς στη Βόρεια Αμερική το 1721 όταν είπε στον ιδιοκτήτη σκλάβων Cotton Mather ότι είχε υποβληθεί σε εμβολιασμό στη Δυτική Αφρική.
Ο ιδιοκτήτης σκλάβων προσπάθησε να πείσει τους γιατρούς της Βοστώνης να εξετάσουν το ενδεχόμενο εμβολιασμού κατοίκων κατά τη διάρκεια αυτής της επιδημίας, με περιορισμένη επιτυχία. Ένας γιατρός που εμβολίασε 287 ασθενείς ανέφερε ότι μόνο το 2% από αυτούς πέθαναν από ευλογιά, σε σύγκριση με το ποσοστό θανάτου 14,8% στον γενικό πληθυσμό.
Το 1777, ο Τζορτζ Ουάσιγκτον διέταξε τα στρατεύματα που δεν είχαν ήδη την ασθένεια να υποβληθούν σε μια εκδοχή εμβολιασμού κατά την οποία το πύον από μια πληγή ευλογιάς εισήχθη σε μια ανοιχτή τομή.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που εμβολιάστηκαν ανέπτυξαν ένα ήπιο κρούσμα ευλογιάς και στη συνέχεια ανέπτυξαν φυσική ανοσία.
Μερικοί πέθαναν, αν και με πολύ χαμηλότερο ποσοστό σε σύγκριση με άλλους τρόπους μόλυνσης από την ασθένεια.
Η πρακτική του εμβολιασμού ήταν αρκετά αμφιλεγόμενη – ορισμένοι σκεπτικιστές είπαν ότι δεν είχε δοκιμαστεί επαρκώς, κάποιοι υποστήριξαν ότι οι γιατροί «έπαιζαν τον Θεό», άλλοι υποστήριξαν ότι ήταν μια συνωμοσία από σκλάβους.
Το 1796 εφαρμόστηκε πιο οργανωμένα ο εμβολιασμός ο οποίος εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και οι θάνατοι από ευλογιά άρχισαν να μειώνονται με την πάροδο του χρόνου:
Σε διάστημα ενός αιώνα, η ευλογιά ήταν υπεύθυνη για 1 στους 13 θανάτους στο Λονδίνο και έφθασε σε 1 στους 100 θανάτους.
Αλλά ενώ τα πρώιμα εμβόλια μείωσαν τη δύναμη της ευλογιάς, εξακολουθούσε να υπάρχει:
Ένα ξέσπασμα έπληξε τη Νέα Υόρκη το 1947.
Απέδειξε ότι τα εμβόλια δεν ήταν 100% αποτελεσματικά σε όλους για πάντα:
Ο 47χρονος Eugene Le Bar, ήταν ο πρώτος που πέθανε παρ΄ ότι είχε εμβολιαστεί κατά της ευλογιάς.
Τότε ζητήθηκε από τους πολίτες να πραγματοποιήσουν και νέο εμβόλιο κατά της ευλογιάς σαν το «αναμνηστικό ή ενισχυτικό εμβόλιο της τρέχουσας περιόδου».
Ο πρόεδρος Χάρι Τρούμαν εμβολιάστηκαν μπροστά στην κάμερα. Σε λιγότερο από ένα μήνα, 6,35 εκατομμύρια Νεοϋορκέζοι εμβολιάστηκαν, σε μια πόλη 7,8 εκατομμυρίων.
Το τελευταίο ξέσπασμα ευλογιάς στις ΗΠΑ επηρέασε οκτώ άτομα στην κοιλάδα του Ρίο Γκράντε το 1949.
Το 1959, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ένα σχέδιο για την εξάλειψη της ευλογιάς παγκοσμίως με εμβολιασμούς.
Η ασθένεια θεωρήθηκε ότι νικήθηκε το 1980.
Από όλες τις ασθένειες που έχει αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα, «η μόνη που καταφέραμε να εξαλείψουμε πλήρως είναι η ευλογιά», είπε ο Benjamin.
Τα μόνα εναπομείναντα παθογόνα της ευλογιάς υπάρχουν στα εργαστήρια.
Πώς τελείωσε: Εμβολιασμός
HIV/AIDS
Πώς ξεκίνησε:
Το 1981, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) ανακοίνωσαν τα πρώτα κρούσματα ενός ιού που αργότερα θα ονομάζαμε AIDS.
Περίπου οι μισοί Αμερικανοί που προσβλήθηκαν από τον ιό HIV στις αρχές της δεκαετίας του 1980 πέθαναν από πάθηση που σχετίζεται με τον ιό HIV/AIDS μέσα σε δύο χρόνια.
Οι θάνατοι από τον ιό HIV κορυφώθηκαν τη δεκαετία του 1990, με περίπου 50.000 το 1995, και έχουν μειωθεί σταθερά από τότε:
Από το 2019, περίπου 1,2 εκατομμύρια Αμερικανοί είναι οροθετικοί.
Υπήρχαν 5.044 θάνατοι που αποδίδονταν στον HIV το 2019.
Η κυβέρνηση Ρίγκαν δεν έπαιρνε τον HIV στα σοβαρά για χρόνια. Σε αντίθεση με τον COVID-19, ο οποίος αναγνωρίστηκε γρήγορα ως ασθένεια του αναπνευστικού, ο HIV εξαπλώθηκε για χρόνια πριν οι επιστήμονες μάθουν με βεβαιότητα πώς μεταδόθηκε.
Οι ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές που ενθάρρυναν την κοινότητά τους να χρησιμοποιεί προφυλακτικά στις αρχές της δεκαετίας του 1980 επικρίθηκαν ως «αρνητές στο σεξ».
Σήμερα, γνωρίζουμε πώς να αποτρέψουμε την εξάπλωση του HIV και οι θεραπείες έχουν προχωρήσει σε σημείο όπου η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να κάνει τον ιό εντελώς μη ανιχνεύσιμο.
Περίπου 700.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ έχουν πεθάνει από ασθένειες που σχετίζονται με τον HIV τα 40 χρόνια από την εμφάνιση της νόσου.
Σε λιγότερο από δύο χρόνια της πανδημίας COVID-19, έχουν ξεπεράσει τους 820.000 οι θάνατοι από COVID-19.
Πώς τελείωσε: Ενδημική νόσος
SARS
Πώς ξεκίνησε:
Το SARS εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Κίνα το 2002 προτού φτάσει στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε άλλες 28 χώρες.
Το σοβαρό οξύ αναπνευστικό σύνδρομο – που γρήγορα και εν συντομία αναφέρεται ως SARS – προκαλείται από έναν κορωνοϊό που ονομάζεται SARS-CoV ή κορωνοϊός που σχετίζεται με το SARS.
Ο COVID-19 προκαλείται από έναν ιό τόσο παρόμοιο που ονομάζεται SARS-CoV-2.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, περισσότεροι από 8.000 άνθρωποι προσβλήθηκαν από SARS κατά τη διάρκεια της επιδημίας και 916 πέθαναν.
(Συγκριτικά, υπήρχαν 10 φορές περισσότερα κρούσματα COVID-19 από αυτά που καταγράφηκαν παγκοσμίως μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2020)
Εκατόν δεκαπέντε περιπτώσεις SARS ήταν ύποπτες στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μόνο οκτώ άτομα είχαν εργαστηριακά επιβεβαιωμένα κρούσματα της νόσου και κανένας από αυτούς δεν πέθανε.
Όπως και ο COVID-19, τα ποσοστά θνησιμότητας από το SARS ήταν πολύ χαμηλά για τους νέους – λιγότερο από 1% για άτομα κάτω των 25 ετών – έως και περισσότερο από 50% για άτομα άνω των 65 ετών.
Συνολικά, το ποσοστό θνησιμότητας ήταν 11%.
Ο SARS και ο COVID-19 έχουν πολλά κοινά.
Αλλά οι ασθένειες - και ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση απάντησε σε αυτές - δεν ήταν ακριβώς οι ίδιες, είπε ο Benjamin, ο οποίος εργάστηκε για το CDC κατά τη διάρκεια της επιδημίας SARS.
«Δεν υπήρχε ασυμπτωματική εξάπλωση.
Από νωρίς κάναμε ένα test.
Είχαμε ένα δημόσιο σύστημα υγείας που ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ότι είναι σήμερα.
Όλα αυτά πήγαν στραβά αυτή τη φορά και ο covid 19 αποδείχθηκε πολύ πιο μολυσματικός, αποδείχθηκε ότι είχε ασυμπτωματική εξάπλωση...
Αντίθετα, είπε, η απάντηση στο SARS ήταν ισχυρή και άμεση.
Ο ΠΟΥ εξέδωσε παγκόσμιο συναγερμό για μια άγνωστη και σοβαρή μορφή πνευμονίας στην Ασία στις 12 Μαρτίου 2003.
Το CDC ενεργοποίησε το Κέντρο Επιχειρήσεων Έκτακτης Ανάγκης έως τις 14 Μαρτίου και εξέδωσε προειδοποίηση για ταξιδιώτες που εισέρχονται στις ΗΠΑ από το Χονγκ Κονγκ και τμήματα της Κίνας.
Στην περίπτωση του SARS, η ασθένεια σταμάτησε να εξαπλώνεται προτού δημιουργηθεί εμβόλιο ή θεραπεία.
Οι επιστήμονες γνώριζαν ότι θα μπορούσε να εμφανιστεί ένας άλλος κορωνοϊός που ήταν πιο μεταδοτικός.
Έθεσαν τις βάσεις για την ανάπτυξη των εμβολίων COVID-19 που έχουμε τώρα.
Πώς κατέληξε: Εξαφανίστηκε μετά από έλεγχο και μέτρα δημόσιας υγείας
Γρίπη των χοίρων
Πώς ξεκίνησε:
Τόσο η ισπανική γρίπη όσο και η γρίπη των χοίρων προκλήθηκαν από τον ίδιο τύπο ιού: τη γρίπη A H1N1.
Τελικά, σύμφωνα με το CDC, υπήρξαν περίπου 60,8 εκατομμύρια περιπτώσεις γρίπης των χοίρων στις ΗΠΑ από τον Απρίλιο του 2009 έως τον Απρίλιο του 2010, με 274.304 νοσηλείες και 12.469 θανάτους – ποσοστό θνησιμότητας περίπου 0,02%.
Υπήρχαν, λοιπόν, εκατομμύρια περισσότερα κρούσματα γρίπης των χοίρων από ότι με COVID-19 την ίδια χρονική περίοδο, αλλά ελάχιστοι θάνατοι.
Το 80% των θανάτων από τη γρίπη των χοίρων ήταν σε άτομα κάτω των 65 ετών.
Η γρίπη των χοίρων, εντοπίστηκε για πρώτη φορά στην Καλιφόρνια στις 15 Απριλίου 2009 και τα CDC και η κυβέρνηση Obama κήρυξαν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία πριν από το τέλος Απριλίου 2009.
Όπως και με τον COVID-19, οι επισκέψεις στα νοσοκομεία αυξήθηκαν.
Εκατοντάδες σχολεία έκλεισαν προσωρινά.
Στο Τέξας, ένα παιδιατρικό νοσοκομείο έστησε σκηνές στο parking για να χειριστεί την μεγάλη αύξηση στα επείγοντα.
Περίπου 300.000 δόσεις υγρού Tamiflu για παιδιά χορηγήθηκαν από το εθνικό απόθεμα πανδημίας.
Τον ίδιο μήνα που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά κρούσματα, τα CDC τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ, άρχισαν να μελετούν ένα πιθανό εμβόλιο.
Τα πρώτα εμβόλια γρίπης με προστατευτικά H1N1 κυκλοφόρησαν τον Οκτώβριο του 2009.
Ο ΠΟΥ κήρυξε την πανδημία της γρίπης των χοίρων λήξασα τον Αύγουστο του 2010.
Όμως, όπως η ισπανική γρίπη, έτσι και η γρίπη των χοίρων δεν εξαφανίστηκε ποτέ τελείως.
Πώς τελείωσε: Εξελίχθηκε σε ενδημική.
Ebola
Πώς ξεκίνησε:
Από το 2014 έως το 2016, περίπου 28.616 άνθρωποι στη Δυτική Αφρική είχαν τον ιό Ebola και 11.310 πέθαναν – ποσοστό θνησιμότητας 39,5%.
Πως την γλίτωσε ο πλανήτης;
Σε αντίθεση με τον COVID-19, ο Ebola δεν μεταδίδεται στον αέρα και δεν υπάρχει ασυμπτωματική εξάπλωση.
Εξαπλώνεται μέσω των σωματικών υγρών των ανθρώπων που εμφανίζουν ενεργά συμπτώματα, είτε απευθείας είτε μέσω κλινοσκεπασμάτων και άλλων αντικειμένων που έχουν αγγίξει.
Εάν δεν έχετε βρεθεί σε απόσταση 2 μέτρων από ένα άτομο με Ebola, δεν διατρέχετε σχεδόν κανένα κίνδυνο να τον κολλήσετε.
Μέρος του προβλήματος στην Αφρική, είπε ο Benjamin, ήταν ότι οι οικογένειες έπλεναν παραδοσιακά τα σώματα των νεκρών, εκθέτοντας τους εαυτούς τους σε μολυσμένα υγρά.
Και οι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης που αντιμετώπιζαν ασθενείς χωρίς τον κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό ή την επίγνωση των αυξημένων διαδικασιών ασφάλειας διέτρεχαν κίνδυνο.
Μόλις παραδοθεί επαρκής εξοπλισμός στις πληγείσες περιοχές και ληφθούν προφυλάξεις από τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας και τις οικογένειες των θυμάτων, η ασθένεια θα μπορούσε να ελεγχθεί.
Οι άνθρωποι έπρεπε να αλλάξουν προσωρινά τη συμπεριφορά τους για να ανταποκριθούν στην κρίση της δημόσιας υγείας, και το έκαναν.
Ενώ το ξέσπασμα του Ebola έληξε το 2016, είναι πολύ πιθανό να δούμε νέο συμβάν Ebola στο μέλλον.
Ένα εμβόλιο κατά του Ebola εγκρίθηκε από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Φαρμάκων το 2019 δηλαδή 5 χρόνια μετά την εμφάνιση της νόσου.
Πώς τελείωσε:
Υποχωρεί μετά από μέτρα δημόσιας υγείας
Πώς θα τελειώσει ο COVID;
Οι πανδημίες τελειώνουν επειδή η ασθένεια δεν είναι σε θέση να μεταδοθεί μέσω ανθρώπων ή άλλων φορέων που επιτρέπουν τη μετάδοση της νόσου.
Το πιο πιθανό αποτέλεσμα σε αυτό το σημείο είναι ότι ο COVID-19 είναι εδώ για να μείνει.
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν τώρα ότι ο Covid 19 θα είναι ενδημικός.
Ο COVID-19 έχει πολλά κοινά, όσον αφορά τους ιούς:
Σε αντίθεση με τον Ebola και το SARS, μπορεί να μεταδοθεί από άτομα που δεν συνειδητοποιούν ότι τον έχουν.
Σε αντίθεση με την ευλογιά, μπορεί να μολύνει ζώα και στη συνέχεια να μας μολύνει ξανά.
Σε αντίθεση με την πολιομυελίτιδα, ένα άτομο μπορεί άθελά του να τη μεταδώσει σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο.
Είναι λιγότερο μεταδοτικός ο Covid 19 από τη γρίπη των χοίρων και λιγότερο θανατηφόρος από τον Ebola, καθώς ενώ μολύνει πολλούς ανθρώπους, αλλά δεν σκοτώνει αρκετούς καθώς δεν θέλει να ξεμείνει από θύματα.
Για πολλούς ανθρώπους, τα συμπτώματα είναι τελείως ήπια καθιστώντας τον Covid 19 ως μια νόσο ως μη γενόμενη.
Ένα από τα πραγματικά δυνατά στοιχεία του covid 19 είναι η ικανότητα του να κρύβεται.
Τι μπορεί να συμβεί;
Τι γίνεται λοιπόν μετά;
Σε ορισμένους πληθυσμούς, αρκετοί άνθρωποι θα εμβολιαστούν για να επιτύχουν κάτι σαν ανοσία της αγέλης.
Σε άλλες περιοχές, θα συνεχίσει να πλήττει τον πληθυσμό μέχρι να το αποκτήσουν όλοι, φυσική ανοσία.
Οι άνθρωποι εξακολουθούν να πεθαίνουν από γρίπη και HIV στις Ηνωμένες Πολιτείες, ασθένειες που έχουν εξελιχθεί σε ενδημικές δεν είναι ακριβώς το αίσιο τέλος που μπορεί να θέλουμε.
Ωστόσο οι άνθρωποι ανέχονται καλύτερα μια τραγωδία όταν την έχουν ξαναδεί.
Για πολλούς επιστήμονες ο COVID-19 δεν θα εξαφανιστεί ποτέ.
Ακόμα μαθαίνουμε για την παραλλαγή omicron η οποία είναι πιο ήπια και λιγότερο θανατηφόρος.
Σε έναν τέλειο κόσμο, ο COVID-19 θα εξαφανιζόταν εντελώς, αλλά αυτό έχει μηδενικές πιθανότητες επιβεβαίωσης.
Το πιθανότερο σενάριο ένα εξασθενημένο στέλεχος που εκτοπίζει την παραλλαγή Delta και μετατρέπει το COVID-19 σε ασθένεια που σπάνια απαιτεί νοσηλεία είναι ίσως το καλύτερο σενάριο που μπορούμε να ελπίζουμε.
Πώς τελειώνει:
Ένας συνδυασμός ανοσίας που αποκτήθηκε με εμβόλια και φυσικό τρόπο, φυσιολογική εξασθένηση, νέες θεραπείες και νέα φάρμακα θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον Covid 19 σε μια φάση που θα υπάρχει αλλά δεν θα προκαλεί χάος….
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών