Σχετικά Άρθρα
UBS: Τι μας περιμένει το β' 6μηνο του 2022; - Στασιμοπληθωρισμός, πληθωρισμός, ήπια προσγείωση ή ύφεση;
Deutsche Bank: Δηλητήριο ο πληθωρισμός - Καταστροφική η εξάρτηση της Ε.Ε. από το ρώσικο αέριο
Ο επικίνδυνα υψηλός πληθωρισμός έχει αφήσει τους Αμερικανούς βαθιά δυσαρεστημένους με την οικονομία και είναι πιθανό να τιμωρήσει τους Δημοκρατικούς στις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου 2022.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Joe Bidne, θα ήταν φρόνιμο να ακολουθήσει το παράδειγμα του προκατόχου του Bill Clinton, καθώς κινδυνεύει να έχει μια πολιτική μοίρα παρόμοια με αυτή του Jimmy Carter, προειδοποιεί με άρθρο του στο Project Syndicate, ο Michael Boskin, καθηγητής Οικονομικών στο Stanford University και συνεργάτης στο Hoover Institution.
Πριν από τριάντα χρόνια, ο Δημοκρατικός πολιτικός στρατηγικός αναλυτής James Carville, εστίασε την προεδρική εκστρατεία του Bill Clinton στο μότο «Είναι η οικονομία, ηλίθιε».
Η Αμερική είχε μόλις βιώσει μια σχετικά σύντομη, ήπια ύφεση, εν μέρει λόγω της απότομης αύξησης των τιμών του πετρελαίου μετά την εισβολή του Saddam Hussein στο Κουβέιτ.
Μεταξύ της αργής ανάκαμψης και της ανεξάρτητης υποψηφιότητας του Ross Perot (η οποία απομάκρυνε τις ψήφους από τον τότε πρόεδρο George H.W. Bush), διαμορφώθηκε το σκηνικό για τη νίκη Clinton.
Σήμερα, η αγορά εργασίας της Αμερικής παραμένει ανθεκτική, με υγιή δημιουργία θέσεων εργασίας, χαμηλή ανεργία και σχεδόν δύο θέσεις εργασίας για κάθε άνεργο.
Βαθιά δυσαρέσκεια για τον υψηλό πληθωρισμό
Αλλά ο επικίνδυνα υψηλός πληθωρισμός έχει αφήσει τους Αμερικανούς βαθιά δυσαρεστημένους με την οικονομία.
Στο 8,6% τον Μάιο, ο ετήσιος ρυθμός πληθωρισμού του δείκτη τιμών καταναλωτή είναι τετραπλάσιος από τον κανόνα των τελευταίων δεκαετιών και έχει ξεπεράσει την αύξηση των μισθών, αφήνοντας τις περισσότερες οικογένειες με πτώση του πραγματικού εισοδήματος.
Ακόμη και ο δομικός πληθωρισμός – ο οποίος αποκλείει τις ασταθείς τιμές των τροφίμων και της ενέργειας – κυμαίνεται στο 6%, υψηλότερος από ό,τι σε άλλες μεγάλες οικονομίες.
Κανείς κάτω των 60 δεν έχει βιώσει κάτι τέτοιο στην ενήλικη ζωή του.
Ο κίνδυνος ύφεσης
Το χειρότερο είναι ότι οι πιθανότητες ύφεσης αυξάνονται.
Οι ενάρξεις κατοικιών και οι λιανικές πωλήσεις καθυστερούν και οι αγορές μετοχών και ομολόγων (ατελείς προβλέψεις, σίγουρα) σηματοδοτούν προβλήματα στο μέλλον.
Απομένουν ελάχιστα όπλα νομισματικής ή δημοσιονομικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της ύφεσης, και η δημοσιονομική ασάφεια των τριών προηγούμενων κυβερνήσεων,. έχει αφήσει τη χώρα ανεπαρκώς εξοπλισμένη για να αντιμετωπίσει το εκρηκτικό κόστος δαπανών Κοινωνικής Ασφάλισης και Medicare, για να μην αναφέρουμε την πλέον εμφανή ανάγκη για περισσότερες αμυντικές δαπάνες, σημειώνεται στο άρθρο.
Με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) να αυξάνει τώρα το επιτόκιο, ο πληθωρισμός ενδέχεται να υποχωρήσει προς το επόμενο έτος.
Ωστόσο, μια υστέρηση στις επιπτώσεις των υψηλότερων επιτοκίων, σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες προσδοκίες για τον πληθωρισμό (σύμφωνα με έρευνες των καταναλωτών και την αγορά ομολόγων), υποδηλώνει ότι θα χρειαστεί κάποιο χρονικό διάστημα για να επιτευχθεί ο στόχος του 2% της Fed.
Στο μεταξύ, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι Αμερικανοί θα μετριάσουν την απογοήτευσή τους για τον Πρόεδρο Biden και το Δημοκρατικό Κόμμα, ξεκινώντας από τις ενδιάμεσες εκλογές τον Νοέμβριο, όταν οι Ρεπουμπλικάνοι πιθανότατα θα πάρουν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων και πιθανώς και της Γερουσίας.
Για άλλη μια φορά, «είναι η οικονομία, ηλίθιε».
Κατώτερη των περιστάσεων ο Biden
Ο Biden έχει επανειλημμένα ισχυριστεί ότι ο σημερινός αυξανόμενος πληθωρισμός είναι παροδικός και ότι κανείς δεν προέβλεψε υψηλό, επίμονο πληθωρισμό.
Προφανώς, είναι λανθασμένος και ίσως κακώς ενημερωμένος από τους συμβούλους του.
Ο Lawrence Summers, κορυφαίος οικονομικός σύμβουλος στην κυβέρνηση Obama, προειδοποίησε το κόμμα του στις αρχές του 2021 ότι οι πρόσθετες δαπάνες του ύψους 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων πιθανότατα θα τροφοδοτούσαν τον πληθωρισμό.
Και αμέσως μετά, προειδοποίησα για υψηλότερο πληθωρισμό και τους ευρύτερους κινδύνους για την ανάπτυξη.
Ωστόσο, η κυβέρνηση επιμένει να προωθεί μια ατζέντα μεγάλων κρατικών δαπανών και αυξήσεις εταιρικών και προσωπικών φόρων.
Αντί να διορθώσει την πορεία, ο Λευκός Οίκος προσπάθησε να μετατοπίσει την ευθύνη για τον αυξημένο πληθωρισμό και τη δική του εσφαλμένη ανάγνωση της οικονομίας.
Η σύγκριση με τον Carter
Ωστόσο, ο Biden αξίζει τα εύσημα για τον σεβασμό της ανεξαρτησίας της Fed, καθώς επιδιώκει τη νομισματική σύσφιξη.
Aυτό τον ξεχωρίζει από τον προκάτοχό του με τον οποίο συγκρίνεται όλο και περισσότερο: τον Jimmy Carter.
Εν μέσω ακόμη χειρότερου πληθωρισμού, ο Carter απαίτησε από τη Fed να μειώσει τα επιτόκια.
Η επιτυχία ή η αποτυχία του Biden εξαρτιόταν πάντα από τρεις παράγοντες.
O πρώτος, είναι πώς χειρίζεται όλα τα απρόβλεπτα ζητήματα που προκύπτουν.
Δεύτερον, πρέπει να δείξει όχι μόνο ότι μπορεί να μάθει από τα λάθη της κυβέρνησης του Barack Obama, αλλά και ότι είναι ανοιχτός στο να συνεχίσει –και να τροποποιήσει όσο χρειάζεται– ορισμένα από αυτά που λειτούργησαν στην κυβέρνηση Trump, όπως το Title 42 και το Remain.
Τέλος, οι οικονομικοί του σύμβουλοι χρειάζονται την υποστήριξή του για να κερδίσουν τις εσωτερικές διυπηρεσιακές μάχες και να εμποδίσουν τις δαπανηρές ανοησίες που διακινούνται από τους σημερινούς «προοδευτικούς». Δυστυχώς, μέχρι στιγμής έχει αποτύχει και στις τρεις κατηγορίες.
Το παράδειγμα Clinton
Το ερώτημα τώρα είναι αν ο Biden θα είναι αρκετά σοφός για να ακολουθήσει τον δρόμο που ακολούθησε o Clinton μετά τη συντριπτική ήττα των Δημοκρατικών στις ενδιάμεσες εκλογές του 1994, όταν η κυβέρνησή του μετατοπίστηκε στο κέντρο για να εργαστεί εποικοδομητικά με τη μετριοπαθή πλειοψηφία του Δημοκρατικού Κόμματος και τους περισσότερους Ρεπουμπλικάνους.
Για να γίνει αυτό, ο Biden πρέπει να εγκαταλείψει τις οικονομικά αδαείς πολιτικές του.
Ζήτησε ακόμη περισσότερες δαπάνες για να βοηθήσει τα νοικοκυριά που υποφέρουν από τον πληθωρισμό που βοήθησαν να δημιουργηθεί η ίδια η δημόσια δαπάνη.
Ταυτόχρονα ζήτησε να σταματήσουν τα ορυκτά καύσιμα και αποδοκίμασε τις αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου επειδή δεν παράγουν περισσότερα, παρόλο που οι δικές του πολιτικές έχουν μειώσει το κίνητρό τους για επενδύσεις.
Ελλείψει μεγαλύτερης εγχώριας παραγωγής, έχει φλερτάρει τη Βενεζουέλα και τη Σαουδική Αραβία, προσπαθώντας να τις πείσει να ενισχύσουν την παραγωγή πετρελαίου.
Η πιο σοφή προσέγγιση θα ήταν να υιοθετήσουμε μια ατζέντα υπέρ της ανάπτυξης, ρυθμιστικών και φορολογικών μεταρρυθμίσεων από την πλευρά της προσφοράς (όπως ο Πρόεδρος John F. Kennedy), με ελέγχους δαπανών και μείωση του ελλείμματος για να συμπληρώσουν τις προσπάθειες της Fed να περιορίσει τον πληθωρισμό χωρίς να προκαλέσει ύφεση.
Δυστυχώς, ούτε ο Biden ούτε το κόμμα του έχουν δείξει καμία τάση προς τέτοιες πολιτικές.
Αντίθετα, κάνουν εκστρατείες για κοινωνικά ζητήματα όπως τα δικαιώματα των αμβλώσεων και ο έλεγχος των όπλων για να ενισχύσουν τη βάση τους.
Αυτή είναι μια επικίνδυνη προσέγγιση, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι οι Δημοκρατικοί είναι ήδη ευάλωτοι σε ζητήματα όπως η αυξανόμενη παράνομη μετανάστευση και το έγκλημα.
Οι πολίτες εγκαταλείπουν πόλεις που διοικούνται ιστορικά από Δημοκρατικούς (το Σαν Φρανσίσκο έχει χάσει το 6,3% του πληθυσμού του) ή αποκτούν όπλα για αυτοάμυνα.
Ενώ οι Δημοκρατικοί επικεντρώνονται σε κοινωνικά ζητήματα, οι ψηφοφόροι ενδιαφέρονται κυρίως για την αύξηση των τιμών, η οποία είναι εμφανής καθημερινά στην αντλία βενζίνης και στο παντοπωλείο.
Είναι ο πληθωρισμός, ηλίθιε.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών