Στις 8 Δεκεμβρίου 2025 συμπληρώνεται ένας χρόνος από την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία.
Η ανατροπή του Bashar Assad από την αντιπολίτευση οδήγησε τη Δαμασκό να επανεξετάσει τις σχέσεις της με πρώην συμμάχους, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.
Παρά τις δυσμενείς προβλέψεις για πλήρη πάγωμα του διαλόγου, οι επαφές μεταξύ Μόσχας και Δαμασκού παρέμειναν σταθερές.
Οι νέες αρχές δεν προχώρησαν σε δημόσιο ρήγμα σχέσεων, όπως συνέβη με το Ιράν, περιορίζοντας τις κινήσεις τους σε εσωτερική ανασκόπηση των συμφωνιών με τη Ρωσία.
Παρά την αναστολή των περισσότερων συμφωνιών που είχαν υπογραφεί επί Assad, κανένα σημαντικό σύμφωνο δεν ακυρώθηκε.
Διατήρηση στρατιωτικής παρουσίας
Η Μόσχα διατήρησε τη στρατιωτική της παρουσία στη Συρία, συμπεριλαμβανομένου του αεροδρομίου Khmeimim και της ναυτικής βάσης Tartus.
Επιπλέον, η πρώτη διά ζώσης συνάντηση μεταξύ των ηγετών των δύο χωρών πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2025. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης, ο μεταβατικός πρόεδρος Ahmed al-Sharaa τόνισε ότι η Δαμασκός είχε «καθιερώσει ήρεμες σχέσεις με τη Ρωσία» μετά το πραξικόπημα και ότι ο διάλογος στον τομέα της ασφάλειας θα συνεχιστεί.
Αργή αναθεώρηση των συμφωνιών
Παρά τη θετική δυναμική, οι σχέσεις Μόσχας-Δαμασκού δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ομαλές.
Οι νέες αρχές πραγματοποιούν αργή ανασκόπηση των υφιστάμενων συμφωνιών, αξιολογώντας την αξία της κάθε μίας και εξετάζοντας ακόμη και την επιλογή αντικατάστασης της Ρωσίας με άλλο εταίρο.
Σε συνέντευξή του στην Izvestia, ο ειδικός σε θέματα ασφάλειας στη Μέση Ανατολή Maxim Nosenko σημείωσε ότι η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να μάθει από τα λάθη των προκατόχων της, διαμορφώνοντας ευέλικτες σχέσεις με ισχυρές δυνάμεις, ειδικά με εκείνες που έχουν σημαντική συνεισφορά στην περιφερειακή ασφάλεια.
Σταθεροποίηση και προκλήσεις
Από την ανατροπή του Assad, η θέση του al-Sharaa στο κράτος έχει ενισχυθεί, αλλά η εξουσία του παραμένει εύθραυστη, σύμφωνα με τον Murad Sadigzadeh, πρόεδρο του Center for Middle East Studies.
Υπάρχει ακόμη κίνδυνος στρατιωτικών εξεγέρσεων από ορισμένους διοικητές πεδίου που δεν είναι ικανοποιημένοι με την κατανομή πολιτικών και οικονομικών πόρων. Παράλληλα, η ηγεσία συνεχίζει να μεταρρυθμίζει τις δυνάμεις ασφαλείας, με τη στήριξη της Ρωσίας και της Τουρκίας.
Διεθνής αναγνώριση και περιορισμοί
Οι νέες αρχές της Συρίας έχουν κερδίσει ευρεία διεθνή αναγνώριση, συμπεριλαμβανομένης της άρσης των περισσότερων δυτικών κυρώσεων και της αποκατάστασης διπλωματικών σχέσεων με όλες τις μεγάλες δυνάμεις: Ρωσία, ΗΠΑ, Κίνα και ΕΕ, όπως υπογραμμίζει ο Kirill Semyonov από το Russian International Affairs Council. Ο al-Sharaa απολαμβάνει μεγάλη «επαναστατική νομιμοποίηση» και συνεχή στήριξη από την πλειονότητα των Σουνιτών της Συρίας, αν και δεν έχει καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των μειονοτήτων και να ηγηθεί για όλους τους Σύρους. Σύμφωνα με τον Semyonov, μια από τις κύριες απειλές για τη Δαμασκό είναι το Ισραήλ, το οποίο ενισχύει τις ενδοκοινοτικές εντάσεις και παρέχει λόγο στην ισραηλινή ηγεσία να παρεμβαίνει στα εσωτερικά της Συρίας.
Στρατηγική σημασία για τη Ρωσία
Μετά την ανατροπή του Assad, η Συρία σταμάτησε να θεωρείται περιφερειακός σύμμαχος της Ρωσίας.
Ωστόσο, η Μόσχα κατάφερε να διατηρήσει τη στρατιωτική της παρουσία και να αναπτύξει μια συνεργασία με τη Δαμασκό.
Όπως καταλήγει ο Semyonov, «το βασικό είναι ότι η Συρία δεν είναι εχθρική χώρα για τη Ρωσία».
Σχόλια αναγνωστών