Η Τουρκία μέσω της μισθοφορικής της εταιρείας SADAT είναι μια χώρα-δεξαμενή καλά εκπαιδευμένων, εύκολα αναπτυσσόμενων και αβίαστα αναλώσιμων μισθοφόρων
Στον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ο τουρκικός μισθοφορικός στρατός SADAT σε ό,τι αφορά τη συγκρουσιακή σχέση Τουρκίας – Ισραήλ αναφέρεται με άρθρο του στην Jerusalem Post ο γνωστός αναλυτής Jonathan Spyer.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει, στις 18 Ιουλίου 2024, ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan απείλησε ανοιχτά το Ισραήλ.
Από τη γενέτειρά του, Ριζέ, είπε πως «Πρέπει να παραμείνουμε δυνατοί ώστε το Ισραήλ να μην μπορεί να κάνει αυτά τα οποία κάνει στην Παλαιστίνη.
Ακριβώς όπως μπήκαμε στο Karabakh, όπως μπήκαμε στη Λιβύη, μπορεί να κάνουμε το ίδιο με αυτούς».
Τα σχόλια Erdogan μεταδόθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο… με το Reuters να σπεύδει να σχολιάσει πως ο Τούρκος πρόεδρος «δεν διευκρίνισε τι είδους επέμβαση πρότεινε».
«Είναι αλήθεια ότι ο ισλαμιστής ηγέτης δεν έδωσε λεπτομέρειες. Ωστόσο, οι δηλώσεις είναι ενδεικτικές του πώς σκέφτεται και για αυτό χρήζουν προσοχής
Η Τουρκία, άλλωστε, έχει πραγματοποιήσει πολλές στρατιωτικές επεμβάσεις στην πρόσφατη ιστορία» σχολιάζει ο Spyer και προσθέτει:
«Μόλις πριν από μισό αιώνα τουρκικές αερομεταφερόμενες δυνάμεις εισέβαλαν στην Κύπρο.
Αυτή τη στιγμή, τα τουρκικά στρατεύματα συμμετέχουν σε μια αδιάλειπτη εισβολή στο Ιράκ, ενάντια στο εξεγερμένο Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK).
Ο Τούρκος πρόεδρος επέλεξε, ωστόσο, να μην αναφερθεί σε κανένα από αυτά τα κατορθώματα των τουρκικών όπλων.
Αντίθετα, ανέφερε δύο μικρότερες πρόσφατες παρεμβάσεις – στη Λιβύη και στο Nagorno-Karabakh.
Μπορεί να υποτεθεί ότι δεν επέλεξε αυτά τα παραδείγματα τυχαία.
«Αξίζει λοιπόν να ρίξουμε μια ματιά στη μορφή της παρέμβασης της Άγκυρας σε αυτές τις συγκρούσεις, προκειμένου να γνωρίζουμε τι μπορεί θα μαγειρέψει ο Τούρκος πρόεδρος για το Ισραήλ» σημειώνει ο αναλυτής.
Στις τουρκικές επεμβάσεις στη Λιβύη και το Καραμπάχ, σε αντίθεση με αυτές στην Κύπρο και το Ιράκ, σημαντικό ρόλο έπαιξαν μη κρατικοί φορείς και οι «αντιπρόσωποι» (proxy).
Και στις δύο περιπτώσεις, τη στρατολόγηση και την ανάπτυξη μαχητών διαχειριζόταν η τουρκική ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας SADAT, βάσει σύμβασης με την τουρκική κυβέρνηση.
Η SADAT International Defense Consulting Company ιδρύθηκε το 2012 ως ιδιωτική εταιρεία συμβούλων στον τομέα της άμυνας στην Τουρκία.
Η εταιρεία ιδρύθηκε από τον Ταξίαρχο ε.α. Adnan Tanriverdi και 22 συντρόφους τους που εκδιώχθηκαν όλοι από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις λόγω της υποστήριξής τους στο πολιτικό Ισλάμ.
Ο Melih Tanriverdi, γιος του Adnan, είναι ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος του ομίλου.
Μια ισχυρή σχέση
Ο Tanriverdi ο πρεσβύτερος και ο Erdogan γνωρίζονται από το 1994 όταν και οι δύο υπηρετούσα στην Κωνσταντινούπολη (ο Erdogan ως δήμαρχος και ο Tanriverdi ως διοικητής στη στρατιωτική βάση Μαλτεπέ».
Οι δύο ηγέτες δημιούργησαν έναν ισχυρό δεσμό.
Μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016, ο Tanriverdi ορίστηκεστρατιωτικός σύμβουλος του Erdogan.
Στη συνέχεια ηγήθηκε μιας καθολικής αναμόρφωσης του στρατού.
Έκλεισε τις στρατιωτικές σχολές, που ήταν προπύργια της τουρκικής ανεξιθρησκείας, και τις αντικατέστησε με Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας.
Αυτό το τελευταίο ίδρυμα στρατολόγησε μαθητές από τα θρησκευτικά σχολεία Ιμάμ Χατίπ.
Στις 8 Ιανουαρίου 2020, ο Tanriverdi έπρεπε να παραιτηθεί λόγω μιας αμφιλεγόμενης ομιλίας στο τρίτο Συνέδριο της Διεθνούς Ισλαμικής Ένωσης τον Δεκέμβριο του 2019.
Για την αποστολή στη Λιβύη, η SADAT στρατολόγησε Σύρους μαχητές που ευθυγραμμίζονταν με την Τουρκία.
Ο Tanriverdi ήταν υπεύθυνος για τη στρατολόγηση, το ταξίδι και την ανάπτυξή τους στη Λιβύη με σκοπό την υπεράσπιση της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας του Fayez al-Sarraj, που σχετίζεται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Στη χώρα, η SADAT συνεργάστηκε στενά με έναν Παλαιστίνιο ισλαμιστή, τον Fawzi Boukatif.
Σύμφωνα με μια έκθεση της Διοίκησης του αμερικανικού στρατού στην Αφρική, που παρουσιάστηκε στο Γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή των ΗΠΑ στις 28 Αυγούστου 2020, περίπου 5.000 Σύροι πολέμησαν για τον Sarraj (GNA) στη Λιβύη.
Η έκθεση, σύμφωνα με την Jane's Information Group, σημείωσε ότι «Οι Σύροι που πολεμούν για το GNA πληρώνονται και εποπτεύονται από «αρκετές δεκάδες» στρατιωτικούς εκπαιδευτές της εταιρείας Sadat, η οποία εκπαιδεύει πολιτοφυλακές ευθυγραμμισμένες με το GNA».
Αυτοί οι μαχητές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιτυχή εκδίωξη των δυνάμεων του στρατηγού Khalifa Haftar από την κυβέρνηση Sarraj από την περιοχή της Τρίπολης.
Στο Nagorno Karabakh, ομοίως, Σύροι μαχητές στρατολογήθηκαν και αναπτύχθηκαν από τη SADAT, σε συνεργασία με τις επίσημες τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Στους μαχητές προσφέρθηκαν μηνιαίες αμοιβές 1.500-2.000 $ για να υπηρετήσουν στον νότιο Καύκασο.
Τα συμβόλαια ήταν για τρεις έως έξι μήνες. Τα κύρια κέντρα στρατολόγησης βρίσκονταν στις πόλεις Afrin, al-Bab, Ras al-Ain και Tel Abyad.
Μαχητές πέρασαν τα σύνορα στο Κιλίς και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο Γκαζιαντέπ.
Από εκεί ναυλωμένα αεροσκάφη A-400 από τη SADAT πέταξαν στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, από όπου επιβιβάστηκαν σε πτήσεις για το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν.
H SADAT είναι απίθανο να ναυλώνει αεροσκάφη και να διοχετεύει μαχητές στη Λωρίδα της Γάζας ή στη Δυτική Όχθη – τουλάχιστον όχι ακόμη.
Θα στείλει ο Erdogan μισθοφόρους;
Ωστόσο, δεδομένου του ιστορικού της Τουρκία, ο Spyer αναφέρει πως ο Erdogan άφησε να εννοηθεί ότι οι μέθοδοι του πολέμου δι’ αντιπροσώπων που χαρακτήρισαν την τουρκική δραστηριότητα στην περιοχή την τελευταία δεκαετία θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στο ισραηλινοπαλαιστινιακό μέτωπο.
«Το μοντέλο σύμφωνα με το οποίο το τουρκικό κράτος συνεργάζεται και συνάπτει συμβάσεις με φαινομενικά ιδιωτικούς ισλαμιστικούς φορείς προκειμένου να επιδιώξει στόχους που υπερβαίνουν τους επίσημους διπλωματικούς στόχους και σχέσεις της Άγκυρας αξίζει να εξεταστεί προσεκτικά» τονίζει και συνεχίζει:
«Η SADAT, πράγματι, ενδιαφέρεται στενά για το Ισραήλ» λέει ο Spyer υπενθυμίζοντας παλαιότερη ομιλία του Tanriverdi, το 2019 που είπε ότι «ο ισλαμικός κόσμος πρέπει να προετοιμάσει έναν στρατό για την Παλαιστίνη εκτός Παλαιστίνης.
Το Ισραήλ πρέπει να γνωρίζει ότι αν βομβαρδίσει [την Παλαιστίνη], μια βόμβα θα πέσει και στο Τελ Αβίβ».
Εξάλλου, υπενθυμίζεται ότι μετά την 7ης Οκτωβρίου, δεξαμενή σκέψης που διατηρεί η SADAT έβγαλε ανακοίνωση υποστηρικτική για τη Hamas, προτείνοντας τον σχηματισμό και την ανάπτυξη ενός «ισλαμικού στρατού» για τον τερματισμό της «κατοχής» του Ισραήλ.
Έν κατακλείδι, για τον Jonathan Spyer, απαιτείται στενή παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των πολέμων δι’ αντιπροσώπων της Τουρκίας, και ειδικότερα του ρόλου της SADAT.
«Ο Τούρκος ηγέτης ενεργεί σαν εχθρός του Ισραήλ. Αν και με καθυστέρηση, πρέπει πλέον να αναγνωριστεί ως τέτοιος» καταλήγει.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με όσα αναφέρει, στις 18 Ιουλίου 2024, ο Τούρκος πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan απείλησε ανοιχτά το Ισραήλ.
Από τη γενέτειρά του, Ριζέ, είπε πως «Πρέπει να παραμείνουμε δυνατοί ώστε το Ισραήλ να μην μπορεί να κάνει αυτά τα οποία κάνει στην Παλαιστίνη.
Ακριβώς όπως μπήκαμε στο Karabakh, όπως μπήκαμε στη Λιβύη, μπορεί να κάνουμε το ίδιο με αυτούς».
Τα σχόλια Erdogan μεταδόθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο… με το Reuters να σπεύδει να σχολιάσει πως ο Τούρκος πρόεδρος «δεν διευκρίνισε τι είδους επέμβαση πρότεινε».
«Είναι αλήθεια ότι ο ισλαμιστής ηγέτης δεν έδωσε λεπτομέρειες. Ωστόσο, οι δηλώσεις είναι ενδεικτικές του πώς σκέφτεται και για αυτό χρήζουν προσοχής
Η Τουρκία, άλλωστε, έχει πραγματοποιήσει πολλές στρατιωτικές επεμβάσεις στην πρόσφατη ιστορία» σχολιάζει ο Spyer και προσθέτει:
«Μόλις πριν από μισό αιώνα τουρκικές αερομεταφερόμενες δυνάμεις εισέβαλαν στην Κύπρο.
Αυτή τη στιγμή, τα τουρκικά στρατεύματα συμμετέχουν σε μια αδιάλειπτη εισβολή στο Ιράκ, ενάντια στο εξεγερμένο Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK).
Ο Τούρκος πρόεδρος επέλεξε, ωστόσο, να μην αναφερθεί σε κανένα από αυτά τα κατορθώματα των τουρκικών όπλων.
Αντίθετα, ανέφερε δύο μικρότερες πρόσφατες παρεμβάσεις – στη Λιβύη και στο Nagorno-Karabakh.
