Η Marine Le Pen, πρόεδρος του κόμματος National Rally (Εθνική Συσπείρωση), είπε: «Πολλοί Γάλλοι το νιώθουν τώρα: κανείς δεν είναι ασφαλής πουθενά πια. Έχει ξεπεραστεί ένα νέο όριο»
Παρίσι, 2 Δεκεμβρίου 2023, 9 μ.μ. Ένας άντρας φωνάζοντας Αλλάχου Άκμπαρ! (ο Αλλάχ είναι μεγάλος!) μαχαίρωσε έναν Γερμανό τουρίστα που περπατούσε κατά μήκος του Σηκουάνα κοντά στον Πύργο του Άιφελ, μια περιοχή που θεωρείται ασφαλής. Στο δρόμο για το νοσοκομείο, το θύμα κατέληξε.
Ο δολοφόνος, φωνάζοντας ξανά «Αλλάχου Άκμπαρ!», επιτέθηκε σε άλλα δύο άτομα τραυματίζοντάς τα σοβαρά, πριν τον συλλάβουν οι αστυνομικοί.
Ένα κυβερνητικό δελτίο τύπου ανέφερε στα γρήγορα ότι ο δολοφόνος ήταν Γάλλος πολίτης, γεννημένος στη Γαλλία, με το εξαιρετικά γαλλικό όνομα Αρμάν.
Και τότε αποκαλύφθηκε η αλήθεια.
Ο Αρμάν γεννήθηκε πράγματι στη Γαλλία το 1997, αλλά το πραγματικό μικρό του όνομα ήταν Ιμάν (πλήρες ονοματεπώνυμο: Ιμάν Ρατζαμπούρ-Μιγιαντάμπ) ─μέχρι το 2003, όταν οι Ιρανοί γονείς του, που είχαν τραπεί σε φυγή από την Ισλαμική Δημοκρατία, έγιναν Γάλλοι πολίτες και άλλαξαν το όνομά του σε Αρμάν.
Το 2015-2016, διακήρυξε την πίστη του στο Ισλαμικό Κράτος (ISIS), ήρθε σε επαφή στα κοινωνικά δίκτυα με πολλούς ισλαμιστές που είχαν διαπράξει τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία εκείνη την περίοδο, και σχεδίαζε μια τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι.
Πριν προλάβει να εκτελέσει το σχέδιό του, το 2016, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Αφέθηκε ελεύθερος μετά από τέσσερα χρόνια και μπήκε στη λίστα του κράτους με τα ιδιαίτερα επικίνδυνα άτομα. Το απόγευμα στις 2 Δεκεμβρίου 2023, τράβηξε ένα βίντεο στο οποίο ανακοίνωσε ότι ήθελε να «πάρει εκδίκηση για τους μουσουλμάνους» και να σκοτώσει άπιστους –ακριβώς αυτό που έκανε λίγες ώρες αργότερα. Σχολιάζοντας την επίθεση, ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμάν επέμεινε ότι ο δολοφόνος ήταν υπό «στενή παρακολούθηση» και «ψυχιατρική θεραπεία», και έκανε λόγο για «ψυχιατρική αποτυχία».
Η δολοφονία μεταδόθηκε ευρέως. Πολλοί δημοσιογράφοι σημείωσαν ότι η δολοφονία ενός τουρίστα στο Παρίσι από έναν ισλαμιστή πρώην κατάδικο θα μπορούσε να δημιουργήσει πανικό στους ξένους επισκέπτες, και το γεγονός ότι ένας ισλαμιστής εξτρεμιστής που θεωρείτο επικίνδυνος από τις αρχές περπατούσε ελεύθερος θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία, ειδικά με την αναφορά περί «ψυχιατρικής θεραπείας». Παρομοίως, ο Kομπιλί Τραορέ, ο οποίος δολοφόνησε τη Σάρα Χαλίμι το 2017 και στάλθηκε σε ψυχιατρείο, πρόσφατα κρίθηκε αθώος για τις πράξεις του και σύντομα θα αφεθεί ελεύθερος.
Αυτό που θα πρέπει να προκαλέσει ανησυχία στη Γαλλία, ωστόσο, είναι η ευρεία αύξηση της ισλαμικής βίας. Οι επίσημες στατιστικές δείχνουν ότι κάθε μέρα στη Γαλλία γίνονται κατά μέσο όρο 120 επιθέσεις με μαχαίρι, πολλές από τις οποίες καταλήγουν σε θάνατο.
Παρόλο που πράξεις γεμάτες ισλαμικό μίσος κατά των μη μουσουλμάνων γίνονται όλο και πιο πολλές, οι περισσότερες αποσιωπώνται. Ορισμένες, ωστόσο, είναι τόσο αηδιαστικές, που τα συντηρητικά μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να τις αγνοήσουν. Η δολοφονία στη Μασσαλία, για παράδειγμα, της Λώρα Πομιέ και της Mοράν Αρέλ, δύο νεαρών φοιτητριών που σφαγιάστηκαν και ξεκοιλιάστηκαν με μαχαίρι κρεοπωλείου από έναν παράνομο μετανάστη, τον Αχμέντ Χανατσί, μπροστά σε ένα τρομοκρατημένο πλήθος το 2017, προκάλεσε ιδιαίτερο σοκ. Ομοίως, και πάλι στη Μασσαλία, ο Μοχάμεντ Λ., ένας ριζοσπαστικοποιημένος έμπορος ναρκωτικών, το 2022 έκοψε το λαιμό του Αλμπάν Ζερβέζ, ενός στρατιωτικού γιατρού μπροστά στα δύο μικρά παιδιά του καθώς τα έπαιρνε από το σχολείο. Ο σφαγιασμός έναν πατέρα μπροστά στα παιδιά του ήταν ιδιαίτερα σοκαριστικό και βάρβαρο συμβάν. Και στις δύο περιπτώσεις, οι δολοφόνοι φώναζαν περήφανα «Αλλάχου Άκμπαρ».
Ο Ζαν-Μπατίστ Σαλβέν και η Τζέσικα Σνάιντερ, δύο αστυνομικοί, βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν μπροστά στα μάτια του μικρού γιου τους στο σπίτι τους κοντά στο Παρίσι το 2016, από τον Λαρόσι Αμπάλα, έναν ισλαμιστή.
Η δολοφονία της Φαμπιέν Μπρολί Βερέγκ, μιας 68χρονης νοσοκόμας, στη Λιλ στις 18 Οκτωβρίου 2023, έφτασε επίσης σε τέτοιο επίπεδο αγριότητας που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς: ο Μοχάμεντ Μπ., ένας 17χρονος παράνομος μετανάστης γεννημένος στην Ακτή Ελεφαντοστού. , διέρρηξε το διαμέρισμά της, στη συνέχεια τη βίασε, αφαίρεσε το τριχωτό της κεφαλής της, την ξεκοίλιασε, και της έκοψε τα χέρια.
Στις 16 Οκτωβρίου 2020, ο αποκεφαλισμός του Σαμουέλ Πατί κοντά στο γυμνάσιο όπου δίδασκε από τον Aμπντουλάχ Ανζορόβ, έναν 18χρονο Τσετσένο πρόσφυγα, οδήγησε τον Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να υποσχεθεί ενέργειες που θα επιτρέπουν στους εκπαιδευτικούς να εργάζονται σε απόλυτη ασφάλεια. Δεν έγινε τίποτα. Σε έναν άλλο εκπαιδευτικό, τον Ντομινίκ Μπερνάρ, του έκοψαν το λαιμό στο σχολείο όπου δίδασκε, στο Aράς, στις 13 Οκτωβρίου 2023. Ο δολοφόνος, Mοχάμεντ Μογκουτσκόβ ήταν ένας 20χρονος πρόσφυγας από την Ινγκουσετία της Ρωσικής Δημοκρατίας που βρισκόταν υπό διαδικασία απέλασης.
Οι αντισημιτικές επιθέσεις στη Γαλλία γίνονται επίσης όλο και πιο συχνές και έχουν εκτοξευθεί μετά τις φρικτές επιθέσεις στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου από την τρομοκρατική ομάδα Χαμάς. Το 2022, καταγράφηκαν επίσημα 436 αντισημιτικές πράξεις στη Γαλλία. Τις λίγες εβδομάδες μεταξύ 7 Οκτωβρίου και 1 Δεκεμβρίου 2023, καταγράφηκαν 1518 αντισημιτικές πράξεις, πολλές από τις οποίες είχαν τη μορφή σωματικών επιθέσεων. Από την εξέταση των αστυνομικών εκθέσεων, που έγιναν από το Γαλλικό Εθνικό Γραφείο Επαγρύπνησης κατά του Αντισημιτισμού, το BNVCA, είναι δυστυχώς σαφές ότι όλες προέρχονται προφανώς από ισλαμιστές αντισημίτες. Από τη δολοφονία του Σεμπαστιάν Σελάμ το 2003 έως αυτή της Mιρέιγ Νολ το 2018, όλες οι δολοφονίες Εβραίων στη Γαλλία έχουν διαπραχθεί από ριζοσπαστικοποιημένους μουσουλμάνους.
Οι Εβραίοι σε όλη τη Γαλλία δεν μπορούν πλέον να φορούν κιπά στο κεφάλι ή το αστέρι του Δαβίδ στο δρόμο. Αφαιρούν τα ονόματά τους από τα γραμματοκιβώτια. «Για πρώτη φορά από το 1945», είπε η Γαλλίδα συγγραφέας Ελιζαμπέτ Μπανταντέ, «πολλοί Γαλλοεβραίοι φοβούνται τόσο, σε σημείο να κρύβονται».
Εθνοτικές μουσουλμανικές συμμορίες εισβάλλουν σε εμπορικά κέντρα και σε γλέντια σε αγροτικά χωριά. Οι περισσότερες από αυτές τις επιθέσεις δεν αναφέρονται ποτέ στα μέσα ενημέρωσης. Μία, ωστόσο, τράβηξε πρόσφατα την προσοχή: σε ένα γλέντι στις 19 Νοεμβρίου στο δημαρχείο του Κρεπόλ, ένα χωριό πεντακοσίων κατοίκων, μέλη μιας μουσουλμανικής συμμορίας οπλισμένα με μακριά μαχαίρια κρεοπωλείου κατέφθασαν από τη γειτονική πόλη Ρομάνς-συρ-Ιζέρ. Κραυγάζοντας «ερχόμαστε να σκοτώσουμε λευκούς», επιτέθηκαν και δολοφόνησαν τον Τομά Περοτό, 17 ετών, κόβοντάς του το λαιμό. Άλλοι δεκαεπτά άνθρωποι τραυματίστηκαν, μερικοί σοβαρά. Ο εγκληματολόγος Ξαβιέ Ροφέρ, ερωτηθείς για την επίθεση, απάντησε ότι τέτοιες επιδρομές γίνονται σε όλη τη χώρα κάθε εβδομάδα.
Η κυβέρνηση απέκρυψε τα ονόματα των δραστών, και ήταν προφανές ότι έκανε ό,τι μπορούσε για να κρύψει αυτό που είχε συμβεί. Ένας συντηρητικός δημοσιογράφος, ο Νταμιέν Ριέ, κατάφερε να μάθει τα ονόματα και τα αποκάλυψε.
Αν και ο εισαγγελέας που είναι υπεύθυνος για την υπόθεση έλαβε πολλές μαρτυρίες ότι οι δράστες είπαν ότι «έρχονταν να σκοτώσουν λευκούς», οι αρχές υποστηρίζουν ότι το κίνητρο της επίθεσης παραμένει «άγνωστο».
Στις 25 Νοεμβρίου, μια ομάδα νεαρών «δεξιών» Γάλλων που σχεδίαζαν να διαδηλώσουν στο Ρομάνς-συρ-Ιζέρ συνελήφθησαν από την αστυνομία κατά την άφιξή τους και οδηγήθηκαν ενώπιον δικαστή. Τους κατηγόρησε για «εσκεμμένη ρατσιστική επίθεση» και τους καταδίκασε αμέσως σε φυλάκιση έξι έως δέκα μηνών. Δεν είχαν επιτεθεί σε κανέναν. Το πανό που έφεραν έγραφε μόνο: «Δικαιοσύνη για τον Τομά». Το μοναδικό θύμα βίας εκείνη την ημέρα ήταν ένας από τους Γάλλους διαδηλωτές που κατάφερε να ξεφύγει από την αστυνομία. Τον κυνήγησαν στην πόλη και αργότερα βρέθηκε γυμνός και αναίσθητος, με το σώμα γεμάτο πληγές, στην είσοδο ενός κτιρίου.
Στις 29 Νοεμβρίου, η Γαλλίδα πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν δήλωσε ότι οι νέοι που στάλθηκαν στη φυλακή το άξιζαν και ότι είχαν ενσαρκώσει μια «σοβαρή απειλή για τη δημοκρατία» στη Γαλλία: την «υπερδεξιά». Η «υπερδεξιά», πρόσθεσε αινιγματικά, είναι ακόμη πιο επικίνδυνη από την «ακροδεξιά». Ούτε λέξη, όμως, για την ισλαμική βία.
Η γαλλική κυβέρνηση γνωρίζει ξεκάθαρα ότι οι ισλαμικές «απαγορευμένες ζώνες» αυξάνονται και ότι μπορεί να ξεσπάσουν ταραχές ανά πάσα στιγμή. Τον Ιούνιο του 2023, ένα μπλόκο της αστυνομίας για έλεγχο που πήγε στραβά οδήγησε στο θάνατο του Ναχέλ Μερζούκ, ενός 17χρονου μουσουλμάνου εγκληματία, και είχε ως αποτέλεσμα τρεις εβδομάδες ταραχών και καταστροφών που εξαπλώθηκαν σε πολλές πόλεις. Αν και οι γαλλικές αρχές απαγόρευσαν τις διαδηλώσεις υπέρ της Χαμάς που είχαν προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, αυτές πραγματοποιήθηκαν ούτως ή άλλως, με αντιεβραϊκά και αντιγαλλικά συνθήματα. Η αστυνομία έλαβε εντολή να μην επέμβει.
Τα γαλλικά συντηρητικά μέσα ενημέρωσης έχουν μιλήσει εκτενώς για τον «ακραίο κίνδυνο που θέτουν οι ακροδεξιοί». Και πάλι, ούτε λέξη για ισλαμική βία.
Μερικοί σχολιαστές και πολιτικοί ηγέτες είπαν το ίδιο. Ο αρθρογράφος Ιβάν Ριουφόλ έγραψε:
«Το ρατσιστικό ξέσπασμα στη Γαλλία που ακολούθησε μετά τη σατανική σφαγή της Χαμάς εναντίον των Ισραηλινών αμάχων αποκάλυψε την κατάσταση του έθνους που βρίσκεται στα πρόθυρα ρήξης. Δύο αταίριαστες Γαλλίες βρίσκονται απροκάλυπτα ήδη αντιμέτωπες: η γαλλική Γαλλία και η εξισλαμισμένη Γαλλία. "
Ο Ερίκ Ζεμούρ, πρόεδρος του κόμματος Reconquête (Επανάκτηση), έγραψε:
«Δύο λαοί ζουν στη Γαλλία, ο ένας από τους οποίους πρέπει συνεχώς να ξεφεύγει από τις επιθέσεις μιας ολοένα και πιο βίαιης φατρίας του άλλου λαού. Δεν πρόκειται μόνο για επιθέσεις που γίνονται με το σύνθημα «Αλλάχ Άκμπαρ», αλλά και για την πραγματική καθημερινή τζιχάντ από την οποία υποφέρουν οι Γάλλοι».
Η Μαρίν Λε Πεν, πρόεδρος του κόμματος National Rally (Εθνική Συσπείρωση), είπε:
«Πολλοί Γάλλοι το νιώθουν τώρα: κανείς δεν είναι ασφαλής πουθενά πια. Έχει ξεπεραστεί ένα νέο όριο. Γινόμαστε μάρτυρες οργανωμένων επιθέσεων που προέρχονται από έναν συγκεκριμένο αριθμό εγκληματικών προαστίων στα οποία υπάρχουν ένοπλες «πολιτοφυλακές» που πραγματοποιούν επιδρομές».
Παρόλο που η επιρροή του φονταμενταλιστικού Ισλάμ είναι λιγότερο έντονη στους ηλικιωμένους μουσουλμάνους, το 74% των Μουσουλμάνων μεταξύ 18 και 25 ετών στη Γαλλία δηλώνουν ότι τοποθετούν τον ισλαμικό νόμο της σαρία πάνω από τους νόμους της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος Κριστιάν Μαλάρ, ο οποίος είχε πρόσβαση στα αποτελέσματα των απόρρητων ερευνών που διενεργήθηκαν για το γαλλικό Υπουργείο Εσωτερικών, είπε ότι, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, περισσότεροι από τους μισούς ιμάμηδες στη Γαλλία διακηρύσσουν την ανωτερότητα του Ισλάμ έναντι του δυτικού πολιτισμού και την ανάγκη εξισλαμισμού της Γαλλίας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει χρήση βίας. Ο Mαλάρ πρόσθεσε ότι η κύρια γαλλική μουσουλμανική οργάνωση, Muslims of France (Μουσουλμάνοι της Γαλλίας), που είναι το γαλλικό παράρτημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ─ένα κίνημα που απαγορεύεται στη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ και την Αίγυπτο─ έχει το μονοπώλιο στην εκπαίδευση ιμάμηδων στην Γαλλία και έχει διεισδύσει σε γαλλικά πανεπιστήμια, αθλητικούς συλλόγους και πολιτικά κόμματα.
Οι «αριστεροί» πολιτικοί και δημοσιογράφοι, που προσπαθούν να δαιμονοποιήσουν τα «ακροδεξιά» κόμματα κατηγορώντας τα για αντισημιτισμό, δυσκολεύονται να κολλήσουν μια ετικέτα. Ο Zεμούρ είναι Εβραίος που υποστηρίζει το Ισραήλ με πάθος.
Το κόμμα της Λεπέν υποστηρίζει επίσης το Ισραήλ και καταγγέλει τον αντισημιτισμό χωρίς την παραμικρή ασάφεια. Το να κατηγορεί κανείς τα κόμματα της Επανάκτησης και της Εθνικής Συσπείρωσης για «ισλαμοφοβία» δεν έχει πλέον καμιά επίδραση. Η ισλαμική βία που εξαπλώνεται στη Γαλλία έχει πείσει έναν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό Γάλλων ότι είναι θεμιτό να φοβούνται το Ισλάμ.
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, το 78% των Γάλλων πιστεύει ότι ο ισλαμισμός αποτελεί θανάσιμη απειλή για τη Γαλλία. Το 91% δηλώνει ότι ανησυχεί για την απότομη αύξηση της βίας στη χώρα. Οι αντιεβραϊκές θηριωδίες της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου ενίσχυσαν τη δυσπιστία προς το Ισλάμ, και για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, η πλειοψηφία των Γάλλων υποστηρίζει τον αγώνα του Ισραήλ στον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Το κύριο αντισημιτικό κόμμα αυτή την περίοδο στη Γαλλία είναι ένα αριστερό κόμμα που ονομάζεται France Insoumise (Επαναστατική Γαλλία). Ο ηγέτης της, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, κατηγόρησε το Ισραήλ ─όχι τη Χαμάς─ για γενοκτονία και ισχυρίστηκε ότι η Χαμάς είναι ένα «αντιστασιακό» κίνημα. Μια από τις πρόσφατες συνεδριάσεις του κόμματός του ολοκληρώθηκε με τα συνθήματα «Ζήτω η Γάζα» και «Αιώνια δόξα σε όσους αντιστέκονται».
Εάν πραγματοποιούνταν σήμερα προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, ο Ζεμούρ θα λάμβανε περισσότερες ψήφους από ό,τι το 2022 και η Λεπέν θα ήταν στην κορυφή του πρώτου γύρου, λαμβάνοντας ένα ποσοστό μεταξύ του 31%-33% των ψήφων, πολύ περισσότερο από ό,τι το 2022 Όποιος κι αν ήταν η αντίπαλός της στον δεύτερο γύρο, θα τον κέρδιζε εύκολα.
Μια εκλογική νίκη της Λεπέν θα επιβεβαίωνε ότι μια τεράστια αλλαγή θα μπορούσε ακόμη να διαμορφωθεί στην Ευρώπη. Στην Ιταλία, η Τζώρτζια Μελόνι κέρδισε τις ιταλικές βουλευτικές εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου 2022 καταγγέλλοντας τον εξισλαμισμό της Ευρώπης και έγινε πρωθυπουργός. Στις 22 Νοεμβρίου, στην Ολλανδία, το κόμμα του Γκερντ Βίλντερς κέρδισε τις περισσότερες έδρες στις βουλευτικές εκλογές.
Ο ειδικός σε θέματα ασφάλειας Ερίκ Ντελμπέκ, του οποίου το πρόσφατο βιβλίο, Permanent Insecurity (Μόνιμη ανασφάλεια), περιγράφει λεπτομερώς την αυξανόμενη βία που μαστίζει τη Γαλλία, δήλωσε πρόσφατα: «Οι Γάλλοι φαίνεται ότι καταλαβαίνουν πως η χώρα τους κινδυνεύει να πεθάνει, γι αυτό και αρχίζουν να αντιδρούν».
Ο Δρ Guy Millière, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, είναι συγγραφέας 27 βιβλίων με θέματα που αφορούν τη Γαλλία και την Ευρώπη.
www.bankingnews.gr
Ο δολοφόνος, φωνάζοντας ξανά «Αλλάχου Άκμπαρ!», επιτέθηκε σε άλλα δύο άτομα τραυματίζοντάς τα σοβαρά, πριν τον συλλάβουν οι αστυνομικοί.
Ένα κυβερνητικό δελτίο τύπου ανέφερε στα γρήγορα ότι ο δολοφόνος ήταν Γάλλος πολίτης, γεννημένος στη Γαλλία, με το εξαιρετικά γαλλικό όνομα Αρμάν.
Και τότε αποκαλύφθηκε η αλήθεια.
Ο Αρμάν γεννήθηκε πράγματι στη Γαλλία το 1997, αλλά το πραγματικό μικρό του όνομα ήταν Ιμάν (πλήρες ονοματεπώνυμο: Ιμάν Ρατζαμπούρ-Μιγιαντάμπ) ─μέχρι το 2003, όταν οι Ιρανοί γονείς του, που είχαν τραπεί σε φυγή από την Ισλαμική Δημοκρατία, έγιναν Γάλλοι πολίτες και άλλαξαν το όνομά του σε Αρμάν.
Το 2015-2016, διακήρυξε την πίστη του στο Ισλαμικό Κράτος (ISIS), ήρθε σε επαφή στα κοινωνικά δίκτυα με πολλούς ισλαμιστές που είχαν διαπράξει τρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία εκείνη την περίοδο, και σχεδίαζε μια τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι.
Πριν προλάβει να εκτελέσει το σχέδιό του, το 2016, συνελήφθη και καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκιση. Αφέθηκε ελεύθερος μετά από τέσσερα χρόνια και μπήκε στη λίστα του κράτους με τα ιδιαίτερα επικίνδυνα άτομα. Το απόγευμα στις 2 Δεκεμβρίου 2023, τράβηξε ένα βίντεο στο οποίο ανακοίνωσε ότι ήθελε να «πάρει εκδίκηση για τους μουσουλμάνους» και να σκοτώσει άπιστους –ακριβώς αυτό που έκανε λίγες ώρες αργότερα. Σχολιάζοντας την επίθεση, ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλντ Νταρμάν επέμεινε ότι ο δολοφόνος ήταν υπό «στενή παρακολούθηση» και «ψυχιατρική θεραπεία», και έκανε λόγο για «ψυχιατρική αποτυχία».
Η δολοφονία μεταδόθηκε ευρέως. Πολλοί δημοσιογράφοι σημείωσαν ότι η δολοφονία ενός τουρίστα στο Παρίσι από έναν ισλαμιστή πρώην κατάδικο θα μπορούσε να δημιουργήσει πανικό στους ξένους επισκέπτες, και το γεγονός ότι ένας ισλαμιστής εξτρεμιστής που θεωρείτο επικίνδυνος από τις αρχές περπατούσε ελεύθερος θα μπορούσε να προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία, ειδικά με την αναφορά περί «ψυχιατρικής θεραπείας». Παρομοίως, ο Kομπιλί Τραορέ, ο οποίος δολοφόνησε τη Σάρα Χαλίμι το 2017 και στάλθηκε σε ψυχιατρείο, πρόσφατα κρίθηκε αθώος για τις πράξεις του και σύντομα θα αφεθεί ελεύθερος.
Αυτό που θα πρέπει να προκαλέσει ανησυχία στη Γαλλία, ωστόσο, είναι η ευρεία αύξηση της ισλαμικής βίας. Οι επίσημες στατιστικές δείχνουν ότι κάθε μέρα στη Γαλλία γίνονται κατά μέσο όρο 120 επιθέσεις με μαχαίρι, πολλές από τις οποίες καταλήγουν σε θάνατο.
Παρόλο που πράξεις γεμάτες ισλαμικό μίσος κατά των μη μουσουλμάνων γίνονται όλο και πιο πολλές, οι περισσότερες αποσιωπώνται. Ορισμένες, ωστόσο, είναι τόσο αηδιαστικές, που τα συντηρητικά μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να τις αγνοήσουν. Η δολοφονία στη Μασσαλία, για παράδειγμα, της Λώρα Πομιέ και της Mοράν Αρέλ, δύο νεαρών φοιτητριών που σφαγιάστηκαν και ξεκοιλιάστηκαν με μαχαίρι κρεοπωλείου από έναν παράνομο μετανάστη, τον Αχμέντ Χανατσί, μπροστά σε ένα τρομοκρατημένο πλήθος το 2017, προκάλεσε ιδιαίτερο σοκ. Ομοίως, και πάλι στη Μασσαλία, ο Μοχάμεντ Λ., ένας ριζοσπαστικοποιημένος έμπορος ναρκωτικών, το 2022 έκοψε το λαιμό του Αλμπάν Ζερβέζ, ενός στρατιωτικού γιατρού μπροστά στα δύο μικρά παιδιά του καθώς τα έπαιρνε από το σχολείο. Ο σφαγιασμός έναν πατέρα μπροστά στα παιδιά του ήταν ιδιαίτερα σοκαριστικό και βάρβαρο συμβάν. Και στις δύο περιπτώσεις, οι δολοφόνοι φώναζαν περήφανα «Αλλάχου Άκμπαρ».
Ο Ζαν-Μπατίστ Σαλβέν και η Τζέσικα Σνάιντερ, δύο αστυνομικοί, βασανίστηκαν και σφαγιάστηκαν μπροστά στα μάτια του μικρού γιου τους στο σπίτι τους κοντά στο Παρίσι το 2016, από τον Λαρόσι Αμπάλα, έναν ισλαμιστή.
Η δολοφονία της Φαμπιέν Μπρολί Βερέγκ, μιας 68χρονης νοσοκόμας, στη Λιλ στις 18 Οκτωβρίου 2023, έφτασε επίσης σε τέτοιο επίπεδο αγριότητας που είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς: ο Μοχάμεντ Μπ., ένας 17χρονος παράνομος μετανάστης γεννημένος στην Ακτή Ελεφαντοστού. , διέρρηξε το διαμέρισμά της, στη συνέχεια τη βίασε, αφαίρεσε το τριχωτό της κεφαλής της, την ξεκοίλιασε, και της έκοψε τα χέρια.
Στις 16 Οκτωβρίου 2020, ο αποκεφαλισμός του Σαμουέλ Πατί κοντά στο γυμνάσιο όπου δίδασκε από τον Aμπντουλάχ Ανζορόβ, έναν 18χρονο Τσετσένο πρόσφυγα, οδήγησε τον Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν να υποσχεθεί ενέργειες που θα επιτρέπουν στους εκπαιδευτικούς να εργάζονται σε απόλυτη ασφάλεια. Δεν έγινε τίποτα. Σε έναν άλλο εκπαιδευτικό, τον Ντομινίκ Μπερνάρ, του έκοψαν το λαιμό στο σχολείο όπου δίδασκε, στο Aράς, στις 13 Οκτωβρίου 2023. Ο δολοφόνος, Mοχάμεντ Μογκουτσκόβ ήταν ένας 20χρονος πρόσφυγας από την Ινγκουσετία της Ρωσικής Δημοκρατίας που βρισκόταν υπό διαδικασία απέλασης.
Οι αντισημιτικές επιθέσεις στη Γαλλία γίνονται επίσης όλο και πιο συχνές και έχουν εκτοξευθεί μετά τις φρικτές επιθέσεις στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου από την τρομοκρατική ομάδα Χαμάς. Το 2022, καταγράφηκαν επίσημα 436 αντισημιτικές πράξεις στη Γαλλία. Τις λίγες εβδομάδες μεταξύ 7 Οκτωβρίου και 1 Δεκεμβρίου 2023, καταγράφηκαν 1518 αντισημιτικές πράξεις, πολλές από τις οποίες είχαν τη μορφή σωματικών επιθέσεων. Από την εξέταση των αστυνομικών εκθέσεων, που έγιναν από το Γαλλικό Εθνικό Γραφείο Επαγρύπνησης κατά του Αντισημιτισμού, το BNVCA, είναι δυστυχώς σαφές ότι όλες προέρχονται προφανώς από ισλαμιστές αντισημίτες. Από τη δολοφονία του Σεμπαστιάν Σελάμ το 2003 έως αυτή της Mιρέιγ Νολ το 2018, όλες οι δολοφονίες Εβραίων στη Γαλλία έχουν διαπραχθεί από ριζοσπαστικοποιημένους μουσουλμάνους.
Οι Εβραίοι σε όλη τη Γαλλία δεν μπορούν πλέον να φορούν κιπά στο κεφάλι ή το αστέρι του Δαβίδ στο δρόμο. Αφαιρούν τα ονόματά τους από τα γραμματοκιβώτια. «Για πρώτη φορά από το 1945», είπε η Γαλλίδα συγγραφέας Ελιζαμπέτ Μπανταντέ, «πολλοί Γαλλοεβραίοι φοβούνται τόσο, σε σημείο να κρύβονται».
Εθνοτικές μουσουλμανικές συμμορίες εισβάλλουν σε εμπορικά κέντρα και σε γλέντια σε αγροτικά χωριά. Οι περισσότερες από αυτές τις επιθέσεις δεν αναφέρονται ποτέ στα μέσα ενημέρωσης. Μία, ωστόσο, τράβηξε πρόσφατα την προσοχή: σε ένα γλέντι στις 19 Νοεμβρίου στο δημαρχείο του Κρεπόλ, ένα χωριό πεντακοσίων κατοίκων, μέλη μιας μουσουλμανικής συμμορίας οπλισμένα με μακριά μαχαίρια κρεοπωλείου κατέφθασαν από τη γειτονική πόλη Ρομάνς-συρ-Ιζέρ. Κραυγάζοντας «ερχόμαστε να σκοτώσουμε λευκούς», επιτέθηκαν και δολοφόνησαν τον Τομά Περοτό, 17 ετών, κόβοντάς του το λαιμό. Άλλοι δεκαεπτά άνθρωποι τραυματίστηκαν, μερικοί σοβαρά. Ο εγκληματολόγος Ξαβιέ Ροφέρ, ερωτηθείς για την επίθεση, απάντησε ότι τέτοιες επιδρομές γίνονται σε όλη τη χώρα κάθε εβδομάδα.
Η κυβέρνηση απέκρυψε τα ονόματα των δραστών, και ήταν προφανές ότι έκανε ό,τι μπορούσε για να κρύψει αυτό που είχε συμβεί. Ένας συντηρητικός δημοσιογράφος, ο Νταμιέν Ριέ, κατάφερε να μάθει τα ονόματα και τα αποκάλυψε.
Αν και ο εισαγγελέας που είναι υπεύθυνος για την υπόθεση έλαβε πολλές μαρτυρίες ότι οι δράστες είπαν ότι «έρχονταν να σκοτώσουν λευκούς», οι αρχές υποστηρίζουν ότι το κίνητρο της επίθεσης παραμένει «άγνωστο».
Στις 25 Νοεμβρίου, μια ομάδα νεαρών «δεξιών» Γάλλων που σχεδίαζαν να διαδηλώσουν στο Ρομάνς-συρ-Ιζέρ συνελήφθησαν από την αστυνομία κατά την άφιξή τους και οδηγήθηκαν ενώπιον δικαστή. Τους κατηγόρησε για «εσκεμμένη ρατσιστική επίθεση» και τους καταδίκασε αμέσως σε φυλάκιση έξι έως δέκα μηνών. Δεν είχαν επιτεθεί σε κανέναν. Το πανό που έφεραν έγραφε μόνο: «Δικαιοσύνη για τον Τομά». Το μοναδικό θύμα βίας εκείνη την ημέρα ήταν ένας από τους Γάλλους διαδηλωτές που κατάφερε να ξεφύγει από την αστυνομία. Τον κυνήγησαν στην πόλη και αργότερα βρέθηκε γυμνός και αναίσθητος, με το σώμα γεμάτο πληγές, στην είσοδο ενός κτιρίου.
Στις 29 Νοεμβρίου, η Γαλλίδα πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν δήλωσε ότι οι νέοι που στάλθηκαν στη φυλακή το άξιζαν και ότι είχαν ενσαρκώσει μια «σοβαρή απειλή για τη δημοκρατία» στη Γαλλία: την «υπερδεξιά». Η «υπερδεξιά», πρόσθεσε αινιγματικά, είναι ακόμη πιο επικίνδυνη από την «ακροδεξιά». Ούτε λέξη, όμως, για την ισλαμική βία.
Η γαλλική κυβέρνηση γνωρίζει ξεκάθαρα ότι οι ισλαμικές «απαγορευμένες ζώνες» αυξάνονται και ότι μπορεί να ξεσπάσουν ταραχές ανά πάσα στιγμή. Τον Ιούνιο του 2023, ένα μπλόκο της αστυνομίας για έλεγχο που πήγε στραβά οδήγησε στο θάνατο του Ναχέλ Μερζούκ, ενός 17χρονου μουσουλμάνου εγκληματία, και είχε ως αποτέλεσμα τρεις εβδομάδες ταραχών και καταστροφών που εξαπλώθηκαν σε πολλές πόλεις. Αν και οι γαλλικές αρχές απαγόρευσαν τις διαδηλώσεις υπέρ της Χαμάς που είχαν προγραμματιστεί για τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, αυτές πραγματοποιήθηκαν ούτως ή άλλως, με αντιεβραϊκά και αντιγαλλικά συνθήματα. Η αστυνομία έλαβε εντολή να μην επέμβει.
Τα γαλλικά συντηρητικά μέσα ενημέρωσης έχουν μιλήσει εκτενώς για τον «ακραίο κίνδυνο που θέτουν οι ακροδεξιοί». Και πάλι, ούτε λέξη για ισλαμική βία.
Μερικοί σχολιαστές και πολιτικοί ηγέτες είπαν το ίδιο. Ο αρθρογράφος Ιβάν Ριουφόλ έγραψε:
«Το ρατσιστικό ξέσπασμα στη Γαλλία που ακολούθησε μετά τη σατανική σφαγή της Χαμάς εναντίον των Ισραηλινών αμάχων αποκάλυψε την κατάσταση του έθνους που βρίσκεται στα πρόθυρα ρήξης. Δύο αταίριαστες Γαλλίες βρίσκονται απροκάλυπτα ήδη αντιμέτωπες: η γαλλική Γαλλία και η εξισλαμισμένη Γαλλία. "
Ο Ερίκ Ζεμούρ, πρόεδρος του κόμματος Reconquête (Επανάκτηση), έγραψε:
«Δύο λαοί ζουν στη Γαλλία, ο ένας από τους οποίους πρέπει συνεχώς να ξεφεύγει από τις επιθέσεις μιας ολοένα και πιο βίαιης φατρίας του άλλου λαού. Δεν πρόκειται μόνο για επιθέσεις που γίνονται με το σύνθημα «Αλλάχ Άκμπαρ», αλλά και για την πραγματική καθημερινή τζιχάντ από την οποία υποφέρουν οι Γάλλοι».
Η Μαρίν Λε Πεν, πρόεδρος του κόμματος National Rally (Εθνική Συσπείρωση), είπε:
«Πολλοί Γάλλοι το νιώθουν τώρα: κανείς δεν είναι ασφαλής πουθενά πια. Έχει ξεπεραστεί ένα νέο όριο. Γινόμαστε μάρτυρες οργανωμένων επιθέσεων που προέρχονται από έναν συγκεκριμένο αριθμό εγκληματικών προαστίων στα οποία υπάρχουν ένοπλες «πολιτοφυλακές» που πραγματοποιούν επιδρομές».
Παρόλο που η επιρροή του φονταμενταλιστικού Ισλάμ είναι λιγότερο έντονη στους ηλικιωμένους μουσουλμάνους, το 74% των Μουσουλμάνων μεταξύ 18 και 25 ετών στη Γαλλία δηλώνουν ότι τοποθετούν τον ισλαμικό νόμο της σαρία πάνω από τους νόμους της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος Κριστιάν Μαλάρ, ο οποίος είχε πρόσβαση στα αποτελέσματα των απόρρητων ερευνών που διενεργήθηκαν για το γαλλικό Υπουργείο Εσωτερικών, είπε ότι, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, περισσότεροι από τους μισούς ιμάμηδες στη Γαλλία διακηρύσσουν την ανωτερότητα του Ισλάμ έναντι του δυτικού πολιτισμού και την ανάγκη εξισλαμισμού της Γαλλίας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει χρήση βίας. Ο Mαλάρ πρόσθεσε ότι η κύρια γαλλική μουσουλμανική οργάνωση, Muslims of France (Μουσουλμάνοι της Γαλλίας), που είναι το γαλλικό παράρτημα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας ─ένα κίνημα που απαγορεύεται στη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κουβέιτ και την Αίγυπτο─ έχει το μονοπώλιο στην εκπαίδευση ιμάμηδων στην Γαλλία και έχει διεισδύσει σε γαλλικά πανεπιστήμια, αθλητικούς συλλόγους και πολιτικά κόμματα.
Οι «αριστεροί» πολιτικοί και δημοσιογράφοι, που προσπαθούν να δαιμονοποιήσουν τα «ακροδεξιά» κόμματα κατηγορώντας τα για αντισημιτισμό, δυσκολεύονται να κολλήσουν μια ετικέτα. Ο Zεμούρ είναι Εβραίος που υποστηρίζει το Ισραήλ με πάθος.
Το κόμμα της Λεπέν υποστηρίζει επίσης το Ισραήλ και καταγγέλει τον αντισημιτισμό χωρίς την παραμικρή ασάφεια. Το να κατηγορεί κανείς τα κόμματα της Επανάκτησης και της Εθνικής Συσπείρωσης για «ισλαμοφοβία» δεν έχει πλέον καμιά επίδραση. Η ισλαμική βία που εξαπλώνεται στη Γαλλία έχει πείσει έναν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό Γάλλων ότι είναι θεμιτό να φοβούνται το Ισλάμ.
Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, το 78% των Γάλλων πιστεύει ότι ο ισλαμισμός αποτελεί θανάσιμη απειλή για τη Γαλλία. Το 91% δηλώνει ότι ανησυχεί για την απότομη αύξηση της βίας στη χώρα. Οι αντιεβραϊκές θηριωδίες της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου ενίσχυσαν τη δυσπιστία προς το Ισλάμ, και για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, η πλειοψηφία των Γάλλων υποστηρίζει τον αγώνα του Ισραήλ στον συνεχιζόμενο πόλεμο.
Το κύριο αντισημιτικό κόμμα αυτή την περίοδο στη Γαλλία είναι ένα αριστερό κόμμα που ονομάζεται France Insoumise (Επαναστατική Γαλλία). Ο ηγέτης της, Ζαν-Λυκ Μελανσόν, κατηγόρησε το Ισραήλ ─όχι τη Χαμάς─ για γενοκτονία και ισχυρίστηκε ότι η Χαμάς είναι ένα «αντιστασιακό» κίνημα. Μια από τις πρόσφατες συνεδριάσεις του κόμματός του ολοκληρώθηκε με τα συνθήματα «Ζήτω η Γάζα» και «Αιώνια δόξα σε όσους αντιστέκονται».
Εάν πραγματοποιούνταν σήμερα προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, ο Ζεμούρ θα λάμβανε περισσότερες ψήφους από ό,τι το 2022 και η Λεπέν θα ήταν στην κορυφή του πρώτου γύρου, λαμβάνοντας ένα ποσοστό μεταξύ του 31%-33% των ψήφων, πολύ περισσότερο από ό,τι το 2022 Όποιος κι αν ήταν η αντίπαλός της στον δεύτερο γύρο, θα τον κέρδιζε εύκολα.
Μια εκλογική νίκη της Λεπέν θα επιβεβαίωνε ότι μια τεράστια αλλαγή θα μπορούσε ακόμη να διαμορφωθεί στην Ευρώπη. Στην Ιταλία, η Τζώρτζια Μελόνι κέρδισε τις ιταλικές βουλευτικές εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου 2022 καταγγέλλοντας τον εξισλαμισμό της Ευρώπης και έγινε πρωθυπουργός. Στις 22 Νοεμβρίου, στην Ολλανδία, το κόμμα του Γκερντ Βίλντερς κέρδισε τις περισσότερες έδρες στις βουλευτικές εκλογές.
Ο ειδικός σε θέματα ασφάλειας Ερίκ Ντελμπέκ, του οποίου το πρόσφατο βιβλίο, Permanent Insecurity (Μόνιμη ανασφάλεια), περιγράφει λεπτομερώς την αυξανόμενη βία που μαστίζει τη Γαλλία, δήλωσε πρόσφατα: «Οι Γάλλοι φαίνεται ότι καταλαβαίνουν πως η χώρα τους κινδυνεύει να πεθάνει, γι αυτό και αρχίζουν να αντιδρούν».
Ο Δρ Guy Millière, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, είναι συγγραφέας 27 βιβλίων με θέματα που αφορούν τη Γαλλία και την Ευρώπη.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών