Πλέον το μόνο που μπορούν να επικαλεστούν στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι δεν είναι διεφθαρμένοι...
Μεγάλου ρίσκου και με αβέβαιο μέλλον χαρακτηρίζει την απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές η ισπανική εφημερίδα «La Vanguardia», καθώς η συντριπτική λαϊκή υποστήριξη, την οποία μέχρι πριν από λίγο καιρό θεωρούσε σίγουρη, τώρα καταρρέει και η πρόθεσή του να απομακρύνει τους αντάρτες του ΣΥΡΙΖΑ έχει προκαλέσει έναν αδελφοκτόνο πόλεμο.
Όταν στις 19 Αυγούστου ο Τσίπρας ανακοίνωσε την παραίτησή του και άνοιξε τον δρόμο για τη διεξαγωγή νέων εκλογών, το έκανε για πολλούς λόγους.
Επισήμως, διότι ο λαός δεν του είχε δώσει την εντολή τον Ιανουάριο να εφαρμόσει το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της χώρας που κατέληξε να υπογράψει, αλλά αντιθέτως για να αποφύγει.
Χρειαζόταν να γνωρίζει αν οι πολίτες θα συνέχιζαν να τον υποστηρίζουν στις νέες συνθήκες που είχαν πλέον διαμορφωθεί.
Ωστόσο, το βαθύτερο πρόβλημα ήταν ότι είχε χάσει de facto την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μετά την απόσυρση της στήριξης της ριζοσπαστικής φατρίας του ΣΥΡΙΖΑ, θα συνέχιζε τις πολιτικές λιτότητας και την εφαρμογή των επιταγών των πιστωτών.
«Ο Τσίπρας δεν είχε άλλη επιλογή από το να προκηρύξει εκλογές και αν και είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει ψήφους –μέχρι το 10% ή και 15% έναντι του Ιανουαρίου–, τουλάχιστον θα διατηρήσει την επιλογή να παραμείνει στην εξουσία», σημειώνει ο πολιτικός αναλυτής Πέτρος Στάνγκος.
Σε δηλώσεις του στο ισπανικό πρακτορείο EFE, ο Πέτρος Στάνγκος επισημαίνει ότι αν ο Τσίπρας είχε περιμένει μέχρι το φθινόπωρο, «οι περικοπές της διάσωσης, που προς το παρόν είναι στα χαρτιά, θα είχαν γίνει ορατές» και θα είχε χάσει κάθε πιθανότητα να παραμείνει στην εξουσία.
Μέχρι τώρα, το ελληνικό κοινοβούλιο έχει εγκρίνει μια σειρά από προαπαιτούμενα ως αντάλλαγμα για την πρώτη δόση του πακέτου διάσωσης, συνολικού ύψους 86 δισ. ευρώ, όμως το μεγάλο… ψαλίδισμα ακολουθεί.
Πλέον, οι μεγάλες υποσχέσεις του περασμένου Ιανουαρίου έχουν ξεπεραστεί, όταν ο Τσίπρας ανήγγειλε το τέλος της λιτότητας και των επιβαλλόμενων από την τρόικα προγραμμάτων, υποσχόμενος ότι δεν θα μειώσει τις συντάξεις, ότι θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό και ότι θα επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Πλέον, στην τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία, η ρητορική επικεντρώνεται στο ότι η Αριστερά θα απαλύνει τα μέτρα διάσωσης και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει «βρώμικα χέρια», δηλαδή δεν έχει προηγούμενα διαφθοράς.
Όπως σημειώνει ο Πέτρος Στάνγκος, αυτή είναι στην πραγματικότητα η μόνη ελπίδα που του μένει να παίξει, καθώς ενώ τον Ιανουάριο ο ΣΥΡΙΖΑ ανερχόταν στην εξουσία ως η επιλογή της «αξιοπιστίας» και ως κόμμα μη διεφθαρμένο, ως το μόνο πολιτικό σχήμα που δεν είχε πει ψέματα, ούτε είχε κλέψει, τους τελευταίους επτά μήνες διακυβέρνησης έχει καταστρέψει την όποια αξιοπιστία είχε.
«Πλέον το μόνο που μπορούν να πουν είναι ότι δεν είναι διεφθαρμένοι», σημειώνει ο αναλυτής.
Η προκήρυξη των εκλογών έχει προκαλέσει αβεβαιότητα στους πολίτες, που αυτό τον χρόνο καλούνται για τέταρτη φορά να προσέλθουν στις κάλπες, μεταξύ των δύο γενικών εκλογών και του δημοψηφίσματος.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν ένα διευρυμένο ποσοστό στους αναποφάσιστους, κυρίως αυτών που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου μόνον το 60% όσων τον ψήφισαν τον Ιανουάριο είναι ξεκάθαρο ότι θα το ξανακάνουν.
Οι πολίτες βλέπουν τώρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι όπως τα άλλα κόμματα, ένα κόμμα που μόλις προσγειώθηκε στην πραγματικότητα της διακυβέρνησης, θυσιάζει τις μεγάλες υποσχέσεις.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Όταν στις 19 Αυγούστου ο Τσίπρας ανακοίνωσε την παραίτησή του και άνοιξε τον δρόμο για τη διεξαγωγή νέων εκλογών, το έκανε για πολλούς λόγους.
Επισήμως, διότι ο λαός δεν του είχε δώσει την εντολή τον Ιανουάριο να εφαρμόσει το τρίτο πρόγραμμα διάσωσης της χώρας που κατέληξε να υπογράψει, αλλά αντιθέτως για να αποφύγει.
Χρειαζόταν να γνωρίζει αν οι πολίτες θα συνέχιζαν να τον υποστηρίζουν στις νέες συνθήκες που είχαν πλέον διαμορφωθεί.
Ωστόσο, το βαθύτερο πρόβλημα ήταν ότι είχε χάσει de facto την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μετά την απόσυρση της στήριξης της ριζοσπαστικής φατρίας του ΣΥΡΙΖΑ, θα συνέχιζε τις πολιτικές λιτότητας και την εφαρμογή των επιταγών των πιστωτών.
«Ο Τσίπρας δεν είχε άλλη επιλογή από το να προκηρύξει εκλογές και αν και είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει ψήφους –μέχρι το 10% ή και 15% έναντι του Ιανουαρίου–, τουλάχιστον θα διατηρήσει την επιλογή να παραμείνει στην εξουσία», σημειώνει ο πολιτικός αναλυτής Πέτρος Στάνγκος.
Σε δηλώσεις του στο ισπανικό πρακτορείο EFE, ο Πέτρος Στάνγκος επισημαίνει ότι αν ο Τσίπρας είχε περιμένει μέχρι το φθινόπωρο, «οι περικοπές της διάσωσης, που προς το παρόν είναι στα χαρτιά, θα είχαν γίνει ορατές» και θα είχε χάσει κάθε πιθανότητα να παραμείνει στην εξουσία.
Μέχρι τώρα, το ελληνικό κοινοβούλιο έχει εγκρίνει μια σειρά από προαπαιτούμενα ως αντάλλαγμα για την πρώτη δόση του πακέτου διάσωσης, συνολικού ύψους 86 δισ. ευρώ, όμως το μεγάλο… ψαλίδισμα ακολουθεί.
Πλέον, οι μεγάλες υποσχέσεις του περασμένου Ιανουαρίου έχουν ξεπεραστεί, όταν ο Τσίπρας ανήγγειλε το τέλος της λιτότητας και των επιβαλλόμενων από την τρόικα προγραμμάτων, υποσχόμενος ότι δεν θα μειώσει τις συντάξεις, ότι θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό και ότι θα επανέφερε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Πλέον, στην τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία, η ρητορική επικεντρώνεται στο ότι η Αριστερά θα απαλύνει τα μέτρα διάσωσης και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει «βρώμικα χέρια», δηλαδή δεν έχει προηγούμενα διαφθοράς.
Όπως σημειώνει ο Πέτρος Στάνγκος, αυτή είναι στην πραγματικότητα η μόνη ελπίδα που του μένει να παίξει, καθώς ενώ τον Ιανουάριο ο ΣΥΡΙΖΑ ανερχόταν στην εξουσία ως η επιλογή της «αξιοπιστίας» και ως κόμμα μη διεφθαρμένο, ως το μόνο πολιτικό σχήμα που δεν είχε πει ψέματα, ούτε είχε κλέψει, τους τελευταίους επτά μήνες διακυβέρνησης έχει καταστρέψει την όποια αξιοπιστία είχε.
«Πλέον το μόνο που μπορούν να πουν είναι ότι δεν είναι διεφθαρμένοι», σημειώνει ο αναλυτής.
Η προκήρυξη των εκλογών έχει προκαλέσει αβεβαιότητα στους πολίτες, που αυτό τον χρόνο καλούνται για τέταρτη φορά να προσέλθουν στις κάλπες, μεταξύ των δύο γενικών εκλογών και του δημοψηφίσματος.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν ένα διευρυμένο ποσοστό στους αναποφάσιστους, κυρίως αυτών που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπου μόνον το 60% όσων τον ψήφισαν τον Ιανουάριο είναι ξεκάθαρο ότι θα το ξανακάνουν.
Οι πολίτες βλέπουν τώρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι όπως τα άλλα κόμματα, ένα κόμμα που μόλις προσγειώθηκε στην πραγματικότητα της διακυβέρνησης, θυσιάζει τις μεγάλες υποσχέσεις.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών