σύμβολα :
ATTICA BANK ΑΝΩΝΥΜΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Ποιος ελέγχει το ανεξέλεγκτο των εποπτών του τραπεζικού συστήματος; Οι θεατές πολιτικοί ηγέτες
Κάθε όριο ξεπερνούν οι πρακτικές που εφαρμόζονται από το Ιερατείο της ΕΚΤ και του SSM που αντιμετωπίζουν τους επιχειρηματίες και γενικότερα τους επενδυτές που επιθυμούν να τοποθετηθούν στις τράπεζες εξ ορισμού υπόπτους υποχρεώνοντάς τους πρώτα να βάλουν τα κεφάλαια και στη συνέχεια να κρίνουν αν είναι κατάλληλοι να επενδύσουν.
Πρόκειται για σταλινικές πρακτικές που δεν έχουν καμία σχέση με τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας καθώς οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές καθίστανται όμηροι των απαιτήσεων και των ορέξεων των γερακιών της EKT και του SSM.
Και καθίστανται όμηροι γιατί εξ αρχής υποχρεώνονται να αναλάβουν το ρίσκο να τοποθετήσουν κεφάλαια να έχουν ποσοστό αλλά να μην μπορέσουν ποτέ να ασκήσουν τα δικαιώματα ψήφου αν δεν λάβουν το περίφημο πιστοποιητικό καταλληλότητας.
Ακόμα και αν κάποιος δεχτεί ότι αυτή η πρακτική έχει λογική , ο ορισμός της αυθαιρεσίας της ΕΚΤ και του ESM προκύπτει από το γεγονός ότι δεν έχουν κανένα χρονικό ορίζοντα να εξετάσουν μια αίτηση (δηλαδή έχουν το δικαίωμα της αυθαιρεσίας ενώ δεν επιστρέφονται και τα κεφάλαια που έχει τοποθετήσει ο επενδυτής που δεν έλαβε το πιστοποιητικό.
Προκειμένου να γίνει αντιληπτή η στρέβλωση καλό θα ήταν να φανταστούμε ότι αν αυτό ίσχυε σε όλες τις εταιρίες τότε οι επενδυτές θα περίμεναν τον κάθε γραφειοκράτη να αποφασίσει να είναι κατάλληλοι για επιχειρηματίες και φυσικά δεν θα υπήρχε επιχειρηματικότητα αλλά όλη η αγορά θα λειτουργούσε υπό καθεστώς υπαρκτού σοσιαλισμού έστω και αν πλέον έχει καταστεί ανύπαρκτος.
Το εξωφρενικό της υπόθεσης είναι ότι οι πρακτικές των γερακιών του SMM και της ΕΚΤ έχουν ευλογηθεί από τις πολιτικές ηγεσίες της ΕΕ παρά το γεγονός ότι κατ επανάληψη έχουν συλληφθεί να είναι εποπτικά προβληματικοί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πρακτικής αποτελεί το επί εννέα ολόκληρους μήνες «λιβάνισμα» του fit and proper για τους νέους μετόχους της Παγκρήτιας τον όμιλο Thrinvest, τους Μπάκο, Καυμενάκη και Εξάρχου.
Και αυτό όταν μάλιστα ο όμιλος έχει μπει στην Attica bank λειτουργώντας ως σανίδα σωτηρίας.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι τι ακριβώς επιδιώκουν με αυτή την πρακτική τους η ΕΚΤ και ο SSM και τις ακριβώς πράττει η Τράπεζα της Ελλάδος λειτουργώντας με δύο συστημικές τράπεζες που έχουν μετόχους οι οποίοι δεν μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους αλλά και μετά από εννιά ολόκληρους μήνες και ενώ έχουν βάλει πολλές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ δεν μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματα που έχει ο κάθε μέτοχος σε μια οποιαδήποτε εταιρία;
Και αν χρειάζονται εννιά μήνες (μέχρι τώρα) για μια συναλλαγή σε μια μικρή τράπεζα τι θα γινόταν αν η επένδυση αφορούσε μια συστημική τράπεζα; Θα χρειάζονται ένα και δύο χρόνια;
Και εν τέλει το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος ελέγχει τους ελεγκτές από το ανεξέλεγκτο του χρόνου λήψης αποφάσεων αλλά και της τεκμηρίωσης αυτών;
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Πρόκειται για σταλινικές πρακτικές που δεν έχουν καμία σχέση με τους κανόνες της ελεύθερης οικονομίας καθώς οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές καθίστανται όμηροι των απαιτήσεων και των ορέξεων των γερακιών της EKT και του SSM.
Και καθίστανται όμηροι γιατί εξ αρχής υποχρεώνονται να αναλάβουν το ρίσκο να τοποθετήσουν κεφάλαια να έχουν ποσοστό αλλά να μην μπορέσουν ποτέ να ασκήσουν τα δικαιώματα ψήφου αν δεν λάβουν το περίφημο πιστοποιητικό καταλληλότητας.
Ακόμα και αν κάποιος δεχτεί ότι αυτή η πρακτική έχει λογική , ο ορισμός της αυθαιρεσίας της ΕΚΤ και του ESM προκύπτει από το γεγονός ότι δεν έχουν κανένα χρονικό ορίζοντα να εξετάσουν μια αίτηση (δηλαδή έχουν το δικαίωμα της αυθαιρεσίας ενώ δεν επιστρέφονται και τα κεφάλαια που έχει τοποθετήσει ο επενδυτής που δεν έλαβε το πιστοποιητικό.
Προκειμένου να γίνει αντιληπτή η στρέβλωση καλό θα ήταν να φανταστούμε ότι αν αυτό ίσχυε σε όλες τις εταιρίες τότε οι επενδυτές θα περίμεναν τον κάθε γραφειοκράτη να αποφασίσει να είναι κατάλληλοι για επιχειρηματίες και φυσικά δεν θα υπήρχε επιχειρηματικότητα αλλά όλη η αγορά θα λειτουργούσε υπό καθεστώς υπαρκτού σοσιαλισμού έστω και αν πλέον έχει καταστεί ανύπαρκτος.
Το εξωφρενικό της υπόθεσης είναι ότι οι πρακτικές των γερακιών του SMM και της ΕΚΤ έχουν ευλογηθεί από τις πολιτικές ηγεσίες της ΕΕ παρά το γεγονός ότι κατ επανάληψη έχουν συλληφθεί να είναι εποπτικά προβληματικοί.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πρακτικής αποτελεί το επί εννέα ολόκληρους μήνες «λιβάνισμα» του fit and proper για τους νέους μετόχους της Παγκρήτιας τον όμιλο Thrinvest, τους Μπάκο, Καυμενάκη και Εξάρχου.
Και αυτό όταν μάλιστα ο όμιλος έχει μπει στην Attica bank λειτουργώντας ως σανίδα σωτηρίας.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι τι ακριβώς επιδιώκουν με αυτή την πρακτική τους η ΕΚΤ και ο SSM και τις ακριβώς πράττει η Τράπεζα της Ελλάδος λειτουργώντας με δύο συστημικές τράπεζες που έχουν μετόχους οι οποίοι δεν μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους αλλά και μετά από εννιά ολόκληρους μήνες και ενώ έχουν βάλει πολλές δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ δεν μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματα που έχει ο κάθε μέτοχος σε μια οποιαδήποτε εταιρία;
Και αν χρειάζονται εννιά μήνες (μέχρι τώρα) για μια συναλλαγή σε μια μικρή τράπεζα τι θα γινόταν αν η επένδυση αφορούσε μια συστημική τράπεζα; Θα χρειάζονται ένα και δύο χρόνια;
Και εν τέλει το ερώτημα που τίθεται είναι ποιος ελέγχει τους ελεγκτές από το ανεξέλεγκτο του χρόνου λήψης αποφάσεων αλλά και της τεκμηρίωσης αυτών;
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών