Όταν ο “Θεός” του μπάσκετ ντύθηκε στα πράσινα

Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης

Το καλοκαίρι του 1992 ήταν το καλοκαίρι των μεγαλύτερων και πιο εντυπωσιακών αλλαγών στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Το “δίπολο” Άρη (κυρίως) και ΠΑΟΚ μεταφερόταν από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα αφού ο Ολυμπιακός υπό τον Σωκράτη Κόκκαλη και με τους Ιωαννίδη και Πάσπαλι έβαζε πλώρη για την πρωτιά και ο Παναθηναϊκός του Παύλου και του Θανάση Γιαννακόπουλου έψαχνε τρόπο να “απαντήσει”.

Την... ευκαιρία ουσιαστικά την έδωσε ο τότε πρόεδρος του Άρη Θεόφιλος Μητρουδης ο οποίος αποφάσιζε να δώσει στον 35χρονο τότε Νίκο Γκάλη “συμπληρωματικό” ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας.

Ο “γκάγκστερ” δεν υπήρχε περίπτωση να “συμβιβαστεί” με τίποτε λιγότερο από το να είναι αυτός ο ηγέτης μιας ομάδας και μετά από 13 χρόνια στον Άρη και τη Θεσσαλονίκη πήρε την απόφαση να γίνει… Αθηναίος για τον Παναθηναϊκό. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος του έστρωσε ένα χαλί με 300 εκατομμύρια δραχμές ετησίως για τριετές συμβόλαιο συν μπόνους τίτλων. Μόλις 880.410 ευρώ ετήσιες απολαβές η αντιστοιχία με το σήμερα.

Σχεδόν… τζάμπα δηλαδή αν αναλογιστούμε τα χρήματα που δίνονται στις μέρες μας. Ο Γκάλης ανακοινώθηκε ως παίκτης του Παναθηναϊκού στις 14 Ιουλίου και παρουσιάστηκε με κάθε επισημότητα πλην όμως δεν έμελε να ολοκληρώσει το τριετές συμβόλαιό του αφού τον Οκτώβριο του 1994 αποχωρούσε από το κλειστό του Μετς τσακωμένος με τον Κώστα Πολίτη και δεν γύρισε ποτέ ξανά...