Τα παιχνίδια Erdogan με τις μειονότητες - Έκκληση (!) στους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης να επιστρέψουν

Τα... παιχνίδια με στόχο να πείσει Ευρωπαϊκή Ένωση και ΗΠΑ για τις... αγαθές προθέσεις του συνεχίζει ο Τούρκος πρόεδρος, Recep Tayyip Erdogan.
Αφού εκμεταλλεύτηκε το μεταναστευτικό και εργαλειοποίησε τους μετανάστες με στόχο να ασκήσει πιέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, ο Erdogan -τώρα- βάζει στο στόχαστρο του τις μειονότητες.
Σύμφωνα με το πρωτοσέλιδο της Sabah, ο Τούρκος πρόεδρος απηύθυνε έκκληση στους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης να επιστρέψουν. Είναι οι Έλληνες που διώχθηκαν από την Τουρκία το 1955 και το 1964.
Σημειώνεται ότι οι δηλώσεις Erdogan έγιναν κατά τη διάρκεια ιφτάρ που παρέθεσε σε θρησκευτικούς ηγέτες.
Είναι προφανές ότι στόχος του Erdogan δεν είναι να επιστρέψουν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης. Αντιθέτως είναι ακόμα μία προσπάθεια του Τούρκου προέδρου να δείξει ένα... καλό πρόσωπο προς την Ευρώπη, ότι ο ίδιος ενδιαφέρεται και στηρίζει τις μειονότητες σε αντίθεση με την Ελλάδα.
Δεν είναι τυχαίο ότι τη στιγμή που ο Τούρκος πρόεδρος έκανε έκκληση στους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, ο Τούρκος υφυπουργός Εξωτερικών, Yavuz Selim Kiran, πραγματοποιούσε ιδιωτική επίσκεψη στη Θράκη -με εντολή Erdogan- και κουνούσε το δάχτυλο στην Ελλάδα λέγοντας ότι η Τουρκία δεν θα δεχθεί παραβίαση των δικαιωμάτων της μειονότητας.
«Το πρόβλημα των ομογενών μας είναι πρόβλημά μας» είπε και πρόσθεσε ότι η Άγκυρα θεωρεί τη μειονότητα γέφυρα μεταξύ των δύο χωρών, υπογραμμίζοντας ότι δεν θα παραμείνει σιωπηλή απέναντι «στην παραβίαση και τη διάβρωση των δικαιωμάτων της "Τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης"».

Ο Kiran κατηγόρησε την Ελλάδα για «άρνηση της εθνικής ταυτότητας και περιορισμό των ελευθεριών» της μειονότητας «με διάφορα προσχήματα που επηρεάζουν αρνητικά τις διμερείς σχέσεις» τονίζοντας πως βρέθηκε στην Κομοτηνή «για να ακούσει τα προβλήματα των "Τούρκων της Δυτικής Θράκης" και τις απόψεις των εκπροσώπων της μειονότητας», κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στη μείωση των μειονοτικών σχολείων, που κλείνουν λόγω έλλειψης μαθητών, και στην εκλογή σχολικών επιτροπών που όμως έχουν μπει στον πάγο λόγω της πανδημίας.
Ωστόσο, ο Kiran δεν δίστασε να ισχυριστεί ότι «η Τουρκία έχει ικανοποιήσει πολλές απαιτήσεις της ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης» καλώντας τη χώρα μας να πράξει το ίδιο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συνέντευξη Τύπου του Kiran πραγματοποιήθηκε σε υπαίθριο χώρο του τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, για την οποία έλαβαν πρόσκληση μονάχα οι ανταποκριτές του τουρκικού εθνικού δικτύου TRT, του κρατικού πρακτορείου Anadolu και των μειονοτικών ΜΜΕ της Θράκης. Κανένα ελληνικό μέσο δεν επετράπη να παρακολουθήσει τη συνέντευξη Τύπου του Τούρκου αξιωματούχου.

Οι διώξεις Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη

Τη νύχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων ομογενών και των Αρμένιων, πλην όμως Τούρκων υπηκόων, καθώς και άλλων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια για τις υφιστάμενες μειονότητες.
Αφορμή έδωσε μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Kemal Ataturk στη Θεσσαλονίκη, που όπως αποδείχτηκε στην συνέχεια ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια την τουρκική κυβέρνηση.
Πραγματική αιτία του πογκρόμ αυτού ήταν η εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος, η συγκυρία του οποίου μεθόδευσε την προβοκάτσια.
Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν ένα μέρος ενός μακρύ καταλόγου διώξεων κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων, οι οποίοι ξεκίνησαν περίπου στα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και εντάθηκαν από την εποχή των Νεοτούρκων και ύστερα.
Οι απελάσεις των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, που άρχισαν στις 16 Μαρτίου 1964, αποτέλεσαν το πλήγμα από το οποίο η ομογένεια (ακατάβλητη έως τότε, ακόμη και μετά το πογκρόμ του Σεπτεμβρίου 1955) δεν μπόρεσε να ανακάμψει ποτέ.
Η ατμόσφαιρα είχε ηλεκτρισθεί από τις συγκρούσεις Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων του Δεκεμβρίου 1963.
Συζητούνταν ανοιχτά το ενδεχόμενο της βίας και της εκδίκησης σε βάρος της μειονότητας. Μάλιστα πολλοί διέδιδαν ότι την Πρωτοχρονιά θα γινόταν ό,τι και με τους Αρμενίους τον Αύγουστο του 1896. Από τον Ιανουάριο πραγματοποιούνταν διαδηλώσεις από φοιτητικές οργανώσεις, δεχόμασταν απειλές για τη ζωή μας, ενώ στα σχολεία της ομογένειας γίνονταν επιθεωρήσεις τρομοκρατίας.
Και τον Μάρτιο άρχισαν οι απελάσεις, που στηρίχθηαν στην ιδιομορφία ότι ένα τμήμα της ελληνορθόδοξης κοινότητας της Πόλης, αποτελούνταν από Έλληνες υπηκόους, των οποίων η παρουσία ως établis, κατά τη διπλωματική ορολογία, είχε κατοχυρωθεί με την Συνθήκη της Λωζάνης.
Στις 16 Μαρτίου 1964 η Άγκυρα ανακοίνωσε τη μονομερή καταγγελία της ελληνοτουρκικής συμφωνίας του 1930 περί εμπορίου και εγκατάστασης και ανακοίνωσε τις πρώτες λίστες απελάσεων. Ωστόσο οι Έλληνες établis δεν υπάγονταν στη συμφωνία του 1930 αλλά στην προγενέστερη και προφανώς ισχυρότερη από μία διμερή σύμβαση Συνθήκη της Λωζάνης.

www.bankingnews.gr