Η ωρολογιακή βόμβα 4 τρισ. δολ. στην παγκόσμια οικονομία - Η προειδοποίηση προς τους διεθνείς ηγέτες για τα ορυκτά καύσιμα

Ο επικεφαλής της παγκόσμιας επιστημονικής αρχής για το κλίμα λέει ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής κινδυνεύουν να παραβλέψουν μια ωρολογιακή βόμβα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων προωθώντας τα σχέδια παραγωγής ορυκτών καυσίμων, προειδοποιώντας ότι το κόστος της αδράνειας αυξάνεται «κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα και κάθε χρόνο».
Μιλώντας λίγο μετά την εκλογή του ως ο νέος πρόεδρος της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), ο Jim Skea δήλωσε ότι μια σειρά από παγκόσμια ρεκόρ ζέστης υπογραμμίζει την επιτακτική ανάγκη να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου όσο το δυνατόν γρηγορότερα και βαθύτερα.
«Ειλικρινά, βρισκόμαστε σε δεινή κατάσταση», δήλωσε ο Skea στο CNBC μέσω τηλεδιάσκεψης. «Κάναμε προβλέψεις σχετικά με το είδος των επιπτώσεων που θα προκύψουν από την κλιματική αλλαγή και ήταν πάντα ένα είδος προσέγγισης προσανατολισμένης στο μέλλον».
«Αλλά αυτό συμβαίνει στις οθόνες της τηλεόρασής μας. Μπορείτε να κοιτάξετε έξω από το παράθυρο, πρέπει να κάνετε επιλογές για το τι θα φορέσετε ή αν θα βγείτε καθόλου έξω αυτή τη στιγμή. Έτσι, αντιμετωπίζουμε πραγματικές προκλήσεις», δήλωσε.
«Το είχαμε προβλέψει, αλλά νομίζω ότι μάλλον συμβαίνει πιο γρήγορα και έχει εκπλήξει τους πάντες νομίζω η ταχύτητα με την οποία έχουν συμβεί τα πράγματα».
Αυτή η αίσθηση σοκ ήταν αισθητή μεταξύ των επιστημόνων του κλίματος τις τελευταίες εβδομάδες. Ο πλανήτης κατέγραψε τη θερμότερη ημέρα από την έναρξη των καταγραφών για τρίτη φορά μέσα σε μόλις τέσσερις ημέρες στις αρχές Ιουλίου - ένας μήνας που έκτοτε επιβεβαιώθηκε ως ο θερμότερος στην ιστορία.
Μεγάλα τμήματα της Ευρώπης, της Βόρειας Αφρικής, της Μέσης Ανατολής και της Ασίας έχουν υποφέρει από καύσωνα, ενώ οι χώρες της Νότιας Αμερικής έχουν σημειώσει θερμοκρασίες ρεκόρ εν μέσω χειμώνα.
Η ανθρωπογενής κλιματική κρίση καθιστά τα ακραία καιρικά φαινόμενα και τις επιπτώσεις τους συχνότερα και εντονότερα.

Η ωρολογιακή βόμβα 4 τρισ. δολ.

Το μήνυμα των κορυφαίων επιστημόνων για το κλίμα στον κόσμο τον περασμένο Απρίλιο ήταν ότι θα χρειαστεί σημαντική μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων για να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη. Η καύση ορυκτών καυσίμων όπως ο άνθρακας, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι ο κύριος μοχλός της κρίσης.
Πράγματι, η IPCC δήλωσε ότι η τρέχουσα χρήση ορυκτών καυσίμων είναι ήδη μεγαλύτερη από ό,τι μπορεί να αντέξει ο πλανήτης και ότι τα πρόσθετα έργα προορίζονται να κλειδώσουν ακόμη μεγαλύτερες εκπομπές με καταστροφικές συνέπειες.
Η επιτροπή του ΟΗΕ για το κλίμα εκτίμησε επίσης ότι οι επενδυτές ορυκτών καυσίμων θα μπορούσαν να κινδυνεύσουν να χάσουν από 1 έως 4 τρισ. δολάρια, εάν οι κυβερνήσεις ενεργήσουν για να περιορίσουν την αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Αυτή η λεγόμενη «φούσκα του άνθρακα» αναγνωρίζεται ως μεγάλος κίνδυνος για τους επενδυτές με υψηλή έκθεση στα ορυκτά καύσιμα και, εάν η φούσκα αυτή σκάσει, πιστεύεται ότι οι επιπτώσεις θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοκ σε ολόκληρη την παγκόσμια οικονομία.
«Θα δούμε τα ορυκτά καύσιμα να υπάρχουν ακόμη και στα μέσα του αιώνα. Θα υπάρχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο ιδιαίτερα που θα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται», δήλωσε ο Skea όταν ρωτήθηκε σχετικά με τον κίνδυνο για τους επενδυτές εάν τα περιουσιακά στοιχεία ορυκτών καυσίμων χάσουν απότομα την αξία τους ως αποτέλεσμα της πολιτικής για το κλίμα.
Ο ίδιος τόνισε ότι η IPCC έχει δηλώσει προηγουμένως ότι περίπου το 80% του άνθρακα, το 50% του φυσικού αερίου και το 30% των αποθεμάτων πετρελαίου δεν μπορούν να καούν εάν η αύξηση της θερμοκρασίας πρέπει να περιοριστεί στους 2 βαθμούς Κελσίου - με σημαντικά περισσότερα αποθέματα να παραμένουν άκαυστα εάν η αύξηση της θερμοκρασίας πρέπει να περιοριστεί στους 1,5 βαθμούς Κελσίου.
Παρόλα αυτά, ορισμένα από τα πλουσιότερα έθνη του κόσμου, όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα, έχουν επικαλεστεί την ενεργειακή ασφάλεια ως λόγο για επενδύσεις σε πρόσθετα έργα ορυκτών καυσίμων. Οι ηγέτες της G7, επίσης, επικρίθηκαν τον Μάιο επειδή ενέκριναν τις επενδύσεις σε φυσικό αέριο ως «προσωρινή απάντηση» στην πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και την επακόλουθη ενεργειακή κρίση.
«Το απλό μήνυμα είναι ξεκάθαρα ότι αν αυτές οι αποφάσεις ληφθούν τώρα - και μπορεί να ληφθούν για θεμιτούς πολιτικούς λόγους ενεργειακής ασφάλειας - θα αφήσουν στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων μια επιλογή στο μέλλον ως προς το αν θα συνεχίσουν να αξιοποιούνται αυτά τα αποθέματα ή θα πετύχετε τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού», δήλωσε ο Skea.
«Πρόκειται για μια αρκετά ξεκάθαρη επιλογή», πρόσθεσε. «Πρόκειται περισσότερο για απλή αναβολή της λήψης αποφάσεων παρά για την πραγματοποίησή της. Δεν έχει σημασία αν το πετρέλαιο που βρίσκεται στο έδαφος έχει αποδειχθεί ή όχι, έχει σημασία αν έχει καεί και έχει περάσει στην ατμόσφαιρα».
Κληθείς να σχολιάσει συγκεκριμένα παραδείγματα κυβερνήσεων που προωθούν τα σχέδια επέκτασης των ορυκτών καυσίμων, όπως η πρόσφατη δέσμευση του Ηνωμένου Βασιλείου να προσφέρει εκατοντάδες άδειες πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα, και η ενεργειακή στρατηγική των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων που φιλοξενούν την COP28 για αύξηση της παραγωγής και κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων, ο Skea έδωσε μια διπλωματική απάντηση.
«Είμαι τώρα πρόεδρος ενός διακυβερνητικού οργάνου που βασίζεται σε παγκόσμια συναίνεση, οπότε δεν κάνουμε σχόλια για μεμονωμένες χώρες, αλλά έχω κάνει τη γενική επισήμανση ότι αν πάρουμε αυτές τις αποφάσεις τώρα, αφήνουμε ορισμένες δύσκολες αποφάσεις για τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στο μέλλον», δήλωσε.

Κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες

Ο Skea υπογράμμισε ότι η κλίμακα της δράσης που απαιτείται για την επίτευξη των στόχων της συμφωνίας-ορόσημο του Παρισιού δεν είναι σταδιακή. «Απαιτείται πολύ φιλόδοξη μετασχηματιστική δράση» είπε.
Η Συμφωνία του Παρισιού του 2015 αναφέρει ότι ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι να διασφαλιστεί ότι η υπερθέρμανση του πλανήτη θα παραμείνει "πολύ κάτω" από τους 2 βαθμούς Κελσίου και να "συνεχιστούν οι προσπάθειες" για τον περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου.
Ο στόχος του 1,5 βαθμού Κελσίου αναγνωρίζεται ως κρίσιμος παγκόσμιος στόχος, διότι πέραν αυτού του επιπέδου, τα λεγόμενα σημεία καμπής γίνονται πιο πιθανά. Πρόκειται για όρια στα οποία μικρές αλλαγές μπορούν να οδηγήσουν σε δραματικές αλλαγές σε ολόκληρο το σύστημα υποστήριξης της ζωής στη Γη.
«Για να οικοδομήσουμε το είδος της κοινωνικής συναίνεσης γύρω από αυτές τις δράσεις, πρέπει πραγματικά να δώσουμε προσοχή στις ευρύτερες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες, διότι... πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο παράγουμε και χρησιμοποιούμε την ενέργεια κ.λπ. Υπάρχουν διάφορα ζητήματα γύρω από τη χρήση της γης και τη γεωργία που πρέπει επίσης να αντιμετωπιστούν», δήλωσε ο Skea.
«Πρέπει να έχουμε έντονη επίγνωση αυτών των κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών και να μην τις κρύβουμε κάτω από το χαλί. Πρέπει να τις αντιμετωπίσουμε ευθέως και να ασχοληθούμε με αυτά τα ζητήματα».

www.bankingnews.gr