Δέος από το οπλοστάσιο των ΗΠΑ... αλλά μπορούν τα βομβαρδιστικά να διαλύσουν το Ιράν;

Με τον πλανήτη να παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, ένα από τα ερωτήματα είναι αν τα αεροπλανοφόρα, πολεμικά πλοία και βομβαρδιστικά που μεταφέρουν οι ΗΠΑ γύρω από την «καυτή» ζώνη του Περσικού Κόλπου, μπορούν να επιφέρουν το τελειωτικό χτύπημα στην Τεχεράνη.
Μπορούν οι ΗΠΑ με τα οπλικά «τέρατά» τους, να χτυπήσουν αποφασιστικά τις υπόγειες πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν;

Οι ΗΠΑ έχουν στη διάθεσή τους ένα οπλοστάσιο που προκαλεί δέος.
Το B-52 Stratofortress είναι ένα ιπτάμενο φορτηγό, ικανό να κουβαλήσει διάφορες βόμβες μεγάλης ισχύος. Αλλά είναι παλιό.
Από μόνο του, δύσκολα μπορεί να κάνει τη δουλειά όταν ο στόχος είναι μια εγκατάσταση σαν το Fordow – ένα πυρηνικό εργοστάσιο χωμένο μέσα σε βουνό, 80 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης.

Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το B-2 Spirit, το "αόρατο" stealth βομβαρδιστικό, που μοιάζει με UFO και κοστίζει πάνω από ένα 1 δισ. δολάρια.
Είναι το μοναδικό αεροσκάφος που μπορεί να μεταφέρει τη GBU-57 – γνωστή και ως Massive Ordnance Penetrator (MOP) – μια βόμβα 13,6 τόνων, φτιαγμένη για να διαπερνά μπετό και βράχους.
Θεωρητικά, μπορεί να εισχωρήσει μέχρι και 60 μέτρα σε σκληρό υπέδαφος ή 19 μέτρα ενισχυμένου σκυροδέματος.

Ναι μεν, αλλά…

Ακούγεται εντυπωσιακό, σωστά; Ναι, αλλά υπάρχουν πολλά "αλλά".

Πρώτον, για να καταστραφεί μια εγκατάσταση σαν το Fordow, χρειάζονται πολλαπλά χτυπήματα.
Ένα ή δύο B-2 Spirit, που μεταφέρουν μόνο δύο MOP το καθένα, δεν επαρκούν. Μιλάμε για μια απόλυτα συντονισμένη επιχείρηση πολλαπλών βομβαρδιστικών, πιθανόν σε διαδοχικά κύματα.

Δεύτερον – και εδώ είναι το πραγματικά δύσκολο κομμάτι – το B-2 πρέπει να φτάσει πάρα πολύ κοντά στον στόχο για να ρίξει τη βόμβα με ακρίβεια. Και το Ιράν δεν είναι ανοχύρωτο χωριό. Διαθέτει ένα πολύπλοκο και βαθμιδωτό σύστημα αντιαεροπορικής άμυνας, με ρωσικής και εγχώριας κατασκευής πυραύλους. Αν αυτά τα συστήματα είναι ενεργά, τότε το πιο ακριβό αεροσκάφος στον κόσμο θα βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο.

Αν δηλαδή δεν καθαριστεί ο ουρανός πρώτα, η αποστολή είναι αυτοκτονική. Ή τουλάχιστον, εξαιρετικά ριψοκίνδυνη.

Το γεωπολιτικό κόστος και το ρίσκο

Ας μην ξεχνάμε και το πολιτικό κόστος.
Ένα τέτοιο χτύπημα δεν είναι «χειρουργικό». Είναι de facto κήρυξη πολέμου.
Η επίθεση σε υπόγειες πυρηνικές εγκαταστάσεις με στρατηγική αεροπορία σημαίνει είσοδος σε γενικευμένη σύγκρουση με το Ιράν — με απρόβλεπτες συνέπειες για την περιοχή και πέρα από αυτή.

Θα το δεχτεί η διεθνής κοινότητα; Θα το αντέξουν οι ΗΠΑ – σε επίπεδο διπλωματικό, οικονομικό και στρατιωτικό;

Πόσο «πραγματική» είναι η απειλή;

Η αλήθεια είναι ότι οι ΗΠΑ μπορούν τεχνικά να πλήξουν τους στόχους, αλλά όχι χωρίς σοβαρές επιχειρησιακές προετοιμασίες και κόστος.
Το οπλοστάσιό τους είναι εντυπωσιακό, αλλά η αποστολή που απαιτείται για να καταστραφούν οι κρίσιμες υποδομές του Ιράν δεν είναι απλή υπόθεση.
Ούτε μπορεί να γίνει χωρίς προειδοποίηση ή ρίσκο.

Η μεταφορά πλοίων και βομβαρδιστικών στην περιοχή, λοιπόν, έχει και συμβολική αξία. Είναι μία προσπάθεια πίεσης – ένα σαφές μήνυμα προς την Τεχεράνη.

Αν όντως πατηθεί το κουμπί, είναι άλλο θέμα...

www.bankingnews.gr