Μπορεί να υποτεθεί ότι δεν επέλεξε αυτά τα παραδείγματα τυχαία.
«Αξίζει λοιπόν να ρίξουμε μια ματιά στη μορφή της παρέμβασης της Άγκυρας σε αυτές τις συγκρούσεις, προκειμένου να γνωρίζουμε τι μπορεί θα μαγειρέψει ο Τούρκος πρόεδρος για το Ισραήλ» σημειώνει ο αναλυτής.
Στις τουρκικές επεμβάσεις στη Λιβύη και το Καραμπάχ, σε αντίθεση με αυτές στην Κύπρο και το Ιράκ, σημαντικό ρόλο έπαιξαν μη κρατικοί φορείς και οι «αντιπρόσωποι» (proxy).
Και στις δύο περιπτώσεις, τη στρατολόγηση και την ανάπτυξη μαχητών διαχειριζόταν η τουρκική ιδιωτική εταιρεία ασφαλείας SADAT, βάσει σύμβασης με την τουρκική κυβέρνηση.
Η SADAT International Defense Consulting Company ιδρύθηκε το 2012 ως ιδιωτική εταιρεία συμβούλων στον τομέα της άμυνας στην Τουρκία.
Η εταιρεία ιδρύθηκε από τον Ταξίαρχο ε.α. Adnan Tanriverdi και 22 συντρόφους τους που εκδιώχθηκαν όλοι από τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις λόγω της υποστήριξής τους στο πολιτικό Ισλάμ.
Ο Melih Tanriverdi, γιος του Adnan, είναι ο σημερινός διευθύνων σύμβουλος του ομίλου.
Μια ισχυρή σχέση
Ο Tanriverdi ο πρεσβύτερος και ο Erdogan γνωρίζονται από το 1994 όταν και οι δύο υπηρετούσα στην Κωνσταντινούπολη (ο Erdogan ως δήμαρχος και ο Tanriverdi ως διοικητής στη στρατιωτική βάση Μαλτεπέ».
Οι δύο ηγέτες δημιούργησαν έναν ισχυρό δεσμό.
Μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016, ο Tanriverdi ορίστηκεστρατιωτικός σύμβουλος του Erdogan.
Στη συνέχεια ηγήθηκε μιας καθολικής αναμόρφωσης του στρατού.
Έκλεισε τις στρατιωτικές σχολές, που ήταν προπύργια της τουρκικής ανεξιθρησκείας, και τις αντικατέστησε με Πανεπιστήμιο Εθνικής Άμυνας.
Αυτό το τελευταίο ίδρυμα στρατολόγησε μαθητές από τα θρησκευτικά σχολεία Ιμάμ Χατίπ.
Στις 8 Ιανουαρίου 2020, ο Tanriverdi έπρεπε να παραιτηθεί λόγω μιας αμφιλεγόμενης ομιλίας στο τρίτο Συνέδριο της Διεθνούς Ισλαμικής Ένωσης τον Δεκέμβριο του 2019.
Για την αποστολή στη Λιβύη, η SADAT στρατολόγησε Σύρους μαχητές που ευθυγραμμίζονταν με την Τουρκία.
Ο Tanriverdi ήταν υπεύθυνος για τη στρατολόγηση, το ταξίδι και την ανάπτυξή τους στη Λιβύη με σκοπό την υπεράσπιση της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας του Fayez al-Sarraj, που σχετίζεται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Στη χώρα, η SADAT συνεργάστηκε στενά με έναν Παλαιστίνιο ισλαμιστή, τον Fawzi Boukatif.
Σύμφωνα με μια έκθεση της Διοίκησης του αμερικανικού στρατού στην Αφρική, που παρουσιάστηκε στο Γραφείο του Γενικού Επιθεωρητή των ΗΠΑ στις 28 Αυγούστου 2020, περίπου 5.000 Σύροι πολέμησαν για τον Sarraj (GNA) στη Λιβύη.
Η έκθεση, σύμφωνα με την Jane's Information Group, σημείωσε ότι «Οι Σύροι που πολεμούν για το GNA πληρώνονται και εποπτεύονται από «αρκετές δεκάδες» στρατιωτικούς εκπαιδευτές της εταιρείας Sadat, η οποία εκπαιδεύει πολιτοφυλακές ευθυγραμμισμένες με το GNA».
Αυτοί οι μαχητές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην επιτυχή εκδίωξη των δυνάμεων του στρατηγού Khalifa Haftar από την κυβέρνηση Sarraj από την περιοχή της Τρίπολης.
Στο Nagorno Karabakh, ομοίως, Σύροι μαχητές στρατολογήθηκαν και αναπτύχθηκαν από τη SADAT, σε συνεργασία με τις επίσημες τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Στους μαχητές προσφέρθηκαν μηνιαίες αμοιβές 1.500-2.000 $ για να υπηρετήσουν στον νότιο Καύκασο.
Τα συμβόλαια ήταν για τρεις έως έξι μήνες. Τα κύρια κέντρα στρατολόγησης βρίσκονταν στις πόλεις Afrin, al-Bab, Ras al-Ain και Tel Abyad.
Μαχητές πέρασαν τα σύνορα στο Κιλίς και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν στο αεροδρόμιο Γκαζιαντέπ.
Από εκεί ναυλωμένα αεροσκάφη A-400 από τη SADAT πέταξαν στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, από όπου επιβιβάστηκαν σε πτήσεις για το Μπακού του Αζερμπαϊτζάν.
H SADAT είναι απίθανο να ναυλώνει αεροσκάφη και να διοχετεύει μαχητές στη Λωρίδα της Γάζας ή στη Δυτική Όχθη – τουλάχιστον όχι ακόμη.
Θα στείλει ο Erdogan μισθοφόρους;
Ωστόσο, δεδομένου του ιστορικού της Τουρκία, ο Spyer αναφέρει πως ο Erdogan άφησε να εννοηθεί ότι οι μέθοδοι του πολέμου δι’ αντιπροσώπων που χαρακτήρισαν την τουρκική δραστηριότητα στην περιοχή την τελευταία δεκαετία θα μπορούσαν να εφαρμοστούν και στο ισραηλινοπαλαιστινιακό μέτωπο.
«Το μοντέλο σύμφωνα με το οποίο το τουρκικό κράτος συνεργάζεται και συνάπτει συμβάσεις με φαινομενικά ιδιωτικούς ισλαμιστικούς φορείς προκειμένου να επιδιώξει στόχους που υπερβαίνουν τους επίσημους διπλωματικούς στόχους και σχέσεις της Άγκυρας αξίζει να εξεταστεί προσεκτικά» τονίζει και συνεχίζει:
«Η SADAT, πράγματι, ενδιαφέρεται στενά για το Ισραήλ» λέει ο Spyer υπενθυμίζοντας παλαιότερη ομιλία του Tanriverdi, το 2019 που είπε ότι «ο ισλαμικός κόσμος πρέπει να προετοιμάσει έναν στρατό για την Παλαιστίνη εκτός Παλαιστίνης.
Το Ισραήλ πρέπει να γνωρίζει ότι αν βομβαρδίσει [την Παλαιστίνη], μια βόμβα θα πέσει και στο Τελ Αβίβ».
Εξάλλου, υπενθυμίζεται ότι μετά την 7ης Οκτωβρίου, δεξαμενή σκέψης που διατηρεί η SADAT έβγαλε ανακοίνωση υποστηρικτική για τη Hamas, προτείνοντας τον σχηματισμό και την ανάπτυξη ενός «ισλαμικού στρατού» για τον τερματισμό της «κατοχής» του Ισραήλ.
Έν κατακλείδι, για τον Jonathan Spyer, απαιτείται στενή παρακολούθηση των δραστηριοτήτων των πολέμων δι’ αντιπροσώπων της Τουρκίας, και ειδικότερα του ρόλου της SADAT.
«Ο Τούρκος ηγέτης ενεργεί σαν εχθρός του Ισραήλ. Αν και με καθυστέρηση, πρέπει πλέον να αναγνωριστεί ως τέτοιος» καταλήγει.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